รักคนไกล ระอาคนใกล้ มีใครเคยเป็นบ้างมั้ยคะ ที่แคร์ความรู้สึกของคนทั่วไป มากกว่าคนที่อยู่ใกล้ตัว ไปอ่านเจอเรื่องนี้มา แล้วรู้สึกว่า ...... ตัวเองก็เป็นอย่างนั้น รักคนไกล ระอาคนใกล้ บทความจาก นิตยสาร Image ฉบับเดือน กันยายน 2552 โดย ภาวัน “แอม” เสาวลักษณ์ ลีละบุตร เล่าว่าได้พบเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเพิ่งกลับจากการไปปลูกป่า หน้าตาของเธอเบิกบานด้วยความปีติที่ได้ช่วยฟื้นฟูธรรมชาติ เธอพรรณนาถึงคุณประโยชน์มากมายของการปลูกป่า ทั้งบรรเทาโลกร้อน เพิ่มออกซิเจน ให้ร่มเงา ปกป้องหน้าดิน และช่วยให้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ฯลฯ เธอยังเล่าถึงนักปลูกป่าอย่าง ด.ต.วิชัย ที่เป็นแรงบันดาลใจให้แก่ผู้คนมากมาย “ดีจังเลย” แอมยินดีกับเพื่อน “ตอนนี้เธอปลูกต้นไม้ที่บ้านเยอะเลยซีท่า” เพื่อนทำหน้าเซ็งทันทีแล้วตอบว่า “โอ๊ย ใครจะไปกวาดใบไม้ไหว ร่วงอยู่ได้ เลยตัดทิ้งไปแล้ว” รักป่ารักต้นไม้ทั่วทั้งโลกนั้น บางครั้งกลับง่ายกว่ารักต้นไม้ในบ้าน เราพร้อมจะไปปลูกป่าทั่วทุกหนแห่ง แต่คร้านที่จะดูแลต้นไม้ในบ้าน ปลูกป่านอกบ้านไม่ใช่เรื่องยาก แค่หย่อนกล้าไม้ลงหลุมแล้วกลบ จากนั้นก็กลับบ้านได้เลย แต่ปลูกต้นไม้ที่บ้านสิ เรายังต้องรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยนานนับปี ครั้นต้นไม้เติบโตสูงใหญ่ ก็ยังต้องเสียเวลากวาดใบไม้ร่วงไม่หยุดหย่อน วันดีคืนดีกิ่งไม้อาจตกมากระแทกหลังคาเป็นรู เป็นเพราะต้นไม้นอกบ้านให้แต่สิ่งดี ๆ มีแต่สิ่งที่น่าชื่นชม ไม่เป็นภาระแก่เราเลย เราจึงรักเขาได้ง่าย ส่วนต้นไม้ในบ้านนั้นเรียกร้องการดูแลเอาใจใส่จากเรา แถมยังอาจก่อปัญหาให้ด้วย หลายคนจึงมองเห็นแต่ข้อเสียของเขา จนรู้สึกระอาขึ้นมา เป็นเพราะเหตุผลเดียวกันนี้หรือเปล่า ผู้คนเป็นอันมากจึงรักและชื่นชมคนอื่นได้ง่ายกว่าคนในบ้าน เราเห็นแต่ความดีของคนไกลตัว เพราะเขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย ส่วนคนในบ้านนั้น อยู่ใกล้กับเรามากเกินไปจึงเห็นแต่ข้อเสียของเขา หรือเห็นเขาเป็นภาระ ที่ต้องดูแลเอาใจใส่จนกลบข้อดีของเขาไปเกือบหมด ผลก็คือ... เรามักสุภาพ อ่อนโยนกับคนไกล แต่มึนตึงฉุนเฉียวง่ายมากกับคนใกล้ตัว ลองมองให้เห็นคุณประโยชน์หรือความดีของต้นไม้ในบ้านบ้าง เราอาจจะรักเขาได้ง่ายขึ้น หลายคนมาเห็นประโยชน์ของต้นไม้ในบ้านก็หลังจากที่โค่นจนเหลือแต่ตอ แต่นั่นก็สายไปแล้ว... จะไม่ดีกว่าหรือหากเรารู้จักชื่นชมเขาขณะที่ยังอยู่กับเรา กับคนในบ้านก็เช่นกัน เราควรหัดชื่นชมคุณความดีของเขาบ้าง ที่แล้วมาเราอาจมองข้ามไป