QRAug 14

ผิดหวังกับ EK มาหมาดๆ พี่กระทะก็ตามมาอย่างรวดเร็วราวกับกลัวว่าแคนดิเดทจะไปEK กันหมด 555ด้วยความอยากรู้จริงๆว่าเราขาดอะไรไป เลยลองไปลง Intensive Qatar ของ Ready to fly ของพี่นกมา คือคอร์สมันดีมากกกเพื่อนในกรุ๊ปที่เจอก็ดีมากก สนุกอะ คือตอนนั้นเราอยู่ในภาวะเศร้าๆเพราะอกหักมาจากEK แต่พอมาอยู่ในกรุ๊ปนี้คือสนุกแล้วก็ให้ความหวังเรามากขึ้นเยอะมากและพอมาเรียนคอร์สนี้ทำให้เรารู้ถึงสิ่งที่เราขาดไปและทำให้เราคิดว่าเราต้องทำให้เต็มที่จริงๆ เอาให้รอบนี้เป็นรอบสุดท้ายและเผื่อแผ่ความรักให้กับทุกคน เราถึงกับเซท Wallpaper ของ iPhoneไว้เตือนสติตัวเองว่า Don’t be panic, Smile, Be yourself and Give love to all นางงามปะละ 555 แล้วเราก็เขียนinspiration note เจ๋งๆ ไว้อ่านตอนอยู่ในห้องรออย่างเช่น Keep Calm and Get a job, Do what your heart is calling for and bring out the fullest ประมาณนี้ค่ะ ทำให้มีกำลังใจมากขึ้นแล้วก็ลดความกังวลมากขึ้นด้วย

CVSubmission

อินเตอร์คอนอีกแล้ววว คือไม่มีความทรงจำที่ดีกับโรงแรมนี้เลยจริงๆ 555 เรามาเช้ากว่าเดิมค่ะมาตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง แน่นอนว่าได้แถวที่สองด้านหลังๆหน่อยแต่ก็เป็นที่นั่งที่ดี กรรมการเห็นง่าย พอกรรมการเข้ามา ส่งสายตาจิกค่ะพร้อมส่งกระแสจิตไปหากรรมการว่า ‘มองหนูหน่อยๆ *w* หนูอยากไปอยู่กับคุณนะ’ แล้วยิ้มให้หวานๆ พอกรรมการพูดคุยกับผู้สมัครเล็กน้อยก็ต้อนให้เข้าห้อง ตอนอยู่หน้าห้องสั่นเหมือนเดิมอีกละ คือมันเป็นอาการ panic attack ใช่ไหมเนี่ย แต่พอเข้าไปในห้องก็สูดลมหายใจลึกๆแล้วยิ้มกว้างๆ เดินเข้าไปหากรรมการอย่างร่าเริง ได้ยื่น CV กับJolie ค่ะ (แต่นางสวยเหมือน เจนิเฟอร์ โลเปซก็เลยบอกว่าเรียกเจโลก็ได้นะ น่าร้ากกก)

เรา: Good morning ma’am, pleased to meet you

Jolie: fine and you

เรา: (พูดตามตรง ไม่สวยหรู) very nervous ma’am

Jolie:don’t be nervous!

เรา: Thank you I’m getting better

Jolie:ถามเราเรื่องงาน

เรา: ตอบเรื่องงานไป

Jolie: If I go to your restaurant, what menu you suggest?

Me:I recommend you to have ‘หมู....’ It’sour local cuisine. (คือในใจคิดว่า แกร จะบร้าหรา เค้ามาจากกะทะแดนมุสลิมนะเว้ยยยแนะนำหมูให้เขากินเนี่ยนะ แต่เค้าแนะนำว่าตัวเองมาจากอินเดียเพราะฉะนั้นไม่น่าจะเป็นอะไรมั้งงงงง ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้แนะนำพะแนงเนื้อไป 555 เดี๋ยวเค้าคิดว่าเราไม่มี Culture Awareness แล้วล่ะก็ยุ่งเลย_ _”)

Jolie:Is it spicy?

