เที่ยวเกาะช้างกันนะ(ของเก่าแหละสมัยยังสาว ๆมะว่ากันนะ )

55 อยากบอกว่าอัพบล็อคตามคำเรียกร้องค่ะ

อ่ะ...นะ จะย้อนไปสมัยยังสาว 55

เที่ยวเกาะช้างกัน (ไปกับที่ทำงานจ้า)


ตื่นเต้นมาก55เพราะนี่เปนครั้งแรกที่ ที่ทำงานเค้าจัดไป

กว่าจะไปถึงมีทั้งขึ้นรถ ลงเรือ เห้อเหนื่อย ระหว่างทางก็มีไกด์(หน้าตาดี)

สาธยายประวัติศาสตร์กาลครั้งหนึ่งสมัยนั้นยังง้านยังงี้จนถึงวันนี้ อิอิ

ช่วยแก้เครียดระหว่างนั่งอยู่ในรถ 55 (ช่วยได้เยอะเลยเพราะหน้าตาดีอิอิ)

เมื่อถึงแล้วก็เกบของเข้าที่เรียบร้อยแล้ว เย็นแล้วล่ะ



เริ่มด้วยสัมมนากันก่อนจ๊า





สัมมนาความอัดอั้นตันใจ พูดไปน้ำตาจะไหล เหมือนเศร้าแต่
มันเปนความในใจที่พากันมาระบายมากกว่า
มีแซวกันบ้างเล็กน้อย คนนี้คนน้านใครขึ้นคานใครอะไรยังไง(มันเกี่ยวกับสัมนามั้ยเนี่ย)



ว่าแล้วก็ต่อกันอีกทีรุ่งเช้าฝนตกเจ้าค่ะ แต่พี่ไกด์เราซิ
จะพาไปออกทะเลไปดูปะการัง (นึกในใจพระเจ้าช่วย กล้วยทอดแล้วจะไปยังไงง่ะ)
คุยกันไปคุยกันมาก็เหมือนประมาณว่าเห้อนอนอยู่ห้องดีก่า
ฝนพลำ ๆ อยากนอนมากกว่า บวกกับนะ สาว ๆ นั่งกินสปายเรด55
ผ่านไป 1 ชั่วโมง คุณไกด์เจ้าค่ะ มาเคาะทุกห้องเลยพร้อมกับเรียก
ให้ลงไปขึ้นรถจะพาออกทะเล เครียดเลย
เอ้า ว่าไงว่าตามกัน ไปก็ไประหว่างนั่งรถจะไปขึ้นเรือฝนกระหน่ำมาอีกอย่างหนัก
มะอยากไปแว้วอยากกลับห้องง่ะ แต่ท่านไกด์หาได้ฟังเสียงเราไม่
"พี่ ๆ ไต๊ก๊งเรือบอกว่าออกได้ ขึ้นเรือเลยครับขึ้นเลย"
ลูกพี่บอกเอ้า..ขึ้นเรือจะได้ไม่เสียเที่ยวทริปนี้
อ่ะนะ ขึ้นก็ขึ้น จำใจ (เรื่องของเรื่องกัวซะมากกว่ามะเคยนั่งเรือง่ะ หิ้ว)





ขึ้นเรือไปโหคนเยอะแหะ ทั้งไทยเทศ อืม ค่อยอุ่นใจหน่อย

มองไปมองมาอ้าว...ตาไกด์มะได้ขึ้นมาด้วยนี่นาจะปล่อยเกาะพวกเราป่าวเนี่ย

ระหว่างรอเรือออกทะเลแหมนะ ก็ตามประสาสาว ๆ ถ่ายรูปยิ้มเล็กยิ้มน้อย

กันยกใหญ่เล่นกล้องกันซะ มีฟามสุขทั้งเจ้านายและลูกน้อง 55

บวกกับฝนเองก็เริ่มซาละ อืม คิดในใจดีนะที่เราไม่พลาด

ระหว่างเรือแล่นออกทะเลก็จะมีลูกเรือมากำชับให้ทุกคนใส่ชูชีพนะ(พูดมะค่อยชัดง่ะ)

