|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
| สิ่งที่ควรทำก่อนการระบาย (ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ !) 2 ภาคจบ
ต่อจากครั้งที่แล้ว สิ่งที่ควรทำก่อนการระบาย 1
ครั้งหนึ่งเมื่อสมัยเรียน ฉันเจออาการซีเนียร์ของรุ่นพี่บางคนจนแทบจะทนไม่ไหว กลับบ้านมาคว้าสมุดบันทึกแล้วเขียนๆๆๆ ระบายสิ่งต่างๆ ที่รู้สึกลงไป ฉันเขียนทุกอย่างที่รู้สึกจริงๆ ทั้งกับไอ้รุ่นพี่คนที่ว่านี้ ที่เบ่งเหลือเกิน (สงสัยคิดว่าตัวเป็นอึ่งอ่าง) เที่ยวพาลฉันที่ฉันไม่เข้ากลุ่มเด็กเก่าหรือเหล่ารุ่นพี่ หลายๆ คนคงรู้ว่าพวกเด็กเก่าถ้าเจอพวกเด็กใหม่เข้ามา เด็กเก่าพวกนี้เหมือนจะมีลมอะไรบางอย่างสูดเข้าปอดแล้วเกิดอาการเบ่ง ตัวจะใหญ่คับสถาบันไปหมด.. ใช่เพื่อนเก่าๆ ฉันเค้าก็เป็นตามรุ่นพี่คนนี้ไป แต่ฉันไม่เป็น ฉันไม่สน พวกใหม่ๆ ก็เพื่อนฉัน ในเมื่อจะเข้ามาร่วมชั้นและสถาบันเดียวกันเค้าก็คือเพื่อนฉัน ฉันตื่นเต้นที่ได้เจอเพื่อนใหม่ เข้าไปพูดคุย ทักทาย อาการแบนจากกลุ่มรุ่นพี่และเพื่อนเก่าจึงเริ่มขึ้น แรกๆ เริ่มพูดประชดให้เข้าหู หลังๆ ฉันเซ็งเลยไม่ไปไหนมาไหนด้วย มันก็พูดอีกว่าได้เพื่อนใหม่ ลืมเพื่อนเก่า จนวันหนึ่งแหละที่พวกมันเริ่มรู้เองว่า ไอ้รุ่นพี่คนนั้นน่ะ พองลมจนไส้แตก หัวเน่า ไม่มีใครคบไปเสียเอง เพื่อนๆ ฉันมันถึงค่อยๆ เจาะลมออกทีละคน และฉันก็ได้เพื่อนกลุ่มเดิมคืนมา...
ครั้งนั้นฉันใช้ความอดทน และเขียนระบายเท่านั้น ฉันไม่ได้พูดกับใครถึงปัญหาที่เจอนี้เลย กลับไปอ่านข้อความเก่าๆ นั้นอีกครั้งก็ขำ แต่ช่วงเวลาที่เจออึ่งอ่างตัวนั้นมันขำไม่ออกเลยจริงๆ
ถ้าจนวันนี้คุณยังพูดบ่นน้อยใจบ่อยๆ ว่าไม่มีใครสักคนที่รับฟังคุณ ก็จงให้การเขียนเป็นการพูดคุยกับตัวเองดูสักครั้งน่าจะดีกว่า เขียนเอง อ่านเอง ค่อยๆ แก้ปัญหาเองเสียก่อน ก่อนที่จะหวังให้ใครมาเข้าใจ เห็นใจ หรือรับฟัง อย่างที่ฉันบอก.. แต่ละคนล้วนมองปัญหาตัวเองสำคัญทั้งนั้น แต่เชื่อว่าไม่เคยมีใครมองว่า ปัญหาของตัวเองควรพูดให้ตัวเองฟังก่อนเลยสักคน.. ทบทวนทุกปัญหาด้วยตัวเองอย่างที่ฉันเขียนระบาย ฉันถือว่าเป็นแนวทางที่ฉันควรทำก่อนไปพูดให้คนอื่นฟัง ฉันเชื่อว่ามีหลายคนทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่ก็เช่นกัน บางคนอาจจะยังรอ และคาดหวังที่จะมีใครรับฟังสักคน คุณลองจับดินสอแล้วลองเขียนเล่าให้ตัวเองอ่านดู... ฉันว่าคุณอาจค้นพบใครที่รับฟังคุณบนแผ่นกระดาษใบนั้นก็ได้...
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน มองจากระยะไกลย่อมเล็กกว่าความเป็นจริง หากเจอปัญหาใหญ่ จงค่อยๆ ถอยออกห่างจากปัญหานั้นทีละนิด ระยะทางและระยะเวลาจะทำให้ปัญหานั้นดูเล็กลง แล้วเริ่มแก้ไขปัญหานั้นทีละน้อย คุณจะก้าวกลับเข้ามาอย่างมั่นใจ
เดินถอยหลังมันไม่เจ็บเท่ากับหัวทิ่มหรอก!! จริงๆ นะ
โปรดระบายให้ถูกวิธี และถูกที่ ถูกทาง เพื่อป้องกันและระวังคนเหยียบ แหะๆ
เห็นไหม ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ จริงๆ
| Create Date : 12 เมษายน 2548 |
| Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 18:49:44 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 597 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ติงลี่.. IP: 203.147.18.139 วันที่: 31 สิงหาคม 2548 เวลา:14:16:30 น. |
|
|
|
| โดย: mmmm IP: 58.9.150.73 IP: 203.147.18.139 วันที่: 31 สิงหาคม 2548 เวลา:14:17:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เป็นเรื่องเยี่ยวๆ หรือเปล่าจ๊ะ
^_^ แวะมาทักทายจ้า .. ;p
วันที่: 26 เมษายน 2548 เวลา:7:02:57 น.