เรา : Not at all, it’s not spicy ma’am. It mixes with sweet and sourflavor.

Jolie:Have you applied here before? Or not?

เรา: This is my third time

Jolie:which stage did you pass through last time?

เรา: Just CV Submission

Jolie: ดึงกระดาษพับมาจากกองกระดาษ (ที่เอาอย่างอื่นมาทับ) ให้ บอกให้เก็บเป็นความลับ(คือเขารู้กันหมดแล้วอะ ว่าแจกกระดาษ)

เรา : Thank you ma’am, see you later

ออกจากห้องมาด้วยรอยยิ้ม แทบกรี๊ดดดด คือแบบ ได้แล้ววววฉันได้กระดาษขาวๆนั่นแล้ววววว ยิ่งกว่าได้โล่รางวัลอีกค่ะคือเราลองถามหลายๆคนดูแล้ว ถ้าเขาถามเราว่าเราเคยสมัครมาก่อนหรือเปล่าเนี่ยเตรียมฉีกยิ้มหวานให้กว้างๆได้เลยค่ะ แสดงว่าเขาถูกใจเราแล้วและเราก็กำลังจะได้ไอ้กระดาษขาวๆนั่น!!

กลับบ้านไปด้วยใจปลื้มปริ่มมากกกก เลยฉลองด้วยการกินเหมือนเดิม 5555

พี่นกใจดีมากค่ะ ติวเพิ่มให้กับคนที่ผ่านเข้ารอบ เรากลับบ้านไปล้างหน้าแล้วนอนสลบอยู่บนเตียง จากนั้นก็ไปเรียนเพิ่มด้วยใจหลั่นล้ามากคือมีความสุขอีกแล้วอะ ชอบ คือเพื่อนทุกคนน่ารัก พี่นกน่ารัก อร๊ายยย(คือปกติในคลาสจะมาดนางงามนิดนึงอะนะคะ แต่จริงๆเป็นนางรั่วค่ะ 555)

LuckyDraw, English Test and Final!

คืนก่อนสอบคือวันแห่งหายนะของเรามากๆ คือพอรู้แล้วว่ามันสอบ lucky, eng, final วันเดียวจบเลยคือพานิคมากกกอยากได้งานมาก เบื่อรอ เบื่อไปสมัครแล้วววว แล้วมีอาการเหมือนจะป่วย เราเลยจัด BlackmoreC 1000mg ไป คือเป็นอะไรที่คิดผิดมากคือปกติเรากินตอนกลางคืนได้อยู่แล้ว เพราะกินแล้วนอนเลย (กินวิตามินซีแล้วจะกระปรี้กระเปร่าค่ะ) แต่ปรากฏว่าพี่สาวโทรเข้ามาตอนห้าทุ่ม ตอนที่หลับไปแล้ว! ตอน-ที่-หลับ-ไป-แล้ว!!!! ก็เลยยาวเลยค่ะนอนไม่หลับ กลุ้มกับวันพรุ่งนี้ (อ้อ ก่อนหน้านี้เราเอาข้อสอบ Lucky Draw เก่าๆมาซ้อมพูดไปเรื่อยๆหน้ากระจกค่ะ รวมถึงคำถามไฟนอลด้วย)

ตอนตีสองหิวข้าวมาก เลยจัดโอนิกิริไข่กุ้งที่ซื้อมากะจะเป็นข้าวเช้าไปเลยห่อนึงและมันเป็นความคิดที่ผิดมาก เพราะหลังจากนั้นเรารู้สึกผะอืดผะอมนอนไม่หลับเข้าไปใหญ่ กว่าจะได้นอนนี่คือตีสามกว่าได้มั้งงง แล้วก็หลับๆตื่นๆมาตอนตีสี่รอบนึง ตีห้ารอบนึง พอตีห้าครึ่งถึงเวลาปลุกเราก็ต้องตื่นสรุปได้นอนน้อยมากก ก็เลยจัด Vit C กับ B รวมเข้าไปอย่างละเม็ด สองเม็ด ไม่งั้นวันนี้ตายแน่ๆพยายามกินข้าวปั้นอีกก้อน (ซื้อมาสองอันเพราะเป็นสาวน้อยผู้เจริญอาหาร)เพื่อที่ว่าจะได้มีแรง แต่มันรู้สึกไม่ดี แปลกๆ เหมือนจะมีอะไรพุ่งออกมาจากปากกัดไปได้คำเดียว เลิก จับโยนลงถังเลย (หนูขอโทษค่ะ T___Tปกติแทบไม่เคยกินอะไรเหลือเลยนะ) ก็กรูมมิ่งเหมือนปกติธรรมดาทุกครั้ง

