|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
Nobuta wo produce: ยามะพี-คาเมะ
Nobuta wo Produce 野ブタ。をプロデュース
นักแสดง: ยามาชิตะ โทโมฮิสะ /คาเมนาชิ คาซึยะ/โฮริคิตะ มากิ/โทดะ เอริกะ
เรื่องย่อ: ชูจิ คิริทานิ(คาเมะ) หนุ่มป๊อบของโรงเรียนที่ภายนอกดูเหมือนเป็นคนที่ชอบดูแลและเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นอยู่เสมอ แถมมีแฟนเป็นสาวสวยสุดแสนจะเพอร์เฟ็ค อุเอฮาระ มาริโกะ (โทดะ เอริกะ) แต่ลึกๆแล้วชูจิเป็นคนค่อนข้างปิดกั้นตัวเอง ไม่ค่อยยอมแสดงความรู้สึกที่แท้จริงให้ใครรู้ ยกเว้นเวลาที่อยู่กับ คุซาโนะ อากิระ (ยามะพี) เพื่อนร่วมห้องนิสัยพิลึกที่แสนจะติงต๊อง บ้าๆบอๆ ผู้ซึ่งมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ชูจิหลุดความเป็นตัวเองออกมาบ่อยๆ
วันหนึ่งมีนักเรียนหญิงย้ายมาใหม่ เธอชื่อ โคทานิ โนบุโกะ เพราะบุคลิกแปลกประหลาดสุดๆของเธอทำให้เพื่อนบางคนตั้งข้อรังเกียจและคอยกลั่นแกล้ง เรียกเธอว่า โนบุตะ (ประมาณยายหมูมั้ง?) โนบุตะถูกแกล้งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่ง ชูจิ (และอากิระ) ทนดูไม่ได้ต้องหาทางช่วย และทางเดียวที่โนบุตะจะไม่ถูกแกล้งอีกต่อไป คือเธอต้องเป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆในโรงเรียน ด้วยมันสมองของ ชูจิ และความช่วยเหลือ(ที่บางครั้งก็แปลกๆ) ของอากิระ แผนการปั้นดินให้เป็นดาวจึงเริ่มขึ้น...พร้อมๆกับความงอกงามของมิตรภาพ การเรียนรู้และค้นพบตนเองของหนุ่มสาวทั้งสามคน
Comment: แปลกๆ แบบฮาและซาบซึ้งค่ะ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ในละครเรื่องนี้ "ชายผู้ตามหาความจริง" (อะไรคล้ายๆอย่างนี้ล่ะนะ) มั่งล่ะ "มือลิงที่ขออะไรก็จะสมปรารถนา" มั่งล่ะ ไหนจะโรงเรียนอะไรไม่รู้ วันๆไม่ค่อยเห็นนักเรียนเรียนอะไรกันเลย กิจกรรมนักเรียนก็หลุดโลก อย่างเช่นวัน 114 ของแต่ละปีมีการโหวตให้มาสารภาพรักกัน(แน่ะ!)
