ได้อัพ Blog  ซะที หลังจากที่อยากจะอัพบ่อย ๆ แต่ก็อัพไม่ได้

( ตอนที่อัพได้ ดันขี้เกียจ พอจะอัพน้ำก็ท่วม >.<~ ) จะสมน้ำหน้าตัวเองดีไหมเนี่ย อิ อิ

ปีนี้เป็นปีแรกที่ได้ดูป๊า ม๊า พายเรือเล่นหน้าบ้าน . . . อะเมซิ่งมากกกก หน้าบ้านไม่ได้มีคลองแต่พายเรือได้ด้วยนะ  แล้วก็ได้เห็นหมาน้ำเพียบเลย 

แล้วก็เป็นครั้งที่ 2 ที่เห็น Super Market แทบไม่มีของกิน ของใช้ ( บางอย่าง ) เหลือให้ซื้อเลย . . . หลังจากที่เคยเห็นตอนช่วงวันหยุดยาวที่จีน จำได้ว่าตอนนั้นรู้สึกตื่นตา ตื่นใจมากกกกกก เพราะไม่เคยเห็นแบบนี้เลย 

 ถ่ายตอนช่วงที่มีข่าวน้ำท่วมตอนแรก ๆ 

บางที่มีคนบอกมาว่า เอาของที่หมดอายุแล้วมาแอบปนขายด้วย นิสัยไม่ดีเลย

ตอนช่วงที่น้ำยังไม่มาค้างที่บ้าน ก็ยังมีโอกาสได้ออกไปทำอะไรที่เป็นความสุขส่วนตัวด้วย . . . ไปตามที่เวลาจะอำนวย 

ไปแบบ เงียบ ๆ งง ๆ ไปถึงก็ไป งง ๆ อีก . . . แล้วก็ งง ต่อไป คือไปแล้ว งง ไม่รู้จะไปช่วยอะไรตรงไหน ( ประมาณบริการหาที่จะไปนั่งทำอะไรเป็นของตัวเองด้วยตัวเองเถอะนะ ) จากนั่งแพ็คอยู่ข้างล่าง ก็ย้ายขึ้นไปข้างบน ไปทำชูชีพ ดีกว่า  แต่หารู้ไม่ว่า จะมัดเชือกให้แน่นได้นี่มันต้องใช้แรงเยอะ และเจ็บมือมากเลย ( บ่นไปงั้นแต่ก็นั่งทำต่อไป ) อิ อิ

แล้วก็อีก Project นึงที่คิดว่าอยากจะทำมานานแล้วก็คือ ไปช่วยเด็ก ๆ ( อีกครั้ง ) หลังจากที่เคยจัดทริปถ่ายภาพแล้วเอาเงินไปบริจาคให้มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ ( พร้อมพี่ ๆ ช่างภาพ และ เพื่อนนางแบบผู้ใจดี  ) ที่จริงเคยโพสต์เกริ่น ๆ เอาไว้ในแฟนเพจมาสักพักแล้วตั้งแต่น้ำยังไม่ท่วม เคสหมา แมวต้องการความช่วยเหลือมีเยอะมาก แล้วก็มีเพื่อน ๆ ในแฟนเพจคอยสนับสนุนหลายคนเลย

แต่ครั้งนี้จัดแบบเฉพาะกิจแล้วก็เร่งด่วน เพราะตอนที่รู้ข่าวใน Facebook ว่าจะมีทีมของ A call ไปลงพื้นที่ก็มืดมากแล้ว . . . ทีแรกคิดว่าป๊า ม๊า ไม่ให้ไปแน่ เพราะไปเช้ามืดแถมยังต้องไปลุยอีก แต่ผิดคาด ให้แฮะ ก็เลยลองชวนเพื่อนไปสรุปว่าไม่ได้นอน เพราะมัวแต่จัดของ ( รื้อของในบ้านว่ามีอะไรที่จะเอาไปช่วยเด็ก ๆ ได้บ้าง ) ตี 4 กว่า ๆ ก็ไปถึงที่หมาย 

