ยูจีน Begins เมื่อก่อน เราเคยได้ยินบ่อยๆตามหนังสือ ตามบทสัมภาษณ์ว่า โตขึ้น อยากให้ลูกเป็นอะไร เข้าวงการมั๊ย ถ่ายแบบไหม อีกมากมาย ทุกคำตอบมักจะเป็นไปในทางเดียวกันว่า เป็นอะไรก็ได้ ขอให้เป็นคนดีของสังคม หรืออะไรในทำนองนี้ ฟังๆดูมันก็เป็นประโยคยอดฮิต ที่ฟังดูเก๋ไก๋และซื้อใจคนฟังได้ดีมากในทุกครั้งที่ได้ยิน พอมาถึงวันที่ได้มีลูกเป็นของตัวเอง ถึงได้รู้สึก และพอเข้าใจ จำได้เลย ช่วงตอนที่ยูจีนจะคลอด เช้าวันนั้นก็ได้ขับรถไปส่งแม่ของยูจีนที่ รพ. แล้วก็กลับมานอนรอที่บ้าน อาจจะเนื่องด้วยไม่รู้จะทำตัวยังไง แล้วก็ปัญหาที่บ้าน ความไม่พร้อม หรือเขิน หรือ กลัวอะไรบางอย่างมั๊ง แต่พอสายๆ โทรไปถามที่รพ.ก็ทราบว่า ออกมาเป็นเด็กผู้ชาย อาการครบถ้วนดี แต่ตัวเล็กไปหน่อย 2,650 กรัม ก็เข้าตู้พักนึง ตอนนั้นน่ะเหรอ ยังงงๆ มึนๆ ยังตั้งตัวไม่ถูกมั๊ง สถานะของตัวเอง ที่เปลี่ยนไปอย่างไม่ได้คิดวางแผนอะไรล่วงหน้ามากมาย ก็เริ่มมองเห็นปัญหาที่เห็นเค้าลางมาแต่ไกล จนวันต่อมาถึงได้ไปเยี่ยมยูจีน ที่ห้องพักเด็กอ่อน ก็เดินไปคนเดียว แล้วก็บอกชื่อ นามสกุลเขาแล้วเขาก็ให้รอซักพัก พอไปนั่งรอที่ม้านั่ง ก็เห็นพ่อแม่ ญาติคนอื่นๆเข้ามาดูลูกหลาน ตอนนั้นหัวใจเต้นตึกตักๆ ไม่รู้คิดอะไรบ้าง แล้วก็มีแต่เสียงร้อง ของเด็กอ่อนดังสลับกันทีละคนสองคน ลองชะโงกหน้ามองดูไปทางหน้าต่างกระจก เห็นเตียง ตู้ของเด็กวางอยู่หลายเตียง ที่เขาเข็นมารอพบญาติ แล้วก็รอเข็นกลับไปดูแล จนเจ้าหน้าที่เขาเรียกนามสกุลเรา ก็ยิ่งให้ตื่นเต้น ลุกขึ้นเดินไปหัวใจเต้นแรง แปลกๆจริงๆแฮะ พอถึงตรงหน้าต่าง จนท.เขาก็ปล่อยรถเข็นไว้ตรงนั้น เป็นตู้พลาสติกใส ปูด้วยผ้าสีขาวสะอาด มีเด็กชายตัวกระจิ๊ดริ๊ด นอนคว่ำอยู่ เอียงหน้ามาทางข้างนอก ตายังปิดอยู่เลย ตัวออกแดงๆหน่อย ผิวยังเหี่ยวๆ เส้นผมไม่ค่อยมี ที่ข้อมือมีป้ายนามสกุลเราอยู่ อืมมม ทำตัวไม่ถูกแฮะ ได้แต่เมียงๆมองๆ เพราะ ต้องอยู่ในตู้เลยได้แต่มองดู ตอนนั้นคิดอะไรบ้างเหรอ.... ตอนนั้น ไม่ได้นึกถึงอะไรมากมายหรอก แม้กระทั่ง เรื่องสาเหตุที่มีวันนั้น หรือ ภาระที่จะตามมาก็ไม่ได้ตระหนก หรือหวาดกลัวอะไรเลย เห็นแต่ภาพ เด็กน้อยตัวแดงๆ นอนสงบนิ่งอยู่ในตู้ เป็นชีวิตๆหนึ่งที่เราต้องดูแล และรับผิดชอบ เป็นเหมือนพันธะสัญญาที่ไม่ต้องเอ่ยปากพูด หรือบรรยาย แต่เรารู้ตัวเองดี ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง จริงๆก็ยังอึ้งๆแหละ ทำตัวไม่ถูกจริงๆ 555 จนได้พักหนึ่งก็บอกจนท.