Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
my guest book (ทักทายกันหน่อยนะ)
my way (บันทึกเรื่องเที่ยว)
my story (คิด เขียน เรื่อยเปื่อย)
my D.I.Y (ทำเองได้ง่ายจัง)
<<
กรกฏาคม 2549
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
6 กรกฏาคม 2549
| เมื่อคิดถึงช่วงชีวิตเก่าๆ...
All Blogs
| รูปที่มีทุกบ้าน...จริงๆ
| เมื่อคิดถึงช่วงชีวิตเก่าๆ...
| ความสุขในความเซ็ง...
| สิ่งที่ควรทำก่อนการระบาย (ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ !) 2 ภาคจบ
| สิ่งที่ควรทำก่อนการระบาย (ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ !) 1
| สิ่งที่อยู่เหนือการควบคุม
| ประภาคารของฉัน...กับภาพวาดสีน้ำของเธอ
| เมื่อคิดถึงช่วงชีวิตเก่าๆ...
...เราไม่ใช่ นักเดินทาง หรือแม้แต่ นักท่องเที่ยว เพราะทุกๆ แห่งที่ไปส่วนใหญ่ไม่เคยไปมาก่อนทั้งนั้น แล้วก็ไม่ได้เที่ยวบ่อยหรือเที่ยวถี่จนไม่มีที่จะเที่ยว มันก็เลยจะให้เชี่ยวชาญเสียจนเรียกว่าเป็น นัก ก็คงจะไม่ถูกใช่ไหม?
ย่อหน้าแรกอาจจะงงๆ ว่าเราเขียนอะไรหว่า? ก็เพียงแค่อยากจะบอกว่า ถ้าอ้างอิงตามความหมายเท่าที่ทราบแล้วละก็ การที่จะใช้ นัก นำหน้าอะไรก็แล้วแต่ มันต้องหมายถึงผู้ที่ทำอะไรมาก ทำบ่อย หรือทำเป็นหน้าที่จนเชี่ยวชาญเป็นอาชีพ อย่าง นักบิน นักกีฬา ใช่ไหม? ซึ่งถ้าเปรียบเรื่องเที่ยวสำหรับเราแล้วถือว่า น้อยยิ่งนัก (สงสัยต้องใช้นักต่อท้าย ฮ่า) อ่านหนังสือเห็นบ่อยๆ ที่เขาพูดถึงการเป็น นักเดินทาง (เท๊ เท่ ) ได้ไปโน่นมานี่ ไอ้เราน่ะอยากเป็น อยากทำ อยากไป แต่ก็นั่นแหละนะ ยากยิ่งนัก จริงๆ
ถ้าหาคำที่เหมาะกับเรา คิดออกได้ตอนนี้คงต้องใช้คำว่า
อยาก
คำแทนความต้องการ ความปรารถนา อาจไปถึงขั้นหิว กระหาย เลยก็ได้ อยากเดินทาง อยากท่องเที่ยว อยากไปเสียทุกอย่าง เอ๋ นี่เรากิเลสหนาจริงๆ เอาน่า...ถือว่าเป็นความอยากที่พยายามจะไม่สร้างความเดือนร้อนให้ใคร (ต้องพยายามด้วย
)
แต่บางครั้งการย้อนเวลากลับไปที่เก่า ก็เป็นสิ่งที่สร้างความอยากให้กับเรานอกจากการเดินไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว เสียแต่ว่ามันเป็นไปไม่ได้นี่ซิ ดังนั้นการเดินกลับไปในสถานที่เก่าๆ ฟังเพลงเก่าๆ อ่านบันทึกเก่าๆ หรือแค่นึกถึงบรรยากาศ ภาพเก่าๆ ในอดีต ก็สร้างความสุขให้เราโดยที่ไม่ต้องออกแรงเดินทางไปไหนไกลๆ ให้เสียสะตุ้งสตางค์
ที่เขียนมานี่ เพียงแค่อยากจะบอกว่าเพลงที่คุณฟังอยู่ เป็นเพลงที่เรา
บังเอิญ
ได้ฟัง แต่มันกลับทำให้เราย้อนนึกถึงจุดเดิมเก่าๆ ได้อย่าง
ตั้งใจ
ฟังแล้วคิดถึง
พี่สาว
เรามากกว่าใครในครอบครัว อาจเพราะเราสนิทกันมาก ตบตีกันมาก็มาก เอ้ย...ไม่ใช่ แค่ทะเลาะกันบ้างตามประสา...
