Group Blog
 
 
กันยายน 2556
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
9 กันยายน 2556
 
All Blogs
 

ซีรี่ส์ชุด " สุราษฎร์ธานี...ที่แห่งนี้มีรัก " 1 ปี The Winner ตอน 1-4

ตอนที่1

"ไอ้มดแดงปะทะ พาวเวอร์พัฟเกิร์ล "


7กันยายน2550 ณสนามบินดอนเมือง

ชาวคณะที่จะเดินทางไปสุราษฎร์ธานีกับตุ้ยอันประกอบไปด้วยเจี๊ยบ กับแอ๊นท์ แค่นี้แหละค่ะ ไปกันสองคน

มาคอยตุ้ยตั้งแต่เช้าแล้ว......พร้อมกับแฟนคลับผู้อดทนและน่ารักที่ตื่นเช้าโดดงาน ลาป่วย มาส่งตุ้ยกันไม่มากนัก

เพราะมันเป็นวันธรรมดาค่ะ แต่ก็นับว่ามากอยู่เหมือนกันยังอบอุ่นกันเหมือนเดิมค่ะ

เจี๊ยบกับแอ๊นท์น่ะสามารถเคลียร์คิวได้ก็เลยตามไปกับน้องตั้งแต่วันนี้เลย 

แล้วเราก็นัดพี่นกพี่สาวที่น่ารัก เจ้าถิ่นพี่เค้ารอเราอยู่ที่สุราษฎร์แล้ว

กะว่าจะไปให้กำลังใจตุ้ยตั้งแต่วันนี้เลยแหละ  ตุ้ยจะได้ไม่เหงา ไปไหนก็มีพวกเราห้อมล้อมอยู่ตลอดเวลา

โดยวันนี้พวกเราได้จัดเตรียมอุปกรณ์มาให้กำลังใจน้องกันเรียบร้อยแล้ว........


นั่นก็คือ...........

เจี๊ยบมีแว่นสีชมพูเป็นของตัวเอง และแอ๊นท์ก็มีสีน้ำเงินเป็นของตัวเองเหมือนกัน


และแล้ว.........ไอ้หนุ่มแว่นแดงมาถึงพร้อมกับเสื้อยืดสีเทากางเกงทหารสี่ส่วนหน้าตาผ่องแผ้วมาเลย

พวกเราก็เพิ่งจะสบโอกาสเมื่อน้องกลับมาจากทานข้าวต้มแล้วค่ะ

(คือว่าตุ้ยมาถึงก็หิวข้าวต้ม...อยากกินข้าวต้มแม่กับป๊าก็เลยพาไปทานกันที่ร้านสีลมวิลเลจค่ะ)

เจี๊ยบกับแอ๊นท์กะว่าน้องคงจะอารมณ์ดีแล้วล่ะ เพิ่งจะกินอิ่มมานี่นา

ว่าแล้วก็ควักแว่นตาสีชมพูกับสีน้ำเงินมาใส่กันคนละอันแล้วก็ร้องเรียก

"ตุ้ยยยยยยยยยยยยยย"

พร้อมกับยิ้มอวดแว่นใหม่เต็มที่เลย

ตุ้ยหันมาเห็นทำหน้าสยองร้อง

"เย้ยยยยยยยยยย+++" แล้วก็หันหน้าหนีทำท่าจะวิ่งหนีด้วย

ไงล่ะ เข้าใจหัวอกคนมองแว่นตาสีๆมั่งหรือยัง

(อันนี้แกล้งน้องเล่นค่ะ เพราะน้องน่ะหล่อ ใส่อะไรก็หล่อ)

(แต่แอ๊นท์กับเจี๊ยบน่ะ....นะ...ไม่พูดดีกว่า  คิดเอาเองละกัน )


ยังไงๆไหนๆ ก็ยอมอายใส่แล้ว ไม่พลาดที่จะต้องถ่ายรูปเป็นหลักฐานให้ได้ค่ะ

ตุ้ยก็เลยต้องยอมทนอายยืนเป็นไข่แดง อยู่ตรงกลาง ขนาบข้างด้วยพี่สาวแว่นชมพูและน้ำเงิน



ด้วยความอิหลักอิเหลื่อเต็มทน...........ว่าไปก็สงสารตุ้ยเหมือนกัน

แต่ช่วยไม่ได้จ้ะ....พี่ซื้อมาแล้ว.......ยังไงพี่ก็จะใส่เป็นเพื่อนน้องจ้ะ.....

