เกิดวันนี้ จะดีไหมเนี่ย

เริ่มจากหลับก่อนสามทุ่มตื่นมาเกือบเที่ยงคืน
นอนอีกทีตีสอง ตื่นมาหกโมงครึ่ง
อ่านนิยายไปได้หน่อย แล้วก็หลับอีก
ตื่นอีกทีสิบโมงครึ่ง คราวนี้คงต้องตื่นจริง ๆ แล้วล่ะ
ตอนนี้โทรศัพท์เจ๊งอยู่ สามวันล่ะ
อาการของโทรศัพท์ที่เสียคือหน้าจอขาวสว่าง ไม่ขึ้นอะไรเลย
จะเอาอะไรออก ลองเปิด ลองงัด ลองแงะ แกะ เขวี้ยง ก็แล้ว ยังเหมือนเดิม
ทำหน้าขาวเป็นอย่างเดียว แต่โทรเข้า โทรออกได้ด้วยนะ
อาการคงไม่หนักหนาสาหัส เพื่อนบอกเอาไปแฟลช? ก็คงหาย
ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพื่อนบอกเหมือนเครื่องเพิ่งออกจากโรงงาน
เออ ทำไงก็ได้ให้มันมีหน้าตาเหมือนเดิม ไม่ชอบหน้าขาวแบบนี้

โทรศัพท์ ไม่ได้รับสามสาย ของแม่หนึ่ง ของเพื่อนหนึ่ง
แล้วไม่มีชื่ออีกหนึ่ง ของใครหว่า เหมือนจะเคยเห็น
เบอร์ใหม่ ๆ ประมาณเกือบปีที่ผ่านมาไม่เคยเซฟลงซิมเลย
อยู่ในเครื่องหมด พอเอาซิมไปใส่เครื่องอื่น เหลือเบอร์อยู่ไม่ถึงร้อย
ใครโทรมาก็เลยไม่รู้ พอไม่รู้ก็เลยไม่โทรกลับ
ลงไปซักผ้าแป๊บนึง ก็มีคนโทรมาอีก ไม่มีชื่ออีกแล้ว
เอาน่า ถ้ามีธุระและเป็นคนรู้จัก เดี๋ยวก็โทรมาใหม่เองแหละ
รู้ ๆ นิสัยอิฉันกันดีอยู่ อ้อ ... อีกอย่าง
ยังไม่ได้แปรงฟัน เลยยังไม่อยากคุยกะใครด้วยแหละ 5555
เอาผ้าใส่เครื่องเสร็จก็ขึ้นมานอนขี้เกียจอ่านนิยายต่ออีก
เกือบเที่ยงเพื่อนโทรมานัดเย็นนี้จะเอายังไง
ไม่ค่อยอยากไปไหนช่วงนี้ กำลังกรอบ เพิ่งจะซ่อมคอมไป
แต่ต้องออก เอาโทรศัพท์ไปให้หมอดูซะหน่อย
และนัดเพื่อนอีกคนเอารูปที่ไปเที่ยวทีลอซูมาให้ดูด้วย
เพื่อนไปแอบมีกิ๊กไว้ที่นู่น ถ่ายรูปมา เลยจะขอไปดูหน้าซะหน่อย
นัดหกโมง มาบุญครอง ให้เพื่อนโทรปลุกอีกทีบ่ายสาม
มันบ้าจี้โทรมาจริง ๆ ด้วย ฉันก็เกือบหลับไปเหมือนกัน
จะสี่โมงละ ยังไม่ได้ออกจากบ้านอีก นัดเพื่อนใหม่
ยังไม่อยากให้เพื่อนเห็นธาตุแท้ ต้องรีบไปนิดนึง
และพอรีบก็ทำโน่นตกนี่หล่นตลอด ทำกระเป๋าคว่ำสามครั้ง
พอครั้งที่สามโทรศัพท์เครื่องที่ใช้งานได้ ฝาหลังเขยื้อนไปนิดนึง
ส่วนเครื่องที่เจ๊งแบตกระจายออกมาเลย
ตายล่ะ อาการมันจะเป็นหนักกว่าเดิมไหมเนี่ย
รีบประกอบเครื่องแล้วเปิดดูอาการ
