***Brazillian Wax Episode II เจ็บธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา***

เอามาลงให้อ่านกันอีกรอบนะคะ สำหรับคนที่สนใจทำ Brazillian Wax ซึ่งเผือกได้โพสไว้ในโต๊ะสวนลุม เมื่อวันที่ 21 สค. 49 ค่ะ
-------------------------------------------------------------


จากภาคแรก

//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=miss-gie&month=07-2006&date=23&group=2&blog=1


3 เดือนแล้วหรือนี่ ความรู้สึกในครั้งนั้น ยังติดผนังหัวอยู่เลย


ก้มมองดูสถานที่เกิดเหตุ....... โอ้ พระเจ้า มะม่วงอกร่อง(ที่ยังไม่สุกจนเหี่ยว ดำ) กลายเป็นเงาะโรงเรียนไปเสียแล้ว


เสียงของช่างฝ่ามือกระชากวิญญาณ แว่วเข้ามาในหู


"อีกสองเดือน กลับมาใหม่นะคะ"


นี่มันปาเข้าไปสามเดือนแล้ว เผือกคงต้องรีบตัดสินใจ ทำอะไรสักอย่าง


ก่อนที่เงาะโรงเรียน จะกลายเป็นเงาะมหาลัย หรือเงาะป่าซาไก ไปซะฉิบ


แม่เคยสอนไว้ คนเรา เจ็บแล้วควรจำ


รอบที่แล้ว เผือกไม่ใช่แค่เจ็บธรรมดา หรือ เจ็บมากๆ เจ็บเหลือเกิน


แต่มัน " โคดตะระ เจ็บ" เลยน่ะค่ะ จนทำให้จำฝังใจ


รอบนี้ ขอแก้ตัวใหม่ ทำการบ้านก่อนไปทำ เพราะครั้งที่แล้ว ไม่ได้ตั้งใจจะทำน่ะค่ะ ข้อมูลเลยไม่มี


มารอบนี้ เผือกถามเพื่อนทุกคน แทบจะออกเป็นแบบสอบถาม จนได้ชื่อของช่างแว็กซ์มือชั้นเทพมาคนนึง


เธอผู้นี้ มีลูกค้าประจำมากมาย ทั้งสาวแรกรุ่น สาวแก่ แม่ม่าย แม่ค้า ครูประชาบาล ไล่จนไปถึง สาวสูงศักดิ์ มีเชื้อเครือ


ฝีมือของเธอ เป็นที่ร่ำลือ ว่ามือเบามากกก รับรองว่า ไม่มีรายการหัวใจกระดอนตกเตียง เดินเดี้ยงกลับบ้าน หรือเลือดตกยางออกแน่ๆ


เผือกเชื่อเพื่อนค่ะ ต่อสาย โทรนัดกับช่างมือเทวดานางนี้ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เวลาหกโมงเย็น


ตอนนี้ ก็ผ่านมาสามวันแล้วค่ะ



ช่างคนนี้ เธอชื่อ "โดลี่" เป็นชาวอินเดียค่ะ


แต่ก่อน เธอก็ทำงานในสปา ในร้านเสริมสวยนี่แหละค่ะ แต่หลังๆ ลูกค้าเธอเยอะมาก


เธอเลยแยกวง มารับลูกค้าอยู่กับบ้าน ซึ่งทำรายได้ให้เธออย่างดีทีเดียว


ก่อนขึ้นเขียง เผือกพยายามชวนช่างคุย เพื่อลดอาการปอดแหกของตัวเอง


อีกอย่าง หวังว่า จะช่วยให้ช่างผ่อนคลายด้วย


ด้วยเหตุที่เธอรับลูกค้ามาตั้งแต่เช้า ตอนนั้น มันหกโมงเย็นแล้ว เผือกเกรงว่า เธอจะเริ่มล้า


เพราะถ้าเธอทำผิดพลาดประการใดขึ้นมา นอกจาก "ปอด"ที่แหกไปแล้วของเผือก อาจมีรายการ "อย่างอื่น" แหกตามไปด้วย