ไม่รักทำไม่ได้นะเนี่ย.....

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ตอนที่ 2

" ความลับของตุ้ย "


เมื่อเราสองคนได้แกล้งน้องได้เป็นที่สบายอกสบายใจแล้ว  เราก็จับกลุ่มคุยกันระหว่างรอขึ้นเครื่องค่ะ

แล้ววงสนทนาก็ไม่ค่อยจะพ้นเรื่องอ้วน ไม่อ้วน ของตุ้ย

ตุ้ยเอามือจับพุงตัวเองแล้วก็บอกว่า

" จริงๆ แล้วพุงต้องยุบกว่านี้อีก ถ้าตุ้ยได้ไป...... 

 ( เข้าห้องน้ำเพื่อส่งแฟกซ์ ) "

แล้วก็ทำหน้าเหมือนปวดหน่อยๆ

" เอ๊า +++ จะไปก็ไปสิ  ใครเค้าว่าอะไร "

" ไม่เอา "

ตุ้ยปฎิเสธ พร้อมกับทำหน้าแบบเด็กๆ น่ารักจะตาย

" มันไม่มีน้ำล้าง "

โอ๊ย +++ พ่อคุณ  จะเข้าห้องน้ำก็ต้องเลือกอีก

แอ๊นท์รีบบอก

" มีสิยะ  ห้องน้ำที่สนามบินนี้น่ะมีให้ล้างแน่นอน  ไปเข้าเลยไป  "

แต่ศิลปิน อิดออด เพราะอะไรก็ไม่รู้  คนเยอะหรืออะไรซักอย่าง

พวกเราก็เข้าใจหัวอกศิลปิน  ก็เลยบอกให้ตุ้ยเข้าไปข้างในที่เกทเลย เพื่อไปเข้าห้องน้ำที่นั่น คนจะน้อยกว่า

ตุ้ยทำหน้าโล่งใจแล้วก็รีบร่ำลาป๊า แม่ อาต้องและแฟนคลับทั้งหลาย

ก่อนที่จะเดินทำท่าเหมือนไม่ปวด............ไปเอ๊กซ์เรย์เป้ แล้วก็เดินหายเข้าไปด้านในค่ะ


พวกเราก็เลยตามไปด้วยเหมือนกัน มันได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว

ระหว่างเดินเข้าไปด้านใน  เราต้องไปที่เกท 66 ซึ่งอยู่ด้านใน ลึกเชียวค่ะ

มองตามหลังซึ่งเดินอยู่ข้างหน้า.........

ศิลปิน เดินมีมาดมาก..  นิ่ง ..สงบ  ไม่รู้เลยว่าเธอคิดอะไร ? หรือรู้สึกอะไรอยู่ ?

( แต่พี่สองคนน่ะรู้ .......... แล้วก็อิดหนาระอาใจกับศิลปินคนนี้มาก..ความที่มาดเธอเยอะจริ๊งพ่อคุณ )

น้องเดินไปจนถึงเกทค่ะ  แล้วก็เห็นว่า เค้าเรียกขึ้นเครื่องแล้ว  คนเข้าแถวขึ้นเครื่องกันยาวเชียว

เจอน้องบอย น้องตูน น้องพัดชา และทีมงานยืนคอยตุ้ยกันอยู่หน้าเกท

พอเจี๊ยบกับแอ๊นท์เดินไปถึง 

ตุ้ยก็ยืนรวมกลุ่มกับเค้าแล้ว  ไม่เห็นมีทีท่าจะไปเข้าห้องน้ำซักนิด

" อ้าว+++ ทำไมตุ้ยไม่ไปเข้าห้องน้ำล่ะ? "

ตุ้ยทำหน้ายุ่ง  ขมวดคิ้ว ทำปากยื่น  แล้วก็บอกว่า

" ก็เค้าเรียกขึ้นเครื่องแล้วอ้ะ "

