หวาดผวากับรักเจ็ดปี รักเก่า)))รักใหม่ เริ่มแรก
ใก้ลวันเกิดอีกแล้ว อยู่ๆ สามีก็ถามว่าปีนี้เรากัด กันมาครบ 7 ปีแล้วนะ เห็นหน้าเขาเบื่อหรือยัง ...เอ้ยจะตอบไงดี หละว่า...เป็นบางอารมณ์นะพี่ ทำไมความรู้สึกเจ็บแป๊ปมันทิ่มแทงใจบอกไม่ถูก กับคำว่าเจ็ดปีแล้วนะ เร็วเหมือนติดจรวด เรื่องเก่าเอามาเล่าใหม่เมื่อนับย้อนไปเจ็ดปีก่อน ตัวเราเหมือนคนใก้ลจะตายจะจมน้ำแหล่ไม่จมแหล่ สะบักสะบอม นอนเยี่ยวยาอยู่สองปี รักครั้งแรกของวัยแรกสาวมันเอาไปซะแล้ว....จะเรียกกลับคืนมาก็ไม่ได้ ทั้งอดทั้งทนคบกันไป ส่งเสียเขาเรียนเพราะความเป็นแม่พระ ใจบุญจะมีผู้หญิงใหม่ ไม่เลือกก็ไม่ว่า แต่ขอให้กลับมาตายรัง )))นั้นไงสาวไทยน้ำใจงาม )) เมื่อความรัก ที่ต้องอดทน บังเกิดโลกแตก ส่งเสียจนหนุ่มบ้านนอกคอกนาเรียนจบ ....มันก็ติดจรวดไปจากเราไปเอาสาวโรงงาน เด็กเก็บของเสี่ยๆๆๆ ทั้งหลาย มาทิ่มๆๆๆๆ แทงใจแล้ว ก็ทั้งทีบ ทั้งเตะ ทั้งตบ ไสหัวนังของเก่า ออกไปจากชีวิต ตู.... ตอนนี้ตูจบวิศวะแล้วโว้ย.....งานโรงงานมีเด็ก เข้าคิวหาผั...ว วิศวะเยอะ ....เขารักคนนี้มาก.......เราเข้าใจกันไม่เคยบังคับอาไรทั้งนั้น ตามใจเขา ....เขาเลือกคนนี้แล้ว...ขอโทษนะ อ้าวแล้ว ตูหละจะเอาไปไว้ไหน สู้อดทนกันมาขนาดนี้เข้า....เจ็ดปีแล้วอีกนิดก็จะ 8 ปีทนหน่อยนะตัวเอง....ไม่เอาเขารักคนนี้มาก.............เขาไม่เคยรักตัวเองเลย.....ว้ายกรีดมันพูดได้ไง.......ไอ้สาด......อยู่กันคบกันมาตั้งแต่เราแรกสาว พอมันฟันสะใจ.....มีปีกก็จะบิน.......ทำได้ไง.........เดี๋ยวใจเย็นนะตัวเองคุยกันก่อน.......เราลำบากมาด้วยกัน เขายอมตัวเองขนาดไหน หามาให้ทุกอย่าง แถมยังช่วยเหลือจนเรียนจบมีปีกวิศวะมานินะ....แล้วมาบอกไม่รัก...ฮ่วยแล้วมาตามจีบตูทำไม.....เหมือนฟ้ากับเหวความต่างอ้าวตอนฟันบอกรักจริงหวังแต่งไม่เล่นๆๆๆเราก็บอกอดทนหน่อยรักจริงตูเรียนจบก่อนแล้วจะให้ฟัน...ตอนนี้อย่าเพิ่ง......ก็ได้เขาจะพยายาม...นั้นไงน้ำกับไฟ ใก้ลชิดกันนิยายเก่า นั้นแน่แกล้งเมามาเลย... หาทางกลับบ้านไม่เจอ.......ขอนอนด้วยนะเมากลับไม่ไหว......เอาตามใจข้างล่างนะที่พื้นได้ ........เท่านั้นหละ ยังไม่ทันหัวถึงหมอนทำไมหายเมาเร็วจัง.........หมาป่ามันก็กินลูกแกะ ทั้งที่ไม่ทันตั้งตัว..........ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆทำไงจะท้องไหม ......แม่รู้ตายแน่ๆๆๆๆๆๆๆ อุสาเก็บมาตั้งนาน โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ ทำไง.......พระเอกมาเลยเขารับผิดชอบก็เขารักของเขา สามวันต่อมากระเป๋าใครว้า))))))นั้นเลยเก็บเสื้อผ้าหอบของย้ายมาอยู่กับตู เลยแหม ....ไม่ต้องเร่ร่อนแล้วสินะ นึกในใจ(ดังไหมคะ) เขาเป็นห่วงตัวเอง กลัวอันตราย จุดเริ่มต้นแรกสาว เอาเลยตามเลยมีคนเดียวดีกว่ามีหลายคน.......นั้นไงความคิดโง่ๆๆๆๆๆๆๆ สองปีต่อมาสันดารออก.....ไม่เป็นไร.......ทนได้เพื่อรักแท้..แอบเข้าข้างตัวเอง ไม่แน่อาจเลิกกันกับคนนี้ เนาะเพราะเป็นแบบนี้มาตลอด....กี่ตน ก็นับไม่ท้วน เอ้า...ดึงๆๆ รั้งไว้ก่อนเดี๋ยวก็มา...เข้าข้างตัวเองงงงง อีกแย้ววุ้ย (ความเดียงสา อิดูละครมากไปมั้ง)แล้วเป็นไงกระเด็นออกมาเพราะเวลา 7 ปีแสนจะอดทน เมื่อมันยังไม่ฟัน เราเหนือโว้ยพอฟันแล้วใครหละเหนือจมน้ำตาเกือบตาย แค่นึกภาพก็สยอง รอยอาลัยที่ทิ้งไว้ให้เอาเลิกก็เลิกไปไม่รอดก็ต้องจบ ไม่ต้องมาอ้างว่าทำใครท้อง เขายอม ทั้งที่เราสุดจะรั้งไว้ คนไม่ใช่คู่กัน ทิ้งไว้แค่ความทรงจำ สิ่งแรกที่คิดคือ เจ็ดปีที่ผ่านมาเราทำไรไปบ้าง แล้วมันก็ชิงแต่งงานไปก่อนเราแหมคงกลัวเราไปเอาคืนนะสิ ไม่หรอกไปแล้วไปรับเลย ต่อไปฉันจะสู้ ออกมาเริ่มต้นกับโลกใบใหม่ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันช่างตื่นเต้นเล้าใจกับความโสดที่กลับมา เอ้าเที่ยวเข้าไปให้ลืมจบเรื่องรักเก่าดีกว่า ไม่เอ้าเข้าไม่อยากจำ เพราะเขากำลังจะมีรักใหม่
นิดหนึ่ง เพราะมันเก็บกดมานามากคะ