ภาพเก่าๆ ย้อนกลับและล้นทะลักออกมาในสมองนับไม่ถ้วนเหมือนมิวสิควีดีโอพร้อมน้ำตา
จริงๆ มันก็ไม่ได้เศร้าอย่างในเนื้อเพลงหรอก ที่บอกว่า แม้ในวันนี้ ไม่มีทางพบเจอกัน เรากับพี่สาวยังคงได้เจอกัน โทรหากันอยู่เสมอๆ เพียงแค่พี่สาวเราเองก็ต้องเดินทางเปลี่ยนแปลงสถานะกันเสียหน่อย ด้วยการแต่งงาน (เศร้า
น้องสาวยังขึ้นคาน)
ยี่สิบกว่าปีที่อยู่ด้วยกันมา บรรยายเป็นคำพูดและความรู้สึกไม่ค่อยถูก มันทั้งรักทั้งผูกพัน เมื่อห่างกันก็ย่อมเศร้าเป็นธรรมดา จำได้ว่าหลังจากพี่แต่งงานไปเรานอนร้องไห้ไปเป็นอาทิตย์ ยังไม่เคยเล่าให้พี่เราฟังเลย อายจัง
มากกว่าการเดินทางไปข้างหน้าเพื่อหาจุดหมายหรือเพิ่มเติมเรื่องราวระหว่างทางลงในบันทึกหรือแม้แต่ความทรงจำ เราว่าการมีช่วงเวลาสั้นๆ ได้ย้อนกลับไปหรือเพียงแค่คิดถึงเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา ก็ถือเป็นการเดินทางได้เหมือนกัน ถึงแม้จะเป็นเส้นทางสายเก่าๆ ที่คุ้นเคย ชาชิน อาจจะเป็นจุดเดิมๆ ที่เคยเดินผ่านมาแล้ว แต่เชื่อว่าหลายๆ คนคงเคยคิดและอยากกลับไปเดินเล่นในเส้นทางเดิมๆ ที่สุขใจอีกสักครั้ง
"...นั่งลงจุดเดิมคิดถึงภาพแห่งวันวาน
และความผูกพัน ที่มีความหมายในใจ
และเป็นจุดเดิมที่ฉันเคยมีเธอ
และเป็นจุดเดิมที่ฉันได้รักเธอ
ทุกข์และสุข ซาบซึ้งใจ
*แม้ในวันนี้ ไม่มีทางพบเจอกัน
จุดเดิมจุดนั้น ยังทำให้ฉันแอบฝันไปไกล
ยังเป็นจุดเดิมที่ฉันเคยมีเธอ
และเป็นจุดเดิมที่ฉันได้รักเธอ
และมีความสุข จนไม่อาจจากไปไหน
**เมื่อคิดถึงช่วงชีวิตเก่าๆ อดีตที่เรายังคงซึ้งตรึงใจ
อบอุ่นทุกครั้งเมื่อได้มองกลับไป
เป็นความสุขที่ใจฉันจะไม่มีวันลืม..."
"...เป็นความสุขที่ใจฉันจะไม่มีทางลืม..."
ฟังเพลงแล้วรู้สึกอย่างไร
คุณมีใครในจุดเดิมที่เดินผ่านมาบ้างไหม?
ไหนๆ ผ่านมาจุดนี้แล้ว ลองบอกเล่าสู่กันฟังบ้าง อย่างน้อยจุดนี้ต่อไปมันก็ต้องกลายเป็นจุดเดิม จุดหนึ่งที่คุณเคยผ่านมา...
Create Date : 06 กรกฎาคม 2549
Last Update : 1 สิงหาคม 2549 18:43:04 น.
4 comments
Counter : 637 Pageviews.
Share
Tweet
ไม่เคยฟังเพลงนี้เลยจ้า เพลงของใครกันน้อ....
อ่านแล้วเริ่มนึกถึงชะตากรรมตัวเอง
เพราะพี่สาวสุดเลิฟที่มักตบตี เอ๊ย คลุกคลีกันมานาน
ใกล้จะแต่งงานแล้ว (ในขณะที่น้องสาวยังนั่งอยู่บนคานเหมือนเจ้าของบล็อก ฮา...)