ว่าพอแล้วล่ะ แล้วเดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่ จากวันนั้น ช่วงที่มีอะไรเกิดขึ้นมากมายก็ผ่านไป จนมาวันนี้ยูจีน จะหกขวบแล้ว กับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันคือ เด็กดื้อคนหนึ่ง ฉลาด ซน พูดไม่ชัด ไฮเปอร์ กระนั้นก็ตาม ทุกคนในละแวกบ้านก็ยังรักใคร่แกมเกลียดหน่อยๆ 55555 ยูจีนได้รับความรักจากทุกคนเป็นอย่างดี เราคงจะต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด แล้วยูจีนก็คงต้องพยายามให้ดีที่สุดเช่นกัน ตอนนี้ยังไม่ได้คิดมากมายว่า จะให้ยูจีนเป็นนักดนตรี หรือเป็นนักวาดรูป หรือเป็นนักกีฬาหรอก สิ่งที่สำคัญ ทุกคนอยากให้ยูจีนดูแลตัวเองได้ อย่างตอนที่ยูจีนทะเลาะกับเพื่อน หรือโดนอุบัติเหตุหัวแตก ทุกคนก็คงต้องพยายามให้ดีที่สุด รวมทั้งยุจีนด้วย นั่นแหละ ที่สำคัญที่สุดสำหรับตอนนี้ ถ้าเด็กทุกคนเปรียบเหมือนผ้าขาว ยูจีน และเด็กพิเศษทุกคนคงจะเป็นผ้าขาวบาง ที่เปราะบางมากๆ และต้องการความเอาใจใส่มากเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม ล่าสุดเมื่อวันเสาร์ หลังจากที่หัวแตกมาสองวัน ยูจีนก็แร่ดได้ตามปกติแล้วครับ :)   Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2548 20 comments Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2548 15:05:59 น. Counter : 412 Pageviews. Share Tweet

อย่าเพิ่งคาดหวังว่าจะให้เขาเป็นโน่นเป็นนี่เลย ลองให้เขาตัดสินใจอะไรได้เองดีกว่านะ อย่างน้อย ถ้าเขาค้นพบสิ่งที่เขารัก จะได้สบายใจเราไง คนเป็นพ่ออย่างเราๆ   โดย: Aloha007 14 กุมภาพันธ์ 2548 14:22:42 น.

อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ น่ารักจังคุณพ่อ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ทั้งคุณพ่อคุณลูกนะคะ   โดย: prncess 14 กุมภาพันธ์ 2548 14:37:54 น.

เป็นพ่อคนทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงๆ เปิดเพลงกรอกหูยูจีนทุกวันครับ เดี๋ยวสักแปดชวบได้เรื่องแน่ๆ   โดย: เครา IP: 61.90.121.66 14 กุมภาพันธ์ 2548 15:44:39 น.