พอไปถึงโรงแรมเราได้เลขแรกๆ นึกว่าจะได้ทำ English Test ก่อนเหมือนรอบแรก ที่จะแบ่งครึ่งนึงไปทำข้อสอบ อีกครึ่งไปพูด ปรากฏคราวนี้โดนก่อนจ้ายิ่งเป็นโรคกลัวกรรมการอยู่ เลย warm ปากด้วยการพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อน(ต้องเรียกพี่สินะ 555) เริ่ดมากทำให้พูดอังกฤษดีขึ้นมาก พอไปก็เจอกับสปอตไลท์อีกแล้วโต๊ะให้นั่งหน้ากรรมการเหมือนห้องเชือดอีกแล้ววว คือเข้าไปในนั้นสาบานเลยอะกลัวมาก สั่นมาก แม้จะทำใจดี ยิ้มหวาน สู้แล้วก็ตามแต่มันสู้ไม่ไหว มันกลัวผิดพลาดพอทักทายกรรมการเสร็จ ก็นั่งลง มีกรรมการสองคนค่ะ เป็นเจโลกับแทมมี่ คนนึงคอยจดที่เราพูดอีกคนดูผิวหน้าเรายามส่องไฟค่ะ

เราจับฉลากได้คำว่า Unique ยิ้มเลยยยยเป็นคำที่เตรียมมา ก็พูดไปว่ารอยยิ้มฉันมัน Unique นะคนมักจะจำฉันได้เพราะฉันยิ้มตลอดเวลา ฉันชอบยิ้มมาก เพราะว่ายิ้มมันทำให้โลกสดใสอะไรประมาณนี้แม้แต่วันที่เศร้าที่สุดฉันก็จะยิ้มให้กับตัวเองที่หน้ากระจกและทุกอย่างมันจะดีขึ้นมากพูดไปก็ยิ้มหวานให้กรรมการไปด้วย แต่ไม่รู้ว่าเราพูดจาวกไปวนมาหรือเปล่าเพราะอยู่ดีๆแทมมี่บอกStop พอดีกับที่เราจะพูดประโยคถัดไป เราก็เอ๋อเลยฮ่ะ คิดในใจว่าซวยแล้ว ตกแล้วแน่ๆ โจลี่บอกว่าจะ Declare แผลเป็น Birthmarksอะไรหรือเปล่า เราตอบไม่มี โจลี่ก็ให้ไปเอื้อมแตะเราก็ยิ้มให้ทั้งสองคนอีกละ (คือเข้าสู่ช่วงเริ่มไม่กลัว ไม่สั่นแล้ว)พอเอื้อมแตะเสร็จ กรรมการก็ทำท่าติ๊กอะไรบางอย่างบนกระดาษ คือก่อนหน้านี้อะเพื่อนมาบอกว่าถ้ากรรมการติ๊กกระดาษ แสดงว่าไม่ผ่าน นอยด์มากกกคิดว่าจะไม่ผ่านแล้วแน่ๆ เราก็แบบกรี๊ดดดด ฉันไม่ผ่านอีกแล้วเหรอออ T__T Thank you กรรมการไปแล้วออกมาด้วยใจอันล่องลอย