N O K I A ……
ฉันจ้องตัวหนังสือห้าตัวนี้เหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน
ก็ไม่ได้เห็นมันมาสามวันแล้วนี่
แล้วก็มีเสียง ตึ้งตะตึ่ง ตึงตึ้ง ... Insert sim card
มือไม้สั่นหาซิม หาเมมมาใส่ …… และแล้ว
โทรศัพท์ฉันก็กลับมาเป็นปกติ แทบจะกรี๊ดลั่นบ้าน ไม่ต้องเสียตังแล้ว
ดีใจมาก รีบโทรบอกเพื่อน “งั้นฉันก็ไม่ต้องไปแล้วสิ”
“ไม่มาก็โทรไปบอกอีกสองคนที่เหลือด้วย” แหม เขาล้อเล่นน่า
อ้อ .. วันนี้มัน ๑๘ พ.ย. นี่หว่า วันเกิดฉันตามบัตร
มิน่าเลยมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นกะฉ๊านน ออกจากบ้านด้วยอารมณ์เบิกบาน
แต่แล้วอารมณ์คงจะเบิกบานมากไป เลยเฉี่ยวเอามอไซด์ล้ม
ตรงใต้ทางด่วนกิโลเก้า น้องคนขับมอไซด์ ขาถลอกได้เลือด
กระจกรถน้องเขาแตกไปข้าง ส่วนรถฉัน
ประตูหลังด้านคนนั่งเป็นรอย คงจะโดนแฮนด์รถ
กระจกข้างเป็นรอย คงจะโดนกระจกรถมอไซด์
ฉันวิ่งตรงมา น้องเขาจะเลี้ยวซ้ายออกจากใต้ทางด่วน
ฉันก็เบี่ยงขวาออกไปให้แล้ว น้องเขาเห็นฉันเบี่ยงเขาก็ออกมาเต็ม ๆ
แต่น้องดันอยู่ขวา มีรถใหญ่อยู่ซ้ายอีกอ่ะดิ
พุ่งออกมาก็จ๊ะเอ๋กะฉันเต็ม ๆ .. ฮืออออ
จอดมันกลางถนนลงมาดูน้องเขา ผู้หญิงด้วย
เห็นมอไซด์จอดอยู่สองสามคัน
มีน้องคล้าย ๆ ทอมเดินมาที่รถด้วย จะโดนรุมตื้บมะเนี่ย
น้องทอมเดินมาโบกรถแล้วก็เดินข้ามถนนไป
อ้าว .. ไม่ได้มาด้วยกันหรอ
น้องเขากำลังลากรถเข้าข้างทาง
ฉันเดินกลับไปเปิดไฟฉุกเฉิน ดับเครื่อง
เดินมาดูน้องเขา มือเลอะเลือด เช็ดเลือดที่ขา
เดินกลับไปที่รถ หยิบทิชชู มีน้ำนี่หว่า หยิบมาด้วย
เทน้ำให้น้องเขาล้างแผลมือไม้สั่น ทั้งกลัวทั้งตกใจ
ถามน้องเขาจะไปโรงพยาบาลไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า
น้องเขาบอกไม่เป็นไร แล้วก็ยิ้มแหย ๆ
ฉันก็ทำไรไม่ถูก ก็ถามซ้ำอยู่นั่นแหละ เจ็บหรือเปล่า
โดนเศษกระจกตำหรือเปล่า มากับใคร
ตะกี้เห็นจอดอยู่สองสามคัน ไปไหนหมดแล้วล่ะ
เงยหน้าขึ้นมา ตำรวจมาอยู่ตรงแยกแหละ
พอน้องเขาเห็นตำรวจ เขาถามว่าเอาไงดี แยกกันไหม
รถพี่เป็นอะไรหรือเปล่า เท่าที่ดู
มันก็แยกรอยเก่ากะรอยใหม่ไม่ค่อยออกหรอกนะ
ถ้าแจ้งประกันก็ต้องเสียเวลารออีก แล้วไม่รู้ว่าใครผิดใครถูก
