BlogGang.com : : iZeN :

พฤศจิกายน 2548

		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30

10 พฤศจิกายน 2548

เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆที่ปากเกร็ด

เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆที่ปากเกร็ด

วันนี้ 8 ไปเที่ยวกะเพื่อนกะเพื่อนๆ ก่อนจบ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยกันเท่าไร ส่วนใหญ่จะให้เวลาด้วยกันไปกะการเรียน การเดินทางไปฟังสัมมนาที่ต่างๆ ด้วยกันมากกว่า

แต่เรื่องไปเที่ยวกันแบบเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้ไม่มีเลย ก่อนจบเลยหากิจกรรมทำร่วมกันหน่อย เลยว่าจะทำกิจกรรมที่ได้บุญ เลยเลือกกันว่าจะไปเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กพิการที่ปากเกล็ด แต่จำชื่อเต็มๆ ไม่ได้อ่ะ แบบว่าเป็นกิจกรรม นางงามมากๆ

ไปถึงที่นั้นก็สิบโมงครึ่ง ซะสิบเอ็ดโมงป้าๆ แม่ครัวก็ชวนไปตักอาหารให้เด็ก ซักพักเด็กๆ ก็มากัน เป็นเด็กอนุบาล มารอบแรก ก็ประมาณเกือบร้อยมั่ง ไม่แน่ใจ น้องๆ ที่นี้น่ารักดีนะ ยิ้มเด็ก ชวนพี่อย่างเราพูดด้วย

จิงๆ เราควรจะชวนเค้าคุยมากกว่า เราก็ช่วยครูที่นั้นป้อนข้าวเด็กด้วย รอบสองเป็นเด็กประถม ประมาณเที่ยงมั่ง

เด็กที่นี้มีตั้งแต่พิการ ทางขา เดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็น จนถึงเดินพอได้ แต่ต้องใช้ไม้ค้ำ เด็กบางคนไม่มีขาก็มี แล้วก็มีพิการทางแขน ทำให้บางคนต้องกินข้าวด้วยเท้า แล้วบางคนก็พิการทางสมองด้วย แต่ดูน้องๆ เค้ามีความสุขดี เราเห็นก็ดีใจ ที่เห็นเค้ามีกำลังที่ดี ครูๆ ที่นี้ก็น่ารัก ใจดีมากๆ

หลังจากนั้นก็เดินดูโรงเรียน ดูเด็กๆ เค้าเรียนหนังสือกัน ย้ำว่าเด็กที่นี้น่ารักมาก ยิ้มเก่ง ช่างคุย ประทับใจ

มาที่นี้แล้วทำให้ผมได้ข้อคิดอยุ่สองสามอย่างอย่าง
ข้อแรก เราเองนี้โชคดีมากๆ ที่เกิดมาอาการครบ 32 ควรทำตัวให้มีคุณค่าให้มากๆ ข้อสอง ก็คือ ยังมีคนที่ลำบากว่าเราอีกเยอะ อย่าคิดว่าตัวเองเป็นคนที่แย่ หรือโชคร้าย เมื่อเจอกับความลำบาก หรือปัญหานิดๆหน่อยๆ ข้อสาม คนพิการไม่ต้องให้คนมาสงสาร เค้าต้องการคนให้โอกาสมากกว่า โดยผมสังเกตต้องที่จะไปช่วยป้อนข้าว เพราะกลัวว่าเค้าจะกินลำบาก แต่เค้าบอกว่าไม่เป็นไรผมกินเอง และผมจะไปช่วยเค้าเข็ญรถเข็น เด็กบางคนก็ไม่ยอมเค้าบอกว่าไม่เป็นไร เค้าเข็นเองได้ การกระทำของผมบางครั้งเค้าอาจจะเห็นว่ามันน่ารำคาญที่ดูเหมือนว่าเค้าทำไรไม่ได้เลย ซึ่งจิงๆแล้วเค้าก็ทำอะไรได้มากๆ เท่าๆ กับที่เราทำได้ เค้าเลยไม่ได้ต้องการความสงสารจากใคร แต่เค้าต้องการโอกาสจากสังคมมากว่า หลังๆ ผมเลยเข้าใจ และจะสังเกตห่างๆว่าเค้าทำได้หรือเปล่า ถ้าได้ก็ปล่อย แต่ถ้าอันไหนไม่ได้ เราค่อยไปช่วย ผมว่าอย่างนี้ดีกว่านะคับ

พวกเราอยู่กันถึงบ่ายโมงกว่าๆ ก็กลับ
แล้วก็ไปเที่ยวเกาะเกล็ด กันต่อ เรื่องเที่ยวเกาะเกร็ดจะมา up blog หน้าแล้วกันนะคับ

บายยยย

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2548

8 comments

Last Update : 12 พฤศจิกายน 2548 1:42:14 น.

Counter : 667 Pageviews.


สาธุ...อนุโมทนา

โดย: phenix IP: 58.11.38.25 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:47:12 น.


อนุโมทนา สาธุ เอเมนคะ

โดย: Angel Tanya

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:54:23 น.


สาธุ อนุโมทนาด้วยค่ะ

โดย: อยู่ไกลบ้าน

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:28:11 น.


อนุโมทนากับการไปเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆนะค่ะ น้องๆคงมีความสุขที่มีพี่ๆไปเยี่ยมกันแบบนี้

โดย: animE'

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:4:00:19 น.

ดีจังครับ มีความคิดดีๆ แบบนี้ เหมือนที่กาละแมร์ ไปออกเจาะใจ เรื่องสิ่งของที่คนทิ้ง 5 อย่าง เลยว่า ชีวิตคนอื่นยังลำบากกว่าเราเยอะ

ป.ล. พี่ชอบเกาะเกร็ดนะ ไปมา 2 รอบแล้ว รอบสองอ่ะ จำท่าน้ำผิด

ไปขึ้นอีกท่าไม่ใช่สนามเหนือ เดินรอบเกาะเลยคราวนั้น สองชั่วโมงกว่าจะเจอร้านอาหาร เหนื่อยมั๊ก มัก

โดย: Christian Chang

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:6:42:58 น.


อนุโมทนาบุญจ้า

โดย: woodchippath

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:36:31 น.


ไม่น่าเชื่อว่านอกจากจะน่ารักแล้วยังจะเป็นคนใจบุญด้วย รักนะ..เด็กโง่