Bloggang.com : Monstermon : เก็บไว้ไม่ได้แล้ว

เก็บไว้ไม่ได้แล้ว

เมื่อวาน (เพิ่งจะผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง) นัดเพื่อนไว้จะไปเมืองทอง
จะไปดูการแสดงที่ริมทะเลสาบเมืองทองธานี
การแสดงภาพบนม่านน้ำ แสง สี เสียง และพลุ
นัดเจอกันที่อนุสาวรีย์ จะนั่งรถตู้ไปกัน
เจอกันก็เกือบห้าโมง เห็นคิวคนรอรถตู้ประมาณครึ่งร้อย
เปลี่ยนใจไปขึ้นรถที่จตุจักร เพื่อมาเจอกับคนครึ่งพัน
คนยืนรอรถคิวยาวเป็นกิโล กลับตัวไม่ทันล่ะ ยืนต่อแถวไป
หกโมงยืนเคารพธงชาติตรงสวนจตุจักร ได้ขึ้นรถหลังจากนั้นไม่นาน
รถเมล์ยูโรบริการรับ-ส่ง ได้ยินมาว่าทั้งหมดมีจำนวน ๓๐ คัน
ได้ขึ้นไปยืนบนรถ ก่อนรถจะออก มี จนท. ขึ้นมาเพื่อจัดระเบียบคนบนรถ
จนท. พูดว่า พอไปถึงก็ไม่ต้องลงจากรถ อยู่บนรถเนี่ยแหละ ไปถึงก็กลับเลย
รถติดตั้งแต่ทางขึ้นทางด่วนไปจนถึงเมืองทอง
มีหรือคะที่พวกเราจะเชื่อ ไม่มีทาง ยืนรอรถเป็นชั่วโมง
ขึ้นมาแล้วยังไงก็จะไป ถึงจะไม่ไปก็ไม่ได้แล้ว คนแน่นมากไม่มีทางออก
หนึ่งทุ่มแล้ว ยังไม่ได้ขึ้นทางด่วนเลย รถก็ติดได้ใจ
ยิ่งพอขึ้นทางด่วนไปแล้ว ยิ่งเทให้หมดใจเลย
ไม่เคยได้ขึ้นรถยูโรฟรี ไม่เคยคุยกะคนแปลกหน้าบนรถเมล์
ไม่เคยเดิน วิ่ง ข้ามเกาะกลางถนนบนทางด่วน
แถมยังวิ่งข้ามไปข้ามมา ก็ได้เคยงานนี้แหละ
ประมาณอีก ๒-๓ กิโล จะถึงทางลงแจ้งวัฒนะ
ขณะยังยืนอยู่บนรถ และรถมากมายที่จอดกันนิ่งบนทางด่วน
เห็นคนวิ่งแซงรถขึ้นไป คนที่อยู่ท้ายรถกระบะก็โดดลงจากรถวิ่งขึ้นไป
มีคนตะโกนบอกคนขับให้เปิดประตู แล้วก็เฮโลลงจากรถกัน
ผู้คนเป็นร้อยที่เดิน วิ่งกันบนทางด่วน
เพื่อจะให้เห็นพลุได้ใกล้ที่สุดเท่าที่กำลังเท้าจะพาไปถึง
ฝั่งที่รถจอดเห็นไม่ชัด มีป้ายโฆษณา มีตึกสูงบัง
จึงข้ามเกาะกลางถนน วิ่งข้ามไปอีกฝั่งเพื่อไปดูพลุ
สวยนะ เห็นไกล ๆ ยังสวย ถ้าเราได้อยู่ตรงนั้นล่ะ ...
เพียงแค่ ๑๐ นาทีเท่านั้นที่ได้ดู
จบแล้ว ทำไงล่ะ จะเดินกันไปถึงไหนดี
เห็นคนยืนรอรถข้างทาง เลยหยุดรอด้วย
รถเมล์ตามมาเก็บตก แล้วก็ขึ้นไปยืนติดอยู่บนทางด่วนต่อ
ลงทางด่วนเมืองทองตอนสามทุ่ม รถมากมายกำลังออกจากเมืองทอง
โชคยังดีที่ไม่ต้องเข้าไปในเมืองทอง วนรถกลับขึ้นทางด่วนได้เลย
เพราะคนเต็มรถแล้ว ไม่ต้องเข้าไปรับคนข้างใน
ตอนไปใช้เวลา ๓ ชั่วโมง ตอนกลับ ๓๐ นาที
ไม่คิดว่าคำพูดของ จนท. คนนั้นจะเป็นจริง
ไม่คิดว่าจะได้ดูพลุบนทางด่วน
ตอนออกจากบ้าน แม่ถามว่าจะกลับยังไง
ตอบกวนประสาทแม่ไปว่า กลับไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับ
เกือบเป็นจริงแล้วไหมล่ะ ถ้ารถมันเข้าไปข้างในเมืองทอง
Ohh noO ... ไม่อยากจะคิดเลย
นึกถึงคนที่รอรถจะออกจากเมืองทอง
เที่ยงคืนเขาจะออกกันมาหมดไหม
รถที่จอดข้างทางหลายสิบคัน
น้ำมันหมด หม้อน้ำแห้ง ฯลฯ
ได้นอนบนทางด่วนก็งานนี้แหละค่าคุณ ๆ ขา .. คิคิ
แต่ไม่ใช่เรา .. อ้าว ซะงั้นเนาะ

รอดกลับมาถึงบ้านแล้ว ไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังดี
จะโทรไปเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง ก็กลัวมันจะสมน้ำหน้า (แล้วมันน่าไหมล่ะเนี่ย)
เม้าท์ให้แม่ฟัง แม่ก็บ่น บอกให้กลับตั้งแต่ตอนไปแล้วไม่เชื่อ
รอไปเม้าท์ให้พี่ ป้า น้า อา ฟังก็คงโดนแบบเดียวกัน
ไม่นึกนี่หน่าว่าผู้คนจะคับคั่งขนาดนี้
น่าจะเป็นพันคนนะที่ดูพลุบนทางด่วน ก็รถติดเป็นแพซะขนาดนั้น
ลืมไม่ลงค่ะงานนี้ ถ้าไม่ได้บอกต่อใครก็คงจะอกแตกตาย (บอกไปให้เขาสงสาร หรือสมน้ำหน้า?)
จะเก็บภาพมาเป็นที่ระลึก ก็เป็นภาพถ่ายวิญญาณหลอนหมด
เลยต้องเก็บตัวหนังสือเป็นที่ระลึกแทน
ด้วยฝีมืออันยอดแย่ไร้เทียมทาน แล้วดันทะลึ่งลบทิ้งอีกตะหาก
ด้วยกำลังกล้อง และฝีมือ ฯ คนถ่าย เหลือที่ทนดูได้แค่เนี้ย