พูดถึงคำถามของเจ้าของบล็อก
"คุณมีใครในจุดเดิมที่เดินผ่านมาบ้างไหม"
(คำถามยากนะเนี่ย)
ก็มีมากมายทีเดียวค่ะ มีทั้งที่เราเป็นฝ่ายเดินผ่านไปจุดใหม่
และทั้งที่อีกฝ่ายเป็นคนเดินผ่านเราไป ปล่อยให้เรานั่งเศร้าอยู่จุดเดิม
แต่สุดท้ายไม่ว่าจะผ่านจุดเดิมมาแบบไหน
(จุดเศร้า
จุดเดือด
หรือจุดจุดจุด
)
มันก็ผ่านมาแล้ว ไม่เป็นไร (เริ่มปลอบใจตัวเอง)
ถึงยังไงการผ่านจุดเดิมก็เพื่อให้เราแกร่งพอที่จะพบจุดใหม่ใช่มะ?
ฮี่ๆ เริ่มเข้ารกเข้าพงแระ ไปดีฝ่า อย่าลืมเอารูปมาโพสต์นะจ๊ะ
โดย: ไอ้ย้อย IP: 58.9.45.155 วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:40:34 น.
เข้ามาชม ว่าถ่ารูปสวยนะคร้าบ
โดย:
jeakja
วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:58:25 น.
อืมมม์ ได้เข้าใจคำว่า นัก ขึ้นมากแล้ว
นักเรียน เรียนบ่อย
นักพนัน เล่นพนันบ่อย
นักรัก รักบ่อย
สะดุดตรงนี้นะ "...แค่พี่สาวเราเองก็ต้องเดินทางเปลี่ยนแปลงสถานะกันเสียหน่อย ด้วยการแต่งงาน (เศร้า น้องสาวยังขึ้นคาน)..." เหมือเราเลย
โดย:
เกดจัง
วันที่: 27 กันยายน 2549 เวลา:23:54:12 น.
บังเอิญผ่านมาเจอ....อ่านเรื่องเล่าชีวิตอิสระที่สังขละแล้ว ฮาดีจัง พอดีกำลังหาข้อมูลสังขละอยู่ค่ะ เข้ามาblog นี่หยุดกึกเลยไม่ไปไหน เพราะได้ข้อมูลครบสมใจแล้ว...
ขอบคุณนะคะ
ปล. ถ่ายภาพสวยมากเลยค่ะ
โดย: palmy-chomthai IP: 58.8.73.157 วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:16:46:25 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ke@
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
"เกิดมาทั้งที ต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม"
ขอสงวนบทความ ข้อเขียน ความคิดเห็น ทั้งมีสาระ (หาได้เปล่า??) และไม่มีสาระ รูปภาพ ต่างๆ ใน Blog นี้ ห้ามเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาต...ขู่นะเนี่ย
|กำลังอ่าน|
จากเชียงรุ้งถึงฮอยอัน
ผู้เขียน : สมพงษ์ งามแสงรัตน์
โดย : สำนักพิมพ์สุดสัปดาห์
|กำลังอิน|
เวลาจะช่วยอะไร : LULA ลุลา
Friends' blogs
ratta
Webmaster - BlogGang
[Add ke@'s blog to your web]
Links
คำถามเฉพาะตัว ke@
โฮมเพจส่วนตัว ke@
คุยส่วนตัวกับ ke@
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านแล้วเริ่มนึกถึงชะตากรรมตัวเอง
เพราะพี่สาวสุดเลิฟที่มักตบตี เอ๊ย คลุกคลีกันมานาน
ใกล้จะแต่งงานแล้ว (ในขณะที่น้องสาวยังนั่งอยู่บนคานเหมือนเจ้าของบล็อก ฮา...)
พูดถึงคำถามของเจ้าของบล็อก
"คุณมีใครในจุดเดิมที่เดินผ่านมาบ้างไหม"
(คำถามยากนะเนี่ย)
ก็มีมากมายทีเดียวค่ะ มีทั้งที่เราเป็นฝ่ายเดินผ่านไปจุดใหม่
และทั้งที่อีกฝ่ายเป็นคนเดินผ่านเราไป ปล่อยให้เรานั่งเศร้าอยู่จุดเดิม
แต่สุดท้ายไม่ว่าจะผ่านจุดเดิมมาแบบไหน
(จุดเศร้า จุดเดือด หรือจุดจุดจุด )
มันก็ผ่านมาแล้ว ไม่เป็นไร (เริ่มปลอบใจตัวเอง)
ถึงยังไงการผ่านจุดเดิมก็เพื่อให้เราแกร่งพอที่จะพบจุดใหม่ใช่มะ?
ฮี่ๆ เริ่มเข้ารกเข้าพงแระ ไปดีฝ่า อย่าลืมเอารูปมาโพสต์นะจ๊ะ