welcome to my webblog^6^เติมสิ่งที่ขาดด้วยการแสวงหา รักษาสิ่งที่มีอยู่อย่างทะนุถนอมเมื่อยอมรับความเป็นจริงที่เลวร้ายได้ ความกดดันต่าง ๆ จะผ่อนคลายโลกในบางมุมอาจดูเลวร้าย แต่ไม่ใช่ทั้งหมดเมื่อสูญเสีย อย่าให้สูญเสียมากไปกว่าที่เป็นอยู่เราขาดเพราะเราต้องการมากกว่าที่เรามี เรารู้สึกพอดีเพราะเราพอใจในสิ่งที่มีอยู่
Group Blog
 
<<
เมษายน 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
4 เมษายน 2551
 
All Blogs
 

ผีเจ้าที่




ห่างหายจากการเล่าเรื่องผี ๆ มานานเลย เพราะถ้าเล่าเรื่องผี ๆ ติดต่อกันนาน ๆ จะมีความรู้สึกเหมือนเข้าใกล้พวกวิญญาณไปเรื่อย ๆ คือเวลาอยู่คนเดียว มันจะเหมือนมีใครมาจ้องอยู่ที่ด้านหลัง เหมือนมีคนเดินตาม เสียวสันคอ เลยต้องขั้นความห่างการเล่าเรื่องผีไว้สักหน่อย


เรื่องของเจ้าที่เจ้าทางผีบ้านผีเรือน คนที่ไม่เคยเจอกับตัวเหมือนพี่สาวเรานี่ อาจจะเชื่อครึงไม่เชื่อครึง แต่ลองฟังเรื่องนี้ดู มันไม่มีเหตุผลอะไรมาอธิบายให้ดูว่าไม่ใช่เจ้าที่เลย

เรื่องนี้เกิดขึ้นช่วงที่พี่ชายคนโตของเราเสียชีวิตไปได้หนึ่งอาทิตย์ ไม่ขอเล่าถึงสาเหตุการตายของพี่ชาย เพราะมีผลถึงการเอาประกันค่ะ

คืนนั้นเป็นวันที่เจ็ดพอดิบพอดี พี่สาว(ชื่อ นา) ของเรากำลังจะนอนหลับแล้ว แต่ด้วยความที่พี่ชายคนโตเพิ่งจะเสียไปได้ไม่นาน ก็ทำให้พี่นา อดคิดนู่น คิดนี่ไม่ได้ เพราะบ้านเราพี่น้องทุกคนสนิทกันมาก พี่นาเป็นห่วงว่าตอนนี้พี่ชายจะเป็นอย่างไรบ้าง จะรู้ตัวรึยังว่าตัวเค้าได้จากโลกนี้ไปแล้ว จากแม่และพี่น้องทุกคนไปแล้ว และพี่ชายกำลังลำบากอยู่หรือเปล่า

ในช่วงที่กำลังคิดเกี่ยวกับพี่ชายต่าง ๆ นา ๆ พี่นาก็พูดในใจว่าถ้าวิญญาณพี่ชาย สามารถสื่อกับจิตของตนได้ มีอะไรที่ต้องการจะให้ทำ ให้มาบอกหรือมาเข้าฝันนะ จะทำให้ทุกอย่างที่พี่ต้องการ

เวลาในขณะนั้นใกล้เที่ยงคืนกว่า ๆ หรือเลยไปแล้วไม่อาจบอกได้ ขณะที่พี่นากำลังเริ่มจะเคริ้มหลับนั้น พี่นาก็แว่วได้ยินเสียงหมาหอน ดังจากหน้าปากซอย ไล่มาเรื่อย ๆ จนมาหยุดที่หน้าบ้าน เจ้าพุดเดิ้ลที่นอนข้างในบ้าน เริ่มเห่ากระโชกเหมือนมีคนเข้ามาในบ้าน

ในตอนนั้นพี่นาคิดว่าต้องเป็นพี่ชายแน่ ๆ เลยพูดในใจว่า เฮียมีอะไรบอกนาได้เลยนะ ขณะนั้นเองพี่นาได้ยินเสียงที่ค่อนข้างแปลก ๆ เหมือนเสียงจูลคลื่นวิทยุแล้วเสียงคลื่นความถี่ไม่ดี มีสถานีต่าง ๆ สอดแทรกเข้ามาเยอะแยะไปหมด เสียงดังก้องอยู่ในหูพี่นาเรื่อย ๆ ในเสียงคลื่นที่ฟังจนจับใจความเกือบไม่ได้นั้น มีเสียงที่พี่นาคุ้นเคยสอดแทรกมาเป็นจังหวะ เสียงพี่ชายนั่นเอง!!