หลังจากนั้นก็มานั่งระบายกับพี่ที่นั่งคุยด้วย เค้าก็บอก เฮ้ยอย่าคิดมากกก เราก็อืมเออไป แต่ก็ยังพอมีใจไปสู้กับ Paper ค่ะหัวข้อก็คือ What does it takes to be a 5-star cabin crew ก็เขียนไปให้มัน link กับงานที่ตัวเองทำด้วย ส่วนช้อยส์คือง่ายมากนั่นแหละเราพยายามพูดฝรั่งเศสใส่กรรมการฝรั่งเศสคนนึงด้วย ชื่อ ลอร่า ค่ะ (หนูได้ใช้ฝรั่งเศสแล้วค่ะมาดามมมมมมมมม(ครูชาวฝรั่งเศสที่สอนฝรั่งเศสตอนมอปลาย)) ลอร่าก็ยิ้มให้ น่ารักอ่าหลงกรรมการอีกละ หลงรักลอร่า

ประกาศผล ตอนกรรมการเรียกประกาศเป็นเบอร์เรียงๆกัน จนมาถึงเบอร์ตัวเองก็คิดว่าคงตกแล้วล่ะ ทำ lucky draw ได้ไม่ดีเลยตอนอยู่ข้างในนั้นคือเบลอมากเพราะนอนดึก (แถมไฟสปอตไลท์ส่องจ้ามาก)จนไม่รู้ว่าสบตา Make a good eye contact กับกรรมการหรือเปล่ากรรมการให้คนที่ถูกเรียกเดินตามลอร่า ที่เป็นคนฝรั่งเศสนั่นแหละให้เดินออกไปอีกห้องนึงแล้วก็ประกาศว่า ยินดีด้วย ทุกคนผ่านเข้ารอบถัดไป!!มีคนประมาณ 128 ตัดเหลือ 50 กว่าคนค่ะคือโมเม้นท์นั้นทุกคนดีใจมากกก เราเองก็เหมือนกัน เพราะคิดว่าคงตกแล้วแน่ๆ (พี่ที่พูดอังกฤษกับเราก็ผ่านมาพร้อมกันด้วย 555 เราเบอร์23 (24 ไม่มา) 25)

เสร็จก็เดินกลับมาห้องเดิม กรรมการบอกว่าจะสัมภาษณ์เลยนะใช้เวลาไม่เกิน 8 นาที หรอก ครึ่งแรกให้อยู่ก่อนครึ่งหลังไปกินข้าวได้เลย ให้เวลาชั่วโมงนึง เราก็โอเค เราอยู่ในกลุ่มครึ่งแรกคืออดกินข้าวอะ หิวข้าวมากก ก่อนเข้าห้อง paper กินเค้กเนยก้อนเล็กๆที่ซื้อมาจากเซเว่น(และไม่สามารถเติมเต็มความหิวโหยในกระเพาะเราได้ 555) กับลูกอมเมนทอสที่โรงแรมแจกไปหลายเม็ดมาก(ขอขอบพระคุณโรงแรมมา ณ ที่นี้ ไม่งั้นเราไม่รอดแน่ๆ ให้อภัยที่แอร์หนาวไปแล้วนะ :P)แต่ก็ยังหิวอยู่ดี แล้วก็ใช้พลังงานเยอะมาก นอนก็แป๊บเดียวข้าวก็ไม่กิน สัมภาษณ์ไฟนอลนี่ง่ายๆ คือเราไม่กลัวกรรมการแล้วนะ สบายๆมากสิ่งที่เค้าถามคือเรื่องในเรซูเม่ที่เราเขียนนั่นแหละค่ะ(ตอนเข้าไปได้ยินกรรมการคุยถึงเรื่อง room attendant อะไรสักอย่างด้วยเพราะเราเคยไปทำงานเป็น Room ในงานประชุมมาก่อน)

