รู้สึกติดใจค่ะ....อยากเขียนเรื่องราวประมาณนี้อีกชอบนะคะ......เวลามีคนมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันคิดเหมือนบ้าง.....คิดต่างบ้าง.....เรื่องธรรมดาโลกค่ะเคยคุยให้คนนึงฟังใน chat room....ว่าโดน manager เรียกไปบ่นเค้าก็คงอยากปลอบใจ....บอกว่าคิดซะว่าเข้าหูซ้ายทะลุหูขวานะเราตอบกลับว่า....ก็ฟังบ้างค่ะ...ถ้าอันใหนผิดจริงก็รับฟังเป็นคนยอมรับฟังความเห็นคนอื่นค่ะ....พูดเก่ง....แต่ไม่ชอบพูดมากคือถ้าไม่พูด...คนก็จะยังไม่แน่ใจ...ลังเลว่า...โง่รึปล่าวเนี่ยให้คนอื่นคิดว่าเราโง่น่ะแหละดี...เข้าทำนองข้างนอกให้ปรุงไงโม้ท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง....งั้นมาถึงคำเพื่อนบางท่านที่บอกว่าอ่านแล้วไม่รู้จะ....ปลง...หรือ...ไม่ปลงดี......งั้นอ่านเรื่องต่อไปนี้ค่ะเรื่องจริง.....เรื่องแต่ง......เรื่องเล่า.....ใช้วิจารณญานเองนะคะเรื่องที่หนึ่งประมาณห้าหกปีที่แล้ว.....หญิงสาวคนหนึ่งเดินทางไปกับพ่อและน้องชายเพื่อไปอวยพรวันเกิดผู้หลักผู้ใหญ่ท่านนึง....ที่จังหวัดแถบภาคอีสาน....ขับผ่านภูเขา....พื้นที่ไร่....ป่าทึบมากมาย...จนได้เข้าสู่งานซึ่งจัดที่บ้าน คนมางานเป็นพันคน และพบว่าที่ผ่านมาบริเวณกว้างใหญ่ไพศาลคือสมบัติของเจ้าของบ้านทั้งหมดโอววว.....แม่เจ้า....ปัจจุบันท่านไม่ได้อาศัย ณ .ที่แห่งนั้นแล้ว รวมถึงบ้านในกรุงเทพด้วย เนื่องจากเกิดกรณีขายยา (ไม่ใช่ยาบ้า....แต่ค้ายาแพงเกินขนาด ) ....ต้องไปอยู่ที่แห่งนึง....ซึ่งไม่มีใครอยากอยู่เรื่องที่สองผู้หญิงคนนึงมีชื่อมีเสียง สวยขนาดมีรางวัลการันตี เป็นที่เปิดเผยว่าชีวิตช่วงหนึ่ง เธอคบหาดูใจกับนักร้องวัยรุ่นชื่อดัง แต่สุดท้ายเรือรักอับปาง ไปไม่รอด และฝ่ายชายไปคบกับคนอื่นเรื่องราวผ่านมานานแล้ว.....ปัจจุบันเธอเปลี่ยนไปมาก.....เปลี่ยนอย่างสิ้นเชิง....แบบคนละคน......ความรักคงทำให้เธอเลือกที่จะเปลี่ยนไปเรื่องที่สามอันนี้ออกแนว....ฮา...ปนแนวโลกกลมหญิงสาวคนนึงมีพี่สาวที่เคารพรักนับถือชวนไปเที่ยวทางเหนือ (หลายปีละ )ส่วนใหญ่ในกลุ่มก็จะเป็นวัย 50 up และ มีพี่ผู้ชายท่านนึงดูนิ่งๆแต่ฮาร่วม trip ด้วย ....ขณะนั่งรถตู้จากสนามบินไปที่พักก็มีเสียงพูดว่า"เฮ๊ยยยย....ที่แถวนี้มันสวยจริงๆว่ะ....ถ้าเจอคู่แท้เมื่อไหร่นะ ...จะชวนกันมาอยู่แล้วทำไร่กัน......"ทุกคน...ฮา....ลั่นรถ...เพราะพี่ท่านเลี้ยงน้องๆด้วยการเปิดร้านทำผมให้ตามห้างต่างๆ....และไม่ยุ่งเกี่ยวกัน....แบบว่างานสบายๆ ในห้องแอร์แต่พอเจอรักแท้....จะชวนเค้ามาตากแดดทำไร่ตอนที่มีข่าวเสี่ยโต้งกับน้องตู้ม...ตู้ม...หญิงสาวไมได้สนใจใคร่รู้หรอกจนมาเห็นภาพ.....โธ่...คุณมล...นึกว่าไผ(หญิงสาวเคยไปกินข้าวที่กิจการทาสีบ้านของคุณสองครั้งกับพี่ที่เคารพกันท่านเดิม...ร้านเก่าอยู่ใต้ตึก president .....เห็นแล้วตกใจ....ปลงยากจริงๆ )อ่านจบแล้ว.....ปลง....หรือ.....ไม่ปลง....ดีล่ะอย่างไรก็ตามส่วนตัวยังยึด concept สิ่งที่เห็นข้างนอก ไม่เหมือนสิ่งอยู่ข้างในเสมอไป คนใส่ยีนส์ขาดๆ เซอร์ๆ เหมือนอะไรก็ได้....ยังไงก็ได้เมื่อถึงเวลาต้องจริงจัง กลับรู้จักขีดกรอบให้ตัวเอง ถนอมน้ำใจคนอื่นน่ารักค่ะ...ทั้งหน้าตาและข้างในไปละ.....ง่วง
อ่านเรื่องบ้านนี้ต้องตีความตามไปด้วย
ดีค่ะ อิ อิ..ปลง