16 ตค 65 วัดจอมสวรรค์
ทริปยาวที่สุดครั้งแรก 9 ตค เริ่มออกเดินทางจากบ้าน เพิ่งเอนตัวลงพักได้สักครู่ การเดินทางในไทยที่ยาวนานกว่าครั้งอื่น แต่นักท่องเที่ยวอย่างเราเหมือนทุกที่คือบ้าน อนาคาริกซะละม้ง ขอแค่กินอร่อยนอนสบายก็โอเค
จากเชียงใหม่พาแขกท่องเที่ยวส่งกลับ แล้วตามด้วยภารกิจทอดกฐิน ที่ จ เลย การเดินทางยาวนาน 8 ชม คงจะต้องแวะพัก เลือกแวะพักที่ จ แพร่ ดูเหมือน โรงแรมจะสภาพดีกว่าอุตรดิตถ์
จ.แพร่ เคยผ่านมาแค่ครั้งเดียว ครั้งนี้ก็เช่นกัน มีเวลาครึ่งวันเช้าก่อนเดินทางต่อ เราเลือกพัก รร ที่คิดเอาว่าน่าจะดีสุดแล้ว มีคนนิยมพัก ก็นิยมจริงๆ เต็มทุกห้อง โรงแรมดูโอเค แต่บรรยากาศเมืองแพร่ พาใจวังเวงพิลึก มันเศร้าเหงาหงอยในบรรยากาศ
โรงแรมดูคล้ายติดกับวัดหรือยังไงไม่ทราบ วังเวง สวดแผ่เมตตาก็แล้วกลับไม่รู้สึกง่วง (ครั้งนึงคล้ายที่ รร รถไฟตัวตึกที่หัวหิน เรานอนไม่หลับถึงเช้า ก็ไม่ได้กลัวแต่ไม่ง่วง )แต่คราวนี้คาถาหลวงพ่อโอภาสี เป็นไม้สุดท้าย เงียบหลับไปนานจนคิดว่าใกล้สว่าง ฝันเห็นญาติที่เสียชีวิตไปแล้วนั่งปากแห้งขาวเชียว ตื่นขึ้นนึกได้อาตายไปแล้วนี่นา นาฬิกา 2.58 น อ้าวเวลาผี กว่าจะหลับก็ยาก ยังมาตื่นไวอีก รร ที่พักไม่กี่ดาว หมวกอาบน้ำที่เตรียมมาก็หาไม่พบ ลูกพี่นึกยังไงไม่รู้เอาถุงหิ้วของมามัดหัวกันผมเปียกให้ โอ ภาพเราในกระจกตรงหน้ามันคนโบราณโพกผ้าคลุมหัวชัดๆ ไปไหนก็ไม่เห็นลูกพี่เคยมามัดหัวให้อย่างนี้
ลูกพี่ผู้มีจิตรู้ บอกว่า เมืองนี้เศร้าสลดนัก มีผู้ใหญ่ถูกลดอำนาจเสียใจ พาชาวเมืองเศร้า เรารีบเปิดศึกษาประวัติศาสตร์ที่ชอบ เหมือนเดินทางทะลุมิติเวลา อ้อ เจ้าเมืององค์สุดท้ายกับระบบการปกครองแบบใหม่จากส่วนกลาง ที่ถูกริดรอนอำนาจและผลประโยชน์ จึงเกิดกบฎเงี้ยวสังหารข้าราชการจากส่วนกลางเป็นจำนวนมาก โดยการแอบสนับสนุนจากอำนาจเก่า น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ในที่สุดส่วนกลางปราบปรามได้แต่เพื่อไม่หักหาญทางฝ่ายล้านนาซึ่งเจ้าเป็นเครือญาติทั้งนั้น จึงปล่อยเจ้าองค์สุดท้ายหนีไปหลวงพระบางผ่านช่องทางธรรมชาติโดยสะดวก เป็นเช่นนั้นเอง
เมืองแพร่ ไม่ได้เหมือนเมืองทั่วๆไป ดูดีมีชาติตระกูลทีเดียว เมืองสวยงามเรียบร้อย มีวัฒนธรรมเก่าแก่ยาวนาน ไม่ได้อีโซ๊ะอีเซ๊ะรกรุงรัง จึงเป็นเมืองที่ประทับใจมากๆ มีเสน่ห์น่าท่องเที่ยว แต่ยังขาดความพร้อม
เมืองแพร่ มีจุดท่องเที่ยวหลายแห่ง แต่สภาพโดยรวมยังไม่พร้อมรับนักท่องเที่ยว โดยเฉพาะร้านอาหาร แม้จะดีมีคุณภาพแต่เป็นร้านขนาดเล็กและมีน้อยแห่ง ถ้านักท่องเที่ยวแห่กันมาจะถึงกับอด ร้านดังร้านดีมีที่เล็กๆ เป็นกิจการส่วนตัวจริงๆคือทำอยู่คนเดียว ร้านเย็นตาโฟบนถนนหน้าประตูดูน่าจะเป็นร้านดัง มีโต๊ะไม่กี่ตัวยืนรอคิวกว่าจะได้นั่งเกือบชั่วโมง ทำให้ต้องกินไอศครีมร้านข้างๆไป 3 ถ้วยเพื่อจะได้ไม่ต้องยืนรอเมื่อยขา เก้าอี้นั่งรอก็ไม่มี แต่รสชาติอร่อยและราคาเพียง 40บาท คุ้มการรออยู่เหมือนกัน
วัดจอมสวรรค์ วัดเล็กๆแห่งนี้ สไตล์พม่า ปรับปรุงสร้างโดยคหบดีไทใหญ่ (เงี้ยว) ค้าไม้สัก มีรูปภาพและโต๊ะสักการะไว้ชัดเจน มีเพียงอาคารเดียวกระทัดรัดเป็นทั้งศาลา โบสถ์ ฯ อาคารดูดีมีเสน่ห์ถ่ายภาพสวยทุกมุม ทางวัดติดป้ายห้ามพรีเวดดิ้ง ดูอุปกรณ์แล้วให้ประกอบเอาไว้ถ่ายรูปชัดๆ พี่ๆป้าๆ ช่วยกันจัดแต่งข้าวของประดับอย่างมีความสุขและสวยงาม
สะดุดตาตุงสารพัดสีสวยงาม...ตุงไส้หมูเจ้า.. (ตั้งชื่อได้โหดร้ายกับน้องตุงมาก)จัดใส่โตกสวย ซื้อเป็นที่ระลึกมาจัดเลียนแบบบ้าง
กรวยดอกไม้ไหว้พระ คุณป้านั่งทำอยู่ใกล้ๆ
| Create Date : 16 ตุลาคม 2565 |
| Last Update : 17 ตุลาคม 2565 18:36:22 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 1049 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [
วัดสวยครับ คนไม่ค่อยมีก็ดีไปอย่างตรงที่ถ่ายภาพสะดวกไม่ต้องเกรงใจใคร