วันนี้เราร้องไห้เเค่ 2 ครั้ง ซึ่งมันดีมากๆ แล้วสำหรับเราที่เป็นมาตลอดในช่วงหลังๆ นี้ แถมเป็นร้องแค่น้ำตาไหลซึมๆ ไม่ได้ปล่อยโฮด้วยค่ะ ที่สำคัญแอบไปร้องในห้องน้ำได้ไม่มีใครเห็น พอมันรู้สึกว่าจะร้องๆ ก็วิ่งเข้าห้องน้ำเลยค่ะ

เรื่องอาการเพลียก็ดีขึ้นค่ะ เพียงแต่ว่ามีอาการ หาว ตลอดทั้งวัน ทั้งที่ก็ไม่ได้ง่วงอะไร หาวบ่อยมากๆ จนเพื่อนในออฟฟิตทักว่า "ง่วงเปล่า นอนดึกหรอ" เราก็เนียนๆ เออออห่อหมกไป

วันนี้มีอีกเรื่องที่เราสงสัยคือ ปกติเรามีโรคประจำตัวหลักๆ คือ ภูมิแพ้ แพ้ชนิดที่ว่าตะบี้ตะบันแพ้ อะไรมากมายก็ไม่รู้เป็นมาตั้งแต่เด็กๆ กับน้ำในหูไม่เท่ากัน บ้านหมุนอาเจียน ประมาณนี้ค่ะ พอมาเจอเรื่องซึมเศร้า เครียดนี่อีกก็เครียดผมร่วง

ปรากฏว่า น้องชายฝาแฝดเรา ตอนนี้เค้าอยู่ที่ปารีส มีอาการเหมือนกันเด๊ะๆ คือ เค้าเครียดมากจนผมร่วงเป็นหย่อมๆ ไปพบจิตแพทย์เหมือนเรา แล้วก็เป็นภูมิแพ้ที่มีลักษณะการแพ้ กับสิ่งที่แพ้ใกล้เคียงกัน (น้องชายฝาแฝดเราแพ้นมวัว ส่วนเราแพ้เนื้อวัว เป็นเซ็บเดิร์มที่จมูกเหมือนกัน และอีกจิปาถะ) 

เราเริ่มสงสัยว่ามันเป็นกรรมพันธ์รึเปล่าหนอ? แต่พี่ชายเราไม่เป็นอะไรสักอย่าง แข็งแรงมาก

เดี๋ยวเราจะเก็บไว้ไปถามคุณหมอคะ หรืออาจจะหาอ่านในเน็ตไปพลางๆ ก่อน