เพราะคุ้นชินความดีที่เขาทำกับเราจนมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา เพลงที่แสนไพเราะ หากได้ฟังทุกวันทุกคืน ก็กลายเป็นเพลงดาษ ๆ ไม่มีเสน่ห์สำหรับเรา ฉันใดก็ฉันนั้น คำพูดที่ไพเราะของ ภรรยา น้ำใจของสามี หรือความใส่ใจของพ่อแม่ หากเราได้ยินได้ฟัง หรือได้รับติดต่อกันเป็นปี ๆ หรือนานนับสิบปี ก็กลับกลายเป็นสิ่ง สามัญจนเรามองไม่เห็นความสำคัญ ไม่ต่างจากอากาศ ที่เราไม่ค่อยเห็นคุณค่าทั้ง ๆ ที่ขาดมันไม่ได้เลย น่าแปลกก็ตรงที่ หากคนใกล้ตัวทำผิดพลาด หรือสร้างความไม่พอใจแก่เราแม้เพียงครั้งเดียว การกระทำนั้น ๆ กลับฝังใจเราได้นาน หรือลึกกว่าความดีที่เขาทำกับเรานับร้อยนับพันครั้ง ใช่หรือไม่ว่า เวลาเขาทำดีกับเรา เรามองว่านั่นเป็น “หน้าที่ของเขา” หรือเป็น “สิทธิที่เราควรได้รับ” แต่เมื่อใดที่เขาทำไม่ดีกับเรา ทำให้เราไม่พอใจ เรากลับมองว่าการกระทำเช่นนั้นเป็น “สิ่งที่ไม่สมควร” เป็นเรื่อง “ไม่ธรรมดา” ดังนั้นจึงฝังใจเราได้ง่ายกว่า อันที่จริงเขาอาจไม่ได้ทำผิดพลาดเกินวิสัยปุถุชน แต่ความที่เรามักจะมีความคาดหวังสูงจากคนใกล้ชิด ความผิดพลาดของเขาแม้เพียงเล็กน้อยก็ทำให้เราหัวเสีย ขุ่นเคือง หรือน้อยเนื้อต่ำใจได้ง่ายและนาน คนในบ้านหรือคนใกล้ตัวนั้น ไม่ว่าจะดีแสนดีเพียงใด ก็ย่อมมีวันที่ต้องกระทบกระทั่งกับเราบ้าง แต่หากเราไม่ฝังใจ อยู่กับเหตุการณ์เหล่านั้น หันมามองและชื่นชมคุณความดีของเขา เปิดใจรับรู้ความรัก ที่เขามีต่อเรา เราจะรักเขาได้ง่ายขึ้น และตระหนักว่าเขามีความสำคัญต่อชีวิตของเรายิ่งกว่าคนไกลตัวเสียอีก อย่ารอให้เขาจากไปเสียก่อนถึงค่อยมาเห็นคุณค่าของเขา ถึงตอนนั้นก็สายไปเสียแล้ว อะไรก็ตามยิ่งอยู่ใกล้ตัวมากเท่าไร เราย่อมหน่ายแหนงและระอาได้ง่ายมากเท่านั้น เพราะใจที่ชอบเห็นแต่แง่ลบมากกว่าแง่บวก มิใช่แค่ต้นไม้ในบ้าน หรือคนในบ้านเท่านั้น หากยังรวมถึงทรัพย์สมบัติในบ้านด้วย แต่นั่นยังไม่ใกล้เท่ากับร่างกายและจิตใจของเราเอง ไม่ว่าสวยเท่าใดก็ยังเห็นแต่ความไม่งามของตัวเอง ไม่ว่าจะทำดีเพียงใดก็ยังเห็นแต่ตัวเองในแง่ร้าย คนที่เกลียดตัวเองนั้นทุกวันนี้มีมากมาย ยิ่งรักก็ยิ่งเกลียดเพราะไม่ดีอย่างที่หวัง ยิ่งยึดติดคาดหวังกับความ สมบูรณ์พร้อม ก็ยิ่งเห็นแต่ความพร่องของตนเอง ลองมองให้เห็นความดีของตัวเองบ้าง ให้อภัยกับความผิดพลาด ยอมรับความไม่สมบูรณ์พร้อม ใช้สิ่งที่มีอยู่แม้น้อยนิดเพื่อการสร้างสรรค์สิ่งดีงาม แล้วคุณจะรักตัวเองได้มากขึ้น   Create Date : 13 มีนาคม 2553 14 comments Last Update : 13 มีนาคม 2553 21:54:21 น. Counter : 649 Pageviews. Share Tweet