กรรมการถามด้วยว่าเราเขียนเองหรือเปล่า ถ้าเขียนเองไหนลองบอกทีซิว่าเธอเขียนอะไรไปตรงนี้ๆ เราก็ตอบได้ค่ะ เขียนเองนี่นา 555 แล้วก็ถามเราอีกว่าได้ไปอ่านข้อมูลประสบการณ์การสัมภาษณ์รอบก่อนหน้านี้มาจากเว็บ TCC ก็ ThaiCabin Crew อะแหละ มาไหม เราก็ตอบไปว่า เรารู้จักนะแต่ไม่มีโอกาสไปอ่านซักที (จริงๆตามทุกกระทู้ 555) สัมภาษณ์เสร็จแบบสบายมาก จนเกินไปอะ จนเรากลัวอีกละ แต่ก็ไปกินข้าวนะ เพราะหิวแต่แบบกินน้อยมาก จนแบบน่าตกใจกับตัวเอง (ถ้าเป็นสาวร่างบางปริมาณที่กินอาจจะปกติแต่เราไม่ ฟาดหมดเกลี้ยงจนคนล้างจานไม่ต้องล้างจาน >///< ) ไม่รู้สึกอยากกิน แต่มันหิวก็เลยต้องกิน พอกลับมา คุยเล่นกับเพื่อนไม่นานกรรมการก็ให้เข้าห้องเพื่อประกาศผลรอบสุดท้ายค่ะ

พอกรรมการเรียกเลข เห็นคนหลายคน ซึ่งเก่งอังกฤษมากกก สวยมากกกกยิ้มก็สวยยย แต่งตัวดี เดินออกไปกันประมาณ 10 กว่าคนซึ่งแต่ละคนสวยๆกันทั้งนั้นเราก็คิดในใจแล้วแหละ ว่าเราไม่ผ่านแน่ๆ สมองทุกอย่างเบลอไปหมด(หลังจากที่เบลออยู่แล้วเพราะไม่ได้นอนและกินข้าวน้อย) ยิ่งพอกรรมการเดินกลับมาก็ได้ยินแค่คำว่า Unfortunately ก็แบบโอเคตกรอบ บายยย กลับบ้าน เย็นนี้จะซื้อช็อกโกแลตมากินสิบแท่ง พอกรรมการถามว่า how do you feel about it? เราก็ตอบแบบเนือยๆว่า Sad ในขณะที่ทุกคนตอบ Happy เราตื่นเลยอะตอนนั้น คือเฮ้ยยยย Happy กันทำไม?? เราผ่านเหรอออ (ยังไม่รู้ตัว) พอกรรมการโชว์ฟอร์ม application ให้ดูนี่ น้ำตาแทบไหลลลล คือ เฮ้ยยยย ในที่สุดฉันก็ผ่านไฟนอลลลลลลลลลลใจนี่อยากเก็บกระเป๋าบินกลับพร้อมเค้าไปแล้ว ถ้ายังไม่ต้องรอเมล์ congrats or regret อีกรอบ คือแบบ ให้เราผ่านไปทุกคนได้ม้ายยยยอย่าปล่อยให้รอกันอีกเลยยยยยย

หลังจากนั้นโจลี่ก็อธิบายข้อมูล กฎสายการบิน ค่าจ้าง สวัสดิการต่างๆนางน่ารักและฮามากกก เพราะตอนอธิบายส่วนที่ต้องกรอกเอกสารตรง Contact information นางบอกว่าDon’t write down your boyfriend contact number, because you gonna change it anyway. คือทุกคนในห้องขำมากก 5555 นางน่ารักดูไม่เป็นกรรมการที่ตีหน้าโหดๆเลยแม้แต่น้อย สรุปกรรมการรอบนี้น่ารักทุกคน

(แอบเม้าธ์นิดนึง คือตอนจะเข้าไปทำ lucky draw ตอนเราเดินเข้าไปในห้องโจลี่กับแทมมี่อีกคนกำลังคุยเรื่องจะไปชอปปิ้งที่ไหนกันอยู่ 555 แล้วมีพี่คนนึงใส่ชุดมาสมัครสวยมากกกกกรรมการก็สอบถามราคาและที่ซื้อกันใหญ่ พอราคาถูกกว่าที่คิด นางกรี๊ดกร๊าดน่ารักมากๆ >___<)

พอกรอกข้อมูลเสร็จกรรมการก็ให้ทุกคนไปถ่ายรูปใหม่ตามที่กรรมการกำหนดให้แล้วก็ปล่อยกลับบ้านค่ะ (พี่คนเดิมก็ติดด้วย)

สุดท้ายคืออยากจะบอกเพื่อนๆที่สมัครแอร์ไม่ว่าสายการบินไหนก็ตามค่ะ

คือ ทำตัวเป็นธรรมชาติ เข้าไว้

อ่านประสบการณ์สมัครแอร์ของคนอื่นทำได้ ดูคำตอบทำได้ แต่อย่าไปก็อปคำตอบคำพูดเขามา!!!

