วัยรุ่น...วุ่นรัก...

ตอนเป็นวันรุ่น เมื่อเกิดไปหลงรัก หรือแอบชอบใครสักคน เราก็จะแอบติดตามพฤติกรรมของเขาว่า เอ....เขามีเพื่อนสนิทกี่คนหนอ...ชอบไปไหนกับใคร ทานข้าวกี่โมง เลิกเรียนกี่โมง แต่พอมีโอกาศได้ใกล้ชิดกัน กลายเป็นพูดไม่ออก จะยิ้มให้ก็ไม่กล้า จะชวนคุยก็.....เฮ้อ!!!! มันพูดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอหอย จุกน่าดูเลย เขินสุดฤทธิ์ แม้ว่าอีกฝ่ายจะรู้หรือไม่ว่าเราแอบคิดไม่ซื่ออยู่ลับๆ

.
.
เมื่อมีโอกาสได้ใกลิชิด เช่น เรียนห้องเดียวกัน หรือ มีโอกาสทำกิจกรรมร่วมกันในชมรมเดียวกัน หรืองานอะไรก็ตามที่เป็นแนวต้องใช้เวลาทำกิจกรรมร่วมกันมากหน่อย พูดง่ายๆ คือ ต้องเสียสละเวลาส่วนตัว ก็อาจได้ข้อมูลของเขาเพิ่มขึ้น รายไหนที่กล้าหาญหน่อย ก็อาจทำตัวตีซี้ได้อย่างแนบแนียน หรือสามารถไปไหนมาไหนด้วยกันเลยทีเดียวเชียว
.
.
ทั้งสองกรณี....เมื่อเราแอบมองเขาสักระยะ คำถามที่ตามมาก็คือ เขามีคนพิเศษหรือยัง ถ้ามีแล้วก็มีความสุขที่ได้มอง (แล้วจะมาคุยเรื่องนี้ทีหลังละกันนะคะ ) แต่ถ้าสถานภาพของเขาคือ "ยังไม่มีใครพิเศษ" นั่นแหละจะเริ่มพยายามสร้างความหวังให้ตัวเองแบบอัตโนมัติ คำถามต่อไปคือ "เขาจะคิดแบบเดียวกับเราไหม?", "เขาจะชอบเราไหมหนอ?"

วิธีสังเกตุความรู้สึกที่เขามีต่อเรา...
**โปรดใช้วิจารณาญาณ เพราะเป็นการเขียนจากประสบการณ์ค่ะ**

Step ​​1: รักใครชอบใครเวลาเรารู้ว่าในรัศมีที่เราสามารถแอบบมองเขาได้ อันนี้อาจเป็นช่วงที่คุณอยู่กับเพื่อนเป็นกลุ่ม ทั้งกลุ่มเดียวกันหรือคนละกลุ่ม ก็ใช้ได้นะคะ ช่วงเผลอๆ หรือช่วงที่เราแอบมองเขาให้คุณลองสังเกตุดูว่าเคยเห็นเขาแอบมองเรามั่งหรือเปล่า ถ้ามี...ก็คงมีสักครั้งที่สายตามาประสาน.......ใช่มั๊ยเอ่ย ที่นี้ก็ต่างคนต่างเขิน ถ้าเพื่อนสนิทรู้ความลับของคุณลองให้เพื่อนช่วยสังเกตุได้นะคะ แต่ดูเองจะดีกว่า
.

Step 2: ข้อแรกเป็นการสังเกตุจากระยะห่าง ที่นี้ระยะใกล้เข้ามาแล้วเมื่อมีโอกาสใกล้ชิดกัน เขามีอาการหลบสายตา หรือว่าทำท่าทางคล้ายกับเขินอายเมื่ออยู่ใกล้ หรือได้คุยกันแบบว่าไม่มีคนอื่นหรือเปล่า (ก็เหมือนกับที่เราเป็นเวลาอยู่ใกล้เขางัย ) ข้อนี้ถึงแม่้ว่าจะเป็นคนกล้าขนาดไหนก้ต้องมีให้เห็นบ้างนะ เพราะเคยเจอมาแล้วค่ะ คนที่ขี้โวยวาย เสียงดังเวลาอยู่กับเพื่อน สามารถพูดต่อหน้าคนเยอะได้ แต่เมื่ออยู่ใกล้คนที่ตัวเองให้ความสนใจละก็ ... หุ หุ...
.

Step 3: ทีนี้ก็อยู่ที่บทสนทนาของคุณทั้งสองคนค่ะ ว่าเขามีการถามไถ่ถึงเรื่องส่วนตัวของคุณบ้างรึเปล่า เช่น เรื่องที่บ้าน เรื่องเพื่อน เรื่องเรียนหรือเรื่องงาน หรือว่เรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับคุณ สรุปง่ายๆ คือเขาพยามยามหาเรื่องเข้ามาคุยกับคุณใช่หรือเปล่า อันนี้อย่าคิดเข้าข้างตัวเองนะคะ ลองทำตัวเป็นกลางนิดซซซ์นึงค่ะ ไม่ใช่ว่าด้วยงานทำให้ต้องเข้ามาคุยกับเรามากกว่าคนอื่น อันี้ไม่นับค่ะ แต่ถ้าเรื่องเดียวกันเขาคุยกับคนอื่นน่าจะดีกว่า หรือไม่เกี่ยวกับเราสักนิดแต่เทียวถามไถ่ นั่นแหละแววออกแล้วค่ะ
.

ปล. วิธีนี้อาจจะยากสักหน่อยหากเขาคนนั้นของคุณเป็นพวกเก็บอาการเก่ง สามารถคุมตัวเองได้ดี แบบว่าฉลาดกลัวเราจับได้ก็อาจไม่ work คือไม่สามารถตัดสินได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่าเขาอยากแสดงให้เรารู้ถึงความรู้สึกของเขาหรือเปล่า เช่นกันค่ะหากเราต้องการให้เขารู้ว่าเรารู้สึกอย่างไร ก็ออก Step ตามที่เขียนไว้แต่ทำกลับกันเท่านั้นเอง รับรองมีแต่คนที่จะพยายามไม่รับรู้ หรือไม่สนใจชาวโลกเท่านั้นแหละค่ะที่จะดูไม่ออก
.

หากใครหลวมตัวเข้ามาอ่าน ต้องการจะ comment ก็ไม่ว่ากันนะคะ หรืออยากให้เขียนเรื่องอะไร บอกมาได้เลยค่ะ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็น
.

ไปละนะ จาก มือใหม่หัดเขียนค่ะ