อิอิ ขอบคุณที่เอามาให้อ่านนะจ๊ะ ถ้าติ๋งบอกว่าติ๋งเป็นแบบที่เค้าเขียน แสดงว่าเรานี่ตรงกันข้ามเลยนะเนี่ย เพราะพี่จะแคร์และใส่ใจคนใกล้ชิดมากกว่าคนอื่นๆ จากคนในบ้าน คนรัก เพื่อนฝูง คนทั่วไป คนที่ไม่ชอบ ตามลำดับเลยอ่ะ อ่านๆดูก็คล้ายๆกับคนที่ชอบทำบุญนอกบ้านแต่มีพระอยู่ในบ้านกลับไม่ทำแหละเนอะ เพียงแต่เนื้อเรื่องนี้ครอบคลุมไปหมดไปด้วยคำว่าคนใกล้ตัว... อย่าเป็นแบบนั้นเลยเนอะ เริ่มจากการใส่คนคนใกล้ตัวที่เค้าใส่ใจเราแล้วค่อยๆแบ่งปันความรู้สึกนั่นไปให้กับคนอื่นๆดีกว่า   โดย: พี่บอลล์ IP: 203.144.144.164 14 มีนาคม 2553 15:11:35 น.

คำว่า “ ปริญญา “ ทางธรรม หมายถึง การกำหนดรู้, การทำความเข้าใจโดยครบถ้วน มี ๓ คือ ๑. ญาตปริญญา คือ กำหนดรู้ขั้นรู้จัก ๒. ตีรณปริญญา คือ กำหนดรู้ขั้นพิจารณา ๓. ปหานปริญญา คือ กำหนดรู้ถึงขั้นละได้ ขอให้ทุกท่านถึงพร้อมด้วยองค์ปริญญา เพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตลอดไป..นะคะ ขอป้าหนีไปด้วยคนได้มั้ย...คะ..??..   โดย: พรหมญาณี 15 มีนาคม 2553 13:22:04 น.

ช่วงชีวิตหนึ่งของสรรพสัตว์ในโลกนี้...สั้นนัก ทุกสิ่งในโลก ล้วนเป็นสิ่งสมมติ...มาแล้วก็ไป ช้าหรือเร็ว ก็ต้องไป หนีไม่พ้น...กฏแห่งวัฏฏะ จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยความเข้าใจในธรรมชาติอย่างมีความสุขตลอดไป...นะคะ 5 โหล...ต่างจังหวัดสบายดีหรือเปล่า..คะ..?? คนกรุงกำลังจะบ้า...555   โดย: พรหมญาณี 16 มีนาคม 2553 11:13:04 น.

ทิฏฐิวิสุทธิ แปลว่า ความหมดจดแห่งความเห็น คือ เกิดความรู้ความเข้าใจ มองเห็นนามรูปตามสภาวะที่เป็นจริง คลายความหลงผิดว่าเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน ลงได้ ชีวิตจะมีความสุขได้ เมื่อเราเข้าใจสภาวะแห่งความเป็นจริงทั้งหลาย เรียนรู้ในทุกสิ่งรอบกายอย่างมีสติ ทิฏฐิวิสุทธิ ไม่ยากเกินกว่าจะหมายได้ ขอความสุขกาย เย็นใจ จงมีแด่ทุกท่านตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 17 มีนาคม 2553 10:54:27 น.