เพราะไม่ใช่เราคนเดียวที่อ่าน คนอื่นก็อ่านด้วย คำตอบก็ออกมาเป็นแพนเทิร์นเดียวกันหมดเราว่ากรรมการเขาเบื่อค่ะ เป็นตัวของตัวเองสามารถฝึกตอบคำถามได้โดยการหาตัวอย่างคำถามสัมภาษณ์ต่างๆมาอ่านเยอะๆ ให้คนใกล้ตัวช่วยตั้งคำถามให้ก็ได้ค่ะอาจจะเอามา Adaptเองบ้าง แต่ไม่ใช่ลอกเขามาทั้งหมดค่ะ โดยเฉพาะคำถามใน CV ที่เราส่งไป CV พยายามเขียนเองดีที่สุดค่ะอย่าใช้คำอะไรเลิศหรูมาก โดยเฉพาะ Personalities นี่ ถ้าเขียนไปจะต้องจำให้ได้ เพราะกรรมการถามเลยค่ะว่าเขียนอะไรไปบ้าง อย่าเขียนเยอะไปด้วย บางทีกรรมการจี้ถามให้อธิบายเลยว่าสมมุติว่าเราเขียน Personality ของเราคือ Calm เค้าก็จะถามว่าเรา Calm ยังไงมีเหตุการณ์อะไรที่สามารถยกตัวอย่างว่าเราเป็นคน Calm ค่ะ

ปูลู

จริงๆระหว่างนี้สมัคร Cathay Pacific ไปด้วยเขียนจดหมายไป แต่ดันไม่มีผลโทอิค -[]-“ ไม่ได้แม้แต่เมล์ตอบกลับค่ะไม่ต้องสงสัยอะไรเลย เราเคยสมัครสอบโทอิคไปนะ ว่าจะไปสอบพร้อมกับเพื่อนแต่นังนี่ลืมบัตรประชาชนไว้ในหนังสือนิยายคร่ะ - -* คือเป็นคนชอบอ่านหนังสือแล้วหาอะไรใกล้ๆตัวมาคั่นไม่ว่าจะเป็นซองขนม ตุ๊กตา รีโมททีวี เป็นต้น คราวนี้ดันหวยออกเป็นบัตรประชาชนพอดีสรุปไม่ได้สอบโทอิค ยังดีเจ้าหน้าที่ใจดี บอกครั้งนี้ไม่ต้องจ่ายเงิน(ปกติต้องเสียค่าปรับถ้าจองที่แล้วมาแล้วไม่จ่ายในการสอบครั้งถัดไป)สิงคโปร์ก็ส่งไปแล้วได้ Invitation มาแล้วด้วยซึ่งระหว่างที่สิงค์มานี่ เราก็อยู่ในช่วงรอผลกระทะพอดี (เดี๋ยวจะมาเล่าช่วงรอผลทำอะไรบ้าง) ก็เลยไม่ไปสอบแล้วเพราะคาดว่าด้วยน้ำหนักอันสมบูรณ์ของข้าพเจ้าไม่สามารถยัดสารร่างลงชุดอาบาย่ารัดรูปของนางได้แน่ๆแต่มาติดกระทะแล้ว สรุปไม่ต้องเสียเงินค่าโทอิค กร๊ากกกก สบายใจ

Create Date : 11 ธันวาคม 2557
Last Update : 11 ธันวาคม 2557 18:48:35 น.		0 comments
Counter : 1353 Pageviews.
Share Tweet