Japan First Time (Part II – Always Snow on Fujisan)

คืนนั้นนอนหลับเป็นตายเหมือนกินโดมิคุ่ม (ทั้งๆ ที่ไม่เคย)

ส่วนสาวปุ้มดันนอนไม่หลับแฮะ ไม่รู้เป็นเพราะเรารึเปล่า (เค้าขอโต๊ดดดดด)

นัดกัน 8:30 น.ไปหาอะไรกินกัน และเตรียมเช็กเอาท์เพื่อไปขึ้นรถไฟใช้บัตรเบ่ง JR PASS

เราซื้อข้าวปั้นห่อสาหร่ายหรือที่เรียกกันว่า Maki มากล่องนึง มี 6 ชิ้น

สมทบกับของกินที่ตุนตั้งแต่เมื่อวาน แถมกดน้ำเปล่าฟรีจากโรงแรมมาพร้อม

สังเกตให้ดีรีวิวท่องเที่ยวบล็อกนี้ไม่มีสาระความรู้อะไรเลย นอกจากจะกินๆๆๆๆๆๆ

อ้อ หลังจากเขมือบมากิไป 6 ชิ้น เยลลี่รสพีชถ้วยเท่าชาม กับสตรอว์เบอร์รี่ทั้งกล่อง

ดิฉันยังซื้อแซนด์วิชไส้หมูทอดกับหมูสามชั้นอบน้ำผึ้ง

(ที่เพิ่งนึกออกตอนที่เขียนว่าไซส์และแพ็คเก็จเหมือนอาหารสุนัขยี่ห้อซีซ่าร์)

มากินด้วยยยยยย เป็นอาหารเที่ยงไง ไม่ใช่อาหารเช้านะ อย่าเข้าใจเค้าผิดสิ

่

เปิดออกมาจะเป็นถาดสี่เหลี่ยมมีฟอยล์สีเงิน โคตรเหมือนอาหารสุนัชซีซาร์

เป็นหมูสามชั้นอบน้ำผึ้ง แต่ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่หรอกค่ะ

แต่แซนด์วิชหมูทอด โคตรๆๆๆๆ อร่อยเลย ใครไปญี่ปุ่นแนะนำ

ส่วนของกินอื่นๆ อยู่ในรูปตอนที่แล้วนะจ๊ะ

...................................................................................................

ออกจากเมนู เข้าสู่เนื้อหาสาระ จุดมุ่งหมายของเราวันนี้มีเพียงหนึ่งเดียว

ทะเลสาบคาวากูชิโกะ Kawaguchiko ชมวิวภูเขาไฟฟูจิ และแช่ออนเซ็น!!!

การเดินทางก็สลับซับซ้อนพอสมควร เริ่มจากการนั่งรถไฟใต้ดินไปที่สถานีชินจูกุ

ต่อรถ JR PASS ไปสถานี Otsuki และต่อรถท้องถิ่นของฟูจิไปสถานี Kawaguchiko

อ่านผ่านๆ เหมือนจะง่าย แต่พอขึ้นรถไฟแล้ว เหมือนโดนถอดปลั๊ก

ทุกคนหลับกันเป็นตายเพราะความเหนื่อยล้า

ดีที่ตื่นมาก่อนถึงสถานี Otsuki ประมาณสองสามนาที มีเวลาตาลีตาเหลือกลงจากรถทัน

......................................................................................................

ที่โตเกียวว่าเจอคนไทยเยอะแล้ว มาฟูจิก็ยังหลีกไม่พ้น

(หึๆๆ ข้างหน้าเจอคนไทยเยอะยิ่งกว่านี้อีก แต่ตอนนี้แกยังไม่รู้สินะ)

รถไฟสายฟูจิน่าร้ากน่าเอ็นดู๊ววว เพ้นท์เป็นรูปฟูจิในอิริยาบถต่างๆ ทั้งขบวน

และตอนสุดท้ายมีการขับรถไฟถอยหลังด้วย

ให้ความรู้สึกเหมือนนั่งเครื่องเล่นใน Fuji Q สวนสนุกข้างๆ แบบฟรีๆ

พอลงรถไฟก็ถ่ายรูปกันสัก 70-80 รูป (เว่อร์ไปนะบางที)

แล้วก็ไปที่ Information Center โทรศัพท์เรียกคนจากโรงแรมมารับ

โพสท่าฟูจิ ด้วยการเอามือประกบเป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมูแต่อย่าเอามือชิดกัน

ข้าพเจ้าครีเอทเองแหละ 55555 ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ยอมทำตามด้วยนะฮว้าฟ

ระหว่างรอเนวิเกเตอร์สาวปุ้มไปคุยกับเจ้าหน้าที่

เราก็มาถ่ายรูปรอตามประสาเพื่อนที่ดี (ตรงไหน)

......................................................................................................

