เครื่องปั้นดินเผาล้านนาเตาพะเยา
เครื่องปั้นดินเผาล้านนาเตาพะเยา
(พุทธศตวรรษที่ 19-21 พ.ศ. 2000-2099)
พะเยาเป็นเมืองสำคัญในประวัติศาสตร์ล้านนาย้อนไปถึงพุทธศตวรรษที่ 17แต่ไม่มีหลักฐานทางโบราณ
คดี เมืองพะเยามีศิลปที่แสดงออกในรูปของตนเองรู้จักกันในชุดพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างแบบพะเยา
ในบริเวณรอบปริมณฑลของเมืองพะเยา มีแหล่งโบราณคดีล้านนาซึ่งเป็นเตาเผาเครื่องปั้นดินเผาจำนวน 2 แหล่งคือบริเวณห้วยแม่ต๋ำและบริเวณม่อนออม ซึ่งอยู่ ทางทิศใต้ของกว๊านพะเยาเตาม่อนออม (ม่อน = เนินเขาเตี้ย ๆ) อยู่ในท้องที่บ้านบัว ตำบลแม่กา อำเภอเมือง จังหวัดพะเยาผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผาจาก แหล่งเตาม่อนออมมีทั้งเคลือบและไม่เคลือบ ผลิตภัณฑ์ในแหล่งมีลักษณะเด่นคือ ชาม จานปากกว้าง ก้นกว้างลักษณะคล้ายเตาสันกำแพงเคลือบมีสีน้ำตาลเขียว มีลายประทับที่กลางชาม (จาน) เป็นรูปสัตว์ ต่าง ๆ เช่น ไก่ ปลา 2 ตัว ปู หรือรูปพรรณพฤกษา เป็นต้น
การเคลือบผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผา
เตาเผาพะเยาแหล่งม่อนออมมีลักษณะเด่นคือมีการใช้สลิปสีขาวทาปิดบังสีเนื้อดินพื้นบ้าน
ภายในถึงขอบปากจานด้านนอก ส่วนตัวจานและก้นจานไม่ใช้สลิปทาเวลาเผาเคลือบจะปรากฏ
เป็นเคลือบสองสีเครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาเผาพะเยาแหล่งนี้มีเนื้อค่อนข้างหยาบเมื่อเผา
อุณหภูมิสูงเนื้อผลิตภัณฑ์จะมีสีน้ำตาลเข้มอมดำและมีเฟอร์ริกละลายออกมาจากเนื้อผลิตภัณฑ์
จะดูเป็นมัน โดยทั่วไปของผิวภาชนะและมักจะไม่ทนต่ออุณหภูมิสูงในการเผา (เกิดการ over fired
เนื้อผลิตภัณฑ์เกิดยุบตัวในขณะทำการเผา)
เครื่องปั้นดินเผาเตาพะเยาแบ่งออกได้เป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ
1. กลุ่มเคลือบสลิป สีน้ำตาล
2. กลุ่มเคลือบสีน้ำตาล
3. กลุ่มเคลือบซิลาดล (สีเหมือนน้ำเชื่อมเคลือบ, สีน้ำตาลจาง ๆ)
4. กลุ่มไม่เคลือบ
| Create Date : 28 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2552 21:23:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1331 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