เรือแล่นได้ประมาณกลางทะเลแล้ว มาแล้วค่ะความอึมครึม พร้อมกับสายลม

สักพักมาเลยค่ะฝนตกโอแม่จ้าว.... เรืองี้โยกไปโยกมาฝนตกหนักเปียกกันทั้งลำ

ทั้งไทยทังเทศเมาเรืออ๊วกแตก โห่....หมดกันสภาพคนสวยมะมีเหลือเลย

หนาวม๊าก......ถึงมากที่สุดภาวนาเมื่อไรจะถึงน๊อ ตายแน่ตู มิน่าเลย

ประทานโทษลืมบอกไปว่า บริษัทได้อภิสิทธิ์นั่งชั้นบน เรือมี2ชั้นจ้าวค่ะ

เรือโยกแต่ละทีรู้สึกว่าใจหล่นไปอยู่ข้างล่างโน้น

อ๋ะ นะ ลูกเรือเค้ารู้ว่าเรา ๆ ทั้งหลายหนาว (มะหนาวได้ไงง่ะ ปากงี้ซีดสั่นพั่บ ๆ )

ถ้ามีปีกก็คงจะบินได้แล้วม้าง....เกิดมาในชีวิตยังมะเคย
หนาวเท่านี้มาก่อน

อ่ะนะ..ต่อลูกเรือก็นะเอาผ้าขนหนูมาให้นละผืนเชื่อมะว่ามะได้ช่วยไรเลยเพราะ

ฝนสาดเปียกหมดทั้งลำ เปียกทุกคน เห้อ...จะบอกให้ไต๊ก๊งเรือเลี้ยวหัวเรือกลับได้ไหมเน่

ระหว่างที่เรือกะลังโคงเคงตามแรงพายุ นะลูกเรือมีการปลอบขวัญด้วยการนำปลาหมึกย่างสด ๆ

มาปลอบใจใครจะกินได้เนี่ย เมาเรืออ๊วกแตก แถมยังหนาวจี๊ดซะ เห้อจะรอดมั้ยเนี่ย

และแล้วเราก็ถึงจุดหมายซะที จุดชมปะการัง ใครลง ๆ เลยมีคนพาไปดูอีกตะห่าง(โอวช่างดีจิง ๆ )

แต่มะลงง่ะหนาวโคตร ลงไปมีหวังตายแน่ แต่บังเอินมีอยู่เสียงหนึ่งดังขึ้นว่า "ใครหนาวนะลงแช่น้ำเด๋วหาย)

อ๊ะ..จริงหรือนี่ อ๊า.....ลงกันไปซิ ถือโอกาสไปดูปะการังซะหน่อย

มุด ๆ อยู่เอ้ยใครมาจับมือวะ อ้อ....ลูกเรือเค๊าจะพาทัวร์ดูปะการังรอบเกาะเลย

อืมมองหน้ากับพี่ที่ออฟฟิศอีกคน โอเค ไปก็ไป

ระหว่างที่ดูอยู่เค๊าก็จะบอกว่านี่คือนี่นะนั่นคือนั่นนะ อืมได้ความรู้

ช่วงกะลังจะอ้อมเกาะระหว่างมุดดูอยู่ เอ๊ะทำไมมองมะเหนแย้วง่ะ โงหัวขึ้นมา

โห พระเจ้าจอร์ช ฝนตกอีกละหนักกว่าเก่าอีกมองไรมะเหนเลยมองหน้ากับพี่กลับเหอะ

อาไปกลับเนอะ ลูกเรือยังเด๋วก้อหยุดดูต่อเถอะดูให้รอบเลย
เอ้ย


ตูจะกับแย้ว กัวนะเนี่ยแต่ไม่แสดงออก

อ้างว่า เด๋วเรือออกง่ะกับเหอะ 55 กัวมากถึงมากที่สุดอีกรอบ

ได้แต่นึกในใจว่า ทำไมมันดื้อยังงี้ง่า และแล้วก็ต้องตามเค๊าไป

ไม่ดูนะวนให้รอบซะง้านแหละ

กลับมาขึ้นเรืออีกครั้งขึ้นก็ลำบ๊าก ลำบาก เห้อ....
ขึ้นมาแล้วไหนว่าหายหนาวไง


แค่นี้ก่อนนะแล้วจะมาเล่าต่อ เห้อเจ้านายมาสั่งงานแว้วง่ะ
ดูรูปไปก่อนละกันนะ

Create Date : 04 กันยายน 2550		6 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 14:21:20 น.
Counter : 473 Pageviews.
Share Tweet