เรื่องอย่างนี้ เผือกไม่ขอเสี่ยงค่ะ รอบคอบก่อนไว้ก่อน



การแปลงโฉมเจ้าเงาะครั้งนี้ของเผือก นอกจากจะมีการเปลี่ยนสถานที่ และมือสังหารแล้ว ยังมีอีกหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนเดิมค่ะ



เริ่มต้นด้วยตัวแว็กซ์


ครั้งที่แล้ว เผือกเลือกใช้แว็กซ์ร้อน หน้าตาคล้ายขี้ผึ้ง สีชมพูก่ำๆ (แอบผงกหัวดูค่ะ) ช่างจะป้ายแว็กซ์ รอให้แห้ง แล้วดึงฟึ่บเลย


ไม่มีการใช้ผ้า หรือกระดาษแต่อย่างใด


มารอบนี้ โดลี่เธอใช้แวกซ์น้ำตาลค่ะ โดยที่เธอเป็นเจ้าของสูตร เคี่ยวเองสดๆจากครัวในอพาร์ทเม้นต์ของเธอค่ะ


สูตรแว็กซ์ของเธอนั้น เธอบอกกับเผือกว่า ใช้น้ำตาล 10 กิโล มะนาวเลมอนลูกใหญ่สีเหลืองๆ 1 กิโล คั้นเอาแต่น้ำ

น้ำผึ้งอีกกระปุกย่อมๆ น้ำเปล่านิดหน่อย ผสมให้เข้ากัน แล้วตั้งไฟให้เดือด


พอเดือด แล้วลดไฟลง ไม่งั้นน้ำตาลล้นหม้อ ถ้าหกรดตรีน จะอันตรายมาก เพราะมันจะกินถึงกระดูกเลย


โอ้วว นี่มันน้ำตาลหรือเอเลี่ยนกันแน่ เผือกชักหวั่นใจ



เคี่ยวไปสักพัก โดลี่ต้องคอยเช็คน้ำตาล ว่าเข้าที่หรือยัง ไม่ใช่ว่าใครๆก็ทำได้

ถ้าเคี่ยวน้อยไป น้ำตาลไม่เข้าที่ เวลาเอามาใช้งาน น้ำตาลจะติดผิวค่ะ

พอกระตุกผ้า แทนที่จะหลุดแต่ขน มันดันหอบเอาของแถมเป็นหนังสดๆขึ้นมาด้วย


ซวยทั้งคนแว็กซ์ และคนถูกแว็กซ์






แต่ถ้าเคี่ยวหนักไป แทนที่จะได้น้ำตาลแว็กซ์ หรือ "ชูการ์ริง" เนื้อดี ก็จะได้น้ำตาลกระเบื้องแทน

ถ้านึกไม่ออกว่าหน้าตาเป็นไง ไปซื้อขนมถั่วตัดค่ะ หน้าตาเป็นงั้นแหละ ใช้งานไม่ได้อีก


เอารูปชูการ์ริง สูตรของโดลี่มาฝากด้วยค่ะ



ต่อๆๆๆๆ

เผือกถามว่า น้ำตาลตามสูตรที่ว่านี้ จะทำให้ลูกค้าได้กี่คน

โดลี่บอกว่า ถ้าไม่นับแขนขา เอาแค่เป้าน้อยกลอยใจอย่างเดียว ก็เป็นร้อยคนล่ะค่ะ

สมองเผือกนั่งคำนวน หูย รายได้ดีใช้ได้วุ้ย


ลงทุนน้ำตาลหม้อละไม่เกิน 500 บาท แต่แว็กซ์"หม้อ"ลูกค้าได้เป็น 100 หม้อ

ค่าบริการหม้อละ 500 บาท เธอทำให้ลูกค้าคนเดียว ก็ได้ต้นทุนน้ำตาลคืนแว้ว.. แอ๊วๆๆๆๆ


แต่ละวัน เธอมีลูกค้าไม่ต่ำกว่า 5 คนค่ะ บางคนทำทั้งตัว ถ้าเหมาทั้งตัว สนนราคาอยู่ 2000 บาท


