หลังจากได้นั่ง Shuttel bus ...จากสนามบินคันไซ...ประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง...ก็มาถึงที่ๆนัดกับอาจารย์ไว้... รู้สึกจะเป็นหน้าโรงแรม Hankyu...ลงจากรถแล้วก็มองซ้าย...มองขวา อ่ะเจอแล้ว...อาจารย์ชื่อ Yushi Miura...ก็แนะนำตัวกันเล็กน้อย...จากนั้นก็เดินลากกระเป๋า...แต่ๆๆๆ อาจารย์ขา...ตอนในอีเมลอาจารย์บอกว่าลงจากรถบัสแล้วจะต้องไปต่อรถไฟ...แต่ทำไมไม่บอกด้วยคะว่ามันเดินไกลมาก ดีนะที่ wrap กระเป๋ามา...ไม่งั้นของคงกระจายแล้ว...กระเป๋าใบก้อใหญ่...หนักด้วย ลากก็ลำบาก...แต่อาจารย์ก็ใจดี...ช่วยแบก...ช่วยลากกันไป...สุดท้ายก็มาถึงสถานีรถไฟจนได้...ขึ้นสาย Jr Ibaraki...ไม่ไกลมาก...แต่ยังไม่พอค่ะ ต้องลากกระเป๋ากันต่อไปอีก...เฮ้อ ในที่สุดก็มาถึงจนได้...ยืนรอรถบัสของ Jica มารับ...(ขากลับเรารู้แล้วว่ามีเส้นทางที่ง่ายกว่านี้อีก)...มาถึงจนได้...ที่พักเรา Jica Osaka ใครไม่เคยมาพักที่นี่...มันก็คือโรงแรมนั่นเองไปถึงก็...Check-in ได้กุญแจมาห้องเบอร์ 725...ที่นี่เค้าจะแยกชั้นนะ ชาย หญิง วิวดีใช้ได้เลย...มองออกไปมีทุ่งๆ...และก็มีสระน้ำใหญ่ๆ...สวยดี ตอนนี้อาจารย์ Miura...กับอาจารย์อ็อดที่มาก่อนหน้าเรารอเราอยู่ข้างล่าง...เราก็กะว่าจะขอล้างหน้า...แปรงฟังซักกะหน่อย...ปัญหามาอีกแหละ...กระเป๋าที่ wrap มาจากสนามบินมันดีเกินไปอ่ะ...แกะไม่ออก คือเค้า wrap มาแน่นมากๆ...กรรไกรก็ไม่มี รีบๆก็เลย ล้างน้ำเปล่านี่แหละ...ปล่อยมันนอนแอ้งเม้งไปก่อน... พอลงมาอาจารย์พาไปกินโอโคโนมิยากิ ...ว้าวๆ อาหารมื้อแรกที่ญี่ปุ่น เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินการพูดภาษาญี่ปุ่นที่เร็วสุดๆ ทำไมเค้าพูดเร็วไฟแล้บขนาดนี้...อาจารย์ก็สั่งๆมา 3 แบบ อร่อยอ่ะ...กินมันเข้าไป...กินไปก็คุยไป...ภาษาไทยบ้าง อังกฤษบ้าง (ยังปรับโหมดไม่ค่อยได้...พูดอังกฤษนึกไม่ค่อยจะออก) มื้อนี้อาจารย์เลี้ยง สบายไป...เสร็จก็กลับมาที่ Jica ถ่ายรูปเล่นนิดหน่อย...บรรยากาศตอนมองออกไปจากระเบียงห้องสภาพห้องนอนค่ะ เล็กเนอะ แต่ก็ครบครันห้องน้ำในตัวด้วยหลังจากนั้นชวนอาจารย์อ๊อดไปเดินเล่น...เดินอาจจะไม่เล่นแหละ...เป็นกิโลเลยมั้ง...เดินไปก็ไปเจอบ้านสวยดี...แต่เราคาดว่าถ้าเป็นที่เมืองไทย หลังคาที่เลยบ้านออกมาคงหายไปหมดแล้วเริ่มมืดแล้ว...ก็เลยกลับมาที่ห้องพัก...ยังต้องพยายามแงะกระเป๋าต่อไป...นั่นแหละหมดวัน
