Group Blog All Blog
|
25 - ปราการเสน่หา : วาณี  ปราการเสน่หา #วาณี สำนักพิมพ์ พลอยวรรณกรรม พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2558 จำนวนหน้า 287 หน้า ราคา 269 บาท ----- โปรยหลังปก ธีรยุทธ โทมัส อนันต์ทรัพย์ มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อ เจ้าชายแห่งธุรกิจนำเข้าอุปกรณ์ไฟฟ้าอันยิ่งใหญ่ เขาต้องการสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเสมอโดยเฉพาะเรื่องของผู้หญิง เขาเบื่อความซ้ำซากจำเจ จึงชอบความตื่นเต้นท้าทายจากทุกอย่างที่เงินของเขาสามารถเลือกสรรได้แต่สิ่งที่เขาไม่ได้เลือกก็คือ One-night stand กับผู้ช่วยของผู้ช่วยเลขานุการ ที่เขาไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน กับสิ่งที่เธอพูดกับเขา หลังจากเขาบอกว่าพร้อมจะรับผิดชอบพรหมจรรย์ของเธอ ขอบคุณนะคะ แต่ฉันไม่ชอบลีลาบนเตียงของคุณ โทมัสยอมรับว่าคืนนั้นเขาเมามากไปหน่อย และลีลาของเขาก็ออกจะด้อยกว่าปกติมากๆ แต่สิ่งที่เธอพูดมันสุดจะทำร้ายอีโก้หนุ่มเพลย์บอยอย่างเขา โดยเฉพาะเมื่อมันออกมาจากปากผู้หญิงที่เพิ่งเสียความบริสุทธิ์ หน้าตาก็บ้านๆ หลังจากยื่นข้อเสนอขอรับผิดชอบแต่โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย เขาจึงยื่นข้อเสนอใหม่เป็น หลายๆ คืน ให้เขาได้แก้มือ กับ 'หลายๆ วัน' ให้เธอได้สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต จนสุดท้ายพุทธรักษาก็ใจอ่อนยอมทำงานควบสองกะ... กลางวันเป็นผู้ช่วยของผู้ช่วยเลขานุการ... กลางคืนเป็นตุ๊กตาให้เจ้านายฟัด แลกกับ ค่าจ้าง ที่เธอไม่ได้คาดหวังและไม่คิดว่าจะได้รับมือ การตั้งครรภ์นอกสัญญาจ้าง! ----- เม้ามอยหลังอ่าน นี่มันนิยายโรม๊านซ์เบาๆของความรักรูปแบบการตามติดชีวิตพระนางในเวลา 2 เดือนเลยค่ะ เหมือนนั่งอ่านไดอารี่ของคู่รักคู่หนึ่งที่เริ่มต้นกันแบบ One-night stand ทำไมถึงบอกว่ารู้เวลาขนาดนั้น เพราะคนเขียนได้กำกับวันที่และเวลาลงไปในนิยายด้วย หลายคน ไม่สิรวมถึงเราตอนอ่านด้วยก็สงสัยว่า เอ๊ะ..เวลาแค่นี้รักกันได้จริงหรอ พอเราอ่านจบเราก็คิดได้ว่า บางทีความรักมันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาตัวเดียวนี่คะ คู่นี้เขาอาจจะเริ่มต้นกันแบบไม่ปกติ เป็นความสัมพันธ์แบบข้ามคืนแล้วมันก็มีเหตุการณ์อะไรมากมายที่ทำให้ความสัมพันธ์นั้นกลายเป็นน่าสนใจและอยากทำให้มันจริงจัง ซึ่งจะว่าไปแล้วพล๊อตเล่มนี้อาจจะไม่ได้หวือหวา หรือแปลกใหม่อะไรนะคะ มาแบบเข้าผิดห้อง บรรยากาศพาไป ข้ามคืน