Bloggang.com : 1000miless :

คลอดแร้ว น้องปุญญ์ปุญญ์ คนเก่ง

ปุญญ์ปุญญ์ ลูกชายคนที่สองของบ้าน

ปุญญ์ปุญญ์ เกิดวันที่ 16 ตุลาคม 2552 วันศุกร์ เวลา 3:59 น. น้ำหนัก 2,510 กรัม

น้องปุญญ์ถือว่าไม่ได้เป็นเด็กคลอดก่อนกำหนด เค้าคลอดก่อนแค่ 4 วันเอง ซึ่งหมอก็บอกว่าปกติดี แต่น้องปุญญ์เจอกับอะไรเยอะมากๆ (อยากจะเล่าให้เพื่อนๆ ฟังด้วย เผื่อจะได้เป็นกำลังใจให้กับพ่อแม่ที่มีลูกคลอดก่อนกำหนด หรือพ่อแม่ที่มีลูกเป็นโรคหัวใจได้)

น้องปุญญ์ เพิ่งคลอดเมื่อ 16 ตุลา 52 แรกคลอดมีน้ำหนัก 2510 กรัม (น้ำหนักตอนท้องขึ้นมาแค่ 10 กว่ากิโลเอง ถือว่าน้อยมาก) ตอนคลอดน้องคลอดง่ายมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าตัวเล็กด้วยมังคะ

วันที่ 15 ตุลา 2552 เริ่มมีอาการแปลกๆ เริ่มอยากเข้าห้องน้ำบ่อยๆ ตอนประมาณ 1 ทุ่ม เข้า ๆ ออก ๆ ห้องน้ำ จนประมาณ 4 ทุ่ม เริ่มคิดว่าน่าจะปวดท้องแปลกๆ แล้ว เริ่มนั่งไม่ติด ก้อบอกแฟนว่าคงจะใกล้คลอดแล้ว ให้เตรียมของไปโรงพยาบาลเลย แฟนก้อยังไม่เชื่อว่าจริงรึป่าว ตัวเองก้อยังลังเล ว่าอาจจะยังไม่ถึงเวลา เดินไปเดินมา ก้อคิดว่า ไปให้ถึงโรงพยาบาลก่อนแล้วกัน คลอดหรือไม่คลอดก้อค่อยว่ากัน ประมาณ 5 ทุ่ม ได้ออกจากบ้าน (บ้านไม่ได้อยู่ในตัวเมือง)

กว่าจะมาถึงโรงพยาบาล ก้อประมาณ เที่ยงคืนกว่า ตอนนั้นเริ่มปวดมากขึ้น กว่าจะตรวจร่างกาย กว่าจะทำเรื่องได้ขึ้นไปนอนบนเตียงในห้องรอคลอดก็ตี 1 กว่าเข้าไปแล้ว พยาบาลก็ดูว่าปากมดลูกเปิดประมาณ 4 ซม. แล้ว ให้พยาบาลโทรตามหมอที่ฝากท้องมา หมอบอกว่ารอให้เปิด8 ซม.ก่อนหมอถึงจะมา (เค้าบอกว่า กว่าปากมดลูกจะเปิดแต่ละซม. ใช้เวลานานมาก คงจะได้คลอดคงเช้าพอดี)

พยาบาลก้อเตรียมคลอดทุกอย่างเจาะน้ำคร่ำ แร้วให้นอนรอคลอด ระหว่างนั้นพยาบาลบอกว่าถ้าปวดมากให้บอก ถ้าจะเอายาแก้ปวดก็ได้ เพราะหมอสั่งไว้แล้ว .. ตอนแรกคิดว่าจะไม่เอา แต่พอปวดมากๆ เข้า ก็เลยขอพยาบาล (พยาบาลบอกว่า ฤทธิ์ยาจะทำให้คลื่นไส้ อาเจียน และง่วงนอน) แต่เพิร์ลไม่คลื่นไส้ มีแต่ง่วง แร้วก้อเผลอหลับไป

พอรุสึกตัวอีกทีก้อ "อยากเบ่งเต็มที่แล้ว" เลยตะโกนเรียกพยาบาลเข้ามาดู ปรากฎว่าปากมดลูกเปิดเต็มที่แล้ว

นาทีนั้นตกใจมาก รู้แต่ว่าตะโกนอย่างเดียว "ตะโกนเรียกพยาบาล ให้ตามหมอมาเร็วๆ เข้า ลูกจะออกมาแร้ว" ตะโกนเรียกแฟน "รีบโทรบอกแฟนมาเร็วๆ เข้า บอกแฟนด้วยจะคลอดแล้ว " พยาบาลบอก "อย่าเพิ่งห่วงอย่างอื่น ห่วงลูกก่อน " ถึงได้หยุดตะโกนแหกปากร้องได้

ถามว่าเจ็บมั๊ย ไม่รุสึกเจ็บ รุแต่ว่า ลูกออกมาแร้ว .. กลัวแฟนเข้ามาถ่ายรูป ถ่ายวีดีโอไม่ทัน ....

เค้าก้อรีบโทรตามหมอ แร้วก้อเอารถเข็นมาให้ แต่เพิร์ลนั่งไม่ได้แล้ว เพราะ หัวลูกเหมือนจะมาคาอยู่แล้ว ต้องใช้มือยันๆ ไว้ กลัวว่าถ้านั่งลงไปจะนั่งทับลูก

พอไปถึงห้องคลอด พอก้าวขาขึ้นบันได หัวลูกก็จะโผล่ออกมาแล้ว พยาบาลบอกอย่าเพิ่งเบ่ง ให้หนีบไว้ก่อน (เพิร์ลก้อหนีบไว้กลัวมาก ว่าปากมดจะฉีกขาดก่อนที่หมอจะมาถึง) แต่พอขึ้นไปนอนบนเตียงเท่านั้นละ ลูกก้อออกมาเลย พยาบาลก้ออุ้มขึ้นมาวางไว้บนพุงแล้ว (ยังไม่ทันรู้ว่าความเจ็บปวดตอนเบ่งลูกเป็นยังไง ลูกก็ออกมาแล้ว)

พยาบาลเค้าก้อเอาลูกไปทำความสะอาด ส่วนเพิร์ลก็นอนรอหมอมาเย็บแผลให้ สักประมาณ 10 นาที หมอก็มาถึง

ทุกอย่างเร็วมากๆๆ หมอก็ยังมาไม่ถึง แฟนก็เอาของขึ้นไปเก็บบนห้อง ยังไม่ทันลงมาเลย .. ลงมาไม่ทันถ่ายวีดีโอตอนคลอด ยังดีที่ถ่ายทันพยาบาลทำความสะอาดตัวลูก ..

ตอนเที่ยงหลังจากที่หมอเด็กมาตรวจลูกเรียบร้อยแล้ว พยาบาลก็เอาลูกมาส่งที่ห้อง ลูกก็ดูปกติดีทุกอย่าง เพียงแต่ไม่ค่อยดูดนมเท่าไหร่ นิ่งๆ หลับอย่างเดียว