" งั้นก็อดทน  ไปเข้าบนเครื่องมั้ยล่ะ  หรือไม่งั้นก็ไปเถอะ...พี่ว่าทัน "

ตุ้ยบอกว่า

" ไม่เอา ไม่เข้าบนเครื่อง ตุ้ยไม่อยาก........ลอยฟ้า "

พวกเราก็เลยเชียร์ให้ตุ้ยรีบไปเข้าห้องน้ำก่อน  เพราะยังไงๆ กัปตันก็ต้องคอยอยู่แล้วล่ะ

พอเห็นว่ามีแนวร่วม  ตุ้ยก็เลยโล่งใจ

แล้วตุ้ยก็เหวี่ยงเป้ทิ้งไว้กับพี่โอค่ะ  ก่อนจะวิ่ง.............

อันที่จริงต้องเรียกว่า เผ่นแน่บมากกว่า........ไม่เหลือมาดศิลปินแล้ว

ใส่เกียร์ห้า..........พุ่งเข้าประตูห้องน้ำชายไปโน่นเลย............

+++++++++++++++++++++++++++++++++++


ตอนที่3

"ความลับ....ไม่มีในโลก"


ตุ้ยหายไปพักใหญ่ค่ะ เจี๊ยบกับแอ๊นท์ก็เลยยืนคุยกับกลุ่มศิลปินที่เหลืออยู่

ทุกคนรอตุ้ยกลับมา แถวเริ่มสั้นลงแล้ว

ตุ้ยก็ยังไม่กลับมา

แอ๊นท์เลยเดินไปตามตุ้ย อุตส่าห์แวะส่งอีเมล์ที่ห้องน้ำหญิงฆ่าเวลาก่อนแล้ว 1ครั้ง

แต่ตุ้ยก็ยังไม่ออกมา

แอ๊นท์บอกว่า

"ชั้นก็เลยยอมอายน่ะเจี๊ยบเดินไปชะโงกที่ห้องน้ำชาย"

แล้วก็ตะโกนเสียงค่อนข้างดังว่า

"ตุ้ยยยยยยยยย.....เร็วเร็ว "

ซักพัก เสียงศิลปิน ดังกว่าเสียงแอ๊นท์อีก

"คร้าบบบบบบบบบบบ"


สบายใจ แอ๊นท์เดินยิ้มกลับมาด้วยความสบายอกสบายใจ(ที่ได้แกล้งน้อง....อีกแล้ว)

แล้วน้องก็เดินลั้นลามารวมกลุ่มกันต่อเพื่อต่อแถวขึ้นเครื่อง

ไงล่ะ.......สบายตัวแล้วล่ะสิตุ้ย.........

น่ารักค่ะ.....ตุ้ยเป็นศิลปินดังที่ไม่มีมาดเลยซักนิด น่ารักเป็นที่สุด

พวกเราน่ะรักน้องก็เพราะความเป็นตัวของเค้าเอง ไม่มีเสแสร้งนี่แหละเนอะ


แล้วพวกเราก็ขึ้นไปบนเครื่องกันค่ะ.....ด้วยรอยยิ้มด้วยกันทั้งสองฝ่าย

พวกเรายิ้ม.......เพราะเห็นว่าน้องน่ะน่ารัก

(อวยที่สุดในโลกแล้ว  เข้าห้องน้ำก็น่ารัก )

แต่ตุ้ยน่ะยิ้ม........เพราะได้เข้าห้องน้ำอย่างที่ต้องการ

+++++++++++++   +++++++++++++++++


ตอนที่4

"พี่ยอมอาย.....เพื่อน้องนะเนี่ย"


ระหว่างอยู่บนเครื่อง เห็นว่าตุ้ยน่ะปากไม่มีนิ่งเลย  ขยับอยู่ตลอดเวลาไม่รู้คุยอะไรนักหนาสิน่า

