ไม่บ่อยนักหรอกที่คนเลือกเรียนด้านการวางแผนสิ่งแวดล้อมอย่างผมจะคิดนั่งแท็กซี่ (การเดินทางคนเดียวระยะทางมากกว่า 30 กิโลเมตรซึ่งเป็นรถเครื่องยนต์ขนาด 1400-2100cc มีการปลดปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ ถึง 47 กิโลกรัมคาร์บอนไม่ใช่ว่ามีอคติหรืออะไรหรอกนะครับ แต่ประเด็นโลกร้อนที่ชาวบ้านเรียกติดปากนั้นมันกำลังทวีความรุนแรงและไม่สามารถที่จะบรรเทาลงได้ในทศวรรษนี้ ก็เพราะความรุนแรงของภาวะเรือนกระจกที่เราเผชิญอยู่ในทุกวันนี้เกิดจากการปล่อยคาร์บอนขึ้นไปสู่ชั้นบรรยากาศเมื่อประมาณ 10 - 15 ปีก่อนกว่าจะลอยขึ้นไปในชั้นโทรโพสเฟียร์ และก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจก โดยมีระยะที่สูงจากพื้นโลกประมาณ 7 - 17 กิโลเมตรซึงกว่าจะได้รายงานทางวิทยาศาสตร์มา 1 ฉบับเพื่อยืนยันว่าคาร์บอนได้ออกไซด์นั้นเป็นก๊าซตัวการสำคัญที่ทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญก็ทำให้มาตราการในการป้องกันเกิดความล่าช้าไปอย่างน้อย 20 ปี และความล่าช้านี้เองทำให้ในทุกปี เราจะปล่อยคาร์บอนได้ออกไซด์ขึ้นไปโดยเฉลี่ยปีละประมาณ 2-3 ppm หรือ 2-3 ในล้านส่วน ทำให้ปัจจุบันความเข้มข้นของ คาร์บอนไดออกไซด์ ในชั้นบรรยากาศมากถึง 388 ppm เพิ่มจากเดิมเกือบ 2 เท่าในรอบ 10 ปีนับว่าเป็นแนวโน้มที่น่ากลัวแม้ในปัจจุบันอัตราการปลดปล่อยจะลดน้อยลงแล้วก็ตามแต่ก็สายเกินไป สิ่งที่ทำได้ต่อจากนี้คือ การปรับตัวและเตรียมรับกับปรากฎการณ์ธรรมชาติในช่วง 8 ปีหลังสุดที่เปลี่บนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเป็ นในบ้านเราหรือต่างประเทศ ที่ลืมไม่ลงคือ สึนามิ ตามมาติดๆด้วยแผ่นดินไหวที่จีน ไซโคลนนากีสเข้าพม่าและล่าสุดแผ่นดินไหวขนาด 7.2 ริกเตอร์ที่เฮติ คนตายนับแสน
        การใช้ฐานทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อตอบสนองความต้องการของวิถีการบริโภคแบบทุนนิยมเป็นการฆ่าสิ่งแวดล้อมอย่างเลือดเย็น และก็ไม่แปลกอะไรที่ธรรมชาติจะเอาคืนบ้างเพราะเขาทนกับการถูกรังแกมาหลายสิบปี เป็นเรื่องน่าเศร้าที่เขาไม่สามารถพูด ไทย อังกฤษ หรือภาษาจีนได้ ไม่งั้นเสียงร้องขอความช่วยเหลือคงดังโหยหวนระงมไปทั้วทั้งโลก ซึ่งการแก้แค้นนี้แท้จริงคือการแก้คืนนั้นเอง พวกเราเองทำให้สมดุลทางธรรมชาติเสียไป โลกเองก็พยามที่จะปรับตัวให้เข้าสู่สมดุล เราเองที่แยกตัวออกจากธรรมชาติ ออกจากสิ่งแวดล้อม ทั้งที่จริงแล้วไม่สามารถแยกกันออกได้ทั้งหมดคือระบบธรรมชาติ และเมื่อเราลืมเขา เขาเองก็มีสิทธิ์ที่จะลืมเรามิใช่หรือ ตอนนี้เขากำลังปรับตัวให้เข้าสมดุลแต่เขาลืมไปว่ามีเรา พวกมนุษย์อยู่บนโลกด้วย หายนะจึงเกิดขึ้นและนับจากนี้จะเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและรุนแรงมากมายกว่าเดิมหลายร้อยเท่า แน่นอนโลกยังไม่แตกเพราะเรามีเวลาถึง 5000 ปีในโลก 1 ใบแต่ใครจะรู้เมื่อขั้นปีที่ 4999 จะเหลือมนุษย์อยู่บนโลกนี้อีกกี่ชีวิตกัน
