สองสามวันที่ผ่านมา ฉันสารภาพครับ

เที่ยวหนักไปหน่อย ดื่มหนักไปนิด(จริงๆก็ไม่นิดนะ)

ด้วยความที่ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนๆพอมีโอกาสก็จัดหนักไปซะ

ผลที่ตามมาเหรอครับ ก็หมดเรี่ยวแรง

และแทบไม่อยากจะสลัดกายออกจากเตียงนุ่มๆที่บ้าน

จนวันนี้ ประมาณหกโมงเย็นญาติผู้ใหญ่ของฉันก็โทรมา

ทายซิว่าฉันอยู่ที่ไหน.....แน่นอนครับยังแอ้งแม้งอยู่บนเตียง

สาบานครับว่าโดนสวดไปชุดใหญ่....ตาสว่างในบัดดล

หนึ่งในคำสวดนั้น ก็มีคำว่า จะนอนได้ไงเวลานี้

เดี๋ยวตะวันก็ทับตาหรอกอยู่บ้านคนเดียวแล้วใครจะไปดูแล!@#$%^&

ตะวันทับตา.....เป็นคำที่เคยได้ยินแต่เด็ก

อาการที่หลับช่วงโพล้เพล้แล้วพอตื่นมาก็จะรู้สึกไม่สบายตัว

แย่หน่อยก็อาจมีอาการถึงไม่สบาย

เพราะธรรมชาติให้เรานอนกลางคืนตื่นกลางวัน

เมื่อเราฝืนกลไกของมันธรรมชาติก็จะตักเตือนเบาๆ

เราหลายๆคนรวมถึงฉันเอง ที่หลายๆครั้ง

เมื่อเราเจอจุดหักเหของชีวิตที่เข้ามากระแทกจิตใจเราเบาๆ

จนทำให้เรามีน้ำตา และเศร้าซึม

ธรรมชาติของตัวเราเมื่อให้เวลากับจิตใจที่อ่อนแอมากพอ

เราจะสร้างความแข็งแรงด้วยตัวมันเอง

แต่คนเรามักจะฝืนธรรมชาติด้วยการหลอกตัวเองว่าไม่เสียใจ

และละเลยการให้เวลาเล็กๆกับหัวใจดวงน้อยของตัวเอง

จนแทนที่อาการจะดีขึ้นธรรมชาติก็ได้ตักเตือนเราเบาๆ

ด้วยการทำให้อาการนั้นแย่ลง

เป็นติ่งเล็กๆให้เพื่อนได้คิด

เมื่อใดที่เสียใจยอมรับอย่างเข้มแข็งว่าเสียใจ

ให้เวลาเล็กๆกับมันเวลาจะสอนให้เข้มแข็งเอง

“เรื่องของหัวใจต้องให้เวลา

เพราะ ถ้าตะวันทับตาความเข้มแข็งที่ถามหาอาจไกลออกไป”

บุญรักษา

นายระทม

Create Date : 05 สิงหาคม 2556
Last Update : 5 สิงหาคม 2556 8:51:40 น.		0 comments
Counter : 982 Pageviews.
Share Tweet