เราเป็นมือใหม่มากๆ สำหรับการเขียนบล๊อค ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะคะว่า บล๊อคนี้จัดทำขึ้นเพื่อแชร์ประสบการณ์ที่เราพบเจอมาในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะในเรื่องสุขภาพ เนื่องจากเราเป็นคนที่มีสุขภาพที่ไม่แข็งแรงเท่าไรนักมักจะเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลบ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ใช่โรคร้ายแรงอะไร แต่เป็นโรคแปลกๆ ที่ไม่ค่อยจะเจอในชีวิตประจำวันสักเท่าไร (อันนี้คิดเอาเอง เพราะเวลาเล่าให้เพื่อนหรือครอบครัวฟัง เค้าก็จะบอกว่า โรคอะไรนี่?!?) 

บางอย่างคิดว่าอาจจะเป็นกรณีศึกษาให้กับคนอื่นๆ ที่เข้ามาอ่านได้บ้างคะ ข้อมูลส่วนใหญ่ที่เราจะเขียนในที่นี้ก็จะมาจากประสบการณ์ที่เราได้พูดคุยกับคุณหมอเป็นหลักนะคะ โดยที่ส่วนตัวแล้วไม่ได้มีความรู้เรื่องโรคหรือยาอะไรเท่าไร

สำหรับการตกแต่งบล๊อคหรือรายละเอียดอื่นๆ นั้น เรายังทำไม่ค่อยเป็น ก็อาจจะทำให้บล๊อคดูไม่สวยงามไปบ้าง ก็จะค่อยๆ เรียนรู้ ค่อยๆทำไปนะคะ ^^

เริ่มแรกวันนี้ ที่มาเขียนบล๊อคนี้ เพราะว่าเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล

ที่คุณหมอสรุปว่าเรามีอาการของสมองหลั่งฮอร์โมนผิดปกติ

โดยอาการของเราที่ทำให้ไปหาหมอคือ เรามีประจำเดือนผิดปกติค่ะ บางเดือนมามากกว่า 2 ครั้ง บางเดือนไม่มาเลย หรือหายไปเฉยๆ ซึ่งเป็นมาประมาณ 3 ปีกว่าแล้ว  ซึ่งที่ผ่านมาเราคิดเอาเองว่าก็เป็นผลจากประจำเดือนมั้ง ก็เลยปล่อยผ่านไม่สนใจ 

ก่อนหน้านี้พี่ชายเราเคยบังคับให้เราไปปรึกษาคุณหมอมาแล้วถึง 2 ครั้ง คุณหมอให้ทานยาคุมเพื่อปรับฮอร์โมน ทั้ง 2 ครั้ง เราก็รับยามานะคะ แต่พอมาถึงบ้านเราก็ไม่ทาน ไม่สนใจ คิดว่าเดือนไหนประจำเดือนไม่มาก็ดีสบายตัว เดือนไหนมาบ่อยก็ปล่อยมัน เดี๋ยวก็หาย คือคิดแบบนี้มาตลอด

แต่ระยะหลังๆ มานี้ เรายังมีอาการอีกอย่างที่ทำให้ตัดสินใจมาหาคุณหมอคือ เราจะมีอาการร้องไห้เยอะมากๆ โดยเฉพาะเวลาที่ก่อนจะมีประจำเดือน ร้องเยอะถึงขนาดว่าร้องจนหลับ ตื่นมาร้องต่อ นอนไม่ได้ขนาดนั้น หลังๆมานี้แทบจะไม่ได้หลับยาวๆ ตลอดคืนเลย คือ กลางดึกจะตื่นแล้วร้องไห้ๆ อยู่อย่างนั้น จนหลับไปเองอีก เช้าไปทำงานจะเหนื่อยมาก ไม่สดชื่นเลย จากที่เคยเป็นคนไฮเปอร์ ทำอะไรเร็วๆ ทำงานไว คิดไว ตอบไว พูดเร็ว ใจร้อน เรากลายเป็นคนช้า คิดช้า ตอบช้า หลงๆลืมๆ ซึ่งเราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย

ล่าสุดเราร้องไห้เยอะมากๆ จนทนตัวเองไม่ได้ นั่งทำงานอยู่ก็ร้อง ทั้งๆ ที่ไม่มีเรื่องอะไร ยังคุยเล่นเฮฮากับเพื่อนๆ พี่ๆ ในออฟฟิต จนเรารำคานตัวเอง และแอบกังวลกลัวตัวเองจะเป็นโรคเครียด ซึมเศร้า เลยตัดสินใจไปหาหมออีกครั้ง

