you who came from the stars(เธอคือ...ใครคนนั้นที่มาจากฟากฟ้าอันแสนไกลนั่นหรือเปล่า) you who came from the sters  ในที่สุดก็ทยอยดูจนจบ ด้วยจำนวนตอน 21 ตอน (เทียบกับซีรีย์ญี่ปุ่นได้สองเรื่องทีเดียว)  you who came from the stars คือซีรีย์เกาหลีที่เลือกดูในรอบเกือบปีค่ะ สาเหตุที่เลือกดู - เราชอบนางเอก (จริงๆไม่เชิงว่าชอบนางเอกคนนี้ แต่เราชอบดาราเกาหลีในยุคที่นางเอกคนนี้เฟื่องฟู อาทิเช่น ซองเฮเคียว วอนบิน และพี่ชายซองซึงฮยอน) เราชอบยุคที่หนังเกาหลีที่เธอแสดงดังในเมืองไทย  เราชอบเธอมาจากหนังเรื่อง อิลมาเร่ ค่ะ (นางเอกกับพระเอกอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน ในคนละช่วงมิติเวลา) -ชอบหนังที่มีพลอตเรื่องเกี่ยวกับมิติเวลา เป็นพิเศษ -พลอตเรื่องของ you who came from the stars เป็นพลอตเรื่องที่ดีและน่าสนใจ ตรงที่ใส่ความเป็นแฟนตาซี มีพระเอกเป็นมุษย์ต่างดาว แค่ฟังก็ดูเว่อร์ แต่ตัวบทและตัวละครในเรื่องเวลาที่นั่งดูกลับดูลงตัว  เป็นจินตนาการที่ดูลงตัว และไม่หลอกคนดูจนเกินไป ในขณะเดียวกัน ก็ชวนฝันและมีความโรแมนติกอยู่ในเนื้อเรื่องแบบพอดีๆ -เป็นช่วงที่นึกอยากดูหนังรักที่ไม่เศร้าจนเกินไป (แม้ว่าสองตอนหลังจะร้องไห้ก็ตามค่ะ) และอยากดูซีรีย์ที่ตลกๆ ไม่เครียด (ไม่ผิดหวังเลย จวนจีฮุนในบทชอนซงอีในเรื่องทำให้เราหัวเราะตามนางได้ไม่ยากเลยค่ะ//จริงๆเราเองก็เป็นคนที่เส้นตื้นอยู่แล้วด้วยแหล่ะ)  ความประทับใจ  **ฉากที่ทั้งฮาและร้องไห้ในฉากเดียวกัน คือฉากที่ชอนซงอี นางอัดคลิป ร้องเพลงขอพระเอกโดมินจุนในเรื่องแต่งงานค่ะ **ฉากที่รีเพลย์ดู 2 รอบ ขึ้นไป คือฉากที่นางเอกอยู่ในห้อง แล้วเรียกพระเอกซึ่งมีความสามารถพิเศษในการหายตัวและได้ยินเสียงที่คนอื่นไม่ได้ยิน ให้มาหานางที่ห้องนอน ฉากนี้เราฮามาก (เราฮาเสียงซงอีและท่าทางยั่วยวนของเธอ) จากที่ออกจะรำคาญบุคลิกที่เหวี่ยงๆและเอาแต่ใจของนางเอกตลอดทั้งเรื่อง แต่ฉากนี้กับฉากอัดคลิปขอแต่งงาน เราหลงรักนางมากเลยค่ะ  **โดมินจุน พระเอกของเรื่อง คุณปู่มนุษย์ต่างดาวที่อาศัยอยู่ในโลกมนุษย์มายาวนาน 400 ปี แต่มีหน้าตาเท่าเด็กหนุ่ม (คุณคะ คือมันดีงามมาก 55) เราชอบคาเรคเตอร์ของพระเอกในเรื่องนี้ ทำไมน่ะเหรอ ....คำตอบก็อาจจะซ้ำกับของคนอื่นๆที่ดูมาแล้วนั้นล่ะ แต่ก็คงต้องตอบซ้ำๆกัน คือโดมินจุน เป็นคนรักเดียวใจเดียว เป็นคนที่สามารถพึ่งพิงได้ เป็นคนที่อยู่เคียงข้างนางเอกในเวลาที่มีปัญหา ก็น่าจะเป็นประมาณนี้ (แต่ถ้าเรามีเพื่อนเม้าท์เรื่องนี้ด้วย จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการกรี้ดโดมินจุนเพิ่มขึ้นค่ะ ) **ชอนซงอี คือชอบ จวนจีฮุนตามเหตุผลที่บอกไปในตอนต้นนั่นล่ะค่ะ เอาที่ชอบเป็นพิเศษจากเรื่องนี้ก็คือ  คอสตูม การแต่งตัว และการแต่งหน้าของซงอีในเรื่องนั้น มันน่ารักมาก  (ถึงแม้เราจะรู้สึกขัดๆ กับลิปสติกสีชมพูแจ้ดดดดของนางบ้างก็ตาม แต่เค้าแต่งมาแล้วดูน่ารัก ดังนั้นก็ ผ่านค่ะ 55) สิ่งที่ชอบอีกอย่างในตัวนางเอก (ซึ่งตัวเราไม่มีเลย) นั่นก็คือการซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองค่ะ  ชอบก็สามารถบอกออกไปว่าชอบได้ตลอดเวลา และถ้าหวงก็สามารถแสดงอกมาให้คนที่เรารักรู้ได้ตลอดเวลาเช่นกัน