ของเราเอง ตะวันคล้อย จันทร์ลอยเด่น เห็นสง่า ทั้งนภา สีคล้ำ ช้ำดำหมอง เป็นสัญญาณ บอกใบ้ ให้ตรึกตรอง อีกวันของ ชีวิต ได้หมดไป คิดทบทวน วันนี้ สิ่งใดเล่า ที่พวกเรา ได้กระทำ เป็นไฉน หากวันนี้ พลั้งเผลอ ผิดพลาดไป อุทาหรณ์ สอนใจ แก้ไขมัน อนาคต คือสิ่งใด ไม่อาจรู้ ขอใจสู้ ยืนหยัด อย่างขยัน วางแผนไว้ ทำให้ได้ ทำให้ทัน อย่ากลัวมัน ชีวิตนี้ “กำหนดเอง” T.B.tower   Create Date : 18 พฤษภาคม 2550 4 comments Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 21:50:01 น. Counter : 394 Pageviews. Share Tweet

จริงค่ะ.. เห็นด้วย ๆ..   โดย: ณ กมล 31 กรกฎาคม 2550 23:35:19 น.

อยากทำตัวให้ดี แต่ก็ยังผิดพลาดอยู่บ่อยๆ จนบางคนไม่ให้อภัย...   โดย: ภูเขา ท้องฟ้า ทะเล IP: 58.181.237.143 10 ตุลาคม 2550 12:26:27 น.

ก็พยายามต่อไปนะครับ ไม่มีอะไรอยู่ไกลเกินความพยายามหรอกครับ คุณ "ภูเขา ท้องฟ้า ทะเล"   โดย: T.B.tower 28 ตุลาคม 2550 13:09:45 น.

ขอบคุณค่ะคุณ T.B. ที่ให้กำลังใจ หวังว่าคนนั้นคงจะให้อภัยและใจดีเหมือนคุณนะคะ "จะเชื่อค่ะว่าไม่มีอะไรอยู่ไกลเกินความพยายาม" ฝากบทกลอนบทนี้ให้คุณนะคะ **ดาวดับบนฟ้าทีละดวง แต่ดับความหวงและห่วงที่ฉันมีต่อเธอไม่ได้ ดาวดับพร้อมกับการจากลาของวันใหม่ แต่หัวใจฉันยังคิดถึงเธอนะคะ คนดี**   โดย: ภูเขา ท้องฟ้า ทะเล IP: 58.181.237.143 5 พฤศจิกายน 2550 13:21:14 น.