รับผิดชอบ ตามติด บวกสถานะเจ้านายลูกน้อง อะไรๆมันก็เลยอาจจะเดาได้ไม่ยาก แต่ในความธรรมดาเรียบๆของพล๊อตที่ดูบางเบา กลับมีอะไรซ่อนอยู่ให้เราได้ขบคิดเล็กๆอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่ว่าจะจุดดราม่าของปมหลังในชีวิตนางเอกที่สร้างบาดแผลทางใจในปัจจุบันให้เธอไม่น้อย หรือ แม้แต่อดีตรักของพ่อพระเอกที่กลับมาสอนใจและคอยย้ำเตือนไม่ให้ใครดำเนินรอยตามอีก ซึ่งเราชอบคำพูดของพ่อพระเอกประโยคนึงว่า "ความรักไม่ใช่เหตุผลของการทำร้ายคนที่เรารัก" ถึงบอกว่าเล่มนี้ดูธรรมดาแต่อ่านแล้วคนเขียนได้สอดแทรกรายละเอียดของข้อคิดและการกระทำบางอย่างลงไปเล็กๆ ดังที่จะเห็นได้จากความคิดและการกระทำพระเอกที่เขามีต่อนางเอก ไม่ว่าจะยามสงสารเธอ เห็นใจเธอและเข้าใจเธอ พร้อมที่จะปกป้องเธอจากสิ่งที่มันฝังลึกอยู่ในใจ(เราจะยังไม่พูดถึงแง่มุมเจ้าเล่ห์ของเขานะคะ ฮา) เป็นนิยายแบบไดอารี่ที่อ่านแล้วเอ้อ..แหะ มันก็สนุกไปอีกแบบ เหมือนนั่งดูชีวิตประจำวันของพระนางยังไงยังงั้น ว่าทั้งคู่จะเปิดใจและประคองความรักที่เกิดจากความไม่ตั้งใจไปได้มากน้อยแค่ไหน 'โทมัส หรือ บอสของนางเอก' เป็นผู้ชายเพลย์บอยตัวจริงเลยล่ะค่ะก่อนที่เขาจะมาพบนางเอกในค่ำคืนนั้นเนี่ย แต่พอเธอเข้ามาในชีวิตไอ้ความเจ้าชู้ก็หายไปนะคะ กลายเป็นความหน้ามึน เนียน และเจ้าเล่ห์ที่จะพิชิตใจนางเอกผู้น่าค้นหาแทน จริงๆคืนนั้นมันจะไม่เกิดเหตุการณ์ถ้าเขาเรียกคนมารับนางเอกกลับห้องนะคะ แต่ไม่รู้เพราะความแปลกของนางเอกเอง หรือตัวเขาเองที่แปลกถึงยังให้มันเป็นไปและนำไปสู่จุดนั้นในที่สุด แต่นั่นก็ยังแปลกไม่พอ เมื่อแทนที่จะทางใครทางมันกลับกลายเป็นเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมยังต้องรั้งเธอไว้อยู่ และยังอยากอยู่ข้างกายสาวที่แสนธรรมดาคนนี้ ช่วงแรกต้องบอกว่าบอสคงยังไม่ได้รักนางเอกหรอกค่ะ แต่การใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวัน ได้รับรู้ความเป็นมาของเธอ รับรู้ประสบการณ์ที่เธอผ่านมา รวมถึงวิถึการใช้ชีวิต นิสัยที่หล่อหลอมเป็นเธอแบบนี้ก็ทำให้ความรู้สึกสนใจกลายเป็นความรู้สึกชอบที่เพิ่มขึ้นๆในทุกๆวัน จากความติดใจกลายเป็นความเคยชิน จนนำไปสู่ความผูกพันที่ขาดเธอไม่ได้ จริงๆก็ต้องบอกว่าบอสในเล่มนี้น่ารักมากคนนึงนะคะ 'ในที่ทำงานเขาอาจจะเป็นเจ้านายของเธอ แต่เมื่ออยู่ในห้องนอนเธอเป็นเจ้านายของเขาค่ะ' ฮาประโยคทำนองนี้มากกก ซึ่งถ้าไม่นับนิสัยเอาแต่ใจ เผด็จการ เจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ และหื่นมากกก แถมชอบหาเรื่องแกล้งให้นางเอกอายอยู่เรื่อย ก็นับว่าข้อดีของเขาก็มีไม่น้อยนะคะ เป็นผู้ชายที่เอาใจใส่นางเอกมากๆคนนึง มุมน่ารักก็มีเพียบไม่แปลกใจว่าทำไมนางเอกที่เป็นคนปิดกั้นตัวเองถึงต้องยอมพ่ายแพ้เสน่ห์ของบอสโทมัสจริงๆ ไม่ว่าจะการทำกับข้าวเอย ที่บอกตรงๆว่านิยายพี่แว่นนี่ต้องมีอาหารทุกเล่มเลย เล่มนี้เขาทำ'ไข่พระอาทิตย์ กับ ไข่พระจันทร์กันค่ะ' อ่านละแทบอยากจะลุกไปทอดไข่เลย 5555555 นอกจากนั้นยังนั่งดูซีรีย์เป็นเพื่อนนางเอก(จนกลายเป็นว่าเขาติดซะเอง) สรรหาของกิน เทคแคร์ความรู้สึกนางเอกเสมอ(แม้บางทีจะแอบเจ้าเล่ห์ เอาเปรียบนางเอกตลอดก็เถอะ- -') แต่ก็แอบสงสารเบาๆนะเพราะนางเอกหาเรื่องสลัดบอสทิ้งตลอดเวลา จนบอสต้องสรรหาวิธีการออดอ้อนเพื่อเนียนอยู่กับนางเอกต่อให้ได้ นึกสภาพผู้ชายตัวโตๆอ้อน ละก็ฮาดี55555 ส่วน'หญ้าแพรก หรือ น้องหญ้าของพระเอก' เป็นหญิงสาวธรรมดาที่อาจจะไม่ได้มีจุดเด่นอะไร ทำงานก็เป็นแค่ผู้ช่วยเลาขาฯฝ่ายเอกสาร ซึ่งจริงๆแล้วกลับกลายเป็นว่าเสน่ห์ของเธอคือความรอบรู้ทางด้านภาษาที่ไม่ใช่แค่ภาษาอังกฤษ แต่เพราะปมหลังชีวิตของนางเอกที่ไม่ธรรมดาเลย และสร้างบาดแผลไว้ในใจเธอมากเกินไป ทำให้นางเอกกลายเป็นคนปิดกั้นตัวเอง ไม่มั่นใจในตัวเอง และหลีกหนีสังคม ซึ่งนับว่าเป็นโชคดีที่ค่ำคืนนั้นเพราะเธอโชว์สกิลภาษาไปเล็กๆจนทำให้พระเอกสนใจเธอ ก็เลยกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ไม่ปกติตามมา แม้มันอาจจะดูเริ่มไม่สวยนักแต่เขาดันกลายมาเป็นคนที่เดินเข้าสู่โลกหลังกำแพงหนาของเธอแบบไม่รู้ตัว เขาเหมือนค่อยๆแทรกซึมมาทีละนิด แต่ด้วยความกลัวของเธอเอง ทำให้การเปิดรับความรักเป็นสิ่งที่ยาก เธอกลัวการสูญเสีย เธอไม่อยากคาดหวังเพราะความคาดหวังทำให้เธอเจ็บปวด ต้องบอกว่าบาดแผลนางเอกไม่น้อยเลยค่ะ ก็ได้บอสโทมัสนี่แหล่ะที่เป็นผู้รักษาแผลใจของหญิงสาวตัวเล็กๆที่โดดเดี่ยวคนนี้ ...ถึงได้บอกตอนต้นว่าความรักบางทีมันก็ไม่ต้องใช้เวลา ยิ่งกับนางเอกที่มีปมแบบนี้ ไม่เคยมีใครมาทำสิ่งดีๆอะไรแบบนี้ให้ รวมถึงความใกล้ชิดที่มีกันและกันในทุกๆวันเช้าจนค่ำแม้จะแค่อาทิตย์ สองอาทิตย์มันก็กลายเป็นความผูกพันอย่างเหลือเชื่อเพียงเพราะเขาเข้ามารับรู้ปมในใจของเธอและทำให้ชีวิตเธอไม่รู้สึกอ้างว้างอีกต่อไป ถึงบอกว่าพล๊อตธรรมดาแต่เพราะนางเอกเล่มนี้มันเลยไม่ธรรมดาเนี่ยแหล่ะค่ะ สงสารนางเอกจับใจจริงๆตอนฟังเธอเล่าอดีตอ่ะT^T แต่ไม่รู้จะสงสารหรืออิจฉานางเอกดี ที่มีบอสรูปหล่อมาคอยคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ เพราะบอสเนี่ยช่างปากว่ามือถึงตลอด หาเรื่องจับนางเอกได้ทุกที เอะอะหอม เอะอะกอด จ้องจะกินลูกไก่ตัวน้อยๆตลอด แต่ดีที่พี่แกยังคิดถึงใจนางเอกนะคะ เลยอดทนไว้ซะเอง(ขำมากก) แต่ก็อย่างที่บอกว่าเสน่ห์พี่แกล้นเหลือ ฟีโรโมนล้นห้องนางเอก จนทำให้นางเอกทนไม่ไหวซะเองมากกว่า กลายเป็นฝ่ายรุกเองเฉยเลย 55555555 ลืมบอกไปว่าชอบบุคลิกตรงๆของหนูหญ้าค่ะ รู้สึกอย่างไรก็พูด เคลียร์กันตรงๆ น่ารักดี แต่ยังไงเล่มนี้มันก็คือนิยายโรม๊านซ์เบาๆนะคะ ฉากร้อนแรงทั้งแบบชวนฮา และชวนหวิวก็มีมาไม่มากไม่น้อยเลยค่ะ เพราะอีตาหมีกริซลี่ของนางเอกช่าสรรหากระบวนท่ามาเปลี่ยนบรรยากาศกับนางเอกเหลือเกินนนน โอ๊ยยย อ่านแล้วเขิลแรงมากกกก >//< อารมณ์คล้ายๆอ่านนิยายแปลที่มีคำพูดสื่อความนัยนิดๆ ตรงไปตรงมา ออกมาฮาๆแบบมุข18+ทำนองนั้นอ่าค่ะมันเลยดูไม่น่าเกลียดหรือเยอะไป แต่ใส่มาให้ชวนหวิวๆอมยิ้มไปแทน แต่เล่มนี้ก็คงไม่ได้เน้นถึงฉากแบบนั้นหรอกนะคะ ความเอาใจใส่ของบอสที่มีให้หนูหญ้าต่างหากที่น่าสน มันดูเรียลๆดีนะคะคู่นี้อ่ะ เรียกว่าไรดีเหมือนเป็นธรรมชาติของคู่รักทั่วๆไปนี่แหล่ะ จริงๆที่บอกว่าเหมือนนั่งอ่านไดอารี่แต่สำนวนก็ยังเป็นรุปแบบนิยายปกตินะคะ ซึ่งนักเขียนก็เล่าเรื่องและเขียนออกมาได้ดีทำให้เราอ่านเพลินอยู่ไม่น้อย บทพูดของพระเอกก็มีความน่ารักน่าหยิกให้เห็นเป็นระยะกับช่วงภาษาไทยวันละคำ และคำพูดสองแง่สองง่ามที่ชวนให้หนูหญ้าอยากหยิกบอสให้เขียว อ่านแล้วฮาๆดี ถามว่าสนุกไหมเล่มนี้ เล่ามาเสียยืดยาวเล่มนี้ก็ถือว่าชอบอีกเรื่องค่ะ บอสโทมัสน่ารักจริงๆ แม้ช่วงท้ายเขาจะน่าตีที่ดันไปตัดสินใจเพื่อรั้งนางเอกไว้แบบนั้นโดยไม่คิดถึงใจเธอ แต่สุดท้ายก็เพราะความรักนั่นแหล่ะที่ทำให้ทุกอย่างมันผ่านไปได้ด้วยดี อีกอย่างตัวละครพ่อพระเอกและน้องชายพระเอกยังน่าสนใจเลยค่ะ ตัวคุณพ่อไม่เท่าไร แต่น้องชายเนี่ยปมชีวิตก็ไม่ธรรมดานะคะ เสียดายไม่รู้นักเขียนจะแต่งต่อไหม ยังไงก็ตามถ้าใครตามหานิยายรักเบาๆสักเล่ม แต่ไม่หวานจนเกินไป มีความดราม่าพอเป็นน้ำจิ้ม และอ่านโรม๊านซ์เล็กๆได้เล่มนี้เป็นตัวเลือกที่ดีเพื่อเติมความหวานในหน้าร้อนทีเดียวค่ะ (เอ๊ะ...หรืออ่านแล้วจะร้อนกว่าเดิมก็ไม่รุ้ 555555555) "ผมไม่เป็นอะไรกระจอกๆ อย่างหนังกำพร้าที่รอวันเป็นขี้ไคล ถ้าไม่ได้เป็นสมองของหญ้า ผมก็จะเป็นหัวใจ!!!" เมษายน 2559
|
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
|||||||||||||||||||||||
เคยอ่านนามปากกานี้เล่มหนึ่ง
ก็สนุกดีเหมือนกันค่ะ