หวัดดีแวะมาเยี่ยมเยียน นั่งอ่านเรื่องราวในบ้านเพลินๆคุณตาคุณยายกลับกันไปแล้วเด็กๆก็คงเหงากันเลยนะคะ

ครอบครัวน่ารักมากค่ะ

สวัสดีค่ะแม่นก....วันนี้เข้ามารู้สึกดีเป็นพิเศษ เพราะได้เห็นแม่นกมีความสุขมากๆ ตามไปดูบล๊อกที่แล้วมาด้วย

และที่พิเศษอีกอย่างคือได้เห็นเจ้าเก่ง แอบคิดถึง เพราะหายไปนาน ..

อยากให้แม่นกมีความสุขแบบนี้ทุกๆวันค่ะ

ดีใจด้วยนะจ๊า อิแม่นก
หลังจากฝนตกผ่านไป ท้องฟ้าสดใสเข้ามาแทน ครอบครัวแม่นกก็ได้มาซุมบาร์บีคิวกัน เป็นตาแซบเนาะ

โอ้ย ลุงนิคทำไมดียังงี้ แบกหนังสือ แบกหม้อหุง แล้วยังอุตส่าห์แบกรองเท้าสวยๆ กลับไปฝากพี่นกอีก เดี๋ยวจะต้องบอกให้คุณป๊าน้องแบร๊ทเอาอย่างบ้างซะแล้วหล่ะค่ะ ต้องหัดเอาใจเมียบ้างเน๊าะ ไม่งั้นไม่ท้องให้อีกนะเออ 555+

ตกลงพี่นกได้สัญชาติเบลเยี่ยมรึยังคะ แต่ว่าคุณโปลิศลินดา-คนรู้จักกัน มาตรวจก็คงจะไม่น่ามีปัญหาอะไรเน๊าะ จะได้ถือสองพาสปอร์ตแล้วนะคะ ตื่นเต้นแทนพี่นกจัง ^^

คุณตาคุณยายดูมีความสุขมากเลยนะคะตอนที่อยู่เบลเยี่ยม แต่เสียดายเน๊อคุณตาไม่อนากกลับไปอีก สงสัยคุณตาเบื่อนั่งเครื่องรึเปล่า .. 12 ชั่วโมงบนเครื่อง ก็นานเหมือนกันนะคะ ขนาดสาวฟิ้วๆ อย่างเราๆ ยังเหนื่อยเลยเน๊าะ อิอิ รุ่นนี้ไม่เคยคิดว่าตัวเองแก่ ..

ปล. เอาใจช่วยเรื่องพี่นกกลับน้องหนูค่ะ วัยรุ่นเน๊าะ อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย จับมาเป็นเพื่อนกะคนท้องซะดีมั๊ยเนี่ย นี่อารมณ์ก็เป็นแปลงงง่ายเหมือนกัน สามีก็เป็นกระโถนไปบางที ^^"

หวัดดีค่ะพี่นก ดูรูปทริปพาคุณตาคุณยายเที่ยวแล้วพาลให้คิดถึงพ่อแม่อยากพาท่านมาเที่ยวยุโรปบ้าง

ดีใจที่พี่นกหายเครียดจะได้มาอัพบล็อคบ่อยๆ เด่วเด็กๆก็ปิดเทอมแล้ว พี่นกมีแพลนไปเที่ยวไหนไกลๆหรือเปล่าค่ะ

น่ารักจังเลยค่ะพี่นก


น้องแนนแวะมาเยี่ยมจ้า

สวัสดีต่ะ คุณนก
เข้ามาอ่านบ่อยๆค่ะ ชอบอ่านเรื่องราวของคุณมากค่ะ อบอวลไปด้วยความรักและความเข้าใจนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

คิดถึงเสมอนะจ๊ะ ทราบมาว่าน้องนกต้องเผชิญกับพายุฝนตกหนัก วัยรุ่นคือวัยวุ่น แสนอลเวงนั่นแหละจ้า

คุณตาคุณยายดูอ่อนวัย หน้าตามีความสุขมาก ๆ ดีใจกับความสุขของน้องด้วยค่ะ

สวัสดีจากเมืองไทยค่ะพี่นก

ตอนนี้ไผ่ กะลูกลิงอยู่เมืองไทยกันค่ะ มาได้สองอาทิตย์แล้ว และก็จะกลับพรุ่งนี้ค่ะ อิอิ แบบว่า มาแบบคิดปุ๊บมาปั๊บ ซื้อตั๋วสองวันก่อนเดินทาง แต่ตอนนี้คิดถึงบ้านที่อาบูดาบีมาก และก็คิดถึงคุณป๊าน้องแบร๊ทด้วย ใจจดใจจ่ออยากกลับบ้านมาก ฮือๆ คิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่รัก

พรุ่งนี้เช้าจะกลับแล้ว ตอนนี้ไผ่ก็นั่งภาวนาขอให้ทุกอย่างราบรื่น อย่าให้เหมือนตอนขามา น้องแบร๊ทซนมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ค่ะ อยู่ไม่นิ่งเลย ไผ่เหนื่อยแบบหอบโฮกๆ ตอนลูกหลับแล้วเดินไปบอกเค้าว่า ให้ช่วยเสิร์ฟอาหารที ลูกหลับแล้ว น้ำตาแทบไหลพราก เหนื่อยมากๆ ... ปฎิญาณกะตัวเองไว้แล้วว่า จะไม่เดินทางตามลำพังสองคนกับลูกอีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว โอย นึกแล้วก็สงสารตัวเอง .. ตอนเครื่องลงที่สุวรรณภูมิ ลูกหลับ สองมืออุ้มลูก อยู่ๆ น้ำตามันมาจากไหนก็ไม่รู้ ไหลพรากออกมาเลย บอกตัวเองว่า เราถึงบ้านแล้วนะ อย่างงี้อ่ะเน๊าะที่เค้าบอกว่า คิดถึงบ้าน .. แต่ตอนนี้หายคิดถึงเมืองไทยแล้ว แต่คิดถึงบ้านที่อาบูดาบี แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