ก่อนที่จะได้ดูคาดหวังว่าคงเป็นละครวัยรุ่นตลกเบาสมอง น่าจะเดาเรื่องไม่ยาก แต่พอดูเข้าจริงๆกลายเป็นละครแปลก ที่เดินเรื่องแบบกึ่งจริงกึ่งบ้า หักมุมแทบทุกตอน ถ้าไม่ get มุข อาจจะพาลเบื่อแบบว่า...มุขอะไรของมัน? พอเริ่มชินแล้วก็ดูสนุก บางฉากก็ซาบซึ้ง มีข้อคิดและมุมมองดีๆในการใช้ชีวิต ขอเพียงเรากล้าที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตต้องดีกว่าที่เคยเป็น
ไม่ค่อยรู้จักนักแสดงเท่าไหร่ เคยดูยามะพีในมหัศจรรย์(รัก)ทะลุมิติ (Long Love Letter) และ Dragon Sakura ก็ดูธรรมดา แต่บทในเรื่องนี้ชอบ อากิระ มาก ดูเหมือนบ้าบอพูดไม่รู้เรื่อง (บางอารมณ์ยังกะคนเมา) แต่น่ารักจังบางวันก็เท่สุดๆ ชอบมุข "อากิระ ช๊อค" จี้ดี ...ส่วนคาเมะ นี่เคยเห็นแว๊บๆใน gokusen 2 แล้วก็แยกไม่ออกว่าคนไหน จิน คนไหน คาเมะ? หน้ายาวๆกับผมทรงคล้ายๆกัน (รู้หรอกน่าว่าไม่เหมือนกันเลย แต่คนไม่ค่อยสังเกต มันดูเบลอๆเหมือนกันไปหมดนี่นา) แต่หลังจากได้ดู Anego กับเรื่องนี้ ประสาทรับรู้(เพิ่ง)เริ่มแยกได้ละ
นางเอกแสดงดีค่ะ พูดตะกุกตะกัก กว่าจะพูดจบลุ้นจนเหงื่อตก เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ดูแล้วไม่ค่อยน่าคบหาเอาเสียเลย สมแล้วล่ะที่เพื่อนๆกลัว แต่พอดูไปจนจบรู้สึกว่า โนบุตะนี่น่ารักน่าสงสารแล้วก็ดูเหงาๆจัง
เพลงประกอบ
Ending : Shuuji to Akira - seishun amigo ยามะพี & คาเมะ เป็นเพลงเอกจากเรื่อง ฟังเพราะติดหู แบบเต็มเพลงมี Link ของ rapidshare ลองโหลดดูละกัน Link นี้หาเจ้าของไม่เจอค่ะ เป็นบอร์ดรวมเพลง Jr ของคนไทยนี่แหละ...ขอโทษจริงๆ
เพลงนี้สองหนุ่มพระเอกออก single เฉพาะกิจ ลอง search หาใน youtube ก็มี pv ให้ดูด้วย
Inserted: เพลงไรไม่รู้ที่ชูจิร้องในงานโรงเรียน เพราะค่ะเพลงนี้
ดูเรื่องนี้จบแล้วมานั่งนึกว่าเรามีเพื่อนแบบนี้บ้างมั้ยนะ? ชอบ ชูจิ อากิระ โนบุโกะ จัง
Create Date : 02 มิถุนายน 2549 |
|
16 comments |
Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 21:49:50 น. |
Counter : 2011 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: haiku 4 มิถุนายน 2549 11:12:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 6 มิถุนายน 2549 15:46:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 7 มิถุนายน 2549 23:31:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 10 มิถุนายน 2549 13:33:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 10 มิถุนายน 2549 19:51:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักพีจัง IP: 203.209.108.66 15 มิถุนายน 2549 18:54:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 15 มิถุนายน 2549 22:29:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 16 มิถุนายน 2549 19:12:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: บิว IP: 125.24.193.236 27 มกราคม 2550 17:46:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: จิ๊บ IP: 124.121.177.207 11 มีนาคม 2551 17:40:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: [[pppp IP: 118.174.56.86 13 มีนาคม 2551 19:25:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: โทดะ เอริกะ IP: 125.24.4.194 12 กรกฎาคม 2551 13:45:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ์นุช IP: 58.8.175.150 24 พฤษภาคม 2557 18:41:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เฮเคียวกะเบียงฮุนก็ชอบแต่ติดใจพระรองมากกว่า
เป็นคนที่ไม่หล่อมากแต่มีเสน่ห์ ชอบรอยยิ้มพี่แกจังแล้วก็เล่นดีด้วย
ตอนยังเอาะๆอยู่จะชอบดูเรื่องแนววัยรุ่นวัยเรียนอย่างอดีตฝันวันวาน
แต่เดี๋ยวนี้เฉยๆ สงสัยความแก่เป็นเหตุ แต่คิดว่าถ้าได้ตามดูเรื่องนี้ก็คงติด
คนเขียนบทของญี่ปุ่นเขาเก่งกันจัง คิดพล็อตได้ดีแล้วก็หลากหลาย
ซีรีส์เรื่องนึงสั้นๆ ดูไม่ทันเบื่อก็จบแล้ว