วันนั้นนัดกับ ซัน ไว้แค่คนเดียว ก็นะ . . . นัดกันแบบเร่งด่วนแบบนี้ อิ อิ พอเอาของไปส่งเสร็จ ก็รอจนร้านขายยาเปิดเพราะว่าทีมที่ไปช่วยน้องหมา แมว หมูป่า ที่วัดสวนแก้ว ยังขาดพวกอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ( ก็โดนทั้งน้องกัด สังกะสีบาด ) พอซื้อเสร็จแล้วก็ตามไปที่วัดในทันใด . . . แต่ทางเข้าวัดน้ำท่วม ก็เลยลุยก็ได้  เพิ่งจะเคยได้ลงลุยน้ำแบบนี้อ่ะ 

วันที่ 2 ของการไปลงพื้นที่ที่วัดสวนแก้ว พร้อมอาอี้ ซัน และ พี่ปิ๊น แล้วก็ของจำเป็นต่าง ๆ ที่ทีมที่ลงพื้นที่ต้องการใช้ 

วันแรกที่ไปน้ำตรงที่วัดก็สูงประมาณหน้าแข้ง เห็นเด็ก ๆ อยู่บนรถ 10  ล้อเตรียมจะย้ายไปอยู่ที่อยู่ใหม่ เด็ก ๆ น่าสงสารมากเลย มีตัวนึงโดนอะไรสักอย่างบาดตอนที่หนีน้ำมา เลือดเต็มพื้นเลย ( อยากเอารูปมาลงจัง แต่ว่ารูปอยู่ที่คอมที่บ้านอ่ะสิ  ) พื้นรถก็ร้อน พื้นเรือก็ร้อน แต่เด็ก ๆ ก็ต้องทนยืน สงสารสุดใจเลย ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าคอนโดหมาอยู่ตรงไหน แต่เห็นว่าน้ำลึกแล้วประมาณอก . . . วันนี้มาอยู่ได้ไม่นานเพราะว่ากะจะมาดูว่่าขาดเหลืออะไรยังไงจะได้ไปมีเวลาออกไปหาให้ได้ทัน 

พอกลับมาถึงบ้าน ก็ลิสรายชื่อของที่เขาต้องการใช้เร่งด่วน แล้วก็ออกไปซื้อในทันใด ( งบประมาณทั้งหมด ม๊า จ่ายให้ก่อนทั้งหมด แล้วก็พวกอาอี้ก็ไปช่วยถือของด้วย ) เดินกันจนเหนื่อยเลย แต่ก็ได้ของเกือบครบนะ กิจกรรมแบบนี้โชคดีที่ทุกคนในบ้านสนับสนุนเต็มที่ทุกด้าน ( ทั้งแรงกาย และ ปัจจัย ) อิ อิ แล้วก็ยังมีเพื่อนบ้าน เพื่อนป๊า เพื่อนในแฟนเพจที่ให้การสนับสนุนด้วย เป็นเรื่องที่น่าซาบซึ้งที่สุดเลย 

พี่ปิ๊น ยืนคู่กองอุปกรณ์จำเป็นต่าง ๆ แถว ๆ หน้าวัดสวนแก้ว

เช้าวันที่ 2 ของการไปลงพื้นที่จริง ๆ ( ใครที่เคยไปครั้งนึง แล้วต้องไปอีกแน่ ๆ เพราะถ้าไปเห็นน้อง ๆ แล้วก็ทิ้งไม่ลงจริง ๆ ) นัดกันแต่เช้า สมาชิกในกลุ่มวันนี้ไปกัน 4 ชีวิต ไปถึงก็จอดรถใกล้ ๆ ทางเข้าวัดเหมือนเดิม มีที่แห้งอยู่แค่นี้อ่ะ

มา 4 คน อาหารสุนัข ถุงละ 15  กิโล ก็มา 4 ถุงเช่นกัน เพราะงั้น . . . น้องมิ ก็ต้องแบกถุงอาหารสุนัขนั้นเดินลุยไปแบบไม่ต้องสงสัย ตอนยกแรก ๆ ก็พอไหวอยู่น๊า แต่สักพักเริ่มจะยังไง จะวางพักก็ไม่ได้เดี๋ยวเปียกน้ำ 5 5 เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลย ( หนักโคดดดด ) จะไปเรียกอาสาสมัครคนอื่นมาช่วยก็คงไม่สะดวกเขา เพราะว่าหมา แมว เยอะมากอาสาสมัครก็น้อยมาก น้ำก็ขึ้นตลอดทุกนาทีมีความหมายต่อชีิวิตเด็ก ๆ มากนัก

