มีแมวมาวนเวียนอยู่รอบๆร้าน
มาขอกินข้าวทุกวันแต่ไม่ยอมให้แตะเนื้อต้องตัว
อยู่กันนานวันเข้าจึงรู้จักนิสัยใจคอของเธอ
เธอเป็นแมวที่สวยสง่า รักอิสระ และไว้ตัว
เวลาจ้องมองดวงตาของเธอ
คล้ายโดนมนต์สะกด
"แมวอะไรน่าเกลียดจัง!!! มีดวงตาสีหมอกจาง
และมีสีขนเหมือนกับขนมปังอบ"
กระดิ่งลมส่งเสียงแจ้วลงมาจากมุมชายคาที่อยู่ของเธอ
บ่ายนี้มีแดดออก และลมพัดเย็นสบาย
ที่จริงเธอน่าจะสบายตัวและอารมณ์ดีกว่านี้นะ
หากว่าเธอจะไม่อิจฉาดวงตาสีหมอกจางคู่นั้น
ฉันเคยเลี้ยงแมวนิสัยแบบนี้เมื่อนานมาแล้ว
แมวที่โดดเดี่ยวและถือตัว
มันไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้องตัวมันจนกว่ามันจะไว้ใจ
แม้ว่าจะไว้เนื้อเชื่อใจกันแล้ว ฉันก็ยังโดนมันข่วนอยู่บ่อยๆ
จนวันที่แมวตัวนี้เดินเข้ามา
เธอไม่ขี้อ้อนหรือเรียกร้องอะไร
นึกอยากมาก็มา นึกอยากไปก็ไป
บางครั้งมานั่งนิ่งๆอยู่หน้าร้าน
สายตามองไกลออกไป
จนบางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า
เธอมีความคิดเช่นเดียวกันกับมนุษย์บ้างมั้ยนะ
ดวงตาสีหมอกจางๆคู่นั้นเก็บงำความลับอะไรอยู่บ้างรึเปล่า
เธอจะให้ฉันผูกสัมพันธ์ด้วยมั้ยนะ
จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ดีเราควรจะรู้จักชื่อกันก่อน
เรื่องนี้เจ้าชายน้อยไม่ได้กล่าวไว้
และเจ้าชายน้อยก็ไม่เคยตั้งชื่อให้กับสุนัขจิ้งจอก
และดอกกุหลาบของเค้าเลยด้วย
แต่สำหรับเธอ
ให้เธอชื่อหมอกจางดีมั้ยนะ ชื่อที่เหมือนกับสีดวงตาของเธอ
ชื่อที่ฟังดูคล้ายกับเรื่องร้ายๆที่มันกำลังค่อยๆจางหายไป
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 51 คน [
