ต่างคนต่างจิตใจ

วันนี้เข้าห้องนู้นออกห้องนี้ในpantip แล้วก็ไปสะดุดกับกระทู้หนึ่งเข้า
เนื้อหาหลักๆก็คือน้องเค้าได้เกรดต่ำมาก จนกลัวว่าจะโดนไทร์
ไอ้เกรดต่ำที่ว่าเนียคือจาก 7 ตัว F รวด 6 ตัว มี B มาช่วยชีวิตหนึ่งตัว
เหตุผลที่เค้าได้เกรดเท่านี้ก็ไม่ใช่อะไร
ไม่มีเพื่อนทำงานกลุ่ม ไม่อยากไป โดนอ.แซวว่าไม่มีเพื่อนคบ
รู้สึกไม่ดี เลยไม่ไปเรียนเลยทีนี้
ซึ่งกระแสส่วนใหญ่ก็ออกแนวต่อว่า ทำไมไม่ไปเรียน
โตป่านนี้แล้ว เรื่องแค่นี้ทำไมไม่รู้จักคิด ฯลฯ
นั่งๆอ่านไปก็เลยอดคิดถึงตัวเองไม่ได้

การที่คนส่วนใหญ่บอกแบบนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง
แต่บางทีเรื่องความรู้สึกมันก็เป็นอะไรที่พูดยากอยู่เหมือนกัน
อย่างเรื่องเพื่อน เราก็เข้าใจน้องเค้าดีเพราะเคยผ่านมาแล้ว
เหตุการณ์คล้ายๆกัน ไม่มีเพื่อนเรียน เหงา ไม่อยากไปเรียน
มันเครียดนะ ต้องบอกตัวเองทุกวันให้ไปเรียน
ต้องเตือนตัวเองให้สู้ทุกวัน แล้วคิดดูเทอมหนึ่งมีกี่เดือน
กี่วัน กี่คาบ มันทรมานมากๆเลยเราเข้าใจดี
เพียงแต่เราอาจจะโชคดีกว่าที่ผ่านมาได้เท่านั้น
หรืออย่างเรื่องอาจารย์ เราเองก็เคยถูกอาจารย์คนหนึ่ง
โยนงานใส่หน้า ก่อนด่างานเรา หลังจากนั้นเราก็ไม่ไปเรียนอีกเลย
ไม่ใช่ติสต์แตก ไม่ได้งอน ไม่ได้โกรธ แต่มันเสียใจ
เราตั้งใจทำ ตั้งใจเขียนทุกงาน มันไม่ดีตรงไหน ผิดอะไร
คนเป็นครูมันก็บอกกันดีๆก็ได้ ไม่ต้องใช้คำพูดแบบนั้น
กริยาอย่างนั้น สรุปว่าตัวนั้นเราก็ได้ F เพราะดรอปไม่ทัน

ที่เล่ามาก็แค่อยากจะบอกว่า บางครั้งคนเราอาจจะพูด
อาจจะสอนอะไรใครๆได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราควรยอมรับ
ในความแตกต่างกันของคนอื่นด้วย
บางทีอะไรๆที่มันดูง่ายสำหรับเรา มันอาจจะเป็นเรื่องที่
ยากแสนสาหัส และทำร้ายอีกฝ่ายได้มากมายก็เป็นได้
เคยผ่านมันมาแล้วค่ะ

Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552		2 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 1:06:21 น.
Counter : 514 Pageviews.
Share Tweet