ดูน้องเขาอยากให้จบตรงนี้ ก็ขอโทษน้องเขา
ทะเบียนรถก็ไม่ได้ดูมาเพราะไม่คิดจะแจ้งประกัน
ไม่รู้ทำผิดหรือถูก
เพิ่งจะดีใจว่าโทรศัพท์ไม่เป็นไรแล้ว
ต้องมาใจหายใจคว่ำกับเรื่องนี้อีก
ขับรถมาด้วยอาการสั่นนิด ๆ ขวัญเสียเลย
แลกกันได้ก็ให้โทรศัพท์ฉันมันเสียต่อไปเหอะ ไม่เป็นไร T T

มาถึงบ้านอาม่าก็เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บ่น ๆๆๆ
จะห้าโมงละ กินกาแฟเย็นไปแก้วแล้วออกจากบ้าน
เดินออกมายังไม่พ้นปากซอย เจอ ปอ.๔ แล่นผ่านหน้าไป
มายืนรอที่ป้าย อีก ๑๕ นาทีมาอีกคัน แล้วเธอก็ไม่จอดป้าย
เพราะมีรถเมล์สองคันจอดอยู่ เป็นมินิบัสสาย ๔ และรถร่วมสาย ๙
แต่ฉันรอ ปอ.๔ มันแซงขวาออกไป ไม่เข้าป้าย ฮืออออ
โทรฟ้องเพื่อน รอรถจะครึ่งชั่วโมง ยังอยู่หน้าบ้าน ไปไม่ทันแน่ ๆ
รอ ปอ. ไม่มา รถธรรมดาก็ได้ ไปติดตรงแยกวังบูรพา
ไม่รู้มีไฟไหม้ที่ไหน รถดับเพลิง รถร่วม
เปิดหวอกันเสียงสนั่นหวั่นไหว
คนยิ่งใจไม่ค่อยดี ขวัญไม่อยู่กะเนื้อกะตัว
เจอเสียงแบบนี้เข้า หายใจไม่ทั่วท้อง
เมื่อไหร่รถมันจะขยับเนี่ย หกโมงแล้วด้วย
ไปต่อรถแถวสามย่าน ขึ้น ปอ.๑๑๓
รถวิ่งไปได้ป้ายเดียว จอดหน้าปั๊ม
พี่กระเป๋าวิ่งลงไปเข้าห้องน้ำ .. เออ ให้มันได้งี้สิ
เพื่อนโทรจิกตอนจะลงจากรถพอดี
ถึงแล้วค่ะคุณเพื่อน ๆ ขา รู้ไหมว่าเพื่อนเจอมาอะไรมาบ้าง
เพียงแค่จะออกมาดูรูปเนี่ย
พอครบองค์ประชุมก็เริ่มเม้าท์ เม้าท์ และเม้าท์
ไปหาร้านนั่งกินข้าว แล้วก็เม้าท์กระจายกันต่อ
คุยกันเรื่องดูดวงด้วย เลยชักอยากดูมั่ง
ขากลับถามเพื่อนที่กลับมาด้วยกัน
ลงไปดูไพ่ยิปซีที่สะพานพุธไหม เพื่อนว่าแม่น
มันบ้าจี้ลงมาเป็นเพื่อน สามทุ่มกว่าแล้ว
เพิ่งรู้ว่าพอเพื่อนโสดแล้วเป็นแบบนี้
รู้งี้ยุให้โสดตั้งนานแล้ว
ไม่เจอหมออ่ะ เลยไม่ได้ดู เดินให้เมื่อยเล่น ๆ
ได้กลับบ้านซะที กลับมากับแม่ ป๊าไม่ยอมตื่น
แม่บอกขับรถเร็ว ดึกแล้ว ระวังพวกมอไซด์
เหยียบแค่ ๔๐ เองนะ
ถึงบ้านแล้ว ไปดูฝนดาวตกกันเหอะ จะเห็นไหมน๊า

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2549		6 comments
Last Update : 5 มกราคม 2550 10:32:22 น.
Counter : 507 Pageviews.
Share Tweet