ผูกขวัญ
จากเพื่อน ... ถึงเพื่อน
ฝนสั่งฟ้า ฟ้าสั่งดิน ดินสั่งน้ำ ฟ้าสีครามเอ่ยลาภูผาใหญ่ นกจากคอนร่อนสู่หนทางไกล เพื่อนจากไปฝากใว้คำอำลา นับแต่นี้ไม่มีเสียงหยอกล้อ ตัดเพื่อต่อทางใหม่ให้ศึกษา ภาพอดีตเก็บใว้ในอุรา ภายภาคหน้าเจอกันฉันและนาย จะนับวันคืนกลับมาสู่ขวัญ ความสัมพันธ์อันดีมิจางหาย เพื่อนคือเพื่อนร่วมกันจนวันตาย ถึงห่างกายใจคิดถึงคนึงนาน จักจดจำภาพสุขในวันนี้ สิ่งดีดีเคยร่วมสมัครสมาน เคยหัวเราะร้องไห้เมื่อก่อนกาล คือตำนานของกลุ่มเราเคล้าปะปน ร่วมหนีเรียนร่วมเที่ยวร่วมศึกษา ร่วมเฮฮาร่วมตีต่อยร่วมฝึกฝน ร่วมกินข้าวร่วมจานยามอับจน ร่วมคิดค้นแก้ปัญหาครามีภัย มือเกาะกุมใจต่อใจสายใยรัก ซึ้งตระหนักแสนนานลืมได้ไหม? คราวเซทรุดทดท้อเวลาใด เพื่อนโน้มกายโอบบ่าร่วมฝ่าฟัน กระตุ้นเตือนหัวใจให้เหิมหาญ ยามร้าวราญเพื่อนอยู่คอยปลอบขวัญ ยามเจ็บปวดเพื่อนเจ็บด้วยเช่นกัน โดนโทษฑัณท์เพื่อนยังช่วยรับด้วยคน เพื่อนไม่เคยทิ้งกันจริงไหมเพื่อน ไม่เคยเลือนลืมคืนวันที่ผ่านพ้น สุขเริ่มเสพทุกข์ร่วมต้านซึ้งกมล อย่าหมองหม่นอย่าเศร้า "เรารักนาย

ขออนุญาตนำกลอนที่แต่งใว้ตอนจบการศึกษามาลงก่อนนะคะ อำได้พักงานชั่วคราว กลับมาหาเพื่อน กลับพบว่า เพื่อนปิดบล๊อก ซึม เศร้า เหงา อย่างบอกไม่ถูก เขียนอะไรไม่ออกเลยค่ะ กลับมาเยี่ยมกันบ้างนะ " อาลี " ที่รัก " เรายังคิดถึงกันใช่ไหม ?"
Create Date : 28 กรกฎาคม 2552 |
Last Update : 10 สิงหาคม 2552 18:13:22 น. |
|
24 comments
|
Counter : 942 Pageviews. |
 |
|
คนกำลังเหงา กำลังคิดถึงกัน มาร้องเพลงนี้อีก