Bloggang.com : kiatsuda : Tokyo Again " มุกกี้อยากเป็นมิคกี้ ( เม้าท์ ) "

Tokyo Again " มุกกี้อยากเป็นมิคกี้ ( เม้าท์ ) "

เช้านี้อากาศหนาวเป็นพิเศษกว่าทุกวัน...อิ อิ ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีนะคะ
แต่เจี๊ยบก็ชอบแหละค่ะ เพราะว่าเตรียมเสื้อมาเยอะ...
แล้วเสื้อพวกนี้หาโอกาสใส่ยากจะตายไป...
ปีนึงเที่ยวครั้งสองครั้ง บางครั้งก็ไม่หนาวก็อดใส่อีก.....
ดังนั้น...เพื่อเสื้อกันหนาวที่หอบมาเยอะแยะ
เจี๊ยบก็เลยได้ใส่ฉลองครบซะทุกตัว
( ไม่รวมกับที่ซื้อใหม่อีกบานตะเกียง 555 )

วันนี้คณะของผู้ใหญ่และลูกผู้ใหญ่กลับกันไปแล้วค่ะ.....
ดังนั้นเราก็เลยไม่มีปาร์ตี้คาราโอเกะแล้ว...
นอนหลับพักผ่อนกันได้เต็มที่..
เรียกว่ากลับมาดึกแค่ไหนก็นอนแค่นั้นค่ะ....

เช้านี้เราวางแผนกันว่าจะไปเที่ยวโตเกียวดิสนีย์ซี
ปีก่อนนั้นเราไปโตเกียวดิสนีย์แลนด์มาแล้ว
ปีนี้ต้องไปดิสนีย์ซีค่ะ
เจี๊ยบหาข้อมูลมาว่าที่นี่มีเครื่องเล่นเจ๋ง ๆ
แบบเหมาะกับผู้ใหญ่มากกว่าดิสนีย์แลนด์อีก.....

เราออกเดินทางขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะตามเคย
ไปลงที่สถานีโตเกียว

โอ้โฮ !! สถานีนี้ใหญ่ชะมัด ชักจะหิวแล้วค่ะ
เจี๊ยบเห็นคนเค้าเดินไปไหนกันน่ะ
เลยเดินตามเค้าไปมั่ง
อ๋อ..เค้าไปซื้ออาหารมานั่งทานก่อนเปลี่ยนรถไฟกันนี่เอง
เอามั่งดีกว่าค่ะ...
กำลังหิวอยู่พอดีเลย....
ดังนั้นเจี๊ยบก็เลยซื้ออาหารกล่องมานั่งทานกับเค้าด้วยเหมือนกันค่ะ
ที่นี่เค้ามีบริการอุ่นให้ร้อนให้ด้วยล่ะ
ตอนแรกเจี๊ยบก็ไม่รู้หรอกค่ะ
เห็นป้าคนขายถามอะไรไม่รู้เป็นภาษาญี่ปุ่น
เจี๊ยบไม่รู้เรื่องอ่ะก็เลยเซย์โนไว้ก่อน
แต่พอหันไปเห็นแกอุ่นอาหารให้คนอื่น
อ๋อ...ป้าแกคงถามว่าจะอุ่นหรือเปล่านั่นเอง.....

ก็เลยส่งภาษาใบ้ว่าหนูเอาอย่างนั้นมั่ง......
ถ้าเป็นป้าคนไทยอาจมีเคืองได้นะคะ
แต่ป้าญี่ปุ่นใจดีค่ะ
แกยิ้มแล้วก็โค้ง.." ไฮ้ "
แล้วก็จัดการอุ่นให้แต่โดยดี

