ทุกสิ่งอย่างอยู่ที่ใจ จะสุขหรือจะทุกข์ก็เลือกเอา...?
 
มีนาคม 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
24 มีนาคม 2553

ณ วันที่ หัวใจฉันแข็งแรง .... และแข็งแกร่งขึ้น .... ^__^

วันนี้ที่ฉันเฝ้ารอ .... รอมานานแค่ไหนกัน .....
วันนี้ที่ฉันอดทนฝันถึง .... ฉันต้องเจออะไรมากมายแค่ไหนกัน ...

และ .... ในที่สุด ..... มันก้มาถึงแล้ว .....ใช่ .....

วันที่หัวใจฉันแข็งแรง .... และแข็งแกร่งขึ้น ..... ^__^

พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยทีเดียวเชียวว่า รอวันนี้มานานแค่ไหน
วันที่ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้อย่างแท้จริง ... และ วันที่ฉัน ...

.....ลืมตาได้ทั้ง 2 ข้างอย่างแท้จริง ......

หลังจากผ่านพ้นช่วงความรักที่แสนทรหดในชีวิต (ยอมรับนะ ว่าสุดๆจริงๆ)
มาได้เนี่ย กลับมามองย้อนหลัง ดูทำให้รู้ว่า เราลืมบางสิ่งไป
บางสิ่งที่เคยเข้าใจดีอย่างลึกซึ้ง บางอย่างที่เรารับรสชาติของมันได้ดี

มาวันนี้เราถึงรู้สึกตัวว่า เราลืมไปจริงๆ ลืมไปแล้วว่ารู้สึกอย่างไรกับคำว่า ...

.............ปารถนาดีกับคนอื่น..................

ลืมไปแล้วจริงๆ อาจเป็นเพราะเราเข็ดกับประสบการณ์ที่เราเคยปารถนาดี
กับผู้อื่นแต่ผลสะท้อนกลายเป็น ... เรา ที่เสียใจ .... และพูดกับตัวเองไว้เสมอว่า จะไม่ไปยุ่งเรื่องชาวบ้านอีกแล้ว.... เพราะเราได้รับบทเรียนว่า

...........บางครั้งมันเป็นความหวังดีที่เค้าไม่ต้องการ ..........

เราเลยไม่อยากรู้สึกเจ็บเพราะเราหวังดีกับใครเค้าอีกแล้ว เลยลืมว่า
ความรู้สึกที่หวังดีกับใครซักคนนึงมันเป็นยังไง ความรู้สึกที่ได้ให้มันเป็นเช่นไร จำไม่ได้ลืมแล้วจริงๆ ...

แต่วันนี้วันที่ฉันลืมตาได้ทั้งสองข้างอย่างแท้จริง กลับมองเห็นความจริงอะไรบางอย่างขึ้นมา เป็นอะไรที่เราไม่ได้มองหรือสังเกตุมาก่อนเลยจริงๆ

ที่ผ่านมาเหมือนลืมตาครึ่งลูกตา ... มาตลอด .... คือ
เหมือนจะเห็นแต่ก็มองไม่เห็น ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ


ปัญหาที่แท้จริง ที่มันยังดำเนินอยู่ ในขณะที่เราคิดว่า มันจบแล้ว ...
ถามว่าหนีปัญหามั้ย .... เรียกแบบนี้ก็ไม่เชิง ....
แต่เป็นการโยนปัญหาไปให้ผู้อื่นเต็มๆ เพราะเราอ่อนแรงมาก ณ เวลานั้น
อ่อนใจมากด้วย ... ไม่รุ้จะทำยังไง ....

จนปัญหามันเดือดร้อนผู้อื่นนี่แหละเราถึงลืมตาได้เต้มสองข้างอย่างแท้จริง
และลุกขึ้นมาแก้ปัญหานี้เองจริงๆซักที พอเรามองเหนปัญหานะ ...

เลยรู้สึกเป็นอย่างแรก ว่า .... พูดไม่เป็นรึไง กลัวดอกพิกุลมันจะร่วงรึ ... ?

กะอิแค่คำว่า น้อยใจเราน่ะ .... ? .....