วันที่สองตื่นมาแต่เช้า...เพราะเมื่อคืนนอนเร็ว...ก็อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน...เสร็จเรียบร้อยก็ลงไปกินข้าวเช้า...ที่ Jica เค้าจะมีอาหารเช้าให้เป็นบุฟเฟ่...วันนี้วันแรกที่ได้กินอาหารเช้าของที่นี่ อาหารเช้าก็ไม่มีอะไรมาก...ก็พวกขนมปัง ไข่ดาว ปลาย่าง สลัด นม น้ำส้ม น้ำแอปเปิ้ล พวกนี้อ่ะ...ก็กินๆเข้าไปเพราะฟรี...ได้คุยกับอาจารย์อ็อดแกบอกอยู่มาอาทิตย์นึงเบื่ออาหารเช้ามากมาย เราก็แอบขำ...แต่ก็นึกว่าอีกไม่กี่วันเราก็คงเบื่อเหมือนกันแหละ...ก็นัดอาจารย์อ็อดว่าเดี๋ยวลงมา...เจอกันประมาณ 9.30 น....เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เราจะได้เข้าแล็ป...ได้เจอเพื่อนๆญี่ปุ่น...แอบตื่นเต้นนะ...กินเสร็จก็กลับขึ้นห้อง...นอนเล่น...ดูทีวีไปเรื่อยๆ...เราชอบดูโฆษณาของญี่ปุ่นมาก...เราว่ามันปัญญาอ่อนได้ใจเลยอ่ะ... และก็พวกรายการขายของทางทีวีตอนดึกๆ...แบบนั่งดูไปแล้วขำอ่ะ...เจ๊คนขายแบบพรีเซ็นกันสุดชีวิต...พอลองแล้วก็จะบอก...ซึโกยๆๆ แบบสุด...ยอดอะไรประมาณนั้น 555555... กลับเข้าเรื่องต่อ...พอได้เวลาเราก็ลงมาจากห้องพร้อมกระเป๋าเป้ใส่โน้ตบุ๊ค...โคดหนักเลย...อาจารย์ก็พาเดินไปก็ไม่ไกลมาก...เดินประมาณ 15 นาที...เดินแบบชิวๆ แต่ของบอกอาหารเช้าน่ะเกือบหมด...เพราะทางมันขึ้นเนิน ลงเนิน...เลี้ยวซ้าย...เลี้ยวขวา...พาไปทางลัดด้วย...งงครับ มาเองคงหลงแน่นอน...พอมาถึงแล็ปก็อาศัยภาษาญี่ปุ่นเท่าหางอึ่ง...Ohayogosiamus...ทุกคนก็งงว่ามันคือใคร...เราก็ทำ...เนียนไปนั่งที่โต๊ะ...แอบรู้อีกว่าโต๊ะนี้ของเรา555...อ่อลืมบอก...ตอนเดินมา...ก็โคดร้อนเลยนะ...กะว่ามาถึงแล็ปแล้วคงจะเย็นเพราะน่าจะเปิดแอร์ไว้...แต่ๆๆๆไปถึงแอร์ยังไม่เปิด...ร้อนเกือบตาย...เหงื่อท่วม...อาจารย์เห็น...สภาพแล้วคงอนาถใจ...เลยรีบเปิดแอร์ให้ 555... ทางเข้ามหาลัย Osaka Universityนี่ห้องแล็ปที่เราไปอยู่เมื่อมองออกมาจากแล็ปจะเห็นแบบนี้จ้าตอนนี้ขอจบเท่านี้ก่อนนะ ตอนต่อไปจะพาไปทัวร์ที่จังหวัด Fukui กันต่อจ้า เป็นครั้งแรกที่เราจะได้ไปเยือนโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ด้วย