เสียงก็ดังเชียว  ได้ยินก็รู้ว่าเสียงตุ้ย แต่ก็ดีค่ะ  ฟังเพลินดี

ยังไงๆก็ยังอยากฟังอยู่ดีแหละค่ะ


แล้วพวกเราก็มาถึงสุราษฎร์ธานีด้วยความสวัสดิภาพค่ะ

คุณชายตุ้ยน่ะเดินสะพายเป้ใบเดียวเดินไปเดินมา

ระหว่างรอกระเป๋าเจี๊ยบกับแอ๊นท์ก็เล่นมุขแว่นตาสีๆกับตุ้ยอีก

คราวนี้มีคนเป็นผู้ดูหลายคน ทั้งตูน บอย พัดชา และพี่เหน่งพร้อมกับทีมงาน

ทุกคนก็ขำ โดยเฉพาะพี่เหน่งท่าทางจะถูกใจประโยคเด็ดของเจี๊ยบกับแอ๊นท์ค่ะ

"ตุ้ย...พวกพี่น่ะยอมอายเลยนะ..... เพื่อจะใส่เป็นเพื่อนน้องเนี่ย"


ตุ้ยน่ะทำหน้าแหวะแบบเต็มกลืนค่ะเวลาหันมาเห็นแว่นสองอันนี้อยู่บนหน้าเจี๊ยบกับแอ๊นท์

แต่แล้วเธอก็ขอยืมแว่นสีชมพูเจี๊ยบไปใส่บ้างค่ะ

เอ+++อารมณ์ไหนกันเนี่ย???

เจี๊ยบสงสัยนะคะ....แต่เจี๊ยบก็ถอดให้น้องไปแต่โดยดี............

ตุ้ยลองใส่แว่นสีชมพู แล้วก็ไปส่องที่แว่นตาพี่โอ(สมมุติว่าเป็นกระจก)

ก่อนที่ตุ้ยจะใช้สองมือจับขาแว่นตาพร้อมทั้งกระดกนิ้วก้อยทั้งสองข้าง

พร้อมทั้งทำเสียงเล็กเสียงน้อยทำท่าสะดิ้งไปมา


"เฮ้อ+++ค่อยรู้สึกเป็นตัวเองหน่อย"


ว้าย+++น้องตุ๋ยตุ้ยมาอีกแล้วววววววววววววววววววววว

อะไรกันเนี่ย++++++++ไม่เอาอ้ะตุ้ย

แล้วเจี๊ยบก็รีบคว้าแว่นคืนมาทันที

ขืนชักช้าเดี๋ยวน้องจะเล่นมุขหญิงอีก เจี๊ยบกลัวน่ะ...ไม่เอาแล้วเลิกเล่น

เล่นเอาเจี๊ยบไม่กล้าเล่นมุขแว่นชมพูอีกเลย..........

ยังอยากได้น้องชายอยู่ค่ะ ไม่อยากได้น้องสาว

พอได้เอาคืนพี่ๆแล้ว ตุ้ยก็เดินสบายใจกว่าออกไปเตร็จเตร่ด้านนอก

สงสัยไปส่องดูว่ามีใครเป็นแฟนคลับมารับตัวเองบ้าง

ก็ไปเจอพี่นก สุราษฎร์ แฟนคลับรุ่นแรกของตุ้ย ซึ่งคุ้นเคยกันอยู่

ตุ้ยก็เข้าไปสวัสดีก่อนจะรับแบรนด์รังนกมาดื่ม 

แล้วก็เหมื้อนเดิม.......คือฝากไปทิ้งอีกด้วย


พอรับกระเป๋าเรียบร้อย ทีมงานของทรูก็ขึ้นรถตู้ที่มารอรับเพื่อเดินทางไปให้สัมภาษณ์ที่สถานีวิทยุราชภัฎสุราษฎร์ค่ะ

แล้วเราก็เดินทางไปรอเจอตุ้ยที่สถานีวิทยุราชภัฎสุราษฎร์ อันเป็นถิ่นของพี่นกเค้า

สบายเราเลย..................








 

Create Date : 09 กันยายน 2556
0 comments
Last Update : 9 กันยายน 2556 22:56:05 น.
Counter : 1124 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kiatsuda
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชื่อเจี๊ยบค่ะ....
เกิดเดือนธันวาคม
ปีอะไรไม่บอก...
เป็นคนชอบเที่ยว
ชอบช้อปปิ้ง
ชอบอ่าน....
และชอบเขียน...
แต่ที่ชอบที่สุด
คือ...เขียนแล้วมีคนอ่าน...
อิ อิ

Friends' blogs
[Add kiatsuda's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.