Bloggang.com : myshumi : วิญญาณที่ตามมา

วิญญาณที่ตามมา

เรื่องนี้เกิดกับผู้เขียนโดยตรง เจอกันจะ ๆ และไม่มีเหตุผลที่จะให้คิดว่าสิ่งที่เจอนั้นคือคน!!

เรื่องนี้เกิดขึ้นในเวลาเลิกงานของ กะบ่ายคืนหนึ่ง คืนนั้นก็เหมือนทุก ๆ คืนที่เรากลับบ้าน เวลาขณะนั้นใกล้ ๆ เที่ยง คืน ทุก ๆ บ้านนอนหลับกันหมดแล้ว จากหน้าปากซอยหมู่บ้านเข้าไป บ้านเราอยู่ซอย 5 ดูเหมือนไม่ไกลแต่ก็ไม่ใกล้ จากปากซอยจนถึงจุดที่เราเดิน ประมาณ 150เมตรเห็นจะได้

เนื่องจากเป็นผู้หญิงกลับบ้านกลางคืนมันค่อนข้างอันตราย เวลาเดินเข้าหมู่บ้านเราจะหันหน้าหันหลังเดินตลอดทาง ส่วนมากจะหันหลังเดิน เพื่อจะได้มองเห็นทุกอย่าง รอบ ๆ ตัว จะได้หาทางหนีทีไล่ได้ทัน (ระวังคนร้าย)
ในขณะที่เดินจนถึงปากซอย 4 ตรงจุดนี้เป็นจุดที่มีแสงไฟนีออนส่องสว่าง เราจึงหันหน้ากลับมาเดินตามปรกติ ขณะนั้นเอง เราก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงดังอยู่ที่ด้านหลัง ก๊อก ๆ ๆ
เราจะดีใจทุกครั้งถ้ามีคนเดินกลับเข้าหมู่บ้านในเวลาเดียวกัน โดยเฉพาะถ้าเป็นผู้หญิงด้วยกัน เราจึงหันหลังกลับไปด้วยความดีใจ มีผู้หญิงจริง ๆ ด้วย เธอคนนั้นยืนอยู่ข้างหลังเรา ห่างกันแค่เมตรกว่า ๆ เอง เธอใส่ชุดเหมือนพนักงานขายห้างใดห้างหนึ่ง ผมยาวปะบ่าใส่ชุดสีแดง กระโปรงสอบ รองเท้าส้นสูงสีดำ เธอยืนเท้าชิดกัน เราดีใจ(มีคนเดินเป็นเพื่อน).................แต่...............เอ๊ะ ก็..........เมื่อกี้เราเพิ่งหันหน้ากลับมาจากการเดินถอยหลังนี่ เอ................ทำไมเธอเดินเร็วจัง
ความทรงจำเหมือนตีย้อนกลับมาเพราะเวลาเกือนหนึ่งอาทิตย์หลังมานี่ มักจะมีเสียงรองเท้าส้นสูงปริศนาตามหลังมาทุก ๆ คืน ทุกครั้งหลังจากที่เราหันหน้ามาเดินตามปรกติ (ถอยหลังเดินทุกวัน)แต่พอหันหลังกลับไปด้วยความดีใจก็มักไม่พบใครเลย เราไม่เคยติดใจสงสัย เพราะเวลากลางคืนอาจมีเสียงสะท้อนจากที่ไหนมาก็ได้ ในตอนนี้เอง............
ขนเราเริ่มลุก ขนทุกเส้นที่มีในตัวมันเหมือนกำลังแข่งกันลุก เธอคนนี้นี่เองที่เดินตามเรามาทุก ๆ วัน เราก้าวเท้าได้แค่สองก้าว เราก็เริ่มคิดออกว่า ทำไมเธอคนที่ยืนอยู่ข้างหลังทำไมไม่เดินต่อ ทำไมเสียงรองเท้าส้นสูงจึงเงียบ ทำไมเธอจึงยืนเท้าชิดกัน ทำไมเธอต้องก้มหน้า