วันนี้น้ำสูงขึ้นกว่าเมื่อวานอีก แต่ที่ทำให้รู้สึกแย่มากเลย ก็เพราะว่าพอไปถึงสักพัก ก็เห็นกล่องโฟมที่ปกติเอาไว้ใส่เด็ก ๆ ลากมาจากคอนโดสุนัขมาถึงที่แห้งมีขาน้องหมาสีดำชี้โผล่ขึ้นมา มีธูปเสียบอยู่ตรงง่ามนิ้ว 1 ดอก . . . อุส่าห์มาถึงที่แห้งแล้วแต่น้องเขาก็ไม่รอด 

หลังจากที่รอเรือรับน้องหมาออกมาจากคอนโดอยู่นานมาก พี่ปิ๊นก็เลยชวนลุยน้ำเข้าไปช่วยทีมทางด้านใน . . . ไปแบบไม่รู้ทาง แต่ก็พยายามนะ . . . อิ อิ ยิ่งเดิน น้ำยิ่งลึก จากแข้ง เข่า ขาอ่อน เอว ซี่โครง ง่าาาาา น้ำสูงกว่าที่คิดไว้เยอะเลย ( แต่เขาก็บอกแล้วนี่นาว่าประมาณอก ) เดินแบบหลง ๆ น้ำก็ดำมองอะไรไม่เห็นเลย แถมน้องที่อยู่แถวนี้ยังบอกว่ามีปลิงด้วย ระหว่างทางก็เจอทั้งกิ้งกือ หอยทาก จิ้งจก ลอยน้ำมา ( แร้วน้องมิ ก็เก็บ ๆ ๆ ให้มันไปที่ต้นไม้ )

รอบแรกเข้าไปถึงคอนโดเจอน้องหมาในกรงทำหน้าเซ็งชีวิตอยู่ ( เขาบอกว่าหมาดุเลยต้องใส่กรงไว้ก่อน ) กลิ่นน้ำแถวนี้ได้บรรยากาศมากเลย - - น้ำลึกอีก ก็พาน้องหมาใส่กล่องโฟมเดินกลับออกมาที่วัด แล้วก็เข้าไปอีกรอบ แต่รอบนี้เข้าไปอีกทีน้องหมาตัวที่จ้องตากันเมื่อกี้เขาก็ตายแล้วอ่ะ  . . . น้องที่เหลือก็จับยาก กัดอีก น้ำก็สูงขึ้นอีก

ตอนที่เดินกลับออกมาน้องก็สลัดน้ำใส่หน้า เออโดนเต็ม ๆ เรยอ่ะ ( ขู่น้องไปว่าถ้าสิวขึ้นนะ จะกลับไปดีดหู . . . แล้วสิวก็ขึ้นจริง ๆ ด้วย   ) ก็เลยบอกพี่ปิ๊นที่เข้าไปด้วยกันว่า เด๋วขอกลับฝั่งไปล้างหน้า ถอดคอนแทคก่อนนะ แต่จนพี่ปิ๊นออกไปอีกรอบแล้วน้องมิยังไปไม่ถึงไหนเลยก็เพราะว่า น้องมิกำลังเข็นหมูป่าให้เดินไปฝั่งอยู่ หมูป่าตัวผู้ที่เขี้ยวกำลังขึ้น ฮือ . .​ . ลากไม่ได้ ดุไม่ได้ เดี๋ยวโดนสวนกลับ ไปได้ครึ่งทางก็ต้องพักรอให้เรือมารับไป คุณหมูป่า จะเดินกลับบ้านอย่างเดียวเลย 