ลั่นทม...คือชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Plumeria วงศ์ Apocynaceae เช่น ชนิด P. acutifolia Poir ดอกสีขาว หรือ แดงเรื่อ ๆ มีกลิ่นหอม จำปาหอม ก็เรียกกัน ทางพายัพเรียก จำปาลาว อีสานเรียก จำปา ส่วนทางปักษ์ใต้เรียก จำปาขอม แต่ปัจจุบันคนกรุงมักจะเรียกว่า ลีลาวดี มีความสุขกาย สุขใจ ท่ามกลางอากาศและบรรยากาศร้อนแรง...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 18 มีนาคม 2553 13:03:57 น.

หลับฝันดีเนอะ ค่ะ   โดย: ณรินทร์รัตน์ชนา 18 มีนาคม 2553 22:58:55 น.

นำพระพุทธรูปสีขาวสวย มาฝาก...ค่ะ มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ และตลอดไป...นะคะ นู๋บุษ..คะ กรุงเทพฯ ร้อนทั้งอากาศ และบรรยากาศ...ค่ะ อยู่ต่างจังหวัดน่ะ ดีแล้ว...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 19 มีนาคม 2553 9:19:10 น.

ยิ้มสวยงาม คือ ยิ้มที่ออกมาจากใจ มีความสุขกับชีวิต พร้อมด้วยรอยยิ้มจากใจแด่ทุกคน...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 20 มีนาคม 2553 0:30:20 น.

ขอน้อมนำกุศลผลบุญในการเป็นเจ้าภาพบวชพระ ของปอป้า ที่ได้กระทำสำเร็จแล้วเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฝากส่งถึงเพื่อนบล็อก ตลอดจนครอบครัว และผู้เป็นที่รักของทุกท่านด้วย....ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 23 มีนาคม 2553 10:11:46 น.

ขอความสุขกาย สุขใจ และความอิ่มเอิบในดวงจิตแห่งรสพระธรรม จงสถิตอยู่กับเพื่อนบล็อกทุกท่าน ตลอดกาล...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 24 มีนาคม 2553 9:50:15 น.

บนถนนแห่งชีวิตที่ต้องก้าวเดิน ย่อมมีอุปสรรค...เป็นธรรมดา แต่ถ้าสามารถน้อมนำพระธรรมมาช่วยเป็นแสงสว่างในการเดินทาง อุปสรรคใด ๆ ก็ไม่สามารถกีดขวางทางเดินของเราได้ ขอความสุข ความสำเร็จในการเดินทางบนถนนแห่งชีวิต จงมีแก่เพื่อนบล็อกทุกท่าน...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 25 มีนาคม 2553 14:51:50 น.

วาสนา แปลว่า บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ มักใช้คู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา, วาสนาบารมี เอาต้นวาสนา สวย ๆ มาฝาก...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 26 มีนาคม 2553 11:03:41 น.

ขอบารมีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า น้อมนำบุญกุศลที่ปอป้าได้กระทำสำเร็จแล้ว อำนวยอวยพรให้ทุกท่าน มีความสุขกาย สุขใจ สมความปรารถนาในทุกสิ่งที่พึงได้ โชคดี มีความสุข ตลอดไป...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 29 มีนาคม 2553 11:15:58 น.

ดนตรีกับมนุษย์ ไม่อาจแยกออกจากกันได้ เสียงเพลงเพลงเดียวกัน อาจให้ความรู้สึกที่แตกต่าง เนื่องจากอารมณ์ของผู้ฟังในแต่ละช่วงเวลานั่นเอง เพลงจะไพเราะเพียงใด อยู่ที่อารมณ์ของผู้ฟัง.... มีความสุขกับชีวิตอันประกอบด้วยเสียงดนตรีที่ไพเราะ ผสมผสานกับเสียงแห่งพระธรรมในดวงจิต ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 30 มีนาคม 2553 11:02:51 น.