อิ่มแล้วเราก็เปลี่ยนรถไฟสายอะไรก็จำไม่ได้เสียแล้ว...
( ความจำสั้น..แต่ว่ารักฉันยาวววววว )
ไปถึงสถานีดิสนีย์แลนด์ค่ะ
แถมเราไม่ได้ซื้อตั๋วหรอกเพราะว่าหาที่ขายตั๋วไม่ได้
เดินขึ้นไปบนรถไฟอย่างหน้าตาเฉย
แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
เราสามารถนำตั๋วอันเดิมของเราที่ลงที่สถานีโตเกียวนั่นแหละ
ไปทำการ adjust ตั๋วได้ที่เคาน์เตอร์
หรือไม่ก็ที่ตู้ตรงขาออกค่ะ
แล้วก็จ่ายตังค์เพิ่ม
แหม....ช่างสะดวกดีจริงจริ๊ง...
คนญี่ปุ่นนี่ช่างคิดจริงๆ เรื่องแบบนี้ต้องยกนิ้วให้

ถึงสถานีแล้วค่ะ...ไหนล่ะดิสนีย์ซี
ว้า....ต้องซื้อตั๋วรถรางไปต่ออีกแน่ะ
แล้วก็เลือกว่าจะไปดิสนีย์แลนด์
หรือว่าดิสนีย์ซี ค่าตั๋วแพงเสียด้วยสิคะ
แต่ทำยังไงได้มาถึงนี่แล้ว....ก็ต้องจ่าย

รถรางที่นี่หน้าตาดีจังค่ะ.....แบบนี้ไงคะ?

หมายถึงรถรางนะคะ..ไม่ใช่คนขวามือ คิกคิก
การตกแต่งสมกับเป็นรถรางของดิสนีย์แลนด์จริงๆ
มีแต่หูมิคกี้เม้าท์เต็มไปหมดเลย

นั่นแน่.....ถึงซะทีโตเกียวดิสนีย์ซี....ต้องถ่ายรูปไว้ซะหน่อย....

ถ่ายรูปกันเป็นที่พออกพอใจแล้วเราก็ซื้อตั๋วเข้าไปข้างในกันค่ะ

เย้ๆ ดีใจได้เป็นเด็กอีกครั้ง...

เจี๊ยบละอยากจะแวะตั้งแต่ร้านกิ๊ฟท์ช็อปร้านแรกแล้วล่ะ อิ อิ
แต่เกรงใจพี่ดาบ...แหะ แหะ
ก็เห็นสาวๆ ญี่ปุ่นไม่ว่าจะสาวน้อยสาวใหญ่
อันที่จริงๆ รวมไปถึงหนุ่มๆ ด้วยแหละค่ะ
เค้าตกแต่งร่างกายกันด้วยของตกแต่งต่างๆ นาๆ
เป็นตุ๊กตุ่นตุ๊กตากันทั้งนั้นเลย
มีทั้งหูแมว หูหมา หางแมวก็มี
บางคนก็ใส่หัวเป็นมิคกี้เม้าท์มั่ง.....
เป็นการ์ตูนตัวนั้นตัวนี้มั่ง..... โอ๊ย ๆ น่ารักสุดๆ
อยากได้ๆ ๆ
แต่พอนึกถึงว่ากลับไปถึงเมืองไทยเมื่อไหร่มันก็กลายเป็นขยะรกบ้าน
ก็เลยตัดใจดีกว่า....ไม่ซื้อแระ
เก็บตังค์ไว้ซื้อของที่เอากลับไปใช้ได้ดีกว่า
อิ อิ

แต่ก็ยังอดตาปรอยมองนั่นมองนี่ไม่ได้ค่ะ
คนญี่ปุ่นนี่น่ารักจริงๆ ไม่ยักกะอายกันแฮะ
แต่งเป็นตัวการ์ตูนกันได้
ทั้งชายและหญิง น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก

แต่งเป็นทีมก็มีค่ะ.....ท่าทางจะอุ่นศีรษะดีด้วย อากาศมันหนาว

สองสาวพี่น้องนี่เป็นมิคกี้เม้าท์ทั้งคู่เลยค่ะ แก้มแด๊งแดง...
( ดูท่าทางน้องมุกอยากเป็นพี่น้องกับเค้าด้วยเหมือนกัน อิ อิ )
( ไม่เชื่อลองดูหน้าเธอสิคะ..?? )