รอบที่ 3 รอบสุดท้ายและ เริ่มมืด และ หมดแรง เดินไกลมากกก ถ้าใครอยากลดน้ำหนัก และ รากฐาน ( ขา ) แข็งแรงล่ะก็ มาเป็นอาสาสมัครแบบนี้รับรองว่าไม่กี่เคสได้อย่างที่ต้องการแน่นอน ( ถ้าไม่ขาดใจระหว่างปฎิบัติงานไปซะก่อนนะ ) ประมาณว่าขากลับเหมือนกำลังจะขาดใจ หลอดพลังชีวิตเข้าขีดแดงแล้ว แถมพอใกล้ถึงวัด น้องหมาก็วิ่งมาอยากจะกลับบ้าน ( คอนโดสุนัข ) บางตัวก็ว่ายน้ำกลับไป จับตัวน้องหมาได้แล้วล่ะ แต่ว่าหมดแรง ลากไม่อยู่ พอดีหันไปเจอผู้ชายตัวใหญ่กำลังลากเรืออยู่ก็เลยบอกว่า พี่คะช่วยจับให้หน่อยเดี๋ยวจะเดินไปรับ แล้วทันใดนั้น ผู้ชายคนนั้นก็สวนกลับมาทันทีว่า อะไร ! แล้วถ้ามันกัดแล้วใครจะรับผิดชอบ ( พร้อมกับทำหน้าไม่พอใจ ) . . . น้ำตาจะไหลอ่ะ เหนื่อยก็เหนื่อย ห่วงหมาก็ห่วง ดันมาเจอคนตวาดใส่อีก

ยืนอึ้งช็อคนิสัยคน และมองน้องว่ายกลับไปอยู่แป๊บนึง หันกลับมาอีกที น้องหมาอีก 4 ตัวก็วิ่งออกมาอีก ( ขนหัวลุกเลย ) แค่ตัวเองก็ไม่มีแรงจะเดินแล้วนี่อะไรเนี่ยยยยยยย โชคดีว่ามีอาสาสมัครคนอื่นเดินกลับมาพอดีก็เลยเรียกน้องกลับไป 3 เหลออีก 1 แต่ก็เหมือนว่าน้องขาก็ไม่ไหวน้ำมันลึกแล้ว ก็ไปพยายามเกาะถุงทรายที่ชาวบ้านแถวนั้นวางไว้แต่ปีนไม่ขึ้น ก็เลยต้องพยายามลากตัวเองเดินย้อนกลับไปพาน้องกลับฝั่ง แต่ . . . พลังชีวิตมันหมดจริง ๆ ล่ะ ทำได้แค่ดึงน้องหมาให้หัวพ้นน้ำแล้วค่อย ๆ เดินกลับ ดึงได้แปร๊บก็ปล่อย แล้วดึงใหม่ แรงตัวเองจะเดินก็กำลังจะไม่เหลือแล้ว และกำลังจะร้องไห้แระ ทำไม ๆ ๆ แค่นี้ทำไมทำไม่ได้พลังของชาวดาวนาเม็กมันหายไปไหนนนนหมด ! โชคดีมีผู้ชาย กับ ผู้หญิงกำลังลากกล่องโฟมใส่น้องมาพอดี พี่คนนั้นก็เลยอุ้มน้องไปเข้าฝั่ง แล้วน้องมิก็ช่วยพี่อีกคนลากกล่องโฟมพาน้องเข้าฝั่ง และก็ล้างตัว เตรียมกลับบ้าน สภาพตอนเดินออกจากวัดนี่น่าถ่ายคลิปไว้ดูมาก ๆ เลย เสียดายที่ไม่ได้เอากล้องติดตัวไป ท่าเดินยิ่งกว่าซอมบี้อีกแน่ะ อิ อิ

วันต่อมา 2 วันติดก็ไปที่วัดไม่ได้แล้ว เพราะว่าทุกเส้นทางที่จะไปรถเล็กเข้าไปไม่ได้แล้วล่ะ ก็เลยฝากซันให้เอาอาหารสุนัขอีก 4  ถุง ไปให้ทีมเขาที่จุดนับพบตอนเช้า . . . ตอนนั้นรถเล็กเข้ามาแถวบ้านน้องมิไม่ได้แล้วเช่นกัน

