ลูกเจี๊ยบได้ลงปก gymboree newsletter august07
หลังจากรอคอยที่จะเห็นหน้าปกรูปลูกเจี๊ยบมาตลอดตั้งแต่ครูฝึกบอก รอแล้วรออีก นึกว่ามันเป็นรายเดือน จนโทรไปถามทางจิมโบรี ก็เพิ่งรู้ว่ามันเป็นรายเดือนครึ่ง(6 สัปดาห์)ต่างหาก ซึ่งฉบับนี้ก็เพิ่งจะออก น่าจะออกอาทิตย์ที่แล้วซึ่งทางสาขาเป็นคนแจก แต่ลูกเจี๊ยบก็ดันท้องผูกไม่ได้ไปเรียน
มาอาทิตย์นี้ลูกเจี๊ยบตื่นบ่ายโมงครึ่ง งอแงซักพักก็อารมณ์ดี มาถึงจิมโบรีตอนบ่ายสองกว่า ๆ คอร์สบ่ายสองใกล้จะเลิกแล้ว มาถึงครูฝึกก็ถามว่าได้ newsletter หรือยัง ก็เลยบอกไปว่ายัง แล้วครูฝึกก็เดินหายไปพักใหญ่ ตอนแรกแม่ก็สงสัยว่าทำไมไปหานานนัก แต่พอครูฝึกเอา newsletter มาให้พร้อมกับเสื้อยืดจิมโบรี (ก็เลยคิดว่าสงสัยไปหาเสื้อยืดไซส์ลูกเจี๊ยบอยู่มั้ง) ครูบอกว่าให้เป็นรางวัล ก็เป็นที่ถูกใจลูกเจี๊ยบมากสำหรับเสื้อ (แม่นึกในใจคราวนี้มีเสื้อจิมโบ 3 ตัว ได้ใส่กันทุกวันแน่เลย) แม่ก็รีบดูหน้าปกว่ารูปไหนได้ลง ก็เป็นรูปนี้ค่ะ เป็นรูปที่ไม่มองกล้อง(เหมือนที่เพื่อนคุณพ่อเคยบอกไว้จริง ๆ) แต่ภาพไม่ค่อยชัดน่าจะเป็นที่ความละเอียดในการพิมพ์มากกว่า แต่รูปสวยได้ด้วยโฟโต้ช้อปค่ะ
พอคอร์สบ่ายสองเลิกก็พาลูกเจี๊ยบเข้าไปเล่นปีนป่ายไปมามีไม้กระดานให้เดินทรงตัวด้วย ลูกเจี๊ยบก็ไปปีนอยู่หลายรอบ แต่เวลาเดินบนไม้กระดานจะให้แม่คอยจับตลอด แม่ก็จะบอกให้ลูกเจี๊ยบกางแขนแล้วเดินเอง แต่ลูกเจี๊ยบก็ไม่ยอมเดินถ้าไม่ได้จับแม่ไว้ มีอีกส่วนที่จัดไว้ให้โหน ลองพาลูกเจี๊ยบไปโหนนึกว่าลูกเจี๊ยบจะชอบเหมือนคราวก่อน แต่ปรากฎว่าร้องไม่ยอมโหนเลย จะเล่นแต่เดินไม้กระดาน
ซักพักก็เริ่มคอร์ส ตอนถามชื่อลูกเจี๊ยบก็นิ่งไปพักนึงแล้วก็ตอบเสียงห้าวอีกแล้วว่า "ลูกเจี๊ยบ" สงสัยต้องไปหัดใหม่ให้ตอบเสียงธรรมดา ๆ ธีมคราวนี้เป็นธีมไปเที่ยวป่ากัน นิทานเป็นเรื่องของลูกเสือไม่อาบน้ำแล้วออกไปเล่นกับลูก ๆ ของสัตว์อื่น ๆ ซึ่งก็ไม่มีใครยอมเล่นด้วย เพราะเหม็น ครูก็มีถามลูกเจี๊ยบเป็นระยะก็ได้แต่ความเงียบเหมือนเดิม มีตอบไปเบา ๆ บ้าง 2 ครั้ง (ไม่รู้ว่าถือเป็นการเริ่มต้นสำหรับการตอบหรือเปล่า) แต่เดี๋ยวนี้เวลาฟังนิทานลูกเจี๊ยบดูไม่ค่อยมีสมาธิสนใจฟังเท่าไหร่ จะกลิ้งนอนไปมา ไม่ก็หันไปมองเพื่อนร่วมชั้นบางคนที่ไม่ยอมมานั่งฟังนิทาน วิ่งเล่นปีนป่ายอยู่ สงสัยลูกเจี๊ยบเห็นแล้วคงอยากไปเล่นบ้าง
หลังจากจบนิทานก็มีร้องเพลงเดินไปในป่า ปิดไฟ แล้วครูถือไฟฉายให้ย่อง ๆ ไป แล้วก็ให้ทำท่าและเสียงเหมือนสัตว์ต่าง ๆ เสร็จแล้วก็มาปีนสะพานแล้วก็ให้เดินบนทางที่สมมติว่าเป็นหลังจรเข้ จากนั้นก็ให้ไปปีนราวโหนเหมือนลิง แต่ลูกเจี๊ยบก็ไม่ยอมปีนร้อง เลยให้ปีนแค่รอบเดียว