พูดยากมากนักรึไง ถึงได้ปล่อยให้เรื่องมันดำเนินยืดเยื้อขนาดนี้เนี่ย ???
เราล่ะนั่งสงสัยเป็นไรมากมั้ย บอกมาก็จบเรื่อง พูดอ้อมค้อม
ชักแม่น้ำทั้ง 5 มาพูดมาด่าอยู่นั่นแหละ แล้วมันจะรู้เรื่องมั้ยน่ะ ???
ทำให้เรื่องใหญ่โตหนักกว่าเดิมอีก ถ้าพูดมาตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง

แล้วชอบพูดดีนัก พูดไปก็เท่านั้น ..... เป็นยังไงล่ะ
จนตอนนี้มันไม่สามารถจะกลับไปตอนนั้น .... ใช่ ....

ตอนที่ฉันพร้อมจะฟังและเข้าใจ ....

มาพูดตอนนี้ ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลยจริงๆ ตรงกันข้าม
รู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก กับสิ่งที่ทำน่ะ พูดมาตรงๆก็สิ้นเรื่องแล้วมั้ย...ฮะ

รำคาญจริงๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ จะให้คนอื่นมานั่งรู้ใจตลอดน่ะมันเป็น
ไปไม่ได้หรอกนะ .... ถ้าไม่ยอมพูด ออกมา .....
อิเราล่ะเปนอะไรก็พูดๆๆๆๆๆ จนหมด ไม่กลัวด้วยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
พูดตอนนี้ ดีกว่าไม่ได้พูดอะไรอีกเลยตลอดชีวิต ....
แต่นี่เปนบ้าเปนบออะไรก้ไม่พูด แล้วอิชั้นจะรู้มั้ยว่า คุณเป็นอะไร
เวลาถามก็ไม่ตอบ เป็นไรมากมั้ย ..... ห๊ะ

กลัวอาย ... กลัวเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย ....
แต่มันทำให้ไม่มีวันกลับมาเป้นคนรักกันได้อีกจนตายเนี่ย


มันคุ้มกันมั้ย ไม่ได้ช่วยอะไรเลยกับอิการเงียบ
หรือพูดประชดประชัน ด่าทุเรศๆๆๆๆ ออกมาเนี่ย ...
พูดตรงๆนะ ..... นิสัยผุ้หญิงมากๆ ......
ไม่คาดไม่ฝันว่าจะได้เจอของจริง .....

เหอะ ! .... มันทำให้ดูแย่ลงหนักกว่าเดิมอีก
ไม่ได้กลัวหรอกนะ ว่าจะมาอ่านเจอ ...
พูดตรงๆเลย มีไรมาเคลียร์กันต่อหน้าซะ ...

สงสัยอยู่หลายอย่างมากจริงๆ ว่าปกติเค้าทำหรอ ...
ขนาดเราเป็นผุ้หญิงเองยังไม่ทำขนาดนี้ ...
บอกให้คนอื่นยอมรับความจริง ... ตัวเองล่ะยอมรับรึยัง ??
ว่า ตัวเองก็มีส่วนผิดน่ะ ... คนรักกัน เวลามันจะเลิกกัน
ไม่จำเป็นหรอก ที่คนใดคนนึงมันต้องไปมีคนอื่น ...
คุณคิดว่าคุณทำถูกหรือที่ไม่มีคนอื่น

แต่ ....

ไม่เคยใส่ใจเค้าเลย ปล่อยให้เค้าโดดเดี่ยวเดียวดายขนาดนี้
แล้วไม่พอยังจุกจิกจู้จี้ ช่างตอกช่างย้ำ เอาความผิดเก่าๆขุดมานั่งพูด...
ตลอดเวลา .... ไม่พอยังชอบบงการคนอื่น ให้คนอื่นอยุ่ภาย
ใต้กรอบที่ตัวเองต้องการแต่ .... ไม่เคยฟังความต้องการของคนอื่นเลย ....
ยังไม่พอ ใช้วิธีขี้ขลาด มาพูดกดดันกันอีก .... แถมที่สำคัญ
ยังไม่เคยมองเห็นความผิดตัวเอง ดีแต่โทษคนอื่นเค้าไปวันๆ
แล้วซ้ำไม่พอ คิดว่าตัวเอง ดีเลิศเลอเพอเฟ็กซ์มากซะด้วย

ขอโทษนะ ... เพิ่งเคยเห็นผู้ชายที่เป็นแบบนี้ .....
หนักยิ่งกว่า ผู้หญิงบางคนอีก .....