หลังจากจบเคส T^T น้องมิ ก็พึงระลึกได้ว่า ก่อนจะทำอะไรต้องประมาณตนไว้บ้าง ว่าสิ่งไหนทำได้ สิ่งไหนทำไม่ได้ เพราะกลับมาก็ผื่นขึ้นทั้งตัว ( หมายถึงที่ตัวและขา ) เห็นเองช็อคเอง และก็ไม่หายง่าย ๆ ด้วย ตอนนี้ยังเป็นรอยแดงเต็ม ๆ อยู่เลย ฮือ . . . แต่ก็ไม่เสียใจนะที่ลงไปลุย แต่ครั้งหน้าขอเป็นหน้าที่อื่นแทนละกัน T^T  

เคสนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ไปลงพื้นที่จริง ลุยจริง ดีใจที่ยังเห็นหลาย ๆ คนให้ความสำคัญกับน้องหมา แมว หรือ สัตว์เลี้ยงอื่น ๆ แบบนี้ หลายคนโดนกัด โดนบาด ช่วยน้องตั้งแต่เช้าถึงมืด แดดก็ร้อน แต่ก็ยังช่วยน้องกันแบบไม่บ่นสักคำ งานนี้มากันด้วยใจจริง ๆ อยากจะบอกว่า อาสาสมัครทุกคนสุดยอดมากค่ะ อยากให้ทุก ๆ คนมีใจเมตตากับสัตว์กันแบบนี้ทุก ๆ คนเลย

และแล้วน้องมิ ก็ต้องเดินทางออกไปพักร้อนจนได้ . . . 

ตั้งใจจะออกมาก่อนหลายวันแล้ว แต่ว่าติดที่ผู้อาวุโส จะไม่ไปท่าเดียว ยังไงก็จะไม่ไป ก็เลยกลายเป็นว่าน้ำขึ้นสูงจนเอารถเล็กออกไม่ได้แล้ว ( คนแก่ ดื้อกว่าเด็ก ล้านเท่าอ่ะ ) 

นอนเล่นอยู่กลับบ้าน 2 วันเต็ม ๆ แบบออกไปไหนไม่ได้ ( แถมน้ำยังซึมเข้าบ้านอีกด้วยนะ ) น้องหมาหน้าบ้านก็ต้องเอาขึ้นไปไว้หลังบ้าน สนุกสนานมากมาย อาบน้ำก็ไม่ได้เพราะอุดท่อ สุด ๆ อ่ะ ประสบการณ์ใหม่อย่างที่ไม่เคยเจอมากก่อน อิ อิ  

โทรไปหน่วยงานต่าง ๆ ๆ ๆ ก็รอไป . . . 2 วันผ่านไปก็ไม่มีอะไรคืบหน้า ก็เข้าใจแหละว่าคนที่ต้องการความช่วยเหลือมีเยอะมาก เพราะงั้นก็เลยอัญเชิญ 10 ล้อมารับที่บ้าน พาอากง อาม่า ออกไปก่อน ส่วนคนอื่น ๆ ก็ยังไม่ยอมไปกันเพราะห่วงหมา ยังหาที่ไปให้หมา ๆ ไม่ได้เลย

ได้ขึ้น 10 ล้อเป็นครั้งแรก . . . ( ถ้าน้ำไม่ท่วม ก็อาจจะไม่เคยได้ขึ้นน๊า ) 

ได้นั่งรถแบบขับย้อนศรบนสะพานด้วยล่ะ ( ก็ทางอื่นไปไม่ได้แล้วนี่นา )

ย้ายไปอยู่บ้านเพื่อนม๊าก่อน แล้วค่อยวางแผนว่าจะไปไหน จะทำอะไรกันต่อไปดี . . .

