Group Blog All Blog
|
08 - เกมกาเหว่า : ภัสรสา  เกมกาเหว่า : ภัสรสา สำนักพิมพ์ รักษ์วลี พิมพ์ ตุลาคม 2558 จำนวนหน้า 459 หน้า ราคา 315 บาท ----- โปรยหลังปก 'ฟุ้งฟ้า' กาฝากที่ถูกเลี้ยงมาเพื่อส่งต่อมรดกให้ลูกที่แท้จริง ตลอดมาเธอเอาตัวรอดด้วยการแกล้งโง่และรอยยิ้มเสแสร้ง 'แสงฉาน' คือผู้กระชากมันออก ก่อกวนจนเธอไม่อยากเสวนา แต่เมื่อเธอถูกปองร้าย คอกม้าของเขากลับกลายเป็นที่พึ่งพิง ทรัพย์สมบัติ... จุดเริ่มต้นของแผนร้ายหมายชีวิต เกมที่ถูกวางหมากด้วยกิเลสในใจคน แต่เกมนี้แท้จริงเป็นของใคร มรดก ความรัก ความตาย... ท้าทายให้ตามลุ้นใน 'เกมกาเหว่า' ---------- เม้ามอยหลังอ่าน (รีวิวยากอีกแล้ว กลัวสปอยยย 5555) เกมกาเหว่า..เกมที่คิดโดยคน มีความซับซ้อนหล่อกล่อให้หลายคนเชื่อในสิ่งที่สร้างขึ้น เหมือนในนิยายเล่มนี้พออ่านจบแล้วเข้าใจความหมายของชื่อเรื่องเลยว่า มีที่มาที่ไปอย่างไร คล้ายดังเพลงกล่อมเด็ก แต่ใครจะเป็นกา แล้วใครล่ะเป็นกาเหว่า.....แต่ที่แน่ๆ คือ คนอ่านถูกเขียนหลอกล่อค่าาาา เดาผิด เดาถูก เดามั่วกันหมดเลยยยย 555555 แต่ก็เป็นเล่มที่ชอบมากก ประทับใจทีเดียวค่ะ ด้วยเรื่องราวเข้มข้น ดราม่า น่าค้นหา ที่ซ่อนความรัก ความโลภ ความเห็นแก่ตัว ความไม่รู้จักพอ และการไม่รู้จักคำว่าให้อภัย แต่ใช่ว่าเรื่องจะเครียดไปนะคะ ความหวาน ความฮาเล็กๆ ก็มีให้เห็นตลอดค่ะ เพราะพระเอกอย่าง 'พี่ซัน' กวนโอ๊ยมากก พูดน้อยแต่ต่อยหนัก พอสนิทล่ะปากร้ายทีเดียว แต่พอรักเท่านั้นแหล่ะ ตามใจ 'หนูฟุ้ง' นางเอกเราตลอด ขี้หึ้งอีกต่างหาก แล้วที่อดจะอมยิ้มไม่ได้คือเวลา พี่ซัน อยู่กับ 'พี่ช้าง'เพื่อนสนิทที่เป็นผู้จัดการคอกม้า สองเพื่อนซี้เขากัดกันได้ขำทุกที แต่ไม่รู้ทำไมอดคิดไม่ได้ว่า บรรยากาศมันมุ้งมิ้ง เหมือนตอนช่วงต้นเรื่องฉากบนรถยนต์ "กะว่าถ้าแก้มช้างนุ่มล่ะก็ ซันจะกินช้างทั้งตัวเลยจ่ะ" ขำแรงมากฉากนี้ ฮาาาาาาา #แสงฉานหรือพี่ซัน เป็นเจ้าของคอกม้า ซันแอนด์สกาย ชายหนุ่มที่เติบโตมาจากสถานเด็กกำพร้า แต่มีคุณป้าใจดีที่ตอนหลังรับเขาเข้ามาดูแล จากชีวิตในวัยเด็กหล่อหลอมให้เขาเป็นผู้ชายเย็นชา พูดน้อย ขี้ระแวง ใจร้าย ไม่แคร์ใคร มนุษย์สัมพันธ์ดีกับม้า มากกว่าคน ช่วงแรกนี่ใจร้ายกับนางเอกมากกกกกจนอยากฝากพี่ช้างเตะป้าบบบสักที แต่พอเขาเข้าใจก็ทำตัวดีขึ้นแม้จะยังคงความกวนไว้ แต่เพิ่มความยอมตามใจนางเอกมากขึ้นแทน และปกป้องอยู่เคียงข้างนางเอกเสมอ #ฟุ้งฟ้าหรือฟุ้ง สาวน้อยที่มีอดีตเจ็บปวดไม่แพ้พระเอก เธอเป็นลูกสาวของเศรษฐีในตระกูลปริยากุล แต่เพราะการเติบโตมาแบบรับรู้อดีตที่แท้จริง ทำให้นางเอกจะมีนิสัยเก็บความรู้สึก เรียบร้อย และตามใจคนรอบข้าง ไม่มีปากเสียง ยอมทำตามใจพ่อผู้มีพระคุณเพราะคำว่ากตัญญู แต่เมื่อมาเจอพระเอกตัวตนที่ซ่อนไว้ถูกกระเทาะออกมาว่าที่จริงเธอซ่อนความเข้มแข็งและเป็นผู้ใหญ่มากกว่าที่เห็น เธอเซี้ยวและแสบมากกว่าภาพลักษณ์คุณหนูอ่อนหวาน และเขาอีกที่ทำให้เธอรู้สึกมีตัวตนบนโลกใบนี้ไม่ใช่เพียงตัวแทนของใคร สิ่งหนึ่งที่ชอบอีกคือความสัมพันธ์ระหว่างพระนางที่ค่อยๆเติบโตขึ้น