        เป็นเรื่องยากที่จะบอกถึงแนวทางการแก้ไขเพราะเราไม่สามารถสร้างแบบจำลองการปลดปล่อยมีเทนที่เกิดขึ้นจากการละลายของน้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือที่น่าเชื้อถือได้แต่สิ่งที่ คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ทำได้ก็คือคำนวณการปลดปล่อยของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ใช้ในปัจจุบันจากการดำเนินกิจกรรมต่างๆของมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นการคมนาคมขนส่ง เกษตรกรรม อุตสาหกรรมหรือแม้แต่การตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งผลที่ได้จากการคำนวณคือคาดว่าเมื่อสิ้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 (พ.ศ. 2643) อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกจะเพิ่มขึ้นระหว่าง 1.1 องศาเซลเซียส ถึง 6.4 องศาเซลเซียส และถ้าอุณหภูมิเพิ่มขึ้น ถึง 6 องศาจริงสิ่งมีชีวิตในโลกทั้งหมดคงตายหมด ซึ่งในความเป็นจริงก็เป็นเวลากว่าอีก 100 ปี ถึงตอนนั้นทั้งผู้เขียนและ(ผู้อ่านซึ่งคิดว่ามีนะ)ก็คงไม่อยู่กันแล้ว แต่อย่าลืมนะว่านี่ยังไม่ได้รวมการปลดปล่อยมีเทน ซึ่งมีอานุภาพในการเก็บกักความร้อนได้ดีกว่า คาร์บอนไดออกไซด์ ถึง 21 เท่า เอาง่ายๆ ไม่ต้องคิดมากให้เด็กคิดยังรู้เลยว่าแท้จริงแล้วพวกเราเหลือเวลากันอีกเท่าไหร่ แต่ที่แน่ๆคงไม่ถึง 100 ปี ไม่ร้อนตาย ก็คงน้ำท่วมโลกซึ่งก็อาจจะตาย มี 2 ตัวเลือก อันไหนดีละ......

พี่:จะให้จอดตรงไหนครับ
ผม:หน้าคณะนี้แหละครับ
ผม:ขอบใจมากพี่ที่เร่งให้ (8.57 นาที,ในใจคิดเกือบมาสอนไม่ทัน)
ครั้งที่ 2 นะเนี้ยที่นั้งแท็กซี่มาคนเดียว
เงินจ่ายไปแล้ว แท็กซี่เหลืองเขียวก็วิ่งออกไปแล้ว เหลือไว้เพียงความรู้สึกขัดแย้งในตัวเอง


บ่ายแก่ๆของวันอังคารที่บ้านศาลายา
19-01-09





คำคมคม ของคนบนโลก
"You cannot escape the responsibility of tomorrow by evading
it today"
คุณไม่อาจหนีความรับผิดชอบของวันพรุ่งนี้โดยการหลีกเลี่ยงมันในวันนี้
Abraham Lincoln
(1809 - 1865)

Create Date : 24 มกราคม 2553
Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 10:38:21 น.		5 comments
Counter : 366 Pageviews.
Share Tweet