สวัสดีจ๊ะลูกรัก

     ความจริงแล้วแม่ตั้งใจจะเขียนถึงลูกตั้งนานแล้ว แต่ก็มัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่งตามนิสัย อิอิ

หนูไม่งอนแม่นะคะ

     จากวันที่แม่รู้ว่ามีหนู จนตอนนี้ แม่ยอมรับว่า ตอนแรก ๆ มันเป็นสิ่งที่ยากลำบากเหลือเกินกับ

การต้องตัดสินใจ  แม่เสียใจที่เคยคิดจะทำร้ายหนู แม่ขอโทษจ๊ะ

    ผ่านมาถึงวันนี้ก็ 17 week กว่าๆ ที่เราผ่านมันมันด้วยกัน ตอนนี้แม่รู้แล้วล่ะว่าสิ่งที่แม่เลือก

มันถูกต้องที่สุด ตอนนี้หนูเริ่ม ดิ้นและเตะแรงขึ้น จนแม่รู้สึกได้ชัดเจน มันมหัศจรรย์เหลือเกิน

ตอนนี้แม่ว่า แม่หลงรักเจ้าตัวเล็กของเเม่จนโงหัวไม่ขึ้นแล้วล่ะ :)

     วันที่ 18/3/54 ที่จะมาถึงนี้ คุณหมอนัดแม่ทำอัตร้าซาวด์ครั้งแรก ตื่นเต้นจัง เราจะได้เจอกันครั้งแรกเลยนะ

พ่อหนูก็คงเหมือนกัน แต่เก็บอาการเก่ง อิอิ ปากบอกไม่เห่อ แต่แอบตั้งชื่อหนูแล้วนะ "น้องอมยิ้ม :)"

ชื่อเหมือนผู้ ญ ใช่ไหมล่ะ ก็เพราะใครๆ ก็ confime ว่าแม่จะได้ลูกสาว โดยเฉพาะพ่อหนู 555

    สำหรับแม่ สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือขอให้หนูสมบูรณ์แข็งแรง ก็ดีใจมากแล้ว

    จนถึงวันนี้แล้ว แม่ดีใจเหลือเกินที่ตัดสินใจเลือกทางเดินที่ถูกต้อง

    แม่อยากบอกว่าแม่รักหนูนะลูก และรอคอยวันที่เราจะได้พบกันจริง ๆ วันที่แม่จะได้กอด ได้หอมหนู ตัวเล็กของแม่

.......รักลูกจ๊ะ

.........แม่ของหนู

        1/3/54

        14.47 น.