โดลี่บอกว่า รายได้พออยู่พอกินค่ะ วัน 3-4 พัน อย่างต่ำ ลูกค้าเยอะ ก็ได้หลักหมื่นบาทไทย -_-"

เนี่ยนะพอกิน กินจุจังนะยะหล่อน



อันนี้เป็นหน้าตา หม้อหลอมแว็กซ์ ปรับความร้อนได้ค่ะ เห็นใช้แบบนี้กันทุกร้านเลย แม้แต่สปาที่เผือกทำครั้งแรก





หลังจากการสัมภาษณ์อันยาวนาน เผือกก็ไม่สามารถถ่วงเวลาชะตาขาดของตัวเองได้อีกต่อไป

เมื่อโดลี่ เช็คความร้อนของน้ำตาลได้ที่แล้ว เธอก็หันมาสั่งเผือกเสียงเข้ม "ถอดลิงออก แล้วนอนลง"

เผือกทำตามอย่างว่าง่าย ใครจะกล้าหือ กับคนที่มี "จ้าวจักรวาล" ของเราในกำมือ

ภาพในอดีต ย้อนมาฉายซ้ำในภวังค์อีกแล้วค่ะ เมื่อโดลี่ ป้ายแว็กซ์ ลงตรงบริเวณขาหนีบ

เอากระดาษสำหรับใช้แว็กซ์โดยเฉพาะแปะลงไป สักพัก ฟรึ่บบ..บบบ



อู้วววววววววววว เจ็บค่ะ แต่น้อยกว่าครั้งแรกแบบเทียบกันไม่ติด


เผือกชักทึ่งฝีมือโดลี่ สมคำร่ำลือจริงๆ


หรือว่า ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองหว่า เพราะอะไรๆ ครั้งแรก ก็มักจะเจ็บ มีเลือดเสมอ


แต่เผือกก็ยังไม่วางใจค่ะ เพราะมันยังไม่ใช่จุดยุทธศาสตร์ ยังหวั่นๆอยู่


นกมาคอว์ เริ่มมาเกาะอยู่บนหัวเตียง


โดลี่ ยังก้มหน้าก้มตา ทำหน้าที่ของเธอไปเรื่อยๆ ซ้าย ฟรึ่บบบ ขวา ฟรึ่บบ สลับกันไป


จนมาถึง "เนินพลับหวาน" ขวัญใจชาวประชา เผือกเริ่มเหงื่อแตกอีกรอบ เอ่ยปากถามโดลี่


"มีรองเท้าแตะให้กัดมั้ยคะ"




ตอนนั้น กลัวตัวเองแผดเสียงหมื่นหลอดทรงพลังออกมาน่ะค่ะ เพราะโดลี่อยู่อพาร์ทเม้นต์ แหกปากดังไป เพื่อนบ้านอาจมาเคาะประตูถามเหตุร้าย ได้อับอายกันก็คราวนี้


โดลี่หันมายิ้มปลอบใจ ซึ่งมองไป คล้ายกับว่า มันจะเป็นท่าบังคับของช่างแว็กซ์ทุกคนไปเสียแล้ว ไอ้รอยยิ้มเย็นๆ เจือแววอำมหิตเนี่ย


เธอไม่ปล่อยให้เผือกได้ทำใจ เพราะมีลูกค้านัดต่อจากเผือกด้วย เธอไม่อยากผิดนัด เลยจัดแจงปาดแว็กซ์ปื้ดไปตรงกลางหว่างดวงใจ


เอากระดาษแว็กซ์แปะ หันมายิ้มท่าบังคับ


กระตุก .......... แชะ!!!!!