ปิดท้ายมีให้ครูฝึกผู้หญิงทำตัวเป็นเต่าแล้วให้เด็ก ๆ ไปเอาผ้าใส ๆ ที่สมมติให้เป็นผักมาป้อนให้เต่ากิน ช่วงนี้มีเด็กผู้ชายคนนึงวิ่งไปรวบผ้ามาทีเดียวหลายผืนแล้วเอามาใส่ปากครูฝึก(คุณพ่อบอกทีหลัง) ลูกเจี๊ยบก็ยังงง ๆ วิ่งไปหยิบมายื่นให้ บางครั้งก็ปาแม่ก็จะให้หยิบขึ้นมายื่นให้ดี ๆ ครูถามว่าเป็นผักอะไร แน่นอนลูกเจี๊ยบก็เงียบเหมือนเดิม
แล้วก็เข้าสู่ช่วงบับเบิ้ลและเต้นกับพี่จิมโบ ก็สนุกสนานกันไป มีเด็กผู้ชายคนเดิมวิ่งมาชนลูกเจี๊ยบด้วยแต่ก็ไม่แรงมาก ลูกเจี๊ยบก็ยืนงง ๆ ไม่ได้ร้องไห้อะไรแม่ก็เลยปล่อย ๆ ไป
จากนั้นก็มารอรับสติ๊กเกอร์ได้ปลามา 2 ตัว แล้วก็มารอแสต็มป์ตัวจิมโบ ระหว่างรอเด็กผู้ชายคนเดิมก็มาแย่งตลับหมึกไปจากมือครูผู้หญิง แล้วก็วิ่งไป ครูก็เรียกให้เอามาคืน เด็กคนนั้นก็วิ่งอย่างเร็วมา พอก่อนถึงก็ปาตลับหมึกมาโดนหัวครูเต็ม ๆ เสียงดัง ตลับหมึกฝาหลุดและมีบางส่วนหัก แม่ก็ตกใจเล็กน้อย นึกว่าครูจะหัวแตกแต่ก็ไม่แตก ครูก็ใจเย็นมาก ๆ ค่ะ(ขอปรบมือให้คุณครูค่ะ) นึกว่าจะดุ แต่ก็แค่นิ่งแล้วก็ให้เด็กคนนั้นมาขอโทษ พี่เลี้ยงเด็กคนนั้นก็พาเด็กมาขอโทษ เด็กคนนั้นก็จะไม่ขอโทษในตอนแรก แต่ซักพักก็ยอมยกมือไหว้ขอโทษ ครูก็หันมาแสต๊มป์ให้ลูกเจี๊ยบต่อก่อน แล้วบอกเด็กคนนั้นว่า เดี๋ยวค่อยคุยกัน ก็เป็นอันจบเหตุการณ์ระทึกใจไปอีก 1 เหตุการณ์ (ถ้าเด็กคนนั้นปาเฉียงมาอีกนิดก็อาจจะมาโดนแม่ลูกเจี๊ยบได้ แต่คิดว่าเด็กคนนั้นคงตั้งใจจะปาคืนคุณครู ซึ่งก็ปาได้แม่นมาก ๆ!!!)
พอแสต๊มป์เสร็จลูกเจี๊ยบติดใจมาปีนขึ้นไปเดินบนไม้กระดานมาก เดินรอบแรกก็ยังให้แม่จับ แต่พอรอบสองก็ไม่ยอมให้จับแล้ว แถมมีไล่แม่ให้ไปอยู่ไกล ๆ แล้วก็ปีนขึ้นมาเดินเอง พอเดินมาถึงแม่ก็ทำท่าดีใจตบมือให้ ลูกเจี๊ยบก็หัวเราะชอบใจใหญ่เลย ปีนไม่ยอมเลิก บอกไม่กลับบ้านแล้ว จะอยู่ที่นี่ เสียงหนักแน่นมาก ๆ แม่ก็ให้เล่นจนสี่โมงห้านาทีแล้วก็อุ้มออกมานอกห้องไม่ให้ทันตั้งตัว ก็ออกมาเล่นม้าโยกด้านหน้าซักพักก็รีบกลับเพราะเห็นเมฆดำลอยมา เดี๋ยวเปียก ลูกเจี๊ยบก็ยอมกลับโดยดี
สรุป การไปเรียนจิมโบรี ช่วงนี้ลูกเจี๊ยบมีสมาธิกับกิจกรรมน้อยลง คิดว่าน่าจะมาจากมีเพื่อนร่วมชั้นอย่างน้อย 2 คนที่เวลาทำกิจกรรมจะไปวิ่งเล่นปีนป่ายไปทั่ว ทำให้ลูกเจี๊ยบหันไปมองแล้วบางทีก็เหมือนอยากจะเล่นอะไรที่อยากเล่นบ้าง แม่ต้องอุ้มให้มาทำกิจกรรมหลายรอบเลย และเด็กบางคนก็ดูจะซนจนอาจทำให้เกิดอันตรายได้ แม่คงต้องคอยดึงลูกเจี๊ยบให้ร่วมกิจกรรมให้ตลอด ไม่ต้องไปสนใจเด็กที่ไม่ยอมมาทำกิจกรรมตามคุณครู และก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังอันตรายซึ่งอาจจะเกิดขึ้นได้ชั่วเสี้ยววินาทีจริง ๆ
ปิดท้ายอีกเล็กน้อยสำหรับผลงานศิลปะครั้งแรกของลูกเจี๊ยบ ไปนั่งเล่นระบายสีกบ ตอนรอคุณพ่อไปเลือกซื้อของที่โฮมโปร แฟชั่นฯ เมื่อวันเสาร์ค่ะ
Create Date : 10 กันยายน 2550 |
|
19 comments |
Last Update : 11 กันยายน 2550 7:39:36 น. |
Counter : 1409 Pageviews. |
|
|
|