พอเอาของเข้าบ้านเสร็จ ก็ออกมาหาอะไรกินที่นี่

น้องเป็ด ๆ ๆ ๆ

นี่ก็น้องเป็ด . . .​ ( แต่ให้ความรู้สึกต่างจากรูปแรกเน๊อะ ) ไม่รู้ว่าคนส่วนใหญ่จะชอบแบบไหนมากกว่า

หลังจากที่ออกมาจากบ้านตัวเองแล้ว ก็เริ่มติดต่อหาที่พักที่ต้องมีบริเวณกว้างให้บรรดาหมา ๆ อยู่ได้ ( มันยากตรงนี้แหละ ) เพราะว่าน้องหมามีทั้งหมด  16 ตัว นก  1 ตัว และน้องหลอกับน้องเหยิน พร้อมคนอีก 12 คน

ถึงแม้ว่าอาอี้ทั้งหลายจะยินยันว่าจะไม่ออกมา และจะดูแลหมา ๆ เอง แต่น้ำก็เริ่มสูงขึ้น แล้วการที่ต้องเอาบันไดปีนข้ามกำแพงบ้านกันเองเพื่อเอาอาหารไปให้เด็ก ๆ มันลำบาก ( ต้องแยกหมาเป็น  3 กลุ่ม แล้วก็ไว้ 3  บ้าน ) ในที่สุดก็ต้องโดนบังคับออกมาจนได้ ฮี่ ๆ ๆ 

ที่จริงหมามี 17 ตัว แต่ว่ามี 1 ตัวที่จับไม่ได้ พยายามแล้วแต่แค่จับโดนก็โดนหันมาจะงาบแล้วอ่ะ ก็คงต้องปล่อยไปแล้วฝากอาหารให้ยามคอยเอาเข้ามาให้ทุกวัน - - ( หมาที่บ้านมี 12 ตัวเป็นหมาจรจัด แต่ก็ให้อาหาร พาไปหาหมอ ให้หลบฝน จนจะกลายเป็นหมาเลี้ยงไปแล้ว ) แต่หลายตัวก็ไม่ให้จับง่าย ๆ เอาขึ้นรถ 10 ล้อทีเหงื่อตกกันเป็นแถบ ๆ 

คุณมารวย . . . นกที่กระโดดตามป๊าที่หน้าบ้าน มาจากไหนไม่รู้ โดนตัดปีกด้วย ก็เลยต้องเลี้ยงไว้ ไม่งั้นอาจจะโดนพวกแสบ ๆ เคี้ยว

รูปนี้ถ่ายก่อนที่จะแยกกันไปรถอีก 2 คัน และน้องมิก็กลายเป็นคนที่ต้องมาดูแลหมา ๆ พวกนี้บน 10 ล้ออย่างไม่ได้ตั้งใจ

ประมาณว่าแค่ปีนขึ้นไปเอาน้ำให้หมา ๆ แล้วรถก็ออกตัวไปเลย - - ได้แค่ตะโกนเรียกป๊า ( จะบอกว่่าน้องหลอ กะ น้องเหยิน อยู่ที่ป๊าป่าว ) แต่ไม่ทัน ไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลยด้วย อ๊ากกกก . . . 

และนี่ก็คือ บ้านที่หาได้ภายใน 1 วัน ( ขอบคุณน้าปู ที่ช่วยหาให้  )

พัดลม ซื้อเอง . . .  เป็นบ้านที่มีแต่บ้านจริง ๆ นอกนั้นหาเอาเอง 

 จะหาบ้านเช่า แบบมีบริเวณและให้หมาอยู่ได้ในช่วงเวลาแบบนี้ยากอ่ะ

ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ อิ อิ  

ตัวที่นอนแล้วหันหน้ามามอง ตัวจริงถึกมาก ดุไม่เชื่อ ตีก็ไม่ฟัง เข็นก็ไม่ไป แต่ชื่อ" ตุ๊ด " ไม่รู้ใครตั้ง

 นั่งขดอยู่หลังรถ ระหว่างทางไปเดินเล่นที่สวนยาง 

เมนูใหม่ ของ  Mc เผ็ดอ่ะ

 ย้ายที่พักใหม่อีกที . . . เพราะว่าที่เก่าอยู่ติดกับเนิสรี่เลย เจ้าของบ้านกลัวหมาไปกัดเด็ก 

