..เป็นห่วง...

เพิ่งวางสายที่คุยกับเพื่อนเมื่อตะกี้..
เลยรู้ว่า ตอนนี้มีหลายๆคนเป็นห่วง กับการใช้ชีวิตของเรา..

ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร
มาเริ่มตะหงิด..เมื่ออยู่ๆ น้องๆมันรวมตัวขึ้นมาหา...
ทำเป็นคุยเรื่องงาน...เสร็จก็อ้อมๆ ถามว่าทำไมหายไป...
ไม่เห็นค่อยไปลั้นล้ากันเลย ..
แล้วก็รวมหัวต่อว่า ว่าผิดนัดเมื่อวันเสาร์ที่จะไปดูพวกมันแตะบอลกัน
ไปอยู่กับใครมา... บลา บลา

วันนี้ก็เลยถามเพื่อนว่ารวมหัวกันนินทาอะไรรึเปล่า
เพื่อนเลยบอกว่า พวกมันสงสัยว่าเราจะกลับไปติดเด็กคนเดิมเหมือนเคย
เป็นห่วง กลัวจะเสียใจอีก..

พวกมันไม่อยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม...
เพราะทุกคนอยากเห็นเรามีความสุขมั้ง...

นั้นสิ เราก็อยากมีความสุขเหมือนกัน
แต่คิดๆไป คงอีกนานแหละ เพราะเหมือนใช้กรรมยังไม่หมด
เมื่อคิดเป็นเหตุเป็นผล ..ย้อนกลับในเหตุกราณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น
มันเป็นเหมือนย้อนกลับให้ตัวเองชดใช้ ในสิ่งที่เคยทำให้คนอื่นเจ็บปวด
เมื่อก่อนทำอะไรไว้ ตอนนี้ก็รับไป..
รับไปจน สักวันนึงหัวใจมันคงชินและชา..กับสิ่งที่เกิดขึ้น
จนไม่รู้สึก รู้สา รู้สมกับใคร ใคร ที่จะมาหรือ จะไป
มันก็เป็นบทเรียน ชีวิต ที่เหลืออยู่
และมันคงไม่เลวร้ายเท่าไร แค่เจ็บหัวใจนิด นิดก็ร้องไห้ แล้วก็จบ..

แค่รอ..
วันนั้น..วันที่ไม่มีเยื่อใยเหลืออยู่
แล้วทุกอย่างมันก็จะหายไปจากใจอย่างง่ายดายเองแหละ

เพราะถ้าเป็นแบบนี้ ไม่ใส่ใจ ไม่ดูแล ไม่รักกัน
ไม่มีมันซะ จะดีกว่า...

Create Date : 02 ตุลาคม 2552		2 comments
Last Update : 2 ตุลาคม 2552 10:16:31 น.
Counter : 368 Pageviews.
Share Tweet