HaPpY VaLeNTiNe'S DaY click   โดย: นุทศรี 14 กุมภาพันธ์ 2548 15:48:00 น.     ซึ้งว่ะ... คอมเมนท์ไม่ถนัด ไม่ถนัดกะอะไรซึ้งๆ เท่าไหร่ ขอให้ลูกโตขึ้นมาน่ารักเหมือนพ่อละกันจ้า   โดย: =p o o k p u i= 14 กุมภาพันธ์ 2548 18:21:18 น.     (^_^) ตอนมีอุลตร้า . . ตื่นเต้น ตอนเช็คการตั้งครรภ์อ่ะ แบบว่า เปิดอู่ แค่ 2 เดือน . . ท้อง แล้ว เหรอ ? เค้า จัดแจงเสร็จ . . ผม ก็ถือที่เช็คฯ มาดูอีกห้องนึง 2 ขีด . . ท้อง อ่ะ . . เยส !! ส่วนที่บีบหัวใจ ก็ตอนที่ เค้าตกเก้าอี้ ตอนท้องได้ 8 เดือน เค้า รีบนั่ง Taxi มาโรง 'บาล ในขณะที่ ผม อยากจะบินหรือหายตัวได้ . . จะได้รีบไปอยู่ข้างๆ เค้า แต่ งานนั้น ก็ไม่เป็นอะไร . . เจ้าอุลฯ หัวแข็ง ใช้ได้   โดย: Memo no.72 14 กุมภาพันธ์ 2548 18:56:17 น.     ^ ^ ดีใจด้วยนะคะ ยูจีนหายแล้วน่ะ   โดย: สามัญชนผู้น่ารัก 14 กุมภาพันธ์ 2548 23:06:19 น.     เฮียเป็นพ่อที่น่ารักมากกกกกกกก   โดย: jengly IP: 203.156.45.61 14 กุมภาพันธ์ 2548 23:40:13 น.     น่ารักจิงๆ พ่อยังวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ เขียนถึงลูกได้แบบ...น่ารัก ไม่ดูเป็นพ่อที่น่าเบื่อดี   โดย: patsypacky IP: 61.91.117.120 15 กุมภาพันธ์ 2548 0:43:25 น.     อิอิ เห็นด้วยกะลุงเคราฯมากค่ะ   โดย: Dek[N]a[R]o[K] 15 กุมภาพันธ์ 2548 17:09:22 น.     น่ารักจังเลยอ่ะ อยากมีช่วงเวลานั้นกะเค้ามั่งจัง ขาดก็แต่ซ๊ามีนี่แหละ หายากจ๊างงง ปล. นอกจากฐาติๆแล้ว น้องยูจีนยังมีเพื่อนๆที่พันทิปรักอีกเยอะเลยน๊า   โดย: umae 15 กุมภาพันธ์ 2548 19:47:51 น.     น่ารักจังเลยหงะ เป็นความผูกพันธ์ที่ดีเนอะ ยูจีนโตขึ้นต้องเป็นคนดีอยู่แล้ว แล้วเบลล์ก็เชื่อว่ายูจีนต้องมีความสามารถอะไรแฝงอยู่แน่นอน รอเวลาเปิดเผย   โดย: THE BEGINNING 15 กุมภาพันธ์ 2548 22:13:47 น.     แง้วววววว ยูจีนหายแว้ว ดีใจจัง เอิ๊กๆๆ^^   โดย: ซินเด๋อฯ ขี้เกียจlog IP: 203.172.75.214 15 กุมภาพันธ์ 2548 22:35:16 น.     แวะเข้ามาอ่าน ซึ่งเลยอ่ะ ฮือๆ เขียนได้น่ารักมั่กๆ   โดย: paperwing IP: 61.91.103.28 17 กุมภาพันธ์ 2548 16:59:27 น.     โห พี่ ว่ะ   โดย: hedgehog IP: 203.126.110.12 18 กุมภาพันธ์ 2548 10:46:10 น.     ซึ้ง ว่ะ ปล รูปComment ข้างบนมันไม่ติด -__-! กะเอาฮาเลยนะน่ะ   โดย: hedgehog IP: 203.126.110.12 18 กุมภาพันธ์ 2548 10:49:57 น.     กรี๊ดกร๊าดดดดด น้องยูจีน น้ามาเยี่ยมนะคะ หล่อจริงๆอิอิ   โดย: ถั่วแดงเย็น 18 กุมภาพันธ์ 2548 11:23:38 น.     ขอจองเป็นลูกสะใภ้ กิกิ   โดย: ตอนนี้อารมณ์สีฟ้า 20 กุมภาพันธ์ 2548 1:37:22 น.     เจ้าของบลอคเป็นคุณพ่อที่น่ารักมากค่ะ ดีใจแทนน้องยูจีนที่ได้เกิดมาเป็นลูกของคุณค่ะ ^o^ ขอให้น้องยูจีนดูแลตัวเองได้ดีอย่างที่คุณพ่อ และญาติ ๆ รอบข้างช่วยดูแลค่ะ ฝากบทเพลงให้เพลงนึงค่ะ "Fields Of Innocence" //Evanescense// I still remember the world From the eyes of a child Slowly those feelings Were clouded by what I know now *chorus* Where has my heart gone An uneven trade for the real world oh I... I want to go back to Believing in everything and knowing nothing at all I still remember the sun Always warm on my back Somehow it seems colder now   โดย: Dabadee 21 กุมภาพันธ์ 2548 15:41:14 น.     รี่ชอบดูพัฒนาการของเด็กอ่า... ซ่าต่อไปยูจีนคุง...^^   โดย: Sary 25 กุมภาพันธ์ 2548 1:12:00 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก