ด อ ก ท า น ต ะ วั น (1)

เมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ชายผิวดำและชายผิวขาวได้เดินทางร่วมกันมาจากดินแดนแสนไกล

เพื่อเสาะหาความลับที่ซ่อนอยู่ในดอกทานตะวัน

ตามตำนานกล่าวไว้ว่า ถ้าหากใครพบดอกทานตะวันที่ยืนต้นอยู่คู่เคียงกัน

แล้วสามารถดูแลกระทั่งวันที่มันเติบโตเป็นดอกทานตะวันที่สวยงาม

เค้าผู้นั้นก็จะพบกับความลับที่ถูกเก็บซ่อนมานาน



และแล้ววันนั้นก็มาถึง


วันที่ชายทั้งสองได้พบกับทานตะวันสองต้นนั้น

ทานตะวันทั้งสองยังไร้ดอกสีเหลือง


ทานตะวันน้อยยืนเคียงกันรับแสงจากดวงอาทิตย์



"ข้าจะรดน้ำ พรวนดิน ทานตะวันน้อยดอกนี้ทุกวัน มันจะต้องเติบโตเป็นดอกไม้ที่สวยงามที่สุด" ชายผิวขาวเอ่ยขึ้น

ชายผิวดำ ไม่ได้กล่าวคำพูดใดๆแต่เอื้อมมือไปสัมผัสทานตะวันน้อยที่เค้ามีหน้าที่ดูแลอย่างทะนุถนอม


วันเวลาผ่านไปอย่างไม่มีหยุดพัก ชายทั้งสองก็ต่างทำหน้าที่ของตนอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อยเช่นกัน

ชายผิวขาวปฏิบัติกับต้นทานตะวันตามที่เค้าได้กล่าวไว้แต่แรก มันได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

เขากระตือรือร้นรดน้ำมันวันละหลายครั้ง คอยพรวนดิน

ขะมักเขม้นเก็บกวาดพืชต้นน้อยที่คอยขึ้นรบกวนทานตะวันต้นนั้น

ในขณะที่ชายอีกคน ปฏิบัติกับดอกทานตะวันอย่างที่ควรจะเป็น

เค้าดูแลต้นทานตะวันของเค้าตามปกติ


"ทำไมท่านถึงดูเพิกเฉยต่อต้นทานตะวันของท่านเช่นนี้ล่ะ" ชายผิวขาวถาม


ไร้เสียงขานตอบใดๆ นอกจากรอยยิ้มและสายตาที่ชายอีกผู้หนึ่งจ้องมองทานตะวันน้อยอย่างมีความหวัง



วันเวลาผ่านไป ทานตะวันต้นน้อยเติบโตไปอย่างช้าๆ


มันอาจจะช้าเกินไป ... ช้าเกินกว่าความอดทนของชายผิวขาว

ความสม่ำเสมอในการดูแลทานตะวันของเขาลดลงเรื่อยๆตามวันเวลาที่ผ่านไป


ความพยายามได้แปรเปลี่ยนเป็นความคาดหวังซึ่งดูมากเกินไปสำหรับความเป็นจริง


จนกระทั่งเค้าติดสินใจเดินจากทานตะวันดอกนี้ไป เพื่อเริ่มต้นการแสวงหาทานตะวันยืนต้นคู่ในหนทางข้างหน้า ... อีกครั้ง



ทานตะวันน้อยที่กำลังเจริญเติบโต เฝ้ามองการเดินจากไปของชายผิวขาวด้วยความสะเทือนใจ




ในขณะเดียวกัน ชายผิวดำ ยังคงเฝ้าติดตามการเจริญเติบโตของต้นทานตะวันของตน

ถึงแม้เค้าจะไม่ได้ดูแลต้นทานตะวันด้วยการปฏิบัติที่ดีเลิศดังเช่นชายผิวขาว


แต่เค้าก็ดูแลมันอย่างสม่ำเสมอ


ทานตะวันน้อยค่อยๆเติบโตไปพร้อมกับความหวังและความสุขของผู้ดูแล

แต่ทานตะวันอีกดอก กำลังเหี่ยวเฉาเพราะความเสียใจในการพรากจาก


จนกระทั่งมันได้ตายลง



เมื่อวันที่ชายผิวดำรอคอยมาถึง

วันที่ทานตะวันต้นน้อย ออกดอกสีเหลืองแข่งสีสันกับประกายของแสงอาทิตย์

"เจ้าอยากรู้ความลับที่ถูกซ่อนไว้ในทานตะวันดอกนี้ใช่ไหม" เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น


ชายผิวดำเหลียวหลังไปตามแหล่งกำเนิดของเสียงนั้น

พร้อมกับพยักหน้ารับเป็นขานตอบแสดงถึงความต้องการที่จะแก้ข้อสงสัยของตน

เจ้าของเสียงคือหญิงสาวที่งดงาม ผิวของเธอมีสีนวลผ่องดุจดอกทานตะวันเมื่อแรกบาน

ดอกทานตะวันได้กลับกลายเป็นหญิงสาวผู้นั้น

"ความลับที่เจ้าต้องการจะรู้เป็นสิ่งที่ผู้คนมากมายได้มองข้ามมันไป"

พฤติกรรมในการดูแลทานตะวันทั้งสองต้น

ก็เหมือนกับการแสดงออกซึ่งความรักของมนุษย์

คนจำนวนมากพยายามสร้างความประทับใจให้คนที่ตนเองชื่นชอบด้วยการกระทำที่ผิวเผิน

และคนจำนวนมากเช่นกัน ก็ชอบที่จะได้รับการกระทำแบบนั้น

ทั้งที่ในความเป็นจริง ความรักคือความรู้สึกของคนสองคน

ความรู้สึกที่ถูกผูกพันกันไว้ด้วยการกระทำที่ออกมาจากใจ

ชายผิวขาวก็เหมือนกับชายหนุ่มรุ่มร้อนที่หมายปองหญิงสาว

พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้หญิงสาวหันมาสนใจตนเอง

แต่ถ้าวันนึง ความพยายามของเขาไม่เป็นไปตามที่หวังไว้

การกระทำทุกอย่างก็คงหยุดลง ในขณะที่ฝ่ายหญิงสาวอาจจะกำลังมีใจให้

ส่วนชายผิวดำ ก็เปรียบได้กับผู้ที่มีความรักให้กับผู้ที่ตนมีความรู้สึกดีด้วยอย่างจริงใจ

เขาไม่ต้องการให้การกระทำที่ผิวเผินเป็นตัวดึงดูดความสนใจจากคนที่ตนเองชอบ

แต่ต้องการให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ในความมั่นคงของตน

ถ้าหากหญิงสาวเห็นในความตั้งใจจริงของเขา

ก็เชื่อได้ว่า ..ในวันหนึ่งความรักก็จะบังเกิดขึ้นเหมือนกับการเจริญเติบโตที่เชื่องช้าแต่ควรค่าแก่รอคอบของดอกทานตะวัน


แล้วคุณล่ะ ....

เลือกที่จะเป็นชายผิวขาวหรือชายผิวดำ

Create Date : 19 เมษายน 2551		7 comments
Last Update : 20 เมษายน 2551 15:02:59 น.
Counter : 455 Pageviews.
Tweet