โรงแรมของเราชื่อ Hotel New Century ทำเลดีเยี่ยมเป็นเลิศ

นอกจากจะอยู่ตรงข้ามทะเลสาบประจันหน้าภูเข้าไฟฟูจิแล้ว

ฝั่งตรงข้ามโรงแรมยังมีต้นซากุระที่ดอกยังเต็มต้นสวยงามด้วย

อดไม่ได้ ขอถ่ายรูปสักหน่อยเหอะ ถึงอากาศจะหนาวมากกกกกก็ตาม

รายชื่อแขกที่มาพักโรงแรม มีชื่อเราด้วยยยยย

ตื่นเต้วววววว (สังเกตดีๆ มีแต่ชื่อคนไทยเกือบหมดเลย)

หน้าโรงแรม กำลังตั้งท่าจะกระโดด

เสียดายว่าวันที่เราไปฟ้าค่อนข้างหม่นหมองเพราะอากาศค่อนข้างเย็น

12 องศา หนาวจนเกินกว่าจะเรียกว่าเย็นสบาย 

คุณฟูจิขี้อายเลยอยู่ในความขมุกขมัว

.........................................................................................................

หลังจากเอากระเป๋าไปเก็บ ยืนปลื้มปริ่มกับห้อง ชุดยูกาตะ วิวสวยๆ

และปลงตกกับขนาดห้องน้ำที่เล็กลง (นี่มันยังเล็กกว่าห้องเมื่อวานได้อีกเรอะ!!!)

พวกเราก็เตรียมตัวออกไปเที่ยวกันค่ะ

รอบๆ ทะเลสาบมีสถานที่ท่องเที่ยว และมีรถบัสรถเมล์วิ่งผ่าน ซึ่งจะจอดตามจุดน่าสนใจต่างๆ

แต่พวกเรารอรถ Retro Bus นานมากกกกกก เลยตัดสินใจไปลงตรงป้ายสุดท้าย

นั่นคือ Forest อะไรสักอย่าง ที่พอมาถึงสถานที่จริงก็บางอ้อว่า

มันคือสวนดอกไม้ แต่เนื่องจากนี่เพิ่งเข้าฤดูใบไม้ผลิ 

จะไปหาต้นไม้ที่ไหนฟื้นจากหิมะได้เร็วขนาดนั้น

สรุปคือไม่มีต้นไม้สดใสใบไม้สีเขียวอะไรทั้งสิ้น ฉะนั้น

จงยืนดื่มด่ำวิวฟูจิที่โคตระใกล้กว่าเดิมและถ่ายรูปกระหน่ำให้หนำใจเถิด

ส่วนเรา ที่ทนความหนาวได้ต่ำพอๆ กับอีคิว พุ่งเข้าร้านขายของที่ระลึกเลยค่า

สอยแฮนด์ครีมหอมๆ หลอดเล็กจุ๊บุน่ารักมา ที่ลงไว้ใน Japan Haul

(เพื่อที่จะพบว่า ที่โอซาก้าก็มีขายในราคาถูกกว่า กรี๊ดดดดด)

อยากไปนั่งจิบชาเอิร์ลเกรย์แกล้มมากาครงจังเลยนะคะ คุณชาย

(ได้ข่าวว่าหน้าโรงแรมอื่น นี่คือความเพ้อเจ้อระหว่างรอรถ Retro Bus เป็นชั่วโมง)

โพสท่ากับฟูจิซัง

โพสท่ากับปุ้ม

...................................................................................................................

หลังจากรอ Retro Bus นานชาติเศษ ถึงเพิ่งตรัสรู้ว่าพวกเราสามารถนั่งรถอะไรก็ได้ไปเที่ยวรอบเกาะ

เชรี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรูยืนสั่นแหง่กๆๆๆๆๆ

เต้นรีวิวประกอบเพลงจั้งซี่มันต้องถอนตั้งนาน (ขออภัยที่หยาบคาย)

โอเค นั่งรถ Evergreen ไม่สิ ยืนขาแข็งบนรถกลับโรงแรมไปแบบเสียดายโอกาสเที่ยวที่อื่นๆ

แต่ความเสียดายมลายสิ้นทันทีเพราะความหิว เอ๊ย จะได้ใส่ชุดยูกาตะแว้วววววววว

...................................................................................................................

