๏ ห้วงแห่งใจ
๏ สับสนวายวุ่นว้า.....วกวน ดุจดั่งโดนน้ำฝน.........ผ่าวร้อน ยิ่งคิดยิ่งไฟลน..........ใจอยู่ ผะผ่าวราวยอกย้อน....บอกมิได้อะไรฤๅฯ
๏ คือหนึ่งคิดยึดถือ.....รูปธรรม จึงว่ายวนเวียนกรรม......เช่นนี้ ปล่อยวางสิ่งคิดทำ........ทิ้งห่าง ออกเฮย กำสิ่งใดก่อนกี้..............ห่างร้างขว้างฝันฯ
๏ ร้าวหนักด้วยรักย้อน..ยอกใคร ขอกลบทิ้งมันไป..........หมดสิ้น ปิดหูปิดตาใจ...............มืดดับ ลงเฮย ท้ายสุดคงหยุดดิ้น........ปล่อยทิ้งครรลองฝันฯ
๏ น้ำตาหยาดหยดแล้ว...หยาดริน รดหลั่งปานอกจินต์..........จะขาดแล้ว ร้าวหนักดุจดั่งดิน............แยกห่าง ออกเฮย เมื่อไหร่จักคลาดแคล้ว.....ห่างห้วงใจสนองฯ
Create Date : 16 มิถุนายน 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 16 มิถุนายน 2551 14:28:21 น. |
Counter : 672 Pageviews. |
|
|
|