บางคู่เป็นแม่กับลูกเค้าก็แต่งตัวเหมือนกันทั้งแม่และลูกเลย
เจี๊ยบละอยากแต่งมั่งจัง...จะได้เป็นมิคกี้เม้าท์ตัวแม่
แล้วก็ให้มิวส์กับมุก เป็นลูกมิคกี้เม้าท์
อิ อิ แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ
สนุกแค่วันนี้...พรุ่งนี้ก็หมดสนุกแล้ว
แถมเสียตังค์อีกด้วย
ไม่ใช่ถูกๆ ซะด้วยนะคะ ที่คาดผมมิคกี้เม้าท์อันนึงคิดเป็นเงินไทย
ก็หลายร้อยอยู่....ไม่เอาดีกว่า

ข้างในที่นี่ตกแต่งสวยจังค่ะ เหมือนอยู่ในเมืองโบราณของยุโรป
ยังไงยังงั้น......
บางช่วงก็ตกแต่งแบบเวนิส
บางช่วงก็เป็นเรือโบราณๆ เยอะแยะไปหมด.....
เราต้องถ่ายรูปไว้เยอะๆ อิ อิ
ของชอบอยู่แล้วววววววววววววววววววววว

ที่นี่ร่มรื่นดีจังเลยค่ะ........
อากาศก็ดี๊ดี.....เห็นคนที่นี่มาเที่ยวกันเยอะจริงๆ
นี่ขนาดวันพฤหัสฯแท้ๆ นะเนี่ย?
เราเดินกันอย่างเพลิดเพลิน
แต่ยังตัดสินใจไม่ได้เลยว่าจะเล่นอะไรก่อนดี???
มันน่าสนใจไปเสียหมด....คิกคิก

ก่อนที่จะตบตีกันว่าจะเล่นอะไรดีนั้น???
สองสาว..มิวส์กับมุก ก็บอกว่า
เครื่องเล่นที่เธอสองคนตั้งใจเป็นอย่างมากที่จะมาเล่นก็คือ

" Tower Of Terror "

โห...ชื่อน่ากลัวจัง...ท่าทางจะหลอนๆ นะลูกนะ
เจี๊ยบบอก แต่ว่าเด็กสองคนหลอกว่า

" ไม่หรอกค่ะคุณแม่ สนุก...เชื่อหนูเหอะ "

เอ๊า...ลูกว่าสนุก แม่ก็เชื่อ
ว่าแล้วเจี๊ยบก็เดินเอาบัตรไปตอกเพื่อจองเวลากับลูกอย่างว่าง่าย

หารู้ไม่ว่าหายนะกำลังจะบังเกิดกับตัวเอง....

Create Date : 11 พฤษภาคม 2552

Last Update : 11 มิถุนายน 2552 17:50:45 น.

4 comments

Counter : 1411 Pageviews.

รออ่านตอน "คุณแม่หายนะ" อยู่ค่า

โดย: กระติ๊ดแดง

วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:21:24 น.

น่าสนุกจัง
มาเล่าต่อสิจ๊ะ
แอ๊นท์ยังไม่เคยไปเลย

โดย: khunant

วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:41:16 น.

เป็นความบังเอินจริงๆ ค่ะ...ที่ได้เจอพี่เจี๊ยบในนี้ เรื่องเล่าสนุกมากค่ะ นี่เป็นความสามารถของพี่จริงๆ นู๋ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนน่ะค่ะ นี่เป็นเพราะนู๋อยากอ่านเรื่องย่อ เงาพรายแท้ๆเลย...เลยทำให้เจอพี่สาวแสนสวย ยอดกวีหญิงไทยขวัญใจนักบิน และลูกสาวน่ารักอีก2คน...รออ่านต่ออยู่น่ะค่ะพี่ จัดด่วนๆเลยค่ะเดือนหน้านู๋บีก็ไปญี่ปุ่นแล้วค่ะ.

โดย: บีหวาน IP: 182.53.50.72 วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:33:59 น.

กรี๊ดดดดดดดดด
พี่เพิ่งเห็นคอมเม้นท์หนูบี

ไม่ทันซะละ หนูขึ้นเครื่องไปญี่ปุ่นเสียแล้วนินา

โดย: kiatsuda

วันที่: 5 มิถุนายน 2554 เวลา:15:36:44 น.