บ้านเช่าใหม่ก็อยู่ตรงข้ามริมทะเลพอดี เดินข้ามถนนไปก็เป็นหาดแล้ว . . . ที่นี่น้ำทะเลใสมาก มีปูลม หอยเสียบ หอยหวาย หอยดีด ปลาเพียบเลย ตอนเย็น ๆ น้ำลง เป็นเวลาที่เหมาะแก่การลงไปเล่นมาก ๆ ( มานี่เล่นน้ำทะเลทุกวันเลย กินทั้งวัน อ้วน ดำ อ้วน ดำ แหง ๆ ) ฮี่ ๆ ๆ 

 GoodLuck หมาเก็บมาเลี้ยง ถึงจะถูกเก็บมาเลี้ยง แต่ก็นิสัยดีที่สุดในบรรดาหมา ๆ ทั้งหมด น่ารักมาก ๆ ๆ แต่หนักไปนะ

 Happy หมาที่หน้าเหมือนชะนี  คาดว่าจะเป็นปอมชิว่า ( ถึงแม้เจ้าของฟาร์มจะบอกว่าเป็นปอมแท้ก็เถอะ ) 

 พอตกดึก ก็เริ่มกินอาหารคุมน้ำหนัก 

 บรรยากาศภายในบ้านเช่าหลังใหม่ ค่าเช่าคืนละ 5k แต่หารกัน 12 คนก็โอเคอยู่นะ 

 แล้วปีนี้ก็ได้ลอยกระทง นอก กทม. เป็นปีแรก อิ อิ

ตอนแรกคิดว่าทะเลจะไม่มีคนลอยกระทงกันซะอีก บรรยากาศดีสุด ๆ อากาศก็เย็น ๆ อาหารทะเลก็อร่อย วันนี้ซันกับพี่ปิ๊นก็ตามมาลอยด้วย เพราะว่าแต่ละคนพอดีมาทำงานแถว ๆ นี้พอดีเลย 

 ที่นี่คือ ตำบลบ้านเพ 

ตอนแรกเห็น รัมมี่ บอกว่าจะมาลอยกระทงที่บ้านเพ . . . ชื่อก็ไม่คุ้น ก็เลยไม่ได้นัดกัน ที่ไหนได้ อือ . . . มันอยู่ใกล้แค่เดินไปเองอ่ะ แง๊ อดเจอเลย

 ซันแต่งตัวมาพร้อมลงทะเลมาก ๆ ( ประชดนะ อิ อิ )

 เตรียมพร้อมเบ่งพลัง เป็นซุปเปอร์ไซย่า 

 กินหนวดปลาหมึกปิ้งกรอบ ๆ แทนถั่วของท่านเทพเจ้า ก็เพิ่มพลังได้นะ 

. . . 

ปลาหมึกสดมาก ปิ้งแบบบอกไม่ถูกนะ ไม่เคยกินเนื้อปลาหมึกแบบนี้ อร่อยมาก  

 น่าเหมาหมดทั้งร้านเลย

 แล้วพี่ปิ๊นก็มาถึง . . . ครบทีม ( ลงพื้นที่ช่วยน้องหมาพอดี )

ลมแรงมาก เทียนดับไปหลายรอบเลยล่ะ 

เหมือนปีที่แล้ว . . . 

เหมือนปีที่แล้ว . . . ตรงที่ลอยกระทงด้วยกันอันเดียว ประหยัดทรัพยากรธรรมชาติด้วย แล้วก็ไม่เพิ่มขยะในน้ำ 

 .......... อยากกลับบ้านแล้ว มาอยู่ที่นี่ไม่ได้ทำอะไรเลย งานก็ไม่ได้ทำ วัน ๆ นอน กิน นอน กิน เล่นน้ำทะเล - -" คอมก็ไม่ได้ยกมา ( ใครเขายกหนีน้ำกันล่ะ ) อะไร ๆ ก็อยู่ในคอมหมดเลย ง่าาาาาาา . . . น้ำแห้งเร็ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 

มีอีกเรื่องที่ Sad มากเลย นั่นก็คือไม่ได้ไปดูคอนเสิร์ต X-Japan พลาดมากกก น้ำตาจะไหล ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ ไปตามหาดราก้อนบอลให้ครบแล้วขอพรดีกว่า . . .