แต่มันเหมือนพี่ชายกำลังตะโกนแข่งกับเสียงลำโพงที่เปิดดังมาก จนจับใจความเสียงของพี่ชายไม่ได้เลย
แต่ก็รู้ว่าพี่พยายามพูดแข่งกับเสียงเหล่านั้น พี่นาพยายามเงี่ยหูฟัง ใจก็พูดว่า เฮียพูดดังอีกหน่อยไม่ได้ยินเลย ในขณะที่พี่นากำลังพยายามจับคำพูดพี่ชายให้ได้สักคำอยู่นั้น
(พี่นาบอกว่าตอนนั้นลืมกลัวไปเลย เพราะคิดอยากจะช่วยพี่ชายอย่างเดียว)

ขณะที่พี่นากำลังพยายามฟังเสียงจากทางไกลอยู่นั้น ฉับพลับลูกสาวพี่นาที่นอนด้วยกันข้าง ๆ ก็ทะลิ่งตัวขึ้นมานั่ง ทั้ง ๆ ที่หลับตา แล้วสิ่งที่พี่นาต้องร้องกรี๊ด ตกใจกลัวจนรู้สึกว่าตัวเองอยู่ใกล้โลกแห่งวิญญาณมากเกินไปแล้ว
เพราะลูกสาววัยห้าขวบ ตะคอกเสียงออกมาดังมาก แต่เสียงที่ออกมาจากปากของเด็กน้อยมันกลับเป็นเสียงชายแก่

“มาทำไม ออกไป!!!”
สิ้นเสียงตะคอก เสียงหมาหอนที่เงียบอยู่สักพักนั้น พวกมันหอนอีก หอนครั้งนี้ตีกลับจากบ้านพี่นาไล่ไปที่หน้าปากซอย

ลูกสาวพี่นาก็ล้มตัวกลับไปนอนท่าเดิม แต่พี่นา ที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมด สติแตกร้องกรี๊ด ต้องเอามือปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวลูกจะตกใจ พี่นารีบวิ่งออกจากห้องนอน เปิดไฟทุกดวงที่มี เปิดไฟในห้องนอน ไปคว้าสร้อยพระมาใส่
ทำใจอยู่นานกว่าจะกลับไปเปิดไฟนอนกับลูกสาวแบบหลับไม่ลงจนเช้า คุณหล่ะคิดว่าไง เจ้าที่ไล่วิญญาณพี่ชาย? หรือเด็กหญิงตัวน้อยนอนละเมอเสียงชายแก่? มันก็เป็นเรื่องแปลกอีกเรื่องนึง แต่ที่แน่ ๆ ก่อนหน้านี้ พี่สาวฝันเห็นเจ้าที่ ที่บ้านหลังนี้หลายครั้ง
เจ้าที่ที่มาให้เห็น
เป็นชายแก่ แต่งชุดขาว ผมหงอกยาวเหมือนพรามณ์.......






ห้ามกระทำการคัดลอกเนื้อหาโดยเด็ดขาด ขอสงวนสิทธิ์ข้อความเนื้อหาเรื่องเล่า ที่ปรากฏทั้งหมดในหน้าที่เป็นเรื่องเล่าของmyshumi ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ห้ามมิให้นำไปดัดแปลง ต่อเติม ทำซ้ำ หรือเผยแพร่และอ้างอิงส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดเพื่อการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด





 

Create Date : 04 เมษายน 2551
14 comments
Last Update : 12 มกราคม 2553 15:00:17 น.
Counter : 1464 Pageviews.

 

 

โดย: นายแจม 4 เมษายน 2551 20:20:08 น.  

 

เจ้าที่ไม่น่าไล่คนในบ้านนะคะ ลองไหว้ขออนุญาตดูสิคะว่าขอให้คน (วิญญาณ) นี้เข้าบ้านได้อะไรแบบนี้ค่ะ ถ้ามองในแง่ดี เจ้าที่ก็ช่วยปัดเป่าสิ่งที่เจ้าของบ้านไม่อยากให้เข้ามาไงคะ

 

โดย: Chulapinan 4 เมษายน 2551 21:11:36 น.  

