Bloggang.com : HidaikoSunshinE : การมีตัวตนและการล่องหน

การมีตัวตนและการล่องหน

อ่านมาจากระยะทางอันห่างใกล้อีกแล้วคะ จริงๆก็ว่าจะเขียนตั้งแต่ตอนที่อ่านเสร็จร้อนๆนะ แต่ไปๆมาๆดันมาเขียนเอาตอนนี้ได้ คงเพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองล่องหนได้แล้วมังคะ เลยได้ฤกษ์ลงมือเขียนสักที ในหนังสือว่าไว้แบบนี้คะ

ในโลกนี้มีคนอยู่หกพันล้านคน แต่มีคนที่เรามองเห็นเพียงจำนวนไม่กี่คนเท่านั้นเอง นอกนั้นก็จะเป็นภาพเบลอๆเป็นการเคลื่อนตัวผ่านไปอย่างไม่ทันสังเกตเท่านั้น
และก็แปลกดีที่บางที คนที่เคยมองเห็นเราอยู่มาวันหนึ่ง เขาก็กลับมองไม่เห็นเราไปเสียได้ ถึงวันนั้นเราก็เป็นเพียงแค่ 1ใน หกพันล้านคนที่ล่องหนสำหรับเขา เหมือนเพลงเก่าๆที่ถูกเปิดผ่านหู หนังที่เคยดูแล้วไม่คิดอยากจะดูอีก หนังสือที่เขาไม่เคยคิดจะหยิบมันขึ้นมาเปิดอ่านเป็นครั้งที่สอง เป็นบทกวีที่ถูกพับแน่นสนิทอยู่ในหน้าหนังสือที่ไม่มีวันถูกดวงตาและนิ้วมือเขาสัมผัสอีกตลอดกาล เหมือนสิ่งล่องหน

อ่านเสร็จแล้ว ต้องรีบหากระดาษ ปากกามาจดไว้อย่างเดียวเลย รู้สึกว่ามันช่างโดนใจอะไรเช่นนี้ แปลกแต่จริงคะ เมื่อวันหนึ่งเรากลายเป็นสิ่งล่องหนสำหรับบางคนไปแล้ว ทั้งๆที่เมื่อก่อนเคยมีตัวตนชัดเจนยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดแต่ก็แปลกที่เรากลับไม่เคยมีสิ่งใดหรือใครล่องหนไปเลย เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะไปยึดยื้อในสิ่งนั้นอีกต่อไปทำไมเท่านั้นเอง

ในเมื่ออีกคนต้องการอยากจะล่องหนไปเอง

เครดิตรูปจากคุณมาเรีย ณ ไกลบ้านคะ (ตึกทั้งตึกก็ล่องหนได้นะ)

Create Date : 20 มิถุนายน 2552

Last Update : 21 มิถุนายน 2552 21:32:00 น.

3 comments

Counter : 881 Pageviews.

โดนเหมือนกันเจ้าคร่า อิอิ

โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam

) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:11:53:01 น.

อือ แฟนเก่าผมขอเลิก
คำนึงที่เจ็ปปวดคือ
"เราคบกันได้นะเป็นเพื่อนกันได้
แต่อยากให้สาบสูญไปจากชีวิตเค้าเลย"
..
.
รักไม่ได้
ก็ไม่ได้หมายความว่า
เกลียดไม่ลง

โดย: itoursab

วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:09:04 น.

ทำไมเอ๋ยังมองไปทางไหนก็จะมองหาแต่เขา

แม้ตอนหลับตาก็เห็นภาพเขา

แม้แต่ความฝัน...ก็ยังจะมาให้เห็น.....

เขาไม่ได้หายไปไหนเลย...แต่อยู่ในใจเสมอ...

โดย: จ๊ะเอ๋ (เจ๋อ๊ะ

) วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:16:04:42 น.