ในเรื่องเราคิดว่ามันช่วยให้หลายๆอย่างในความรักของพระเอกและนางเอกชัดเจนขึ้นด้วย จวนจีฮุน ในปี 2014 นี้ เธออายุย่างเข้า 33 ปีแล้ว (อยากถามว่า ใช้อะไรนะหน้าถึงยังดูเด็ก 55) ** พระรองของเรื่อง (ฮีคยอง) คือเพื่อนสนิทของนางเอก เราชอบคาเรคเตอร์ของฮีตรงที่ เป็นสุดยอดแห่งความรักเดียวใจเดียวมากๆ มากจนเราคิดมโนว่า ถ้าเราเป็นนางเอก เราคงใจอ่อนให้กับความมั่นคงและเอาใจใส่ของฮีคยองตลอด 15 ปีที่ผ่านมา  เป็นลูกคนรวยมหารวย แต่ทำตัวเป็นกันเองมาก โดยเฉพาะกับนางเอกและครอบครัวของนางเอก ในขณะเดียวกัน เราคิดว่าฮีคยองเป็นตัวละครในเรื่องที่น่าสงสารที่สุด  ** เพลงประกอบ เราชอบเกือบทุกเพลงค่ะ มันเพราะดี แม้ฟังความหมายของเพลงไม่ออกก็ตาม  คำพูดที่รู้สึกประทับใจจากซีรีย์เรื่องนี้  เป็นคำพูดของพระเอก โดมินจุน โดมินจุนเป็นมนุษย์ต่างดาวที่พลัดหลงเข้ามาในดาวเคราะห์โลก เมื่อ 400 กว่าปีที่แล้ว และกำลังหาทางเพื่อกลับไปยังที่ซึ่งตัวเองจากมา พยายามและพยายามในการที่จะ ไม่ผูกพันกับมนุษย์บนดาวโลกคนไหน เพราะเท่าที่อยู่มา 400 ปี มองเห็นถึง การ เกิด แก่ เจ็บ และตาย นั่นคือความทุกข์ ที่มนุษย์ต่างดาวคนนี้รู้สึกกับมนุษย์บนโลก แต่แล้วเพราะพรหมลิขิต (รึเปล่า) ในที่สุดมนุษย์ต่างดาว นามโดมินจุนคนนี้ก็ได้พบเจอกับความรัก และเราชอบประโยคนี้ที่มาจากความคิดของโดมินจุน เราจำได้ไม่แม่นนัก แต่ใจความประมาณ.. "ถึงผมจะเรียนรู้ว่า มนุษย์บนดาวเคราะห์(โลก)ดวงนี้  มีชีวิตอยู่เพื่อเจอกับวัฎจักร เกิด แก่ เจ็บ และตาย โดยไม่ว่าคุณจะมีความสุขมากแค่ไหน และมีชื่อเสียงมากแค่ไหนบนโลกใบนี้ก็ตาม แต่สุดท้ายคุณก็ต้องลาจากโลกใบนี้ไปด้วยความตาย ในสักวันหนึ่ง แต่ถึงแม้รู้แบบนั้น.. ผมกลับค้นพบแล้วว่า สิ่งสำคัญของการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ไม่ใช่เพียงเพื่อรอเจอจุดหมายปลายทางอันแสนเศร้านั้นเท่านั้น สิ่งสำคัญที่สุดของการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ "คือช่วงระยะเวลา" ที่เรามีชีวิตอยู่ต่างหาก -โดมินจุน- *** เป็นซีรีย์เกาหลีที่ น่าดูอีกเรื่องหนึ่งนะคะ รีวิวเป็นบันทึกประจำวันเอาไว้  (ไม่ได้มีข้อมูลมาแชร์ด้วยมากเท่าไหร่นะคะ ในส่วนของตัวหนัง) แต่รีวิวเป็นบันทึก เป็นข้อมูลจากมุมมองเล็กๆอีกมุมมองหนึ่งใช้ประกอบการตัดสินใจในการเลือกดู กันนะ^  ปิดท้าย blog ด้วยข้อคิดดีๆจากสเตตัสของพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ อีกอันหนึ่งแล้วกันค่ะ มันเข้ากันไหม   อืมม มันคงเข้ากันตรงที่ว่า  เราต่างเป็นใครสักคน บนจักรวาลอันแสนกว้างใหญ่ใบนี้เหมือนกันค่ะ  ขอให้มีความสุขกันทุกคนนะคะ : )  "หากเธอเจอปัญหาที่หนักอึ้งและใหญ่หลวง เธอจงมองฟ้าในยามค่ำคืนและหันกลับมามองภาพนี้ ดาวทั้งหมดที่เธอเห็นทั้งฟากฟ้า อยู่แค่กระจุกวงกลมสีเหลืองเล็กๆของแกแลคซี่ทางช้างเผือกที่ระบบสุริยะอยู่นี้เอง และในจักรวาลอันกว้างใหญ่ยังมีแกแลคซี่แบบทางช้างเผือกนี้อีกไม่รู้กี่แสนกี่ล้านแกแลคซี่" -ประภาส  ชลศรานนท์ -    Create Date : 12 ตุลาคม 2557 1 comments Last Update : 12 ตุลาคม 2557 18:45:05 น. Counter : 3014 Pageviews. Share Tweet

ผมก็ชอบดูครับเรื่องนี้..   โดย: ShiroOgon 12 ตุลาคม 2557 22:20:16 น.