 

 

โดย: CrackyDong 4 เมษายน 2551 21:26:59 น.  

 

เหวออออออออออ.....น่ากลัวงะ !!

 

โดย: shame_of_sins 4 เมษายน 2551 21:29:36 น.  

 

ลืมบอกไปค่ะ ว่าบ้านพวกเราถ้าใครแต่งงานมีครอบครัว พวกเราจะแยกกันอยู่ บ้านใครบ้านมัน ส่วนพี่ชายที่เสียนี่อยู่จังหวัดเพรชบูรณ์ค่ะ พี่ชายงานยุ่งมากไม่เคยมากรุงเทพเลย ส่วนใหญ่ถ้ามีเวลาว่างพวกเราจะไปเที่ยวและนอนบ้านพี่ชายกัน บ้านพี่ชายสวยมาก ๆ ค่ะ(ไม่รู้ว่านี่เป็นส่วนหนึ่งที่เจ้าที่ไล่หรือวิญญาณอื่นจะใช้โอกาสเข้ามาแทรกก็ไม่อาจทราบได้)

 

โดย: myshumi 4 เมษายน 2551 22:35:03 น.  

 

 

โดย: Nagano 6 เมษายน 2551 12:34:23 น.  

 

 

โดย: Gabriel IP: 125.25.251.133 16 เมษายน 2551 10:45:27 น.  

 

เชื่อนะที่เขียนน่ะไม่เคยเจอเเละก็ไม่เคยลบหลู่เลยกับเรื่องเเบบนี้

 

โดย: คนอ่าน IP: 202.151.4.101 11 สิงหาคม 2551 12:43:25 น.  

 

กลัวไม่กล้าอ่านค่ะT^T

 

โดย: oงxญิง ไร้นาม IP: 58.9.31.4 14 ตุลาคม 2551 20:43:58 น.  

 

น่ากลัวดีอ่ะคับ ผมชอบ แต่ก้อเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่เหมือนกัน

 

โดย: คuชoU!รื่oJ!!UUนี้ IP: 61.90.71.152 20 สิงหาคม 2552 19:16:58 น.  

 

บรึ๋ย...

กลัวค่ะ แต่ก็ชอบอ่าน

 

โดย: chatchawanni 10 ตุลาคม 2552 21:32:35 น.  

 

ว๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆกลัวๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

โดย: มินนี่ IP: 112.142.14.129 27 ตุลาคม 2552 9:39:37 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่น้งขวอานุยาญเอาไปให้เพี่อนๆอ่านใด้ไม่ค่ะ.
ขอบคุ๊ค่ะพี่

 

โดย: dith IP: 82.245.190.198 28 พฤศจิกายน 2552 22:34:00 น.  

 

จริง ๆ แล้วเรื่องทุกเรื่องในนี้มีลิขสิทธิ์ที่ถูกต้องตามกฏหมายจริง ๆ นะคะ
เพราะได้มีการตีพิมพ์เป็นรูปเล่มแล้ว แต่ถ้าน้องไม่ได้ไปเผลแพร่มากมาย แค่ให้เพื่อนอ่านกันในกลุ่มก็ไม่ผิดหรอกค่ะ

แต่หากน้องนำไปเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ต ที่ใครก็ได้สามารถเข้ามาอ่านได้อันนี้มีความผิดแน่นอนค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าของลิขสิทธิ์เค้าจะเอาความผิดหรือไม่ และเมื่อไหร่พี่ตอบไม่ได้นะคะ

 

โดย: โบว์ (myshumi ) 14 กันยายน 2554 2:32:54 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


myshumi
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ขอสงวนสิทธิ์ข้อความเนื้อหาเรื่องเล่าและรูปภาพ
ที่ปรากฏทั้งหมดของmyshumi ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. ๒๕๓๙




ภายใต้ฟากฟ้าแห่งชีวิต
ย่อมต้องมีหนทางไป
สู่จุดหมายเสมอ

เพียงแต่บางขณะ....
เราอาจจะหลงทาง
บางครั้งเราอาจผ่านเลย....
หนทางที่ควรจะไป....

โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ...
หรือด้วยความอ่อน
ด้อยประสบการณ์.....





โบว์ค่ะ ยินดีต้อนรับทุก ๆ ท่าน ที่เป็นสุภาพชนนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ ทุก ๆ คนที่เข้ามาเยี่ยมเยีอนกันเลยนะคะ



Friends' blogs
[Add myshumi's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.