รู้นะ ... ว่าเราก็ผิด แต่เรายอมขอโทษ ณ วันที่รู้ว่าผิดจริงๆ
กล้าทำก็กล้ารับ .... แล้วไม่มีอะไรผิดถูกกับความรัก
คิดเป็นอย่างเดียวไง ? ฉันถูก คุณผิด .... หรอ ....
แค่นั้นหรอ ..... เคยหันกลับมามองตัวเองบ้างมั้ย ? ว่า....
เพราะอะไรเค้าถึงไป .... เพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้....

เคยถามตัวเองบ้างมั้ย ว่าเรามีจุดบกพร่องตรงไหน ?
ไม่เคย !!!! ไม่เคยเลย !!! ..... ซักครั้ง ......
ดีแต่คิดว่า ตัวเองทำความดีไรไว้บ้าง ..... เคยคิดมั้ยว่า
ตัวเองทำไรให้อีกฝ่าย เค้ารู้สึกไม่ดี .... น้อยใจไว้บ้าง !!!
เคยคิดบ้างมั้ย .... ว่าทำไรแล้วอีกฝ่ายจะอึดอัด ...
แล้วมาบอกว่า มีไรขอให้พูด .... แล้วไง ???

ทีตัวเองทำไมไม่พูดซะตั้งแต่วันนั้น .... ว่าเปนไร ...
ไม่ใช่ด่า ทุเรศมากแบบนั้น มันไม่ให้เกียรติกันเลยซักนิด
ตรงกันข้าม มันบ่งบอกว่า คุณมีความคิดอย่างไรในหัวสมอง


คุณไม่ได้รู้จัก ....ฉันที่เป็นฉันเลยซักนิด ....
แต่คุณรู้จักฉันที่คุณต้องการให้เป็นต่างหาก ...
และคุณก็ไม่ได้รักฉันในแบบที่ฉันเป็น
แต่คุณรักฉันในแบบที่คุณต้องการให้ฉันเป็นต่างหาก.


บอกตามตรงเลย ฉันรู้สึกว่า ฉันคบกับคุณ แล้วไม่ได้เป็นตัวเอง
100% อย่างที่เป็นเลยต่างหาก เพราะอะไร ...

เพราะฉันต้องอยู่ในกรอบที่คุณสร้างให้ไง ....

ยอมรับความจริงได้แล้ว ว่า เราไปกันไม่ได้จริงๆ เราเข้ากันไม่ได้จริงๆ

ยังจะหาเรื่อง ยื้ออยู่ไว้ทำไม ... วันนี้หัวใจฉันแข็งแรงแล้ว
แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมแล้ว .... ไม่คิดจะกลับไปคบกับคุณอีกครั้ง
อย่างแน่นอน แต่จะชดใช้ให้ในสิ่งที่คุณต้องการเพื่อให้มันจบๆไปซะ ...
จะได้หายๆกันไปซะที ...

แล้วอิที่บล็อกน่ะไม่ใช่ไรหรอก ไม่อยากถูกคนที่รักคนอื่นไม่เป็นพูดจา
ทุเรศไม่ให้เกียรติกันมาทำร้ายจิตใจอีก ....

แต่ ณ เวลานี้ฉันไม่ได้บล็อก แต่ แค่ไม่ได้ออน มันก็เท่านั้น ...

อย่ามาบังคับจิตใจคนอื่นซะให้ยาก ....
มันไม่เหมือนเดิมแล้ว
เพราะกับสิ่งที่คุณทำกับฉัน .... มานมากเกินพอกว่าที่ฉันจะรับได้อีกแล้ว...

มันสายไปแล้ว ตุ๊กตายางที่คุณต้องการไม่ได้อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว
มันได้ตายไปแล้ว ....

ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องขอขอบคุณคนๆนึงที่เคยพยายาม
ช่วยเรื่องความรักฉันนะคะ
ขอบคุณที่ให้เข้ามาปลุกความกล้าที่จะช่วยเหลือใคร
ขอบคุณที่ทำให้ฉันลืมตาได้จริงๆซะที ...

ขอบคุณมากที่ทำให้ฉันมองเห็นความจริงได้อย่างเต็มสายตา...
ขอบคุณมากที่มาปลุกสิ่งที่หลับอยู่ภายในจิตใจ .... ให้ตื่นขึ้นมา ^^

ขอบคุณมากที่เป็นเหมือน อุกกาบาต มากะแทกใส่หัวให้ได้สติจริงๆนะคะ

แม้ว่าวันนี้คุณจะเกลียดฉันไปแล้วก็ตาม แต่ฉันก็อยากขอบคุณ
คุณจริงๆซักที และ ขอโทษที่ลืมความรู้สึกในสิ่งที่คุณมีและฉันมีแต่ลืมไปแล้วจริงๆ .... ขอโทษด้วยที่เข้าใจช้าไป
ฉันเคยผ่านความรู้สึกแบบคุณมาแล้ว

แต่อยากบอกไว้อย่าง

1. ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คุณคิดไปซะทั้งหมด
2. ยอมรับความจริงในสิ่งที่ผู้อื่นเป็น
อย่าเอาแต่ใช้ทัศคติของตัวเองมาตัดสินผู้อื่นว่าเป็นอย่างไร
เพราะ คนๆนั้นเค้าก็ไม่ได้เป้นอย่างที่คุณคิด และ คุณก็ไม่อาจเข้าใจได้
เพราะคุณไม่ใช่เค้า ... ยังมีอะไรที่คุณไม่รู้อีกมากจริงๆ เหมือนที่ฉันก้ไม่รู้เหมือนๆกัน
3. อย่าบอกว่าสิ่งที่ผู้อื่นเป็นนั้นมันผิด เพราะเค้าไม่ผิดที่จะเป็น
อย่าบอกว่าสิ่งที่ผู้อื่นรู้สึกนั้นมันผิด เพราะเค้าไม่ผิดที่จะรู้สึก
4. อย่ามากำหนดชะตาชีวิตของผุ้อื่นว่าควรจะไปทางไหน
เพราะคุณไม่มีสิทธิจะมากำหนดชะตาชีวิตใครได้
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรใดๆก็ตาม
5. ก่อนจะช่วยคนอื่น ช่วยเอาตัวเองให้รอดด้วย ...

ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

อะไรที่ว่าแน่นอนมันก็คือสิ่งที่ไม่แน่นอนเหมือนกัน ...

อย่ายึดติดเพราะไม่มีอะไรในโลกเป็นของเราซักอย่าง ...

อย่าลืมนะ .... ว่าคนอื่นๆเค้าก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาๆ คนนึงเท่านั้น
ย่อมมีผิดพลาดในเรื่องเดิมๆได้เหมือนกัน....

วันนี้ฉันลืมตาได้เต็มที่แล้ว ... จริงๆ มีความสุขมากด้วย...

ก็ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลกนี่นา ....





 

Create Date : 24 มีนาคม 2553
3 comments
Last Update : 24 มีนาคม 2553 20:58:33 น.
Counter : 429 Pageviews.

 

ความหวังดีที่ไม่ต้องการ

ค่อนข้างจะเจอกับตัวเองบ่อยเหมือนกัน โดนเลย หวังดีกับเค้า ยื่นมือเข้าไปช่วย แต่นอกจากเราจะไม่ได้อะไรแล้วยังต้องเป็นฝ่ายรับเอาความรู้สึกแย่ๆ เสียใจอีก

โลกนี้มีอะไรแปลกๆนะคะ อิอิ

 

โดย: pamoopam 24 มีนาคม 2553 21:49:30 น.  

 

ดูแลเค้าได้ค่ะ แต่อย่าลืมดูแลหัวใจตัวเราเองด้วยค่ะ

 

โดย: j a r n i k 26 มีนาคม 2553 22:32:34 น.  

 

 

โดย: thanitsita 30 มีนาคม 2553 9:08:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


KiSS My Lips
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add KiSS My Lips's blog to your web]