ก็ตัดสินใจมาพบคุณหมอ โดยเราไปพบจิตแพทย์ค่ะ ไม่ใช่คุณหมออายุรกรรม เนื่องจากเราไปเพราะเรากลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า หรือภาวะทางจิตอื่นๆ ก็เลยขอพบคุณหมอจิตเวชเลยคะ สุดท้ายก็ได้คุยกับคุณหมอ คุณหมอก็น่ารักมาก คุยดีมาก พยายามทำความเข้าใจเรา แล้วก็ค่อยๆ ถามอาการ ค่อยๆ อธิบาย เราก็เล่าให้คุณหมอฟังว่าเรามีอาการร้องไห้เยอะมากๆ (แม้กระทั่งตอนที่คุยกับคุณหมอก็ร้องค่ะ แต่ไม่ได้ปล่อยโฮนะคะ คือน้ำตาไหลมาเรื่อยๆ) คุณหมอก็ซักประวัติ สักพักก็สรุปได้ว่าเรามีภาวะของฮอร์โมนที่ผิดปกติคะ ไม่ได้เป็นภาวะทางจิตอะไร

คุณหมอก็ให้เราทานยาคุมแบบ 22 เม็ด (ซึ่งมันแปลกมากๆคะ ปกติรู้จักแต่ยาคุม 21 และ 28 เม็ด) โดยให้เราทาน ประมาณ 2 เดือน ซึ่งยาคุมนี้ปกติที่เราเคยได้ยินจะทานแล้วอ้วน หรือ น้ำหนักขึ้นใช่มั้ยคะ แต่ของเราคุณหมอบอกว่าอาจจะทำให้น้ำหนักลดลง "อาจจะ" นะคะ ยังไม่ใช่ว่าจะ ลดจริงๆ โดยปกติแล้วเราเป็นคนอ้วนอยู่แล้ว ก็จะค่อนข้างกลัวเรื่องอ้วน เพราะอ้วนกว่านี้ก็ไม่ไหวแล้ว T_T

แล้วก็จะทำให้ผมร่วงน้อยลงด้วย (ปกติเราเป็นคนผมบาง เส้นเล็กและร่วงง่ายมาก บางช่วงเวลานี้ร่วงมากจนเห็นหนังศรีษะ แต่หลังๆนี้เริ่มดีขึ้นคะ เราเปลี่ยนมาใช้แชมพูอออแกนิค ไม่ใส่ครีมนวด ไม่ดัด ไม่ย้อม ตัดผมธรรมดาไม่สไลด์ใดๆ เลยคะ เหมือนทรงเด็ก ป.4 ก็ช่วยได้ดีในระดับนึง -_-")

แล้วก็ให้ยาซึมเศร้ากับยานอนหลับมาอีก ให้เราทานในระยะสั้นๆ 2 อาทิตย์ (ขอไม่บอกชื่อยานะคะ) โดยคุณหมอยังแนะนำให้รักษาควบคู่กับแนวทางแบบธรรมชาติอีกด้วยค่ะ

โดยคุณหมอพูดเรื่อง "นาฬิกาชีวิต" (เราเองยังไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไร ตอนนี้ก็ยัง งงๆ อยู่ ก็จะเล่าจากที่คุณหมอบอกนะคะ) คุณหมอแนะนำว่า อยากให้เราอยู่ในห้อง หรือสถานที่ที่มีแสงสว่างมากพอ วันละ 2 ชั่วโมง ในช่วงระยะเวลา 8 โมงเช้า ถึง เที่ยงของทุกๆ วัน โดยที่ถ้าเราไม่สะดวกก็เราเปิดไฟแสงสีส้มๆ 2 ดวง ดวงละ 20 วัตส์ วันละ 2 ชั่วโมงคะ เราก็ทำตามนะคะ (ตอนนี้ก็เปิดไฟส้มๆ อยู่คะ) แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่ามันจะช่วยแก้ไขเรื่องฮอร์โมนยังไง -_-"

แล้วก็ยังให้งดคาเฟอีนทุกชนิด ชา กาแฟ น้ำอัดลม ช็อคโกแลต โกโก้ โดยปกติเราไม่ทานกาแฟอยู่แล้ว แต่ช็อคโกแลตกับโกโก้นี่สิ ชอบมากก ^^ คุณหมอบอกว่ามันจะมีผลกระตุ้นให้ฮอร์โมนเราเหวี่ยง ไม่คงที่ค่ะ

เรากลับมาบ้าน ด้วยอาการงงๆ ว่านี่ฉันเป็นอะไรนี่ ตกลง ชั้นต้องนั่งดูดซับแสงวันละ 2 ชั่วโมงให้ออสโมซิส สร้างคลอโรฟิลให้ตัวเองหรือไง แต่ก็จะลองทำดูค่ะ โดยจะเริ่มกินยาทุกอย่างที่คุณหมอให้วันนี้วันแรก แล้วจะต้องไปพบคุณหมออีกที 2 อาทิตย์ข้างหน้า

หากได้ผลอย่างไรแล้วจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ หวังว่าที่เราเขียนมาอาจจะมีประโยชน์บ้าง ซึ่งถ้าหากมีข้อบกพร่องก็ขออภัยนะคะ เพราะนี่เป็นการเขียนบล๊อคครั้งแรกในชีวิต! มีอะไรแนะนำ ติชมได้ จะพยายามปรับปรุงต่อไปค่ะ ^^