|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
เด็กน้อยกลางทุ่ง (ตอน 3)
เพื่อนฝูงจากท้องถิ่นต่างๆ ในหลายจังหวัด ที่มารวมกันที่นี้ (อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา) เพื่อเรียนหนังสือมีฐานะไม่แตกต่างกัน คือเป็นคนที่มีฐานะยากจนแต่อยากเรียน แต่ใช่ว่าทุกคนจะไปถึงที่หวังอย่างที่ตั้งใจไว้เหมือนครั้งที่ก้าวออกจากบ้านมา บางคนอยู่ได้ไม่ถึงเดือนก็หนีกลับบ้าน บางรายก็ไปเมื่ออยู่ได้ สาม สี่ เดือน และบางท่านก็อยู่ได้เป็นปีทีเดียว แต่นั่นก็ยังไปไม่ถึงจุดหมายอยู่ดี แม้ว่าเด็กน้อยจากกลางทุ่งกว้างจะไม่ได้หันหลังกลับบ้านเกิดอย่างที่เพื่อนๆหลายคนเขากลับไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้เรียนอย่างที่ผ่านมาในเทอมแรก เพราะเขาได้แอบไปสมัครเรียน กศน. ที่ ศูนย์การเรียนปากช่อง และเขาก็ไม่ไปเรียนที่โรงเรียนเดิมอีกเลย เวลาว่างที่เขามีเพิ่มขึ้น เขาจึงไปเรียนพิมพ์ดีดที่โรงเรียนสอนพิมพ์ดีดในตัวอำเภอปากช่อง แต่ก็เรียนได้ไม่ครบตามหลักสูตร เขาล้มเหลวในการเรียนอีกเรื่องแล้ว ในระหว่างที่เรียน กศน. เวลาว่างก็มีอยู่มาก รุ่นพี่ที่เรียนด้วยกันก็เฉกเช่นเดียวกัน บางครั้งที่ไม่มีงานอื่นมากนัก พอจะหาเวลาได้เขาและรุ่นพี่ก็จะพากันไปเที่ยวที่พื้นที่เขาใหญ่ อุทยานธรรมชาติแห่งแรกของประเทศไทย เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสกับธรรมชาติและขุนเขา และเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นและเล่นน้ำตกอย่างที่ต้องการ เข้าปีที่สอง ที่เด็กน้อยจากทุ่งกว้างออกมาท่องโลกตามหาฝัน ในคราวที่มีการคัดเลือกประธานสามเณรที่จะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าสามเณร เขาได้ถูกเพื่อนสามเณรเสนอชื่อให้เป็นรองประธาน และก็ได้รับการสนับสนุนตามนั้น นับเป็นงานที่หนักเอาการเพราะเขาไม่มีประสบการณ์ในด้านนี้เลย ปัญหาของสามเณรที่อยู่ร่วมกันมาจากหลายพ่อหลายแม่ ความเห็นความคิดย่อมมีต่างกันออกไปตามแต่ฐานความรู้ที่ได้เรียนรู้ผ่านมา ในปีเดียวกันเขาได้สำเร็จการศึกษาในระดับมัธยมต้น จากศูนย์การเรียน กศน. ปากช่อง เขาก้าวแซงเพื่อนรุ่นเดียวกันไปอีกก้าว แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเขาจะก้าวไปที่ไหนต่ออีก ความกังวลจึงเข้าครอบงำจิตใจให้ว้าวุ่น พะวงว่าจะหาเส้นทางที่ก้าวต่อไปได้อย่างไร ในช่วงที่เข้าครุ่นคิดหาทางที่จะออกเดินต่อไป เป็นเหมือนสวรรค์เปิดทางให้เขา เมื่อรุ่นพี่ที่ไปเรียนกรุงเทพฯ ได้แวะมาเยี่ยมและถามว่า อยากไปเรียนที่เชียงใหม่ หรือไม่ ? ในเมื่อหนทางเปิดโอกาส จะปล่อยให้ผ่านพ้นไปได้อย่างไร ท่านจึงเขียนหนังสือฝากไปถึงเพื่อนของท่านที่อยู่เชียงใหม่ ให้รับเอาเด็กน้อยเข้าไปอยู่ในความดูแลของท่านด้วย ยิ่งวันเวลาผ่านพ้นไป จิตใจของสามเณรน้อยก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น เพียงแค่ระยะทางจากขอนแก่น โคราช ก็ดูว่าไกลยิ่งแล้ว แต่ตอนนี้เขาจะต้องไปอีกไกลแสนไกล ที่เขาเองก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ใดของประเทศนี้ ผู้คนที่นั่นอยู่กินกันอย่างไร ภาษาสำเนียงที่ใช้สื่อสารกันจะเป็นเช่นไร หลากหลายเรื่องราวให้เขาครุ่นคิด แต่ที่แน่ๆ เขาพร้อมแล้วที่จะก้าวเดินออกตามหาฝันของเขาในอีกขั้นไปต่อ
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2551 7:49:00 น. |
Counter : 982 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กำลังใจสีเขียว IP: 203.146.85.142 4 กุมภาพันธ์ 2551 12:29:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: vJvp IP: 203.146.85.142 26 กุมภาพันธ์ 2551 12:36:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ... IP: 210.203.169.173 11 มีนาคม 2551 23:32:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แมวเหมียว IP: 203.172.199.254 17 มิถุนายน 2551 11:32:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: narada IP: 203.172.199.254 10 กันยายน 2551 11:05:45 น. |
|
|
|
| |
|
|