ใจเย็นๆนะเก่ง มันเป็นอารมณ์หงุดหงิดจากความเหนื่อยนั่นแหล่ะ แต่ถ้าไม่ไหวมากๆก็ระบายออกไปบ้างนะ
แฟนพี่ก็เป็น พวกหาของไม่เจอน่ะ บางทีก็ไม่เข้าใจว่าแค่นี้เอง อยู่ตรงหน้าแท้ๆทำไมไม่เห็นฟะ หลังๆเลยถามกลับไปว่าหาดีแล้วใช่ไม๊ อย่าให้เราเดินไปแล้วเจอนะ ไล่กลับไปหาอีกรอบ หุ หุ โหดไปป่าว แต่ก็นะ เราก็เบื่อเหมือนกัน

ผู้ชายก็เงี้ย แต่ไม่มีใคร perfect หรอก เราเองก็ไม่ perfect ใช่ป่ะ (เค้าก็อาจมีเบื่อเราบ้างก็ได้)

อิอิ มีหลายเรื่องอ่านแล้วโดนใจ เรื่องหาของเนี่ย สามีเคทก็เป็น เคทไม่ต้องเดินไปก็รู้ว่าพิกัดของมันอยู่ตรงไหน เลยบอกว่า ให้เดินไปตรงนั้นตรงนี้
เขาเลยว่า ถ้าไม่มีเรา เขาคงหาอะไรไม่เจอ
ส่วนเรื่องบ้านบางทีเคทก็ไม่ทำ ปล่อยมันซะงั้น ให้มันรู้กันไป
นานๆ ที ก็บ่นบ้าง แบบระบาย บ่นไป ร้องไปก็มี

ผู้ชายต่อให้อายุมากสักแค่ไหน ก็ยังทำตัวเหมือนเด็ก


แวะมาส่งกำลังใจให้ ไม่ใช่พี่เก่งเท่านั่นที่เจอ

อ่านแล้วขำดี
เหอะๆๆๆ เหมือนมีลูก 2 คนจริงๆ

อยากบอกว่านังซามีก็เป็นค่ะ ทำอะไรก็หกเลอะเทอะไปหมด เรื่องความสะอาดไม่ต้องพูดถึงบางวันน้ำไม่อาบทั้งๆที่อากาศร้อนจะแย่ เวลาเมาก็งี่เง่าสุดๆ แต่เค้าดีอย่างไม่เจ้าชู้และไม่เคยทำร้ายร่างกาย เห็นเป็นผู้ชายก็เถอะเวลาแหนะแหนนี่ปากอย่างกับกรรไกร แต่ก็ทำใจ ปลงล่ะ

คุณแอนขา
ยังไงในความกวนโอ๊ยๆๆๆๆๆ
ก็ยังมีความดีเนะหุหุหุ

โอย ..บ้อกนี้มานโดนอย่างแรง เหมือนอีคนที่บ้านอีช้านเลย เหมือนปล่อยลูกไว้กะพี่ชายคนโต พอให้ช่วยก้อต้องมานั่งกำกับมิต่างอะไรกะตรูทำเอง เช้าๆเราตื่นทำกับข้าว ฝากให้นมลูกหน่อย พี่ท่านก้อถือขวดนมไปหลับไปปล่อยให้ลูกดูดนมไหลย้อยเต็มแก้มแถมหยดแหมะๆลงมาที่เตียงอีก
บ่นทีก้อลืมตามาดูทีแบบสะลึมสะลือ