เสมือนดัง 'ความพิเศษของความสัมพันธ์' ทั้งคู่ค่อยๆเรียนรู้ตัวตนของกันและกัน เข้าใจในสิ่งที่แต่ละคนเป็น อาจจะไม่ได้หวาน แต่ก็ไม่ได้ดราม่า ออกจะมีชวนขำเล็กๆกัดกันหน่อยๆ แม้นิสัยดูจะแตกต่างกัน แต่เมื่อมี 'ม้า' เป็นจุดศูนย์กลาง ก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกยิ่งแนบแน่นกันไปอีก ในเรื่องมีบางครั้งที่เราคิดว่า มันมีจุดที่จะปะทุอารมณ์กันได้เลย จะเข้าใจผิดก็ย่อมได้ จะโกรธกันก็ไม่ผิด แต่ทั้งคู่มีเหตุผลมาพอที่จะรู้ว่ามันมีเหตุผลเป็นมาอย่างไร พอมีสติก็จึงยั้งคิดทำให้ดราม่าที่เราคิดว่าจะมี กลับไม่มีมาให้คนอ่านได้สงสารเพิ่มขึ้นอีก(เพราะแค่ที่เจออยู่ก็เครียดพอแล้ว ฮา) และอย่างที่บอกว่า 'ม้า' คือจุดศูนย์กลางก็เพราะทั้งเล่มมีม้าเกือบตลอดเรื่อง แต่ไม่ได้รู้สึกว่าคนเขียนใส่มาเยอะจนเหมือนคู่มือเลี้ยงม้าเลย มันแนบเนียน กลมกลืนและพอดีกับความรู้เรื่องม้าที่สอดแทรกมากับเนื้อเรื่อง ทำให้ยิ่งอ่านยิ่งแทบจะอยากจับรถไปคอกม้า ขี่ม้า เลี้ยงม้าตามพระนางเลยทีเดียว ยิ่งชอบเวลาพระนางอยู่ด้วยกันในคอกม้ากับม้า มันอบอุ่น มันเพลินแต่น่ารักแบบไม่ถูก และรู้สึกเข้าใจ ม้า มากขึ้น คิดว่าบางทีมนุษย์เราก็โหดร้ายเหลือเกิน อ่านเล่มนี้แล้วเข้าใจม้ามากขึ้นจริงๆค่ะ หลายๆคนคงได้อ่านเล่มนี้ไปแล้ว แต่ก็แนะนำสำหรับคนที่ยังไม่ได้ลองอ่าน หยิบมาอ่านเถอะค่ะ คุ้มค่ามาก สนุกมากอ่านแล้วไม่เบื่อเลย เพลิดเพลิน ร่วมลุ้นไปกับปมของเรื่องที่ผู้เขียนผูกไว้และพอแก้ออกชวนให้คนอ่านคาดไม่ถึง ของเรื่องราวมากมายที่ถูกซ่อนไว้เบื้องหลังตระกูล ปริยากุล ของนางเอกบวกกับเรื่องมรดกมหาศาล ที่เป็นชนวนจุดเริ่มต้นให้เรื่องยิ่งขมวดปมร้อยรัดทุกคนที่เกี่ยวข้องให้เข้ามาในวังวนแห่งเกมนี้มากขึ้น และเราได้เห็นจิตใจคนช่างยากแท้หยั่งถึง แม้จะเดาได้ว่าตัวร้ายไม่น่าใช่แบบเส้นตรง มันต้องมีอะไรมากกว่าคิด แต่เราก็คิดไม่ถึง ทุกตัวละครน่าสงสาร ทุกตัวมีมิติ มีเหตุผลการกระทำของตัวเอง แม้คนร้ายตัวคนเป็นต้นตอเราจะรุ้สึกเกลียด แต่บางคนที่เกี่ยวข้องเราก็เกลียดเขาไม่ลงจริงๆ อีกคนที่จะลืมพูดถึงไม่ได้เลย คือ พี่โรม ตัวละครที่อยู่ในวังวนเกมนี้ และเป็นตัวกลางที่ช่วยผ่อนเบาปัญหาต่างๆ เป็นคนที่มีความเข้าใจในเหตุและผล เป็นพี่ชายที่ดี แม้จะมีไขว้เขวนิดๆ แต่ชีวิตพี่โรมสุดท้ายแล้วน่าสงสารมากกกก จนอยากให้มีคู่ปลอบใจ มั่นใจว่าคนเขียนแต่งต่อแน่ๆ แต่คงต้องรอให้พี่ช้างออกมาวาดลวดลายก่อนใช่ไหมคะ(มัดมือชกเลยย 555) ปล. 'ก็อยากอยู่ข้างบนมั่ง' ใช่..เขาอยากอยู่ข้างบนถ้าเป็นช่วงฮันนีมูน แต่ถ้าเป็นช่วงอื่น เขาอยู่ตำแหน่งไหนก็ได้ .. ไม่ต้องรอ ! อ่านฉากนี้ถึงกับ อึ้งแพพพพ อะไรคืออยู่บน อยู่ล่าง พระนางเขาเล่นต่อจิ๊กซอร์กันอยู่หรอ ...ขำอีตาพี่ซันจริงๆ ร้ายมากกก 55555555555 กุมภาพันธ์ 2559
ขอยังไม่อ่านนะคะ ว่าจะหยิบเล่มนี้มาอ่านเป็นเรื่องต่อไปอยู่พอดีค่ะ
โดย: Sab Zab'
 วันที่: 4 มีนาคม 2559 เวลา:17:13:52 น. |
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
|||||||||||||||||||||||
