ไปกินเนื้อโคขุนโพนยางคำกัน ที่ร้าน คนเมือง สาขา ๓
วันนี้จะชวนไปกินเนื้อครับ...เนื้อ... เนื้อโคขุน....โพนยางคำซะด้วย..... ทำไมต้องเป็นโพนยางคำ....
ท่านผู้รู้...(ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาผู้นั้นมันเป็นใคร) ได้ชี้แจงว่า....โคขุนโพนยางคำ หรือโคขุนของสหกรณ์การเลี้ยงปศุสัตว์ กรป.กลาง โพนยางคำ จำกัด จังหวัดสกลนคร,นครพนม,และหนองคาย นั้น คัดเลือกโคลูกผสมเพศผู้ สายเลือดพันธุ์ชาร์โรเล่ส์ พันธุ์ลิมูซ่า พันธุ์ซิเมนทัล ซึ่งเป็นพันธุ์ที่ผ่านการพิสูจน์ทราบมาแล้ว ว่าให้เนื้อคุณภาพดี...ดีมาก...ถึง..มากที่สุด...โอ้วววววว
แบบว่า...มาร้านนี้แบบไม่ได้ตั้งใจ ผ่านมาแล้วป้ายร้านมันเตะตา...เลยแวะชิม
ร้านนี้มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า..ร้านคนเมือง สาขา ๓ อยู่ริมถนนร่มเกล้า หน้ามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต วิทยาเขต ร่มเกล้า (รึเปล่า...ไม่แน่ใจ)
สภาพร้านก็...อย่างที่เห็น... ดีกว่าเพิงหมาแหงนนิดนึง... เป็นแบบ open air (กระเดะใช้ภาษาปะกิตซะด้วย) มองเห็นทัศนียภาพรอบตัว... หน้าร้านเป็นถนนร่มเกล้า....รถติดพอสมควร... หลังร้านเป็นดงอ้อกอแขม...รกมากกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ลมโชยเย็นสบาย....
พอก้นถึงเก้าอี้ปุ๊บ..เมนูก็ถึงหน้าตักปั๊บ... แหมบริการรวดเร็วทันใจเจงเจง ซึ่งวันนี้ ก็อย่างที่บอก...ว่าจะกินเนื้อโคขุน... ก็จำต้องลองของร้านนี้ดูที..ว่ารสเลิศปานใด ก็สั่งไปก่อนหนึ่งดอก...เป็นเนื้อธรรมด๊า...ธรรมดา... แม่เด็กเสริฟคนงามก็นำเนื้อโคขุน (ที่เขาบอกว่าส่งตรงมาจากสหกรณ์ ฯ โพนยางคำ) มาส่งให้พร้อมเตากับ...เรียกไรดีอ่ะ..กระทะ...รึอะไรหว่า... แล้วก็เนย หนึ่งถ้วย...
ชิ้นเนื้อสไลด์มาบางมาก...บางยังก๊ะกระดาษ.... แต่สีสัน...ชวนกินเหลือเกิน มีริ้วของไขมันแทรกในมัดเนื้อประปราย มองเห็นเหมือนเนื้อคลุกมาบนปุยหิมะ...
ด้วยความบางของชิ้นเนื้อ...พอสัมผัสความร้อนของผิวกระทะ ที่ฉาบทาไว้ด้วยเนย เนื้อก็สุกส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลาย
จิ้มน้ำจิ้ม...ยัดเข้าปาก....
อืม...นุ่ม...มั่กๆ...
แล้วก็เลยต้องตามมาอีกหนึ่งจาน... คราวนี้เป็นเนื้อน่องลาย...
จานนี้ขอบอก..นุ่มละมุนลิ้นเด็ดขาดบาดใจกว่าอันเมื่อกี้อีก แซ่บสมราคา... ไม่เสียแรงที่ได้รับการขุนมาอย่างดี
อาหารจานอื่นๆของร้านนี้ก็มีอีกมากมายหลายหลาก แต่...ที่สั่งมาก็มี...
ตำซั่ว...
ตำซั่วเด้อ..บ่แม่นตำชั่ว... จานนี้ก็..ธรรมดา..พื้นๆ... ขอตินิ๊ดดดดดดดดดดนึง...รสชาติหวานไปหน่อย... แต่ก็โอเค...อร่อยพอใช้....
จานต่อมา...เมี่ยงปลาช่อนย่างเกลือ
ปลาช่อนตัวประมาณท่อนแขน คลุกเกลือ ยัดไส้ด้วยสมุนไพรนานาชนิด เผาสุกส่งกลิ่นหอมละมุน เสริฟคู่กับชุดเมี่ยง...ที่ประกอบไปด้วย หมี่ขาวลวก ผักนานาชนิด ขิง หอมแดง หั่นเป็นลูกเต๋าเล็กๆ ถั่วลิสงทอด
จัดรวมเป็นคำแล้ว....ราดน้ำจิ้มรสแซ่บ...
อืม.....เข้ากันได้ดี...จานนี้อร่อยมาก...ปลาสด...น้ำจิ้มอร่อย...ผ่าน...
จานถัดมา...เสือร้องไห้...
เสื้อร้องไห้ร้านนี้แปลกกว่าที่เคยกินมา คือมีใบมะกรูดซอย โรยหน้ามาด้วย พอกินคู่กันแล้วได้กลิ่นหอมอ่อนๆของใบมะกรูด... อร่อยดีเหมือนกัน....
ถัดมา..จานสุดท้าย..ลาบเป็ด....
ลาบเป็ดร้านนี้ทำได้ดีทีเดียว... น้ำไม่นองเหมือนบางร้านที่เคยกิน ปริมาณเนื้อเป็ดกับเครื่องในพอสมดุลย์กัน มีกลิ่นข่าสับอ่อนๆ หอมติดลิ้น ในยามเคี้ยวด้วย ทำให้รสละมุนขึ้น ..ใช้ได้..ใช้ได้...
สรุปโดยรวมอาหารร้านนี้รสชาติดี กินได้...แต่ไม่ถึงกับขั้นเทพ บรรยากาศร้านก็สงบ มีลมเย็นพัดโชยมาเป็นระยะ แสงไฟจัดได้พอดี..ไม่สว่าง หรือมืดจนเกินไป
และมีเพลงลูกทุ่งเปิดคลอเบาๆ...(อันนี้ชอบมากเป็นพิเศษ)...
ให้สามดาว...
สภาพสุดท้าย..เป็นยังเง้...
หมายเหตุ
๑. ร้านอยู่ริมถนนร่มเกล้า...หากมาทางถนนรามคำแหง เลี้ยวซ้ายตรงสี่แยกที่จะเข้ามีนบุรี ตรงมาซักกิโลมั๊ง...ร้านอยู่ขวามือ หน้าม.เกษมบัณฑิต
๒. ไม่แนะนำให้ไปกินคนเดียว..เดี๋ยวเหงา
๓. อยู่ที่ลักษณะทางกายภาพของลิ้นของแต่ละท่าน บางท่านที่ลิ้นจรเข้...อาจจะบอกว่าอร่อยขั้นเทพ... แต่บางท่านที่ลิ้น มรว.ถนัด... อาจจะบอกว่ารสชาติหมาไม่เห่า... ไปชิมดูเอาเองแล้วกัน...
Create Date : 24 มิถุนายน 2552 |
|
21 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2552 9:27:40 น. |
Counter : 4967 Pageviews. |
|
|
|
โอ้ย...อยากกินส้มตำ ตำป่า ตำซั่ว ตำนัว ตำมั่ว โอ้ย..โอ้ยยยยย