BlogGang.com : : gutofmadness : ลูกชาย

ลูกชาย

พอฟื้นขึ้นมาได้ในช่วงบ่ายของวันที่ 2 ม.ค. ก็มีอาการท้องเสียกับเป็นไข้ ผลพวงการการที่ไม่ค่อยได้ดื่มแล้วดันทะลึ่งซัดซะเมากลิ้ง ก็เลยต้องรับกรรม ทุลักทุเลแต่ต้นปีเพราะวันนั้นผมต้องไปจัดการเรื่องคอมพิวเตอร์ให้น้องสาวต่างมารดาตามที่ได้รับปากไว้เมื่อคืนวันที่31 ธ.ค.ปีที่แล้ว ไม่ไปก็จะเสียคำพูด จึงฝืนอาบน้ำแต่งตัวลวกๆดิ่งเข้าบ้านแม่เพื่อบอกเจ้าลูกชายปรากฏว่าเขารบตามไปด้วยก็เลยตามใจ เราต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างออกมาปากซอยแล้วก็เดินไปลงเรือข้ามฟากเพื่อที่จะต่อรถสองแถวเล็กไปลงที่ถนนใหญ่ แล้วก็นั่งรถเมล์อีก 2 ต่อก็จะถึงปากซอยบ้านพ่อผม ซึ่งต้องเดินเข้าไปอีกประมาณ 1 กม.(ธรรมดาจะมีมอไซค์รับจ้าง) กว่าจะถึงแทบแย่เพราะพิษไข้และผะอืดผะอมกับอาการมวนท้อง แต่ปรากฏว่าเราโชคร้ายซ้ำสองเพราะไม่มีใครอยู่บ้านนั่งตากยุงรออีกประมาณหนึ่งชั่วโมงก็ไม่เห็นท่าว่าจะมีใครมาเลยต้องกลับเพราะจะหาโทรศัพท์สาธารณะแถวๆนี้ก็ไม่มี มาเสียเที่ยวแท้ๆ เดินกลับออกมามืดๆสองข้างทางเป็นป่ากระถิน งูเลื้อยผ่านหน้าไปเหมือนเยาะเย้ย มองดูเจ้าลูกชายแล้วสงสาร โชคร้ายจริงลูกเอ๋ยเกิดมามีพ่ออย่างพ่อ ถามเขาว่า"เมื่อยไหมลูก" เขายิ้มแล้วตอบว่า"ไม่หรอกพ่อ" แล้วก็คว้ากิ่งไม้บนพื้นมาเล่นเป็นปืนอวดพ่อ เราเดินเล่นกันมาเรื่อยๆถามเขาว่า"จะขี่คอพ่อไหม" เขาบอกว่า" ไม่เอา พ่อไม่สบาย ผมเดินไหว"กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบ 3 ทุ่ม ดีนะที่เลือกนั่งรถเมล์ 2 ต่อแล้วจับแท็กซี่เข้าบ้าน ไม่งั้นคงจะแย่

วันนี้พ่อผมโทรมาตามแต่เช้าต้องไปอีกผมคิดว่าคงโทรมาตามให้ไปดูคอมพ์ให้น้อง แต่วันนี้โชคดีที่พี่ชายขับรถไปส่งและเจ้าหนูซันไปโรงเรียนแล้ว ผมนั่งคุยกับพ่อในรอบหลายๆปีที่พ่อกับผมคุยกันดีๆ พ่อบอกให้ผมมาทำงานกับบริษัทของพ่อซึ่งผมเคยปฏิเสธตลอดมา แต่ครั้งนี้ผมนึกถึงคืนวานที่พาลูกชายเดินแล้วผมควรจะเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ได้แล้วผมจะบ้ายึดติดกับความคิดเก่าๆทำไม เพื่อความสะใจของตัวเองหรือ ผมเป็นพ่อและมีอีกสองชีวิตที่ต้องรับผิดชอบ ถึงเขาจะไม่เรียกร้องอะไรแต่ผมก็ควรให้เขาได้มากกว่านี้ เหมือนที่พ่อกำลังให้ผม
"เดี๋ยวขากลับก็เอารถคันเขียวไปใช้นะ แล้วพรุ่งนี้ก็มาทำงานแต่เช้า เลิกบ้าได้แล้วอย่าต้องให้พ่อด่านักเลย"

Create Date : 04 มกราคม 2549

Last Update : 5 มกราคม 2549 6:55:45 น.

4 comments

Counter : 422 Pageviews.