จากปากซอยจนถึงตรงจุดนี้อย่างน้อยก็ร้อยกว่าเมตร เราเพิ่งหันหลังกลับมาไม่ถึง 2วินาที เธอไม่ใช่ใครอื่น เธอคือผี จะทำอย่างไรดี ขาของเราแข็งไปหมดแล้ว มันก้าวไม่ออก เธอ.........ผี......ตนนี้ยังอยู่ข้างหลังเรา โอ้ย..........ทำไงดี.............งหัวใจเราเต้นแรงจน...........ขาแขนมันไม่ยอมไปตามคำสั่ง เราอยากจะวิ่งหนี ให้ถึงบ้านเร็ว ๆ
แต่แม่สอนว่าถ้าเจอผีอย่าให้มันรู้ว่าเราเห็น เพราะไม่งั้นมันจะตามเรากลับมาด้วย เราแข็งใจเดินได้แค่ก้าว ก็ทนไม่ไหว เลยวิ่งโกยกลับบ้านทันที พอกลับถึงบ้านเราก็เปิดไฟทุกดวงที่เราเปิดได้ ไอ้จะไปปลุกแม่ เตี่ย ที่นอนอยู่ก็เกรงใจ
คืนนั้น ในห้องนอนเราก็เปิดไฟนอน ตอนเช้าจึงเล่าให้แม่ฟ้ง แม่จึงให้ไปทำบุญกรวดน้ำไปให้เธอ .............แต่สิ่งที่เธอ(ผี)คนนี้ต้องการ อาจจะไม่ใช่ผลบุญ เพราะเธอยังมา หาในลักษณะอื่นอย่างต่อเนื่อง เป็นปี คือมาเรียกชื่อบ้าง มาเข้าฝันทุก ๆ คืนวันพระ
เราจะฝันเหมือนเดิมตลอด คือ เราจะฝันว่าแม่เราพาไปดูบ้านของปู่ บอกว่าเป็นบ้านที่แม่อยู่เมื่อสมัยเด็ก บ้านนี้จะเป็นบ้านไม้ แต่ใหญ่มากเราจะวิ่งไปสำรวจตามห้องต่าง ๆ เปิดห้องทุก ๆ ห้องดู จนถึงห้องสุดท้าย เมื่อเปิดประตูออก
เธอคนนั้นที่เราเจอคืนนั้นเธอยืนก้มหน้าอยู่ด้านหลังประตู เราจะตกใจตื่น ทุก ๆ ครั้งเมื่อฝันถึง ตรงจุดนี้ ผีตนนี้ให้เราฝันเหมือนเดิมตลอดเป็นปี จนทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่าทำไมเธอต้องทำแบบนี้ ทั้ง ๆที่เราก็ทำบุญกรวดน้ำให้เธอบ่อย ๆ แต่ทำไมเธอห่วงอะไรอยู่
เธอต้องการบอกอะไร เราเองก็ไม่อาจรู้ ไม่อยากรู้ และไม่กล้ารู้...

ห้ามกระทำการคัดลอกเนื้อหาโดยเด็ดขาด
ขอสงวนสิทธิ์ข้อความเนื้อหาเรื่องเล่า ที่ปรากฏทั้งหมดในหน้าที่เป็นเรื่องเล่าของmyshumi ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ห้ามมิให้นำไปดัดแปลง ต่อเติม ทำซ้ำ หรือเผยแพร่และอ้างอิงส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดเพื่อการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด

Create Date : 20 ตุลาคม 2550

Last Update : 1 กรกฎาคม 2551 12:30:43 น.

1 comments

Counter : 529 Pageviews.

โบ ฉันว่าแกกลัวเอามากๆนะ ขนาดต้องไปเล่าเรื่องผีตัวนี้ถึงเวียดนามเชียวนะแก

ทำอย่างแม่ดิ ผีมาตดให้มานดม

เพื่อนแม่ ผีมาแก้ผ้า

หนังผีจีน ผีมา กลั้นลมหายใจ

อ๋อที่ห้องนอนโรงแรมเวียดนามระวัง

ผีเวียดกงด้วยละ

โดย: กลัวหนัก IP: 125.25.192.97 วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:02:33 น.