อ้าววววววววววววส์.................... ง๊าว ง๊าว ง๊าว ง๊าว ........ เฮ้ย รอบนี้มีเอคโค่ด้วย


ผงกหัวขึ้นมาดู กระดาษยังอยู่ โดลี่ก็ตกใจ เพราะว่า


กระสุนด้านค่ะ ยิงไม่ออก กระตุกแว็กซ์ไม่หลุด



เพราะว่าเผือกลุ้นจัด ด้วยความที่กลัวเจ็บ พอโดลี่ดึงกระดาษ เลยเด้งรับซะงั้น กะว่าคงเจ็บน้อยลง


กลับกลายเป็นว่า ดึงไม่ออกง่ะ ติดแหง็ก เจ็บมากกกกก น้ำตาไหลพรากอีกแล้ว


มันเหมือนถูกมือซาตานร้อยแรงม้า หยิกเนื้อตรงนั้นแบบสุดแรงเกิด แบบกะบิดให้เนื้อหลุดเลยน่ะค่ะ เจ็บสุดๆ

หาเรื่องใส่ปิ๋มจริงๆตรู



โดลี่เอง ก็ช็อคกับเหตุการณ์ไปชั่วขณะ เพราะเค้ารู้ว่า ถ้าแว็กซ์ติดเนี่ย มันเจ็บมาก


แถมเผือก ยังเป็นลูกค้ารายแรก ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ด้วยน้ำมือโดลี่


เธอไม่เคยมีประวัติทำแว็กซ์ติดลูกค้ามาก่อน เผือกควรปิดซอยฉลองมั้ยเนี่ย?



หยุดหายใจให้มันทั่วๆท้องสักแป๊บ โดลี่ก็บอกว่า ไม่มีทางเลือก ต้องยอมให้เค้ากระตุกกระดาษออกอีกที


ไม่งั้น ก็ต้องเป็นผีดิบ มียันต์แปะโป๋กลับบ้าน จะเอามั้ย??


อีกแล้วค่ะท่านผู้ชม การตัดสินใจครั้งใหญ่อีกครั้งนึงในชีวิต


ครั้งที่แล้ว กลั้นใจให้คุณช่างเค้าถลกให้หมดๆ


ครั้งนี้ ต้องกลั้นใจให้โดลี่ ดึงกระดาษแว็กซ์ออก ทั้งที่เจ็บใจจะขาด


ท้ายสุด ยอมให้โดลี่กระตุกอีกรอบ เพราะไม่อยากให้คุณโป๋ กลายเป็นซาลาเปา มีกระดาษแปะกลับบ้าน


ไม่น่าทะลึ่งเด้งรับเลยตรู ให้ตายเหอะโรบิ้น



นี่คือโฉมหน้ากระดาษเจ้ากรรม นายเวรค่ะ (ก่อนใช้งานนะคะ หลังใช้งาน โพสมิได้ค่ะ น่ากัวมั่กๆ)





1-2-3 ฟึ่บ


อร๊ายยยยยยย ....... ยั่ย ยั่ย ยั่ย น้ำตาเจ้ากรรม ไหลนองลงสองแก้ม


จากนั้น ก็อีหรอบเดิมๆ โพสท่านางแบบนู้ดอีกแล้ว

นอกเหนือจากท่าพื้นฐาน พวกโก้งโค้ง อ้าซ่า เหมือนรอบที่แล้ว โดลี่ ยังมีลีลาใหม่มาให้เผือกทำอีก

ทั้งสวอนเลก ไก่ย่างห้าดาว แบะทุเรียน เอิ๊ก

ทำไป ขำไป หลังๆเริ่มสนิทกะช่าง ก็เริ่มหน้ามึน ทำเกินกว่าที่ช่างสั่ง

มีรายการยักคิ้ว หลิ่วตา เล่นกับช่างซะงั้น โดลี่หัวเราะก้าก เผลอป้ายแว็กซ์ร้อนไปหน่อย ลืมเช็คความร้อน


ทำเอาเผือกหายซ่า " เนินพลับหวาน" เกือบกลายเป็น "หนองข้างคอก" ซะแล้วมั้ยล่ะ


จบง่ายๆ บ้านๆ ชาวบ้านร้านตลาดก็ไม่เรียกโดลี่ว่า มือชั้นเซียนสิ

เธอเคล็ดลับความอร่อย มาฝากคุณพ่อบ้าน (ของเหล่าลูกค้า)ด้วย นั่นก็คือ.........

