เกาหลีใต้กับหิมะแรกของชีวิต

เมื่อวันที่ 1 - 6 มีนาคมที่ผ่านมานี้เอง บุญพาวาสนาส่งทำให้เราได้ไปเที่ยวที่เกาหลีใต้มาล่ะ ครั้งนี้ไม่ใช่หนแรกที่ได้เดินทางไปต่างประเทศ แต่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่จะได้เห็นหิมะของจริง เคยคิดเอาไว้ตั้งนานแล้วว่าอยากลองสัมผัสหิมะของจริงมากๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้มีโอกาส แต่ปีนี้โชคดีที่บริษัทเปลี่ยนนโยบายเลื่อน company trip ให้เร็วขึ้นมาเป็นช่วงต้นเดือนมีนาคม เพราะฉะนั้นถ้าไม่ซวยจริงๆ (คือหวยออกที่ประเทศเพื่อนบ้านใกล้ๆ) เราก็มีโอกาสได้สัมผัสหิมะแน่ๆ

แล้วก็เป็นไปอย่างที่คาด คือผลการโหวตของคนทั้งบริษัทออกมาที่ประเทศเกาหลีใต้ แถมในโปรแกรมการท่องเที่ยวก็มีสกีรีสอร์ทรวมอยู่ด้วย โฮะ โฮะ งานนี้เสร็จโจร ..... หิมะจ๋าเรากำลังจะไปหาแล้วนะจ๊ะ คริ คริ

แต่ทุกอย่างก็ใช่ว่าจะง่ายไปหมดซะเมื่อไหร่ เพราะพอจะเดินทางไปเที่ยวประเทศหนาว ก็ต้องมีการเตรียมตัวที่พิเศษกว่าทุกๆ ครั้งหน่อย คราวก่อนๆ ไปเที่ยวตอนเดือนสิงหาคมซึ่งเป็นช่วงฤดูร้อน ก็ไม่ต้องเตรียมอะไรมาก เสื้อยืดสวยๆ กางเกงยีนส์ตัวที่มั่นๆ ก็ไปได้แล้ว อ้อ!! ต้องมีครีมกันแดดด้วยอันนี้สำคัญมาก ..... แต่หนนี้เป็นหนแรกที่ทั้งบริษัทจะยกโขยงไปเที่ยวช่วงฤดูหนาวกัน เพราะฉะนั้นก่อนวันเดินทางจริงประมาณ 1 เดือนจึงเป็นช่วงของการเตรียมตัวที่เนิ่นนานและโกลาหนมากกว่าทุกที(จริงๆ นะ)

เริ่มจากการเตรียมอุปกรณ์กันหนาว เพราะถ้านับตามหัวแล้วทั้งบริษัทมี"เด็กนอก" อยู่ประมาณ 10 คน จาก 80 กว่าชีวิต ทางท่านผู้บริหารจึงพิจารณาอย่างรอบคอบแล้วว่า ... อย่ากระนั้นเลยไหนๆ ก็พาเจ้าพวกนี้ไปแล้ว จะให้ไปยืนสั่นงั่กๆ เดินไม่ไหว เที่ยวไมไหว ดีไม่ดีไปไม่สบายที่โน้นก็จะลำบาก ไม่สมกับความตั้งใจ(ดี) ที่จะพาไปเที่ยว .... ดังนั้นทางฝ่ายบริหารจึงอนุมัตเงินมาหนึ่งก้อนเพื่อตัดเสื้อกันหนาวขนเป็ดให้กับทุกๆ คน เย้!!!! ... ว่าแต่เสื้อกันหนาวขนเป็ดคืออะไรหว่า?? นั่นดิ ไอ้เราก็โตเมืองไทย เรียนเมืองไทย มองหน้ากันไปมา สรุปว่าอิฉันไม่รู้จักเสื้อหนาวขนเป็ดค่ะ แป่วววว!!!! แล้วจะไปสั่งตัดถูกไหมล่ะเนี่ย???

ก็อย่างที่บอกแล้วว่าคนส่วนใหญ่ของบริษัทไม่ได้เป็น"เด็กนอก" เพราะฉะนั้นจึงไม่มีใครรู้จริงๆ ว่า จะเตรียมเสื้อผ้าไปสู้อากาศหนาวกันอย่างไร ไอ้อุณหภูมิ 1-3 องศามันขนาดไหน(ว่ะ) ใครผ่านมาอ่านก็อาจจะด่าว่า ไอ้พวกนี้ไม่เคยไปเที่ยวเชียงใหม่ตอนหน้าหนาวกันหรือไง ... เคยค่ะ เชียงใหม่ เชียงราย ภูกระดึง ภูชี้ฟ้า บราๆๆ มีสมาชิกไปมาหมดแล้ว แต่ส่วนใหญ่อากาศหนาวบ้านเรา มันจะหนาวเฉพาะตอนเช้า และค่ำไง แต่นี้ต้องไปเจอตลอดเวลา 24 ชั่วโมง มันก็เลยไม่รู้จะทำตัวยังไงดีไง .... มีบ้างที่ขนเอาเสื้อตัวบางๆ ไปแต่ขนไปอย่างเยอะ ประมาณว่าถ้าเกิดหนาวมากก็ใส่มันเข้าไปหลายๆ ชั้นเอา .... ส่วนเราขนไปเต็มอัตราศึกค่ะ เสื้อกันหนาวขนเป็ด เสื้อสเวทเตอร์คอเต่า ลองจอน ถุงมือ ถุงเท้าสั้น ถุงเท้ายาว หมวกไหมพรม ผ้าพันคอ เสื้อยืด เสื้อกล้าม ฯลฯ (ใช้ไม่ใช้อีกเรื่องหนึ่งขนไปก่อน) กระเป๋าเดินทางแทบปิดไม่ลงตั้งแต่ขาไป ต้องใช้ตัวขึ้นไปทับกระเป๋าเพื่อรูดซิบกันเลยทีเดียว เหอ เหอ เอาเถอะ ใครจะว่าบ้าก็ช่างเผื่อเหลือดีกว่าเผื่อขาด แถมวันกลับมาจากไปเที่ยวประกาศิตหัวหน้าคือ "ห้ามลาหยุด" อีกต่างหาก เพราะฉะนั้นทริปนี้ห้ามไม่สบายเด็ดขาด

พอมานั่งประมวณดูแล้วทริปนี้เรากระเป๋าเงินฉีกตั้งแต่ยังไม่ได้เดินทางไปซะอีก ถุงมือ ถุงเท้า เสื้อสเวทเตอร์(3 ตัว) ลองจอน ซื้อใหม่หมด แหะ แหะ สำรวจขนหน้าแข้งหายไปหลายเส้นเหมือนกัน แต่เอาเถอะถือซะว่าซื้อประสบการณ์ เพราะเกิดปีหน้าได้ไปประเทศหนาวๆ อีก จะได้ไม่ต้องซื้อใหม่แล้วไง ... อันนี้ก็ปลอบใจตัวเองไปเรื่อยยยย



อุตส่าห์ซื้อไป เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้ใช้ โธ่เอ้ย....ไม่ใช่ไม่หนาวนะ แต่มันจับอะไรไม่ถนัดน่ะ กลัวกล้องตกพื้นมากกว่ากลัวมือชา ดังนั้นงานนี้มือเปล่าโลดดดดดด

Create Date : 13 มีนาคม 2550		1 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2550 19:38:39 น.
Counter : 664 Pageviews.
Share Tweet