วันที่ 4..พยายามอย่างที่สุด วันนี้เป็นวันที่เราใช้ความพยายามอย่างมากในการทำกิจกรรมต่างๆในชีวิตประจำวัน เช้าตื่นมา..ร้องไห้..อาเจียน..เวียนหัว..นอน..เราไม่ไปทำงาน..ปิดโทรศัพท์..ไลน์บอกพี่ว่าไม่สบาย นอน..ตื่น..ร้องไห้...นอน..เปิดคอมจะเขียน blog แต่ก็ไม่เขียน ปิดๆ เปิดๆ คอมอยู่ 4 รอบ หิวข้าวแต่กินไม่ลง..พยายามกินมาก ตัดสินใจลุกขึ้นมาเขียน..เรารู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่นอน กับร้องไห้ แต่มันใช้ความพยายามมากจริงๆ ตอนนี้ที่นั่งเขียนก็รู้สึกพยายามมาก เรารู้สึกว่าตัวบวมขึ้นไม่รู้ว่านอนมากไปหรือร้องไห้มากไปหรือว่าบวมยากันแน่ เราคิดว่าถ้าเราไม่ดีขึ้นเราคงจะต้องไปพบคุณหมอก่อนวันนัดจริงๆซะแล้ว.. เราไม่อยากอยู่ในสภาพนี้เลย..มันทรมานมาก   Create Date : 16 กรกฎาคม 2556 2 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2556 20:25:41 น. Counter : 480 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ คุณอินทุภา ผมเองก็เป็นคนที่รู้สึกเช่นเดียวกับคุณ นอนไม่หลับ คิดมากเป็นกังวล เศร้ากับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตัวเอง กำลังคิดจะไปพบจิตแพทย์ เหมือนกันครับ พอได้มาอ่าน Blog ของคุณแล้ว รู้สึกเหมือน เจอคนที่เป็นเหมือนกัน อยากขอให้กำลังใจ คุณอินทุภานะครับ   โดย: นายกำลังใจ IP: 182.53.138.9 16 กรกฎาคม 2556 22:03:31 น.

ขอบคุณมากค่ะ วันนี้เราเริ่มกินข้าวได้แล้ว อาการร้องไห้เราเริ่มคุมได้บ้าง เราต้องพยายามเข้มแข็งค่ะ เพื่อตัวเราเองคะ หากคุณ "นายกำลังใจ" รู้สึกว่ามีความกังวลหรือเครียดอะไรที่คิดว่าตัวเองไม่ไหวจะรับมือแล้ว แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์เลยคะ ไม่ต้องกลัวคนมองไม่ดีนะคะ คุณหมอเองก็น่ารัก เค้าต้ังใจฟังเรามาก ราคาก็ไม่ได้แพงมากนะคะ อดทนสู้สู้นะคะ อะไรในโลกนี้ก็ไม่เท่าสุขภาพจตและสุขภาพกายที่ดีแล้วล่ะคะ   โดย: อินทุภา 17 กรกฎาคม 2556 20:38:58 น.