เอาอุปกรณ์ไปดูก่อนค่ะ ด้ายค่ะ ด้าย



สงสัยล่ะสิ โดลี่เอาด้ายมาทำอะไร


ป่าวค่ะป่าว ไม่ได้เอามาเย็บให้ฟิตขึ้น หรือถักลูกไม้ระบายรอบๆคุณโป๋แต่อย่างใด


แต่โดลี่ ใช้ด้าย สำหรับ "เก็บความเนียน" ค่ะ เหอๆๆๆ สุดยอดของช่างมือทองจริงๆ รับผิดชอบงานดีมาก


เธอใช้วิธี "threading" ซึ่งก็คือ การถอนขนด้วยด้ายน่ะค่ะ


ถ้านึกไม่ออกว่าทำแบบไหน ไปเดินดูแถวเยาวราชได้ค่ะ แถวนั้น เค้าเรียกว่า "หมั่งหมิง"


แถวเยาวราชน่ะ เค้าถอนแต่หน้า


แต่โดลี่สิคะ ทุ่มทุนสร้างมากๆ เธอทำให้ตรงนั้นของลูกค้าทุกคนค่ะ ว้าว....



ใครเคยทำหมั่งหมิง คงรู้ดีว่า มันเจ็บจิ๊กๆๆ เวลาด้ายปั่นดึงขนออกมา แต่ถ้าไปไม่มีขน ปั่นไปตรงไหน ก็จั๊กกาจี้ค่ะ


เลยกลายเป็นว่า ถ้าใครฟังแต่เสียง คนนึงว่าเผือก ทำอย่างอื่นกับโดลี่แน่ๆ


เดี๋ยวหัวเราะกิ๊กกั๊ก เดี๋ยวร้องอุ๊ย วุ้ย โอ๊ย พอแย้วๆๆ สลับไปมา มีเสียงโดลี่รอดไรฟัน (เธอขบฟัน กัดเส้นด้ายอยู่) ออกมา "อีกนิดเดียวๆๆ จะเสร็จแล้ว"





ทึ่งกับเธอมากๆ ไม่แปลกใจเลย ทำไมลูกค้าถึง"ขึ้น"กับโดลี่นัก เวลาโดลี่ไปพักร้อน กลับบ้านที่อินเดีย เธอบอกว่า ก่อนไป รับลูกค้าถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่ง เพราะลูกค้าจะทำไว้ก่อน รอเธอกลับมาอีกเดือนนึง ประมาณนั้น


เผือกก็ตั้งใจว่า จะเป็นลูกค้าประจำโดลี่เหมือนกันค่ะ


เสียดาย โดลี่อายกล้อง ไม่งั้น จะเก็บภาพเทพแห่งการแว็กซ์มาฝาก


พอเก็บงานเรียบร้อย โดลี่มีเคล็บลับว่า ใครที่แว็กซ์ใหม่ๆ ไม่ว่าส่วนไหนของร่างกายก็ตาม อย่า "ล้าง" หรืออาบน้ำในทันที คือว่าง่ายๆ อย่าให้ส่วนที่แว็กส์ถูกน้ำน่ะค่ะ

ให้เว้นไว้ 1-2 ชม. ค่อยล้าง เพราะถ้าล้างเลย ขนจะขึ้นเร็ว แต่ถ้าทิ้งไว้ เอาแป้งโรย (โดลี่ใช้แป้งสมุนไพรของอินเดีย กลิ่นยังกะแป้งโยคี แต่ไม่เย็นค่ะ) ก็พอ ไม่ต้องล้าง เผือกก็ทำตาม

เดี๋ยวจะรอดูว่า เป็นจริงอย่างที่โดลี่ที่รัก ว่าไว้อ๊ะป่าว

Create Date : 01 มกราคม 2550 Last Update : 1 มกราคม 2550 22:26:42 น. Counter : 3078 Pageviews.		39 comments
Share Tweet