แต่พอเจอชุดยูกาตะทุกคนก็เหลียวมองหน้ากันว่า ใ ค ร ใ ส่ เ ป็ น บ้ า ง

เรารู้แค่ว่า ห้ามใส่ผิดทาง เพราะมันคือการใส่ให้คนเสียชีวิต

พยายามเสิร์ชหาวิธีในกูเกิ้ลและยูทูบอยู่นาน สรุป ให้คุณป้าแม่บ้านใส่ให้ จบ

พอใส่เสร็จก็ อ้าวววววไ ม่ต้องกังวลเรื่องชายชุดไม่เท่ากันเหรอคะ

โอเคๆ เหมือนใส่ชุดคลุมอาบน้ำเปี๊ยบ ง่ายจิ๊บเป๋ง แล้วกรูจะเสิร์ชหาวิธีทำไมแว้

จากนั้นก็เป็นมหกรรมสารพันแอ็คติ้งถ่ายรูปประหนึ่งพรีเวดดิ้งค่ะ สิริรวมรูปเกินร้อยแชะ

รู้สึกเหมือนเป็นนางเอกการ์ตูนเรื่อง สามสาวฟุคุดะ

...................................................................................................................

จากนั้น ก็ได้เวลาอาหารเย็นที่เลือกไว้ตอนเช็กอิน เป็นสุกี้เนื้อที่ น้อย มากกกกกกกก

ทำไมทุกอย่างมาในขนาดเล็กจุ๋มจิ๋มแบบนี้ยังกับอาหารไหว้ศาลเจ้าเลยอ่า

กินๆ เข้าไปสักพัก พอหม้อไม้ไผ่ปริศนาสุกแล้วถูกเปิดออกก็พบว่า มันคือข้าวอบปริมาณมากมาย

ที่แม้แต่คุณนี้ดยังกินไม่หมด อ้าว แต่กรูกินหมดนะ เกลี้ยงด้วย กินของคนอื่นยังไหว แต่อาย เลยไม่กิน

ช่างเหอะ อิ่มแระ ไปแช่น้ำกัน

ทุกอย่างมาในจานเล็กชามน้อย

...................................................................................................................

ขอข้ามขั้นการแช่ออนเซ็นไปในฐานที่เข้าใจ

บอกได้แต่ว่าที่นี่มีออนเซ็นสองแห่ง แบบชมวิวฟูจิ กับแบบลาวา อยู่กันคนละตึกเลย

และแยกเวลาชายหญิงกันเด็ดขาด แต่ที่งงคือ ผู้หญิงได้ห้องฟูจิตอนกลางคืน แล้วจะชมวิวยังไงฟระ

และนอกเหนือไปจากนั้นคือ มหกรรมการโป๊เปลือยแห่งชาติและความร้อนแบบต้มไข่กิน โอเคเนาะ

รูปภาพประกอบไม่มีนะคะ เซ็นเซอร์....

...................................................................................................................

กลับมาถึงห้องแบบสบายๆ และได้ตรัสรู้ว่าการใส่ชุดยูกาตะไปกินข้าวเย็นเป็นความคิดที่ผิดมหันต์

เพราะกลิ่นสุกี้แม่มติดตามเนื้อผ้าจนอบอวลไปทั้งห้อง (--“) สรุป ต้องทิ้งชุดยูกาตะไว้ในตู้เสื้อผ้า

แถมหลับสบายๆ อยู่ดีๆ ประมาณตีสาม ทั้งห้องก็ตื่นเพราะเสียงมอเตอร์ไซค์ดังก้องทะเลสาบ

เสียงเหมือนเรือหางยาวผสมฮาร์เลย์เดวิดสันไทรอัมพ์เฟอร์รารี่ยาวนานนนนนนมากกกกกก

จนแช่งให้มันตกทะเลสาบไปเลย ก่อนจะนอนต่อแบบงงๆว่า ญี่ปุ่นก็มีแว้นซ์ด้วยแฮะ

พรุ่งนี้จะพาไปโอซาก้าค่ะ

ปิดท้ายด้วยรูปหมู่หนึ่งเดียวของทริป คนไทยใจดีช่วยถ่ายให้ค่า

.....................................................................................................

อัพบล็อกจนเสร็จตั้งนานแล้ว แต่กด Publish แล้วทุกอย่างล่มจม

เพราะเราใช้การ insert web link นั่นเอง งงไปเลยตามประสามือใหม่

ต้องไปเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น ฮือๆๆๆ เหนื่อยนะเว้ย

แต่ในที่สุด ทุกอย่างก็สำเร็จแล้ว เจอกันเอนทรี่หน้าค่ะ

จะพาไปโอซาก้า ดูซิว่า เราจะไปกินล้างกินผลาญอะไรบ้าง

และอย่าลืม ติดตามบล็อกมีสาระได้จากนัชชินะคะ (โฆษณาไม่หยุดยั้ง)

//nat-chi.exteen.com/20140529/japan-trip-02-kawaguchiko-fujisan

Create Date : 08 มิถุนายน 2557 Last Update : 13 มิถุนายน 2557 20:49:20 น. Counter : 4719 Pageviews.		0 comments
Share Tweet