ก้าวสั้นๆ ที่เปี่ยมด้วยสีสันของฉัน

ช่วงนี้ เส้นตายของงานก็เริ่มกระชั้นเข้ามาทุกที
แถมฝนตกทุกวันเลย อยากจะนอนให้หนำใจ
ฝนตกแบบนี้ แทบไม่อยากย่างกรายออกจากห้อง
ขนาดสมัยอยู่เมืองไทย ฝนที่ว่าหนักๆ
ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของฝนเบาๆ ที่นี่เลย
ดังนั้นเวลาฝนตกทีไรก็แทบจะกรี๊ดให้ลั่นห้อง
เพราะเป็นคนกลัวเสียงฝ้าร้องเป็นที่สุด
(หน้าโหดแต่กลัวเสียงฟ้า หุๆๆ)

ช่วงนี้งานก็ใกล้จะเสร็จแล้ว
เพราะอัดรวดเดียวมา สามสี่วันละ
แต่ก็ แฮปปี้ดี เพราะพยายาม
หาความสนุกในงานที่หนักหนานั้นให้ได้

ฉันเชื่อว่า สิ่งต่างๆที่เราว่าหนักนั้น
มักจะมีมุมที่น่ามองอยู่เสมอ
เพียงแต่ว่าเราจะเห็นมันหรือไม่

อย่างฉันเอง มองว่างานที่หนักๆ นั้น
ไม่ได้สร้างความสบายใจให้ฉันแต่กลับ
เพิ่มภาระอันหนักหนาให้
แต่หลังๆฉันเริ่มมอง เริ่มตั้งเป้าให้สั้นลง
แต่สนุกมากขึ้น ซึ่ง กลับกลายเป็นว่าฉันทำเกินเป้า
และยังมีเรี่ยวแรงที่จะทำต่อ
จนทำให้งานของอีกวันเบาลงไปเยอะ

จากที่แต่ก่อน ฉันวางแผนแบบที่เรียกว่า
ปลากระป๋องเรียกพี่ แต่สุดท้ายก็ผิดหวังแทบจะทุกครั้ง
หรือถ้าไม่ผิดหวังก็ เหนื่อยแทบเลือดกระอัก

แต่หลังจากที่ฉันเริ่มก้าวสั้นๆ แต่เปี่ยมด้วยสีสันแล้ว
เมื่อหมดวัน ฉันกลับยิ้มด้วยความสบายใจ และ
สามารถพักผ่อนสำหรับวันต่อไปได้ อย่างเต็มอิ่ม

มาเริ่มก้าวสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยสีสันกันดีกว่า

Create Date : 24 กันยายน 2548		2 comments
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2548 